wywiady / O KSIĄŻCE

Płynne, płynne; palne

Anna Adamowicz

Konrad Góra

Rozmowa Anny Adamowicz z Konradem Górą, towarzysząca wydaniu książki Kalendarz majów Konrada Góry, która ukazała się nakładem Biura Literackiego 14 maja 2019 roku.

Biuro Literackie kup książkę na poezjem.pl

Anna Adamowicz: Mamy rozmawiać o twojej najnowszej książce, Kalendarzu majów, ale zanim porozmawiamy o niej, porozmawiajmy przez chwilę o Nich. Po pierwsze dlatego, że są poprzednią książką, a po drugie dlatego, że to książka bardzo ważna i za sto lat historycy literatury będą dzielić Konrada Górę na tego sprzed Nich i po Nich.

Konrad Góra:Bez przesady, po prostu historia literatury będzie dzielona na mnie i po mnie.

Tak, to też.

Ja nigdy z Nichnie wyszedłem i nie wyjdę. Co jakiś czas, w lesie, mieście, siadam sobie na trawie albo betonie, i tak siedzę, zanim przyjdą mrówki albo policja, i czekam na jakiekolwiek wydarzenie, wypełniony gorzką euforią, że nie muszę nic z nim robić. Bo Jeskończyłem. Znasz anegdotę o dystychu i dwóch czubajkach kaniach?

Nie znam.

Pojechałem zrobić trochę dystychów do nieodległego lasu, poprzedzonego szpalerem czereśni, gdzie zamierzałem śniadaniować; siąpił poranny kapuśniaczek, dojechałem do drzewa, na które właziłem po gałęziach, żeby podjeść czereśni i wyłapać jakieś wydarzenie dystychu warte; niestety, całe było w rosie i ześlizgiwałem się z pnia, byłem już mokry i było mi obojętne, co dalej: usiadłem na murawie i czekałem na cokolwiek ‒ wychwyciłem sójkę: słowo, bażanta: słowo, przetoczyła się ciężarówka: słowo. Nie wiem, ile to trwało, pewnie z dwie godziny: nagle dostrzegłem ‒ ja, skupiony na każdym możliwym zdarzeniu! ‒ że pod oboma łokciami mam młodziutkie kanie, których ewidentnie tam nie było, kiedy tam siadałem. Po prostu, wyrosły w dystychu. I wtedy zrozumiałem, że tak już będzie.

Czy ten stan niewyjścia z Nichma wpływ na pisanie wierszy i klejenie książek?

Nie wiem; to szersze. A w Kalendarzu…jest kilka wierszy sprzed Nichi jedyny napisany w trakcie, za który dolnośląska „Wyborcza” miała mi dać osiemdziesiąt dwa złote, żebym se pojechał do Pragi, ale ostatecznie go nie wzięła, bo jest tam wulgaryzm i nazwisko nielubianego polityka. Do Pragi pojechałem za pieniądze Przemysława Witkowskiego.

Chodzi o wiersz otwierający książkę? To przy okazji w imieniu „Wyborczej” zapytam: po co ci ten Korwin, skąd i na co go przywiało?

Spałem na ambonie łowieckiej i coś łaziło pod spodem; jest prosty test, żeby sprawdzić ‒ zwierzę czy człowiek ‒ mówisz spokojnie dziwne zdanie: jeśli to człowiek, znieruchomieje; jeśli duży ssak, rzuci się w galop. Jeśli to pies, zając albo ptak żerujący w runie, to bez znaczenia. Powiedziałem więc spokojnie: „Idź do Korwina, idź do Polski”, i usłyszałem tętent i huk drobnego drewna (czyli dzik; jeleń oddałby jeszcze dźwięk ze ścięgien, sarna znikłaby cicho). Rano obudziłem się z całym wierszem ‒ z wyjebanym wspólnym frontem, z Tomkiem Pułką w Styksie Fabryczna, z Polską Żydów i Cyganów, nawet siebie tam zmieściłem. Ot, stories. Ambony łowieckie, jak wiadomo, są cytatem Zagłady, łatwo tam o różne przypomnienia.

