ostatnio w bibliotece
ESEJE
ESEJE
Pod prąd, w nieważkość. O “gatunkach anadromicznych” Karola Brzozowskiego
Z Imię NAZWISKO
ESEJE
Taki jeden, na naszych oczach (zdefiniuj „taki”, zdefiniuj „oczy” itd.)
Z Imię NAZWISKO
ESEJE
Wieloryb jako katedra
Z Imię NAZWISKO
ESEJE
Zaproszenie do wspólnej podróży
Z Imię NAZWISKO
ESEJE
Krainy wyobrażone i sieci
Z Imię NAZWISKO
ESEJE
Ulotne, kruche, krwiste
Z Imię NAZWISKO
ESEJE
Rzecz o poezji
Z Imię NAZWISKO
ESEJE
Groteska, oniryzm i…
Z Imię NAZWISKO
ESEJE
Głos z ulicy
Z Imię NAZWISKO
Dzwinka Matijasz
Urodzona w 1978 roku. Ukraińska pisarka i tłumaczka. Studiowała na Akademii Kijowsko-Mohylańskiej (1995-2002) oraz na Europejskim Kolegium Polskich i Ukraińskich Uniwersytetów w Lublinie (2002-2006). Uważana za jedną z najoryginalniejszych pisarek języka ukraińskiego, a w swych stylistycznie mistrzowskich monologowych narracjach nawiązuje do tradycji, którą zapoczątkowali Jurij Izdryk i Taras Prochaśko. Opublikowała: Реквієм для листопаду (2005), Powieść o ojczyźnie (2006), Казки П’ятинки (2010) oraz Історії про троянди, дощ і сіль (2012). Tłumaczy z języka polskiego, białoruskiego, rosyjskiego i angielskiego. W jej przekładzie ukazały się utwory m.in. Jana Twardowskiego i Ryszarda Kapuścińskiego. Mieszka w Kijowie.
Matijasz i Zadura o Powieści o ojczyźnie
Autorski komentarz do fragmentu tekstu Powieści o ojczyźnie.
Powieść o ojczyźnie
Fragmenty książki Dzwinki Matijasz Powieść o ojczyźnie w przekładzie Bohdana Zadury, która ukazała się nakładem Biura Literackiego w serii Proza 13 marca 2014 roku.
Wywiad Łukasza Saturczaka z Dzwinką Matijasz
Z Dzwinką Matijasz o książce Powieść o ojczyźnie rozmawia Łukasz Saturczak.