Niech to będzie twoje

Czy literatura jest wirusem, czy przeciwnie – szczepionką?

Myślę o niej jak o wirusie rozprzestrzeniającym się w człowieku po pierwszym bliższym kontakcie. Nie ma na niego szczepionki, więc trzeba nauczyć się z nim żyć.

Jakiemu zwierzęciu poświęciłabyś wiersz lub opowiadanie?

Owcy. Owce mają w sobie coś niepokojącego.

Czy myślałaś kiedyś „jak góra” lub „jak morze”?

Częściej myślę jak morze – wszystko szumi, cofa się i przybiera, a co jakiś czas zalewa cały brzeg.

Gdybyś miała wybrać artystę, który napisałby muzykę do twojego wiersza lub opowiadania i wykonał go na scenie, byłby to…?

PJ Harvey!

Jaka była najlepsza rada „poetycka” lub „prozatorska”, jakiej ci udzielono?

Czytaj, dużo. Bardzo dużo. Tylko potem nie pisz niczego od razu. Niech to będzie twoje.

Wolność, równość, braterstwo – z którą z tych wartości poezja lub proza mają najwięcej wspólnego?

Z siostrzeństwem i braterstwem.

Dlaczego ludzie nie czytają poezji i ambitnej prozy?

Może z obawy, że ich nie zrozumieją?