
Srebro i kwarc
dzwieki / WYDARZENIA Adam Zdrodowski Anna Podczaszy Łukasz JaroszZapis całego spotkania autorskiego z udziałem Łukasza Jarosza, Anny Podczaszy i Adama Zdrodowskiego podczas Portu Wrocław 2008.
WIĘCEJAutorski komentarz Anny Podczaszy do wierszy z książki Mniej, więcej.
Przecież ten dom jest pełen życia; co krok
leżą jego fragmenty: ręka tu, tam noga,
na samym środku powieka.
Julia ma całą szufladę ciał od lalek: chce jeszcze.
Miało być jeszcze, ale poszło. Przecież ten
dom jest pełen, czego chcesz więcej, kobieto.
Ala ma szafę wypchaną sukniami, chętnie
dołoży jeszcze te dwie, co tam
upadły. Przecież ten dom jest; co
krok leżą płytki, okna, sufity i krawędzie; przestrzenie
płaskie i niepłaskie, nieładne obok ładnych
w bezładzie. Wstałam i patrzę
na siebie
w lustrze.
Pewnego razu dowiedziałam się, że moje pięcio- i siedmioletnie wówczas bratanice mają w swoim pokoju całą szufladę ciał od lalek. Są też szuflady z ich (lalek) głowami. I inne – z kończynami. Nie, żeby jakaś patologia o strasznie ponurym zabarwieniu, ot po prostu tyle się tych lal nazbierało, a wszystkie, jak wiadomo, należy przebadać gruntownie, że nie ma już sensu ich składać na powrót w logiczne całości. A członki lalek pokój zagracają, więc je łatwiej w szuflady upychać.
I potem spróbowałam policzyć samochody moich synów i poległam pod ich kołami.
Rozejrzawszy się po swoim domu, poczułam nagle przemożną chęć wprowadzenia w życie myśli, która mną od długiego czasu prześladuje – obskrobać się z tych wszystkich naleciałości, tych niezbędnych obecnie i kiedyś-się-przyda rzeczy.
Sąsiedzi właśnie wnosili nową wykładzinę i wersalkę. My kupiliśmy nową wykładzinę i wersalkę, bo stare uległy zużyciu, i umieściliśmy je w mieszkaniu, które kupiłam przed Wielkimi Podwyżkami, które własnoręcznie z autentycznym zapałem wykańczałam, tak, jak to z lalkami czynią moje bratanice.
Moje mieszkanie jest miejscem, które bardzo lubię, w którym jest cała masa przedmiotów, niezbędnych, a jakże. Wśród tychże znajduje się duży czarny worek, który posłuży mi kiedyś do wpakowania weń wszystkiego oprócz śmieci. Na śmieci mam reklamówki z marketów.
Człowiek – ksero ze szkoły, gdzie pracuję opowiada dowcip:
– Dzień dobry pani profesor! To już chyba ze dwadzieścia pięć lat?
– A, dzień dobry, Jasiu. A jak mnie rozpoznałeś?
– Po płaszczyku, pani profesor.
Nie śmieję się. Nie narzekam na swoje zarobki. Jestem przywiązana do swoich zarobków. Wydaję je. Kieszenie płaszczyka, którego nie mam, mam pełne. Mój majątek nieruchomy szacuje się na cały majątek.
Przed urodzeniem pierworodnego czytałam o kobiecych marzeniach o wiciu gniazdka i męskich marzeniach o budowaniu i niejednokrotnie byłam świadkiem, jak i jedne, i drugie wspólnymi siłami rozwalają dom.
O, brawo! Pan potrafi
połknąć miecz – i nic!
Ręce same się składają do oklasków. Oklaski towarzyszą nam już wszędzie. Dziecko w przedszkolu mówi “pieldnąłem”, a reszta składa się do braw, “mądrze gada!”. Otwieram TV, spiker mówi nieomal to i tak samo i publiczność w studio szaleje. Pokazują rewię piosenki, tańce, dowcipy, teleturnieje, polityków i wszystko to jest takie samo jedno. Wokoło brawa i okrzyki “wspaniale!”. Zachwyt towarzyszy mi od chwili otwarcia oczu.
Ten wiersz, jeśli to nazywać wierszem, jest, wstyd przyznać obecnie, zaangażowany, podobnie jak wiersz poprzedni; oba są zaangażowane w złość. Oto pokazuje mi się babę z brodą albo babę bez majtek, albo zabójczego Krzysztofa Ibisza – i nic! Nic tylko siąść i płakać, albo wyjść i już w połowie listopada posłuchać nadpływającego z najbliższego jakiegokolwiek sklepu “Jingle Bells” z towarzyszeniem efektów świetlnych.
ur. w 1972 r. Poetka, wykładowczyni w Centrum Kształcenia Językowego i Ustawicznego Kadr. Nominowana do Nagrody Literackiej Nike za tomik danc (2000), który był jej poetyckim debiutem. W kolejnych latach opublikowała również zbiór wierszy Wte i nazad (2003) oraz Mniej, więcej (2007), a w 2018 r. również książkę z wierszami dla dzieci Grymasy. Życie między wierszykami. Mieszka w Legnicy.