To wiele tłumaczy! Dobrze, ale odtruchtaliśmy trochę od Nich, a chciałam jeszcze Jepomęczyć. Co myślisz o odbiorze tej książki wśród czytelników i krytyków? Czy w ogóle ma to znaczenie? Widywałam np. takie głosy, jak ten, który zacytuję w całości: „Bez kontekstu ten tom się nie broni, a dość obrzydliwe jest przysłanianie swojej niemocy twórczej tragedią z innej części świata”.

Nic nie myślę; jest to jedyny mój tekst, o którym napisałem inny tekst, chyba nawet dwa; przestałbym pisać, jeślibym Ichnie skończył: i to jest książka implozja, bez klucza, a więc otwarta i niemożliwa do zamknięcia. Ona nie prosi o czytelnika, tylko go wyprasza ze strefy zgniotu.

Wyprasza, żeby nie zrobił sobie krzywdy w tej strefie zgniotu?

Nie.

Okej. Przejdźmy do Kalendarza…Mam poczucie, że książkę w pewien sposób organizuje strach, zaczynając od motta wyjętego z Básníka Ticho, a kończąc na ostatnim wierszu. Czy twoje pisanie służy ‒ wśród innych rzeczy ‒ jakiemuś oswajaniu strachu, dystansowaniu go, żeby „wszystko było odrobinę dalej”?

Tak, ale upierałbym się, że to cudze strachy, którym daję wybrzmieć, bo to robota dla mnie. Bo ja się nie boję niczego przecież.

Buki też nie?

Byłem z Buką. Niczego; i nigdy bym strachu nie przykrywał ironią i głupawką. Ja nie. Wszyscy się boją, a ja nie. Niczego się nie boję, tylko czasem chciałbym być odważny jak każda kobieta.

Do mnie nie można takimi subtelnymi szyderstwami, bo nie chwytam.

Każda kobieta, z którą byłem, zabije mnie teraz za tę Bukę. A Buka mnie nie obroni; pierdolona solidarność jajników.

Zależy, jak się zapatrują na Bukę, bo to bardzo niejednoznaczna postać przecież. Prócz motta jest dedykacja zwrócona w stronę polskich, czeskich i słowackich świń. Dlaczego zadedykowałeś Kalendarz…świniom?

Widzisz, świnie nasze mają ostatnio złą passę, szlachtuje się je, je od Gdańska po Bratysławę, zabija nożami i z broni palnej, niechże zostanie po tym jakiś ślad, choćby wianowanie moje.

W ogóle zwierzęta od dawna nie mają dobrej passy, niedawno się zastanawiałam, kiedy ostatnio miały, i wyszło mi, że może przed udomowieniem, czyli jakieś dziesięć tysięcy lat temu. Przy okazji ‒ absurdalnie bardzo bym chciała zadać jakieś mądre pytanie o wiersz o małpce, ale nie mam żadnego mądrego pytania, a chciałabym o tym wierszu pogadać.

Znasz zapewne historię oleju palmowego, jego nagłej kariery w jakimś stopniu opartej na propagandzie wegetariańskiej, kiedy to jest jeden z podstawowych czynników degradacji środowiska w Afryce i Azji; wiesz, że tereny przeznaczane pod plantacje palmy oleistej są najpierw głuszone chemicznie nalotami itd.?

Tak, znam motyw z olejem palmowym. I słyszałam już też, że olej palmowy i tak jest najmniejszym złem, że produkcja innych olejów byłaby jeszcze bardziej degradująca dla środowiska.

Zobaczyłem po prostu płonącą małpę, nowe My Lai, i zapragnąłem jej twarz zaciągnąć nam wszystkim na gębę.

Myślałam o tym, że to jakiś sposób ocalenia tej małpy, ale właściwie bardzo nędzny wobec tego, co się z nią stało.

Widziałem Jacka Podsiadłę w koszulce Janusza Korczaka.

Dobra, zakręćmy jeszcze w stronę anegdot. Pierwszy raz byłam świadkiem procesu przeobrażenia anegdoty opowiedzianej na żywo w knajpie czy tam tekstowo w poście na Facebooku w wiersz publikowany w książce (nie wiem, czy robiłeś tak wcześniej, ale niektóre wiersze z Requiemi Pokoju widzeńwyglądają anegdotowo).Kalendarz…ma co najmniej kilka takich miejsc (m.in. ogromnie przejmujący tekst o Janie Palachu). Jak postrzegasz rolę anegdoty w poezji i jak płynna jest dla ciebie granica między anegdotą a wierszem?

