Podcinanie gałęzi

Czy literatura zmienia świat? Jest portem, w którym można bezpiecznie zacumować, czy raczej portalem do nowej rzeczywistości?

Literatura może doprowadzać do transformacji. Na poziomie obyczajowym czy kulturowym są to długie procesy, napędzane setkami lub tysiącami tekstów. Potrzebna jest przecież masa krytyczna oraz narzędzia polityczne wspierające daną zmianę. Literatura w takiej perspektywie jest trybikiem, częścią ogromnego mechanizmu. Na poziomie estetycznym sprawa wygląda nieco inaczej, bo tutaj do transformacji np. języka literackiego czy gatunku jest w stanie doprowadzić jeden tekst. Chodzi mi o nagłe pojawienie się osoby autorskiej, która zaczyna opisywać rzeczywistość w nowy sposób. Proces ten może mieć również wymiar jednostkowy, a nie społeczny, jeśli jakiś tekst sprawia, że pojedynczy człowiek zaczyna inaczej na coś patrzeć lub zauważać coś, czego wcześniej nie widział. Im bardziej ten wpływ na rzeczywistość jest efemeryczny i trudny do złapania, tym większe zainteresowanie u mnie budzi. Lubię teksty (i takie też staram się pisać), które oddziałują pokrętnie i zmieniają coś, czego nie da się ani zmierzyć ani udowodnić. Z jednej strony cieszę się, że powstają opowieści, które pomagają walczyć o prawa człowieka, bo jako osoba LGBTQ+ sam z nich korzystam, a z drugiej kocham śliskie historyjki, w których bohaterki i bohaterowie podcinają gałąź, na której chwilę wcześniej przysiedli.