Jestem najlepszym polskim poetą piszącym o zwierzętach
debaty / ANKIETY I PODSUMOWANIA Konrad GóraOdpowiedzi Konrada Góry na pytania Tadeusza Sławka w „Kwestionariuszu 2022”.
WIĘCEJFragment posłowia Konrada Góry do wyboru wierszy Anny Świrszczyńskiej Kona ostatni człowiek.
Najgorszy jest język: gdyby ta egzaltowana, w wiecznym “nie” na rozgadanych ustach, pielęgniareczka, nasze świata męskie sprawy raczyła opisywać językiem jej przyrodzonym, śmiesznym i pustym językiem nic nierozumiejącego, zawsze wczorajszego w ocenie historii protestu, my, świata tego panowie i pierwsi użytkownicy, zaraz poznalibyśmy, że poetka; że wojna, niesprawiedliwość, krzywda, strach i oczekiwanie: kobiecie wolno mieć cudze dzieci. Ale nie, ta kobieta – ta kobieta! – uwzięła się i masz, nie odpuści: ona opisze nasz świat naszym językiem; językiem stwierdzeń i postanowień, językiem, w którym my mamie zgłaszamy krzywdę: a matka wtedy podnosi nasz płacz do ust i my już możemy wrócić do zabawy w złodziei i pogoń, nasze kolana zostają oczyszczone z żużlu i popiołu, nasze usta otarte, nasza krzywda znajduje ukojenie przez wzięcie na siebie. Ale nie: ta kobieta opisuje nam na wojnach i w pokojach krzywdę kobiet, nie ludzi, opisuje zamianę dziecka w mężczyznę jako niepotrzebną, jakbyśmy tamtędy przebiegali przebrani za jakichś Indian, jakbyśmy naruszali tło, a takiego świata nie ma i być nie może, może czasami w niedzielę, w niedzielę jest dzień kobiet. I to jest język jakichś prorokiń zanurzonych w naszej bydlęcej przeszłości; kiedy oczekujemy na metafizykę, dostajemy jakieś murzyńskie pieśni, groza śmierci naszego narodu jest opowiedziana jakby z perspektywy policzalnego plemienia, nie nieskończonego roju, który umiera, stojąc jak puszcza, i po śmierci zostaje, zmienia się we wciąż pionowe figury z Szapocznikow i Brancusiego, o ile zasłonić im genitalia i wyrównać we wzroście; gdy naród umiera, wskazywanie dzieci nie jest już potrzebne: ale znowu nie – tu naród to harcerka, która bezskutecznie chce umrzeć za wszystkich i żeby o niej zapomniano dla redukcji żalu (jakby cokolwiek innego miało ją czekać); tu naród ma kobiety i dzieci, i kiedy idzie na wojnę, i kiedy po wojnie pijany wraca z hut i biur do mieszkań i domów; tu kobiety narodu są kochane przez jakieś krowy, nie bohaterów. Mechanizm tego języka, którym my z podestów i spod mikrofonów, głosem Gomułki i Goździka, Jaroszewicza i Kazimierza Górskiego moglibyśmy tarować, wyważać jego opakowania, jest niedopuszczalny do opisu świata, w którym tara miałaby być równa ciężarowi netto – nas, tak przedmurza, jak i awangardy, nie wolno zostawiać z poczuciem nagości świata, nie wolno nas stawiać na początku języka; to wolno żołnierzowi, co wolno poetce, to kłamać u jego wciąż żywego trupa, usta w usta, życie w życie, życie miast życia.
ur. w 1978 r. Za tom Pokój widzeń(2011) nominowany do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius. Wydał również książki Requiem dla Saddama Husajna i inne wiersze dla ubogich duchem(2008), Siła niższa (full hasiok) (2012), Nie (2016) i Kalendarz majów (2019), który przyniósł mu nominację do Nagrody Literackiej Gdynia i Nagrody Literackiej Nike. W 2020 r. ukaże się jego wybór wierszy Wojna (pieśń lisów). Autor wyboru wierszy Anny Świrszczyńskiej Kona ostatni człowiek. Mieszka w Ligocie Małej i lasach.
Odpowiedzi Konrada Góry na pytania Tadeusza Sławka w „Kwestionariuszu 2022”.
WIĘCEJSpotkanie wokół książek Wojna (pieśni lisów), Przepowieść w ścinkach, Gdyby ktoś o mnie pytał i Sekcja zabójstw z udziałem Konrada Góry, Marty Podgórnik, Bohdana Zadury, Joanny Mueller i Karola Maliszewskiego w ramach festiwalu Stacja Literatura 25.
WIĘCEJRozmowa Aleksandra Trojanowskiego i Jakuba Sęczyka z Konradem Górą, towarzysząca wydaniu książki Konrada Góry Wojna (pieśni lisów), która ukazała się w Biurze Literackim 29 października 2020 roku.
WIĘCEJAutorski komentarz Konrada Góry, towarzyszący wydaniu książki Wojna (pieśni lisów), która ukazała się w Biurze Literackim 19 października 2020 roku.
WIĘCEJSpotkanie wokół książki Ludzie ze Stacji w ramach festiwalu Stacja Literatura 25.
WIĘCEJGłos Konrada Góry w debacie „Ludzie ze Stacji”.
WIĘCEJFragment zapowiadający książkę Wojna (pieśń lisów) Konrada Góry, która ukaże się w Biurze Literackim 19 października 2020 roku.