Płynna, płynna; płynna i palna. Za historią o ulicy Palacha na Zgorzelisku idzie prosta historia; dwadzieścia lat o tym myślałem i w końcu napisałem tekst o nieumiejętności napisania o tym tekstu. Jest tam też wątek osobisty, w końcu ten tekst to list do Ticha; przypominam, że Palach nie był jedyny i ostatni w Republice; po 1989 r., po 1992 r. dokonało samospalenia kilka innych osób, m.in. w proteście przeciw komercjalizacji ideałów antykomunistycznych, i charakterystyczne jest to, że im ktoś bardziej wspomina Palacha i Siwca, tym bardziej nieistotna jest dla niego historia Zdenka Adamca.

To masz bonusik: poszliśmy z Rybą na ulicę Ryszarda Siwca położyć tam jakieś kwiaty w rocznicę jego aktu i spotkaliśmy tam paru konserwatywnych Czechów, w tym poetę Petra Krala, zadumali się nad nami i zabrali nas na piwo; usiedliśmy w jakiejś dystyngowanej budzie przy jednym stole dla kilkunastu osób: oprócz piwa pojawiły się dwa kieliszki wódki i tak sobie stały; w końcu Kral wskazał nam gestem, że są dla nas, spytałem, czemu tylko dwa: odpowiedział mi: „Piwo dla wszystkich, wódka dla Polaków”.

Zdeněk Adamec jest w ogóle dużo mniej obecny, co widać nawet po szybkim zgooglowaniu: Palach i Siwiec mają strony na polskiej Wikipedii, Adamiec nie ma.

I był gruby. I spalił się, bo mu było smutno, a to się nie nadaje. Pamiętasz taką puentę ze Świrszczyńskiej, że ranna sanitariuszka nie chce umrzeć, żeby nikomu nie było smutno, nawet Niemcom?

Pamiętam.

Pewnie nic tego nie przebije.

Ale czekaj, zostańmy jeszcze chwilę przy Adamcu. Czemu on jest nieważny dla ludzi, dla których ważni są Palach i Siwiec? Czeska Wikipedia mówi mi (ustami translatora), że Adamiec spalił się nie tylko dlatego, że mu było smutno, ale też w proteście: przeciwko konsumpcjonizmowi, przeciwko rządowi, powoływał się na Palacha i tak dalej.

Bo Palach był prawicowcem, który spalił się przeciw bolszewizmowi, a Adamec kontrkulturowcem z pipidówki, który spalił się przeciw hamburgerom.

Kurwa, smutne to wszystko.

Czechy są smutne. Są Austrią.

Miałam zaprotestować, że czemu bycie Austrią smutne, ale potem pomyślałam, z jakimi trzema rzeczami kojarzy mi się Austria. Otóż: Hitler, Fritzl, księżniczka Sissi.

Na Słowacji z kolei w miasteczku Bardejov wszedłem kiedyś do knajpy, w której wszyscy siedzieli tyłem do telewizora, w którym leciał mecz Slovana Bratysława z Austrią Wiedeń, puszczony tylko po to, żeby wszyscy mogli się odwrócić. I smutniejszego miejsca niż Słowacja, oprócz paru miejsc na Litwie, nie ma, więc zabawa tam jest najpełniejsza.

Dobra, wróćmy na chwilę do Polski, konkretnie do ostatniego wiersza z książki. Więc w sumie wróćmy do świń i strachu, ale na początek chciałabym nawiązać do miniaturowej dyskusji, która miała miejsce na Facebooku pod tym tekstem. Chodziło tam o kwestię sposobu zapisu „Prawa i Sprawiedliwości” – czy skrótem, czy małymi literami, czy z wielkich liter. Pisałeś wtedy o odzyskiwaniu słów albo o utylizowaniu ich. Dlaczego utylizować zamiast odzyskiwać? Nie ma czego/nie ma po co odzyskiwać?

Co dasz do wiersza, to przepadło, czyż nie?

Mam na dysku dwie wersje twojej książki. W wierszu „Przez frontowe okno 2” w pierwszej wersji pojawiają się meble z Ikei, które w drugiej wersji transformują się w meble Bodzio. Uważam tę zmianę za istotną, więc zapytam: czemu akurat tak?

Ze skrupulatności, Aniu. Tekst pisałem z siedemdziesięciu metrów, redakcją robiłem z metrów czterech i znać już było marki.

