Nie lubię zero-jedynkowych podziałów

Czy próbuję zmienić świat swoim pisaniem? Nie, „zmiana” to nie jest słowo, którego bym użyła. Nie lubię takich uproszczeń. Lubię rozmowy i wierzę, że to dzięki rozmowom społeczeństwa zmieniają postrzeganie różnych kwestii, krok po kroku. Nie lubię ani stuprocentowych złoczyńców, ani krystalicznych bohaterów, nie lubię zero-jedynkowych podziałów na „dobro” i „zło”, na „czarny” i „biały”. I nie lubię wiedzieć, co autor chciał mi powiedzieć od razu po skończonej lekturze książki. Któregoś dnia moja powieść została oznaczona w recenzji na Instagramie. Zobaczyłam, że recenzentka przeczytała 12 innych książek w tym miesiącu i każdej książce dała recenzje z gwiazdkami. A przy mojej napisała, że nadal nie ma pojęcia, co moją książką chcę przekazać, i nie może na razie przyznać jej gwiazdek. Muszę przyznać, że dało mi to wielką satysfakcję jako pisarce, ponieważ jeśli natychmiastowa ocena musi być „zawieszona”, „odłożona w czasie”, oznacza to, że czytelnik angażuje się w pracę w sposób aktywny, a nie bierny: mamy więc do czynienia z rozmową.