ostatnio w bibliotece
Pod prąd, w nieważkość. O “gatunkach anadromicznych” Karola Brzozowskiego
Z Imię NAZWISKO
Taki jeden, na naszych oczach (zdefiniuj „taki”, zdefiniuj „oczy” itd.)
Z Imię NAZWISKO
Wieloryb jako katedra
Z Imię NAZWISKO
Zaproszenie do wspólnej podróży
Z Imię NAZWISKO
Krainy wyobrażone i sieci
Z Imię NAZWISKO
Ulotne, kruche, krwiste
Z Imię NAZWISKO
Rzecz o poezji
Z Imię NAZWISKO
Groteska, oniryzm i…
Z Imię NAZWISKO
Głos z ulicy
Z Imię NAZWISKO
Jaroslav Seifert
Urodzony 23 września 1901 roku w Žižkovie. Poeta. Był członkiem i założycielem Dziewięćsiłu (Devětsil) – lewicowo zorientowanego stowarzyszenia grupującego artystów czeskiej awangardy oraz redaktorem kilku czasopism. W 1956 roku na II Zjeździe Związku Pisarzy wystąpił z potępieniem wypaczeń życia kulturalnego po lutym 1948. Pod koniec lat sześćdziesiątych angażował się w procesy przemian demokratycznych. Podpisał „Kartę 77”. Debiutował zbiorem zaliczanym do nurtu poezji proletariackiej, potem przyszedł okres twórczości reprezentatywnej dla poetyzmu, oryginalnego, czeskiego literackiego kierunku awangardowego. W 1984 jako pierwszy i dotąd jedyny Czech otrzymał literacką Nagrodę Nobla. Był przewodniczącym Związku Pisarzy Polskich od 1968 do 1970 niedługo potem rozwiązanego przez władze. Zmarł 10 stycznia 1986 roku w Pradze.
01/11/2008