Znowu się nabijasz ze mnie, ale zrzucę to na karb zmęczenia, bo też jestem zmęczona.

Nie nabijam się z ciebie dlatego, że jesteś zmęczona, a dlatego, że jesteś wścibska i sprzedajesz mnie, że potajemnie poprawiam se teksty.

Nie, miałam na myśli, że nabijasz się, bo sameś zmęczony. No weź, a co w tym złego, że poprawiasz.

Zmęczony jestem bardziej kuchnią, bo gotuję od 13.00 i chętnie bym już skończył, ale jeszcze kapie, a ta rozmowa co prawda powoduje, że zapominam podłożyć do ognia, ale stanowi też jakąś odbitkę.

A co robisz teraz, tj. nie teraz-teraz tylko teraz, tj. po napisaniu Kalendarza…? Poza mieszkaniem w lesie?

Będę pisał i tłumaczył, poił, karmił i frymarczył.

Co/kogo będziesz tłumaczył? Opowiesz coś więcej?

Karela Tumę, Basnika Ticho, na razie starczy.

Zatem pisz, tłumacz, pój, karm, frymarcz. Dzięki za rozmowę.

Ze wzajemnością, Anno Aniu.

O AUTORACH

Anna Adamowicz

ur. w 1993 r. w Lubinie. Diagnosta laboratoryjny, poetka, autorka tomów Wątpia  i Animalia. Nominowana do Nagrody Literackiej Gdynia. Dwukrotna finalistka „Połowu” (2012, 2016), nominowana do nagrody głównej w XIX Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego im. Jacka Bierezina. Mieszka we Wrocławiu.

Konrad Góra

ur. w 1978 r. Za tom Pokój widzeń(2011) nominowany do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius. Wydał również książki Requiem dla Saddama Husajna i inne wiersze dla ubogich duchem(2008), Siła niższa (full hasiok) (2012), Nie (2016) i Kalendarz majów (2019), który przyniósł mu nominację do Nagrody Literackiej Gdynia i Nagrody Literackiej Nike. W 2020 r. ukaże się jego wybór wierszy Wojna (pieśń lisów). Autor wyboru wierszy Anny Świrszczyńskiej Kona ostatni człowiek. Mieszka w Ligocie Małej i lasach.

powiązania

Ostatecznie przecież jest tutaj całkiem pięknie

wywiady / O KSIĄŻCE Anna Adamowicz Karolina Kapusta

Rozmowa Anny Adamowicz z Karoliną Kapustą, towarzysząca premierze książki fuzja bordo Karoliny Kapusty, wydanej w Biurze Literackim 23 stycznia 2023 roku.

WIĘCEJ

Rozmowy na koniec: odcinek 4 Laura Osińska

nagrania / Stacja Literatura Anna Adamowicz Antonina Tosiek Jakub Skurtys Laura Osińska

Czwarty odcinek z cyklu “Rozmowy na koniec” w ramach festiwalu TransPort Literacki 27.

WIĘCEJ

Zmysł [] Zmyśl

nagrania / Stacja Literatura Anna Adamowicz Laura Osińska

Czytanie z książki Zmysł [] Zmyśl z udziałem Laury Osińskiej (Anny Adamowicz) w ramach festiwalu TransPort Literacki 27. Muzyka Hubert Zemler.

WIĘCEJ

Skrawki

recenzje / KOMENTARZE Anna Adamowicz Laura Osińska

Autorski komentarz Laury Osińskiej w ramach cyklu „Historia jednego wiersza”, towarzyszący premierze książki zmyśl[ ]zmysł, wydanej w Biurze Literackim 10 stycznia 2022 roku.

WIĘCEJ

[jesteśmy przezroczyste]

wywiady / O KSIĄŻCE Agata Puwalska Anna Adamowicz Laura Osińska

Rozmowa Agaty Puwalskiej z Laurą Osińską i Anną Adamowicz, towarzysząca premierze książki zmyśl[ ]zmysł, wydanej w Biurze Literackim 10 stycznia 2022 roku.

WIĘCEJ

Rozmowy na torach: odcinek 3 Anna Adamowicz

nagrania / Stacja Literatura Anna Adamowicz Antonina Tosiek Jakub Skurtys

Trzeci odcinek z cyklu “Rozmowy na torach” w ramach festiwalu Stacja Literatura 26.

