ostatnio w bibliotece
Pod prąd, w nieważkość. O “gatunkach anadromicznych” Karola Brzozowskiego
Z Imię NAZWISKO
Taki jeden, na naszych oczach (zdefiniuj „taki”, zdefiniuj „oczy” itd.)
Z Imię NAZWISKO
Wieloryb jako katedra
Z Imię NAZWISKO
Zaproszenie do wspólnej podróży
Z Imię NAZWISKO
Krainy wyobrażone i sieci
Z Imię NAZWISKO
Ulotne, kruche, krwiste
Z Imię NAZWISKO
Rzecz o poezji
Z Imię NAZWISKO
Groteska, oniryzm i…
Z Imię NAZWISKO
Głos z ulicy
Z Imię NAZWISKO
Anna Zalewska
Japonistka, tłumaczka literatury japońskiej dawnej i nowej, adiunktka w Katedrze Japonistyki na Uniwersytecie Warszawskim. Ukończyła japonistykę na UW i studia na uniwersytetach Gakugei (Tokio), Hokkaido (Sapporo) i Kiotyjskim w Japonii. Zajmuje się literaturą japońską i kulturą tradycyjną (kaligrafia, droga herbaty). Tłumaczy na język polski poezję tanka (Zbiór z Ogura — po jednym wierszu od stu poetów, 2008; Pieśni o lecie ze Zbioru pieśni japońskich dawnych i nowych, 2017 i in.), współczesną prozę (Kawakami Hiromi, Pan Nakano i kobiety, 2012, i Sensei i miłość, 2013, Kashiwai Hisashi, Kamogawa. Tropiciele smaków, 2023 i in.), teksty dotyczące drogi herbaty (Nanpōroku, czyli Zapiski z południowych stron, zwoje I i II, 2004–2007; Sen Sōshitsu, O duchu herbaty, 2007) i kaligrafii (Kaligrafia japońska. Trzy traktaty o drodze pisma, 2015), ale i historie o kotach (O czarnym kocie cesarza i inne opowieści. Koty w dawnej literaturze japońskiej, 2022) i sutry buddyjskie (Trzy przekłady chińskie Sutry serca doskonałości mądrości, 2020).