debaty / ANKIETY I PODSUMOWANIA

Wiersze i wojny istnieją obok siebie

Radmila Petrović

Głos Radmily Petrović w debacie „Czy próbujesz zmienić świat swoim pisaniem?”.

strona debaty

Czy próbujesz zmienić świat swoim pisaniem? Czy próbujesz zmienić świat swoim pisaniem?

Świat jest w stanie ciągłej transformacji, a literatura, która tych zmian nie odzwierciedla, byłaby kiepską literaturą. Jednak czy świat byłby inny, gdyby pewne książki nie doczekały się publikacji? Jeśli pozostaniemy w obszarze literatury, trudno byłoby nam przywołać dzieło, które radykalnie zmieniło świat. Niektóre z nich na pewno coś zmieniły, ale w jakim stopniu? Ciężko to zmierzyć. Działalność publiczna poszczególnych pisarek i pisarzy zmieniła świat w bardziej widocznym stopniu niż ich projekty artystyczne.

Literatura zdecydowanie zmienia nas – osoby ją tworzące. Wiem to na pewno. A co z czytelnikami? Literatura posiada moc, by postawić nas w sytuacjach, w których znajdują się inni ludzie. Pogłębia także naszą empatię. To pierwszy i najważniejszy krok w kierunku transformacji, ponieważ wszystko to, co trzeba zmienić, na dzień dzisiejszy nie funkcjonuje z powodu braku współczucia wobec osób słabszych czy różniących się od nas. Można więc stwierdzić, że literatura zmienia także czytelników. Czy żylibyśmy w lepszym świecie, gdyby więcej ludzi czytało książki? Czy osoby czytające stanowią mniejszość? Czy jest to powodem, dla którego światem rządzi kłamstwo i czy w związku z tym przed literaturą stoi jeszcze trudniejsze zadanie, zadanie, by walczyć o prawdę? Myślę, że tak! Piszę z czystego buntu, z chęci zmiany obecnej sytuacji. Piszę, bo to, o czym milczeliśmy, zniszczyło nas bardziej niż wojny. Piszę, żebyśmy mogli odzyskać siły i ruszyć do przodu, ponieważ nie stanie się to, dopóki pewne rzeczy nie zostaną powiedziane. Piszę, bo wojny i moje wiersze istnieją obok siebie.

Gdybym nie wierzyła, że poezja może ulepszyć świat, nigdy nie napisałabym ani jednego słowa.

tłum. Klaudia Cierluk

 

belka_2

O AUTORZE

Radmila Petrović

Urodziła się w 1996 roku w Užicach, a dorastała w niewielkiej wiosce Stupčevici w zachodniej Serbii. W wieku szesnastu lat zwyciężyła w konkursie na najlepszy nieopublikowany tomik poetycki, dzięki czemu zadebiutowała zbiorem Miris zemlje (2014). Rok później jako zwyciężczyni konkursu poetyckiego im. Desanki Maksimović wydała tom Celulozni rokenrol (2015). Ogromnym sukcesem cieszył się jej zbiór Moja mama zna šta se dešava u gradovima (2020). Publikowała w licznych antologiach i czasopismach literackich, uczestniczyła w festiwalach poetyckich w całej Europie oraz rezydencjach artystycznych w Skopje, Berlinie i Wiedniu. Jej wiersze były tłumaczone m.in. na angielski, francuski, grecki, włoski, słoweński, hiszpański i hebrajski. Obecnie mieszka w Belgradzie, gdzie ukończyła studia z ekonomii.