Zapis całego spotkania autorskiego z udziałem Łukasza Jarosza, Anny Podczaszy i Adama Zdrodowskiego podczas Portu Wrocław 2008.
WIĘCEJZapis całego spotkania autorskiego wokół antologii Moi Moskale podczas Portu Wrocław 2006.
WIĘCEJGłos Anny Podczaszy w debacie „Ludzie ze Stacji”.
WIĘCEJZapis całego spotkania autorskiego Bogusława Kierca, Zbigniewa Macheja i Anny Podczaszy w trakcie festiwalu Port Legnica 2003.
WIĘCEJSzkic Anny Podczaszy opublikowany w cyklu prezentacji najciekawszych archiwalnych tekstów z dwudziestopięciolecia festiwalu Stacja Literatura.
WIĘCEJFragment zapowiadający almanach Wiersze i opowiadania doraźne 2019, który ukaże się w Biurze Literackim 4 września 2019 roku.
WIĘCEJZapis całego spotkania autorskiego Julii Fiedorczuk i Anny Podczaszy podczas Portu Legnica 2000.
WIĘCEJRozmowa Joanny Roszak z Anną Podczaszy, towarzysząca wydaniu książki Grymasy Anny Podczaszy, z ilustracjami Zuzanny Orlińskiej, która ukazała się w Biurze Literackim 26 listopada 2018 roku.
WIĘCEJWiersz z tomu Mniej, więcej, zarejestrowany podczas spotkania “Srebro i kwarc” na festiwalu Port Wrocław 2009.
WIĘCEJWiersze z książki Mniej, więcej. Fragment spotkania autorskiego w ramach 13. festiwalu literackiego Port Wrocław 2008.
WIĘCEJFragment zapowiadający książkę Grymasy Anny Podczaszy, z ilustracjami Zuzanny Orlińskiej, która ukaże się w Biurze Literackim 26 listopada 2018 roku.
WIĘCEJFragment zapowiadający książkę Grymasy Anny Podczaszy, z ilustracjami Zuzanny Orlińskiej, która ukaże się w Biurze Literackim 26 listopada 2018 roku.
WIĘCEJWiersz z tomu “100 wierszy polskich stosownej długości”, zarejestrowany podczas spotkania “100 wierszy polskich stosownej długości” na festiwalu Port Wrocław 2015.
WIĘCEJAnna Podczaszy i Andrzej Sosnowski mówią o brzmieniu, rytmie i melodii wiersza.
WIĘCEJKrzysztof Siwczyk, Anna Podczaszy, Bohdan Zadura, Jerzy Jarniewicz, Zbigniew Machej oraz Tomasz Broda o tym, czy poezja to próba “dania w pysk światu”, czy może jego zmiany?
WIĘCEJDzieci zadają pytania autorom i autorkom książki Sposoby na zaśnięcie, która ukazała się nakładem Biura Literackiego 13 lipca 2015 roku.
WIĘCEJRozmowa Anny Podczaszy z Eugeniuszem Tkaczyszynem-Dyckim o jego nowej książce Kochanka Norwida, która ukazała się nakładem Biura Literackiego 26 maja 2014 roku.
WIĘCEJGłos Anny Podczaszy w debacie “Z Fortu do Portu”.
WIĘCEJKomentarze Anny Podczaszy, Jacka Dehnela, Tobiasza Melanowskiego, Pawła Sarny oraz Jakuba Winiarskiego, towarzyszące premierze książki Bogusława Kierca Cło, wydanej w Biurze Literackim 16 czerwca 2008 roku.
WIĘCEJAutorski komentarz Anny Podczaszy do książki danc.
WIĘCEJAutorski komentarz Anny Podczaszy do wierszy z książki Wte i nazad.
WIĘCEJWiersz z tomu Mniej, więcej, zarejestrowany podczas spotkania “Srebro i kwarc” na festiwalu Port Wrocław 2009.
WIĘCEJWiersze z książki Mniej, więcej. Fragment spotkania autorskiego w ramach 13. festiwalu literackiego Port Wrocław 2008.
WIĘCEJKomentarze Agnieszki Wolny-Hamkało, Bogusława Kierca, Pawła Mackiewicza.
WIĘCEJLaudacja Romana Honeta, prowadzącego projekt Poeci na nowy wiek.
WIĘCEJKomentarze Agnieszki Wolny-Hamkało, Bogusława Kierca, Pawła Mackiewicza.
WIĘCEJKomentarze Jerzego Jarniewicza, Marty Podgórnik, Zbigniewa Macheja, Michała Cichego.
WIĘCEJSzkic Grzegorza Tomickiego towarzyszący premierze ksiażki Wte i nazad Anny Podczaszy, która ukazała się nakładem Biura Literackiego.
WIĘCEJ