Tadeusz RÓŻEWICZ: Teksty odzyskane

Tuż przed ósmą rocznicą śmierci Tadeusza Różewicza Biuro Literackie opublikowało Teksty odzyskane – kilkadziesiąt niepoetyckich tekstów, nigdy niepublikowanych w książkach, zapomnianych, niedostępnych lub znanych jedynie „ze słyszenia”.

Tuż przed ósmą rocznicą śmierci Tadeusza Różewicza Biuro Literackie opublikowało Teksty odzyskane – kilkadziesiąt niepoetyckich tekstów, nigdy niepublikowanych w książkach, zapomnianych, niedostępnych lub znanych jedynie „ze słyszenia”. Od nieodnotowywanego w bibliografiach prasowego debiutu piętnastoletniego ucznia gimnazjum im. F. Fabianiego w Radomsku po „ostatni wywiad” oraz zapisany na skrawku papieru nieformalny testament poety. Czytelnik znajdzie tu zarówno prozę fikcjonalną i reportażowo-itineraryjną, rozmowy, felietony, jak i teksty o charakterze programowym czy krytycznoliterackim.

Teksty odzyskane, będące dopełnieniem wydanych w październiku „Wierszy odzyskanych”, to historia nowoczesności i ponowoczesności – od lat trzydziestych XX wieku po rok 2013 – odciśnięta w prozie fabularnej i reportażowo-itineraryjnej, w wypowiedziach programowych i autokomentarzach, we fragmentach dramatu i noweli filmowej, w zapiskach krytycznoliterackich i w próbie osobistej teorii fotografii, w przemówieniach, humoreskach i urywkach dziennika. Licząca przeszło 230 stron opowieść o życiu człowieka prowincjonalnego, który postanowił stać się jednym z najważniejszych pisarzy współczesności i zamiar swój zrealizował.

Zdaniem wieloletniego wydawcy i redaktora książek Tadeusza Różewicza Jana Stolarczyka: „Już Wiersze odzyskane okazały się wielką niespodzianką czytelniczą, ‘odzyskaniem’ zapomnianych tekstów dla miłośników poezji. Ważnym dla współczesnej kultury literackiej ‘recyklingiem’ jego tekstów. Dopełnieniem wiedzy o rozwoju wielowątkowej twórczości pisarza i jego biografii wewnętrznej, zwłaszcza z wczesnego okresu. Podobnie interesująco pod względem poznawczym i czysto czytelniczym są Teksty odzyskane zebrane przez Przemysława Dakowicza, autora m.in. zbioru ‘Poeta (bez)religijny. O twórczości Tadeusza Różewicza’”.

Zdaniem Jakuba Skurtysa „Pracę Dakowicza w obu tomach – wierszy i prozy – trzeba docenić. Jednym z walorów Tekstów odzyskanych jest chronologiczna skrótowość i wielogatunkowość. Bez wdawania się w detaliczne studia można dzięki temu prześledzić, jak zmieniał się styl poety i jego sposób myślenia przez przeszło siedemdziesiąt lat. Teksty odzyskane – pisze w posłowiu autor Afazji polskiej – pozwalają czytelnikowi wejrzeć w proces doskonalenia i subtelnienia warsztatu pisarskiego, czynią zeń świadka artystycznego dojrzewania Tadeusza Różewicza oraz kształtowania się jego literackiego programu”.

Tadeusz Różewicz urodził się 9 października 1921 roku w Radomsku. Prawdziwy debiut poetycki (tom Niepokój), którym dojrzale wszedł do literatury, ukazał się w roku 1947. W kolejnych latach pojawiały się zbiory poezji, potem prozy, wreszcie zostały wystawione liczne dramaty Różewicza. Jego utwory opublikowano w 50 językach. Był laureatem wielu polskich oraz światowych nagród artystycznych, a także doktorem honoris causa dziewięciu polskich uczelni. Biuro Literackie, od 2007 roku aż do śmierci poety w 2014 roku, było „domem wydawniczym Tadeusza Różewicza”.

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego