ESEJE
ostatnio w bibliotece
ESEJE
Pod prąd, w nieważkość. O “gatunkach anadromicznych” Karola Brzozowskiego
Z Imię NAZWISKO
ESEJE
Taki jeden, na naszych oczach (zdefiniuj „taki”, zdefiniuj „oczy” itd.)
Z Imię NAZWISKO
ESEJE
Wieloryb jako katedra
Z Imię NAZWISKO
ESEJE
Zaproszenie do wspólnej podróży
Z Imię NAZWISKO
ESEJE
Krainy wyobrażone i sieci
Z Imię NAZWISKO
ESEJE
Ulotne, kruche, krwiste
Z Imię NAZWISKO
ESEJE
Rzecz o poezji
Z Imię NAZWISKO
ESEJE
Groteska, oniryzm i…
Z Imię NAZWISKO
ESEJE
Głos z ulicy
Z Imię NAZWISKO
Mykoła Riabczuk
Urodzony 27 września 1953 roku w Łucku. Ukraiński poeta, krytyk literacki, eseista i publicysta. Skończył Politechnikę Lwowską jako inżynier elektromechanik (1977) i Instytut im. Gorkiego (1988). W latach 70. animator nieoficjalnego życia kulturalnego we Lwowie. Do 1996 z-ca redaktora naczelnego miesięcznika „Wseswit”, w latach 1991-1995 kierownik działu krytyki czasopisma „Suczasnist”. Jeden z założycieli wychodzącego w Kijowie od 1997 roku czasopisma opiniotwórczego „Krytyka”. Laureat nagrody Polkul Foundation za działanie na rzecz dobrych stosunków ukraińsko-polskich (1999) oraz polsko-ukraińskiej Nagrody Pojednania (2002). W 2009 roku otrzymał Odznakę Honorową „Bene Merito” od ministra Radosława Sikorskiego.
21/12/2020
Zapis całego spotkania autorskiego Jurija Andruchowycza, Andrija Bondara, Nazara Honczara, Mykoły Riabczuka, Ostapa Slywynskiego, Serhija Żadana, Darka Foksa oraz Bohdan Zadury podczas Portu Legnica 2004.