z tomu Nenia i inne wiersze (1990)

I.

w moim małym domu zamieszkała niewiara
jak nierządnica zamieszkała w moim małym domu niewiara
bardzo zła kobieta z którą mamy jednego Pana
powiedziałem jej moje ciało męskości

jak i moje ciało zniewieścienia
wszystkie moje ciała
których jest co niemiara mają jednego Pana
więc po co do mnie przychodzisz wciąż naga

z tomu Młodzieniec o wzorowych obyczajach (1994)

XCVII. Piosenka utracjusza

powiadają iż teraz sprzedaje chryzantemy
i świeczki pod murami lubelskich cmentarzy
wieczorem przepija wszystko co zmarli
wytargowali dla jego handryczących się chłopców

więc przepuszcza wszystko co zmarli wyciągnęli
od przechodniów (przechodniu nie daj się prosić)
dla jego pewnie zmarłych chłopców choć tylko nieliczni
wierzą dzisiaj w światło które zostawiamy po sobie

wtedy też śpiewa piosenkę na Placu Litewskim
którą tutaj zechcę powtórzyć: „o Leonardo o Leonardo
nie wstydziłeś się chodzić z czerwoną kokardą
we włosach i bawić się ze mną jak z pieskiem”

z tomu Liber mortuorum (1999)

CLV. Rekolekcje w 1988 roku

otóż poezja przypomina ci klasztor ojców
karmelitów bosych w Czernej
czystość i łagodność młodzieńców którzy tu
wstąpili by obmyć ciało

z miłości własnej i z grzechu matki
bo to grzech główny mieć matkę ziemską
którą można wysławić jednym tchem
i zgubić w tłumie niewiast co ciągnie do nieba

zatem poezja przypomina ci klasztor ojców karmelitów
w Czernej skoro karmi się tobą od początku twoich dni
gdy byłeś jeszcze grzechem w postaci czystej i to
zaledwie dotykanym przez sprośnych rodziców chrzestnych

z tomu Przewodnik dla bezdomnych niezależnie od miejsca zamieszkania (2000)

CCI. Darczyńca

frajer z którym idę dzisiaj i z jakim
pójdę jutro (mówią że chytrze)
ma li tylko jedno ziarenko przeciwko
sobie jakie mu zresztą zabieram

ten który nie jest rozrzutny
nie staje się słońcem słonecznikiem
i żyje poza okazją albo niczym
ślepiec przywrze do muru by obumrzeć

gubi po ziarnku dziennie i nie staje się
słonecznikiem w naszych spragnionych ustach
lecz czarną pestką słońca której
zresztą nie wypluwam w wyniku uciech nocnych

z tomu Przyczynek do nauki o nieistnieniu (2003)

CCL. Płaszcz przeciwdeszczowy

w sąsiednim pokoju umiera moja matka
która lęka się o mnie jakbym się komuś naraził
powiadam jej iż moje zamykanie się
w bibliotece nie powinno ją zastanawiać

a mimo to matka zatrudnia się myśleniem i zarazem
niemyśleniem o mnie kiedy wychodzę na dwór
powiadam jej iż moje zamykanie się na podwórku
nie jest niczym innym jak potrzebą bycia

z deszczem z wiatrem więc dlaczego się martwi
kiedy narzuciwszy płaszcz przeciwdeszczowy
idę pod wiatr nic mnie z nim nie wiąże zamykam się
i otwieram nieważne kto poleci na Dycia

z tomu Dzieje rodzin polskich (2005)

CCXCIII. Tyle brudnej roboty

coraz mniej pamiętam krzyk twojej matki
i moje wołanie gdy wybiegłem z pokoju
w całym domu wołanie i wyrzucanie rąk
w powietrze jak czegoś źle stworzonego

bez rozmachu i wbrew naszej wyobraźni
więc czegoś równie nieprzydatnego
nie widzieliśmy już dawno: dwa kamienie
z których żaden nie uczyni cudu

dwa kamienie z których ani ten po lewej
stronie ani ten po prawej nie nadaje się
do szeregu działań choć nam trzeba odwalić
tyle brudnej roboty wokół siebie w sobie