ESEJE
ostatnio w bibliotece
ESEJE
Pod prąd, w nieważkość. O “gatunkach anadromicznych” Karola Brzozowskiego
Z Imię NAZWISKO
ESEJE
Taki jeden, na naszych oczach (zdefiniuj „taki”, zdefiniuj „oczy” itd.)
Z Imię NAZWISKO
ESEJE
Wieloryb jako katedra
Z Imię NAZWISKO
ESEJE
Zaproszenie do wspólnej podróży
Z Imię NAZWISKO
ESEJE
Krainy wyobrażone i sieci
Z Imię NAZWISKO
ESEJE
Ulotne, kruche, krwiste
Z Imię NAZWISKO
ESEJE
Rzecz o poezji
Z Imię NAZWISKO
ESEJE
Groteska, oniryzm i…
Z Imię NAZWISKO
ESEJE
Głos z ulicy
Z Imię NAZWISKO
Sławomir Szopiński
Urodzony w 1975 roku, nieskończony polonista teatrolog (Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu), skończony dziennikarz (dzienniki regionalne Wielkopolski), współzałożyciel Ogólnopolskiego Magazynu Studenckiego OMS, poeta, happener, podróżnik – „żył szybko, umarł młodo” – zmarły we Francji, w La Rochelle w 2010 roku (śmierć kliniczna). W ponownym życiu mieszkał w Poitiers we Francji, a obecnie w Polsce, w Poznaniu. Zajmuje się pisaniem wierszy i opowiadań. Dotąd niepublikowany w formie książkowej.
Oczyszczenie przez zapuszczenie. Oczyszczenie przez kąpiel
Głos Sławomira Szopińskiego w debacie „Czytam naturalnie 2017”.