Algorytmy

Algorytmy

„This is a wide world we tra­vel
And our paths rare­ly cross
And we do a who­le lot of living
In betwe­en”
The Water­boys

start począ­tek dro­gi

był niby taniec nie­win­ny rado­sny
jak pierw­sze kro­ki nowej podró­ży
zbyt łatwe gdy je wspo­mi­nam teraz

coraz czę­ściej budzę się i nasłu­chu­ję
w śród­noc­nym zanie­my­śle­niu samot­na
wska­zów­ka zega­ra bole­śnie nakłu­wa ciszę
leżą­ce obok cia­ło śni nie­zna­ne sny

pytasz co jesz­cze może się wyda­rzyć
dziś lub za tydzień i ile pozo­sta­ło
do koń­ca nie wiesz że aby przejść dalej
trze­ba speł­nić kolej­ny waru­nek

czy ten cichy rytm to bicie ser­ca
czy raczej jed­no­staj­ne ude­rze­nia fal
podob­no chcia­łeś pogła­dzić moje wło­sy
a zna­la­złeś tyl­ko zie­lo­ne nit­ki glo­nów

ale nie rezy­gnuj bądź cier­pli­wy jesz­cze
parę kro­ków i poznasz moje imię w koń­cu
prze­ko­nasz się na ile uda­ło ci się zbli­żyć

do pola z napi­sem stop

Czy ist­nie­je praw­da? Kto zabił Lau­rę Pal­mer? Kim jest Alga?

To tyl­ko nie­któ­re z pytań, jakie na róż­nych eta­pach życia zaprzą­ta­ły moją uwa­gę. Co do Algi, to nie­wąt­pli­wie jest ona pod­mio­tem lirycz­nym tego wier­sza. Resz­ta to zmy­śle­nie, zaba­wa, rezul­tat przy­pad­ko­wych wahań impul­sów elek­trycz­nych w mózgu, nakła­da­nia warstw, kon­den­so­wa­nia zna­czeń, dla któ­rych punk­tem wyj­ścia sta­ło się sło­wo algo­rytm. A więc dro­ga od pola start do pola stop. Spraw­dza­nie warun­ków, podej­mo­wa­nie decy­zji. Czyn­no­ści dnia codzien­ne­go, pla­ny, przed­się­wzię­cia. Pozna­wa­nie kogoś, tajem­ni­ca, upływ cza­su, gro­ma­dze­nie doświad­czeń, histo­ria związ­ku, histo­ria życia. Nit­ki glo­nów, czy­jeś wło­sy, pseu­do­nim. Rytm natu­ry, rytm fal, cyklicz­ność, począ­tek i koniec.

Bycie bli­żej.