WIĘCEJ

zmyśl [] zmysł

utwory / zapowiedzi książek Anna Adamowicz Laura Osińska

Fragmenty zapowiadające książkę Laury Osińskiej zmyśl [] zmysł w wyborze i z redakcją Anny Adamowicz, która ukaże się w Biurze Literackim 10 stycznia 2022 roku.

WIĘCEJ

Narowisty koń poezji polskiej

wywiady / O KSIĄŻCE Anna Adamowicz Patryk Kosenda

Rozmowa Anny Adamowicz i Patryka Kosendy towarzysząca premierze książki Połów. Poetyckie debiuty 2020, która ukazała się w Biurze Literackim 26 lipca 2021 roku.

WIĘCEJ

Wojna (pieśni lisów), Przepowieść w ścinkach, Gdyby ktoś o mnie pytał, Sekcja zabójstw

nagrania / Stacja Literatura Bohdan Zadura Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki Joanna Mueller Karol Maliszewski Konrad Góra Marta Podgórnik

Spotkanie wokół książek Wojna (pieśni lisów), Przepowieść w ścinkach, Gdyby ktoś o mnie pytał i Sekcja zabójstw z udziałem Konrada Góry, Marty Podgórnik, Bohdana Zadury, Joanny Mueller i Karola Maliszewskiego w ramach festiwalu Stacja Literatura 25.

WIĘCEJ

Białas na Marsie

recenzje / KOMENTARZE Anna Adamowicz

Autorski komentarz Anny Adamowicz, towarzyszący wydaniu książki Anny Adamowicz Nebula, która ukazała się w Biurze Literackim 31 grudnia 2020 roku.

WIĘCEJ

Nie pierwszy raz różne kataklizmy próbują nas spłukać ze skóry Ziemi

wywiady / O KSIĄŻCE Anna Adamowicz Karolina Kapusta

Rozmowa Karoliny Kapusty z Anną Adamowicz, towrzysząca wydaniu książki Anny Adamowicz Nebula, która ukazała się w Biurze Literackim 31 grudnia 2020 roku.

WIĘCEJ

Czasu jest mało

wywiady / O KSIĄŻCE Aleksander Trojanowski Jakub Sęczyk Konrad Góra

Rozmowa Aleksandra Trojanowskiego i Jakuba Sęczyka z Konradem Górą, towarzysząca wydaniu książki Konrada Góry Wojna (pieśni lisów), która ukazała się w Biurze Literackim 29 października 2020 roku.

WIĘCEJ

Schyłkiem przedwiośnia dziewięćdziesiątego czwartego

recenzje / KOMENTARZE Konrad Góra

Autorski komentarz Konrada Góry, towarzyszący wydaniu książki Wojna (pieśni lisów), która ukazała się w Biurze Literackim 19 października 2020 roku.

WIĘCEJ

Ludzie ze Stacji

nagrania / Stacja Literatura Bogusław Kierc Dawid Mateusz Jerzy Jarniewicz Karol Maliszewski Katarzyna Szaulińska Konrad Góra Łukasz Dynowski Marta Podgórnik Robert Rybicki

Spotkanie wokół książki Ludzie ze Stacji w ramach festiwalu Stacja Literatura 25.

WIĘCEJ

Wojna (pieśni lisów)

utwory / zapowiedzi książek Konrad Góra

Fragment zapowiadający książkę Wojna (pieśń lisów) Konrada Góry, która ukaże się w Biurze Literackim 19 października 2020 roku.

WIĘCEJ

Waruj

nagrania / Stacja Literatura Anna Adamowicz Dawid Mateusz Joanna Łańcucka Joanna Mueller

Spotkanie wokół książki “Waruj Joanny Mueller i Joanny Łańcuckiej z udziałem Joanny Mueller, Joanny Łańcuckiej, Anny Adamowicz oraz Dawida Mateusza w ramach festiwalu Stacja Literatura 22.

WIĘCEJ

O wyobcowaniu i rolnictwie

wywiady / O KSIĄŻCE Aleksander Trojanowski Konrad Góra

Rozmowa Konrada Góry z Aleksandrem Trojanowskim, towarzysząca premierze książki Parkingi podziemne jako miasta spotkań, która ukazała się w Biurze Literackim 10 lutego 2020 roku.