WIĘCEJCzytanie z książki Kalendarz majów z udziałem Konrada Góry w ramach festiwalu Stacja Literatura 24.
WIĘCEJRozmowa Konrada Góry z Aleksandrem Trojanowskim, towarzysząca premierze książki Parkingi podziemne jako miasta spotkań, która ukazała się w Biurze Literackim 10 lutego 2020 roku.
WIĘCEJSpotkanie z udziałem Ramiego Al-Aszeka, Konrada Góry, Filipa Łobodzińskiego, Jana Rojewskiego, Beaty Stasińskiej i Magdaleny Rigamonti w ramach festiwalu Stacja Literatura 24.
WIĘCEJRozmowa Anny Adamowicz z Konradem Górą, towarzysząca wydaniu książki Kalendarz majów Konrada Góry, która ukazała się nakładem Biura Literackiego 14 maja 2019 roku.
WIĘCEJAutorski komentarz Konrada Góry do książki Kalendarz majów, która ukazała się nakładem Biura Literackiego 14 maja 2019 roku.
WIĘCEJFragment zapowiadający książkę Kalendarz majów Konrada Góry, która ukaże się nakładem Biura Literackiego 13 maja 2019 roku.
WIĘCEJRozmowa Konrada Góry i Dawida Mateusza z Robertem Rybickim, towarzysząca premierze książki Podręcznik naukowy dla onironautów (1998-2018), wydanej nakładem Biura Literackiego 19 marca 2018 roku.
WIĘCEJCzytanie z książki “Nie” z udziałem Konrada Góry i Wojtka Bajdy w ramach festiwalu Stacja Literatura 21.
WIĘCEJWiersz z tomu Kona ostatni człowiek, zarejestrowany podczas spotkania “44. Poezja Polska od nowa” na festiwalu Port Wrocław 2014.
WIĘCEJPremierowy wiersz z kolejnej książki Konrada Góry, która ukaże się w Biurze Literackim w 2018 roku.
WIĘCEJRozmowa Dawida Mateusza z Konradem Górą, towarzysząca premierze książki Nie, wydanej w Biurze Literackim 15 listopada 2016 roku.
WIĘCEJAutorski komentarz Konrada Góry towarzyszący premierze książki Nie, wydanej w Biurze Literackim 15 listopada 2016 roku.
WIĘCEJWiersz z tomu Poeci na nowy wiek, zarejestrowany podczas spotkania “Poeci na nowy wiek” na festiwalu Port Wrocław 2010.
WIĘCEJKlip do książki Nie Konrada Góry.
WIĘCEJZdobywca głównej nagrody w VI edycji konkursu „Nakręć wiersz”. Klip na podstawie wiersza Konrada Góry pod tytułem “Matki Boskiej Rzeźnej”.
WIĘCEJFragment zapowiadający antologię Zebrało się śliny. Nowe głosy z Polski, która ukaże się w Biurze Literackim.
WIĘCEJFragment zapowiadający książkę Nie Konrada Góry, która ukaże się w Biurze Literackim.
WIĘCEJFragment zapowiadający książkę Nie Konrada Góry, która ukaże się niebawem w Biurze Literackim.
WIĘCEJFragment zapowiadający książkę Nie Konrada Góry, która ukaże się niebawem w Biurze Literackim.
WIĘCEJFragment zapowiadający książkę Nie Konrada Góry, która ukaże się niebawem w Biurze Literackim.
WIĘCEJRecenzja Konrada Góry z książki Preparaty Przemysława Witkowskiego.
WIĘCEJKomentarze Konrada Góry, Kornelii Pieli, Radosława Wiśniewskiego oraz Kamila Zająca.
WIĘCEJWiersz z tomu Kona ostatni człowiek, zarejestrowany podczas spotkania “44. Poezja Polska od nowa” na festiwalu Port Wrocław 2014.
WIĘCEJRecenzja Magdaleny Heydel z książki Kona ostatni człowiek Anny Świrszczyńskiej.
WIĘCEJRecenzja Dawida Kasiarza z książki Kona ostatni człowiek Anny Świrszczyńskiej w wyborze Konrada Góry.
WIĘCEJRecenzja Anity Jarzyny z książki Kona ostatni człowiek Anny Świrszczyńskiej w wyborze Konrada Góry.
WIĘCEJRecenzja Joanny Orskiej, towarzysząca wydaniu książki Konrada Góry Wojna (pieśni lisów), która ukazała się w Biurze Literackim 19 października 2020 roku.
WIĘCEJAutorski komentarz Konrada Góry, towarzyszący wydaniu książki Wojna (pieśni lisów), która ukazała się w Biurze Literackim 19 października 2020 roku.
WIĘCEJSzkic Marty Koronkiewicz i Pawła Kaczmarskiego o poezji Konrada Góry i Szczepana Kopyta, prezentujący antologię Zebrało się śliny. Nowe głosy z Polski, wydaną w Biurze Literackim 20 września 2016 roku, a w wersji elektronicznej 18 grudnia 2017 roku.
WIĘCEJGłos Karola Maliszewskiego w debacie „Nowy (polski) głos w Europie”.
WIĘCEJGłos Pawła Kaczmarskiego w debacie „Nowy (polski) głos w Europie”
WIĘCEJGłos Joanny Orskiej w debacie „Nowy (polski) głos w Europie”
WIĘCEJPoeta, który mówi swoją prawdę, nie ma potrzeby oglądania się wstecz, nie prowadzi go konieczność konfrontowania swojego komunikatu wobec innego.
WIĘCEJ