WIĘCEJ

O niezgodzie w literaturze

nagrania / Stacja Literatura Beata Stasińska Filip Łobodziński Jan Rojewski Konrad Góra Rami al-Aszek

Spotkanie z udziałem Ramiego Al-Aszeka, Konrada Góry, Filipa Łobodzińskiego, Jana Rojewskiego, Beaty Stasińskiej i Magdaleny Rigamonti w ramach festiwalu Stacja Literatura 24.

WIĘCEJ

A ty jesteś ich

recenzje / KOMENTARZE Konrad Góra

Autorski komentarz Konrada Góry do książki Kalendarz majów, która ukazała się nakładem Biura Literackiego 14 maja 2019 roku.

WIĘCEJ

Kalendarz majów

utwory / zapowiedzi książek Konrad Góra

Fragment zapowiadający książkę Kalendarz majów Konrada Góry, która ukaże się nakładem Biura Literackiego 13 maja 2019 roku.

WIĘCEJ

Conscious Rap

wywiady / O KSIĄŻCE Anna Adamowicz Dawid Mateusz

Rozmowa Dawida Mateusza z Anną Adamowicz, towarzysząca wydaniu książki Animalia, która ukazała się w Biurze Literackim 28 stycznia 2019 roku.

WIĘCEJ

Mistycyzm miodu

recenzje / KOMENTARZE Anna Adamowicz

Autorski komentarz Anny Adamowicz do książki Animalia, która ukazała się w Biurze Literackim 28 stycznia 2019 roku.

WIĘCEJ

Animalia (2)

utwory / zapowiedzi książek Anna Adamowicz

Fragment zapowiadający książkę Animalia Anny Adamowicz, która ukaże się w Biurze Literackim 28 stycznia 2019 roku.

WIĘCEJ

Animalia (1)

utwory / zapowiedzi książek Anna Adamowicz

Fragment zapowiadający książkę Animalia Anny Adamowicz, która ukaże się w Biurze Literackim 28 stycznia 2019 roku.

WIĘCEJ

Nowotwór trzynastozgłoskowcem

wywiady / O KSIĄŻCE Anna Adamowicz Jacek Dehnel

Rozmowa Anny Adamowicz z Jackiem Dehnelem towarzysząca wydaniu książki Serce Chopina, która ukazała się nakładem Biura Literackiego 11 czerwca 2018 roku.

WIĘCEJ

Pozostaje tylko miłosierdzie

wywiady / O KSIĄŻCE Dawid Mateusz Konrad Góra Robert Rybicki

Rozmowa Konrada Góry i Dawida Mateusza z Robertem Rybickim, towarzysząca premierze książki Podręcznik naukowy dla onironautów (1998-2018), wydanej nakładem Biura Literackiego 19 marca 2018 roku.

WIĘCEJ

Wiersz jest synonimem czasu

wywiady / O KSIĄŻCE Anna Adamowicz Jerzy Jarniewicz

Rozmowa Anny Adamowicz z Jerzym Jarniewiczem, towarzysząca premierze książki Puste noce, wydanej nakładem Biura Literackiego 4 grudnia 2017 roku.

WIĘCEJ

Opowieść o pustym koszu (czyta Konrad Góra)

dzwieki / RECYTACJE Anna Świrszczyńska Konrad Góra

Wiersz z tomu Kona ostatni człowiek, zarejestrowany podczas spotkania “44. Poezja Polska od nowa” na festiwalu Port Wrocław 2014.

WIĘCEJ

Wiersz na święta: Idź do Korwina

utwory / zapowiedzi książek Konrad Góra

Premierowy wiersz z kolejnej książki Konrada Góry, która ukaże się w Biurze Literackim w 2018 roku.

WIĘCEJ

Jeszcze nikt nie oślepł od odwracania wzroku*

wywiady / O KSIĄŻCE Dawid Mateusz Konrad Góra

Rozmowa Dawida Mateusza z Konradem Górą, towarzysząca premierze książki Nie, wydanej w Biurze Literackim 15 listopada 2016 roku.

WIĘCEJ

Nigdy dotąd

recenzje / KOMENTARZE Konrad Góra

Autorski komentarz Konrada Góry towarzyszący premierze książki Nie, wydanej w Biurze Literackim 15 listopada 2016 roku.

WIĘCEJ

Przez frontowe okno

dzwieki / RECYTACJE Konrad Góra

Wiersz z tomu Poeci na nowy wiek, zarejestrowany podczas spotkania “Poeci na nowy wiek” na festiwalu Port Wrocław 2010.

WIĘCEJ

Detektor metali

nagrania / Złodzieje wierszy Konrad Góra

Zdobywca głównej nagrody w VI edycji konkursu „Nakręć wiersz”. Klip na podstawie wiersza Konrada Góry pod tytułem “Matki Boskiej Rzeźnej”.

WIĘCEJ

Najgorszy jest język (fragment)

recenzje / ESEJE Konrad Góra

Fragment posłowia Konrada Góry do wyboru wierszy Anny Świrszczyńskiej Kona ostatni człowiek.

WIĘCEJ

Preparaty

recenzje / ESEJE Konrad Góra

Recenzja Konrada Góry z książki Preparaty Przemysława Witkowskiego.

WIĘCEJ

O Wszystkich radiostacjach związku radzieckiego

recenzje / NOTKI I OPINIE Kamil Zając Konrad Góra Kornelia Piela Radosław Wiśniewski

Komentarze Konrada Góry, Kornelii Pieli, Radosława Wiśniewskiego oraz Kamila Zająca.

WIĘCEJ

Poezja może mniej niż serial na Netflixie

recenzje / ESEJE Joanna Orska

Recenzja Joanny Orskiej książki Kalendarz majów Konrada Góry, która ukazała się nakładem Biura Literackiego 14 maja 2019 roku.

WIĘCEJ

A ty jesteś ich

recenzje / KOMENTARZE Konrad Góra

Autorski komentarz Konrada Góry do książki Kalendarz majów, która ukazała się nakładem Biura Literackiego 14 maja 2019 roku.

WIĘCEJ

Kalendarz majów

utwory / zapowiedzi książek Konrad Góra

Fragment zapowiadający książkę Kalendarz majów Konrada Góry, która ukaże się nakładem Biura Literackiego 13 maja 2019 roku.

WIĘCEJ

Rozmowy na torach: odcinek 3 Anna Adamowicz

nagrania / Stacja Literatura Anna Adamowicz Antonina Tosiek Jakub Skurtys

Trzeci odcinek z cyklu “Rozmowy na torach” w ramach festiwalu Stacja Literatura 26.

WIĘCEJ

Niesporczaki słuchają sovietwave’u. Nebula Anny Adamowicz

recenzje / ESEJE Dawid Kujawa

Recenzja Dawida Kujawy, towarzyszący wydaniu książki Anny Adamowicz Nebula, która ukazała się w Biurze Literackim 31 grudnia 2020 roku.

WIĘCEJ

Módl się do zwierząt

recenzje / ESEJE Joanna Orska

Recenzja Joanny Orskiej, towarzysząca wydaniu książki Konrada Góry Wojna (pieśni lisów), która ukazała się w Biurze Literackim 19 października 2020 roku.

WIĘCEJ

Schyłkiem przedwiośnia dziewięćdziesiątego czwartego

recenzje / KOMENTARZE Konrad Góra

Autorski komentarz Konrada Góry, towarzyszący wydaniu książki Wojna (pieśni lisów), która ukazała się w Biurze Literackim 19 października 2020 roku.

WIĘCEJ

Koniec antropocenu

recenzje / ESEJE Jakub Skurtys

Recenzja Jakuba Skurtysa książki Animalia Anny Adamowicz, która ukazała się w Biurze Literackim 28 stycznia 2019 roku.

WIĘCEJ

Punkty wspólne, punkty odniesienia

recenzje / ESEJE Marta Koronkiewicz Paweł Kaczmarski

Szkic Marty Koronkiewicz i Pawła Kaczmarskiego o poezji Konrada Góry i Szczepana Kopyta, prezentujący antologię Zebrało się śliny. Nowe głosy z Polski, wydaną w Biurze Literackim 20 września 2016 roku, a w wersji elektronicznej 18 grudnia 2017 roku.

WIĘCEJ

O poezji Konrada Góry

recenzje / NOTKI I OPINIE Roman Honet

Poeta, który mówi swoją prawdę, nie ma potrzeby oglądania się wstecz, nie prowadzi go konieczność konfrontowania swojego komunikatu wobec innego.

WIĘCEJ