tylko jedno odbicie

monotypia

stoisz na głazie rzuconym przez lodowiec z morza
uchodzi piasek szukasz filtru skóra topi się z zimna w oczach
cienie krótkie jak ułamki parują dzwony w świątyni na dywanach
atrakcyjne dziewczyny śmieją się wpatrzone w smartfon szepczesz
do ucha białej krowy – coś w tobie zapisano – aplikujesz kolory
stroboskopowe wargi w zagłębieniu szyi ślina elastyczny popiół
masz niebo pod stopami

monotypia (gr. monos – jeden, typos – odbicie) – artystyczna technika graficzna wyróżniająca się tym, że pozwala na uzyskanie tylko jednej odbitki. (…) wymaga rozprowadzenia farby po metalowej lub szklanej powierzchni. Następnie praca zostaje odbita na papierze za pomocą wałka, tamponu lub kostki. (…) niektórzy nazywają monotypię techniką przypadku, natomiast oponenci ripostują, że artysta świadomie decyduje o grubości warstwy farby i jej gęstości oraz kierunku prowadzenia wałka (…).
(źródło: Wikipedia)

– (odbicie I) – bałtyckie wybrzeże Estonii skupisko głazów polodowcowych (narzutowych) mała miejscowość zaledwie kilka domów nie ma plaży tylko wąskie pasmo brudnego piasku po którym można dojść do drabinki opartej o głaz przyniesiony przez lodowiec z morza wystaje na wysokość czterech albo pięciu metrów szczeble są stabilne łatwo można się wdrapać stanąć na płaskiej powierzchni spojrzeć w dół na rytmiczny ruch wody na brudny piasek jest lato świeci słońce ale to północ więc nie ma upału tylko chłodny wiatr na twarzy pokrytej kremem mrowienie czuć zimno nie jest wysoko ale kręci się w głowie promienie rażą trzeba zamknąć oczy znaleźć filtr
– (odbicie II) – znaleźć filtr pod powiekami odtworzyć film pokaz slajdów wyświetlić mroczki i cienie niedokończone krótkie spojrzenie się przesuwa w zamkniętych oczach a miały odpocząć nie patrzeć skupić się na ciele dreszcz jeszcze z tamtej zimy zachowany odgłos z sennych miasteczek niedzielne oddechy z ust do ust rozkołysany dźwięk miarowe uderzenia parowanie dzwonów w świątyni
– (odbicie III) – w świątyni hinduskiej upał na podłodze kolorowe dywany na nich młode dziewczyny ubrane w sari wpatrzone w smartfony rozmawiają żartują obok biegają dzieci przed ołtarzem kapłani składają ofiarę z owoców które później zjedzą zamiast pary dym z kadzidła zamiast dzwonów szept do ucha bóstwa – białej krowy – wystarczy powiedzieć wystarczy złożyć ofiarę z mleka UHT w kartonach z tetra paku wystarczy
– (odbicie IV) – wystarczy odpalić backup – coś w tobie zapisano – obrazy w pamięci jak pliki wgrane na dysk wystarczy odszukać właściwy skojarzyć barwę znaleźć emocję która włączy prąd uruchomi stroboskop ożywi wargi w zagłębieniu szyi ślina jak farba rozlana na szkle albo na metalu i jedno odbicie bo zdarza się raz więc zawsze tylko jedno odbicie metodą prób i błędów szukasz lepszych wersji cóż jeśli się nie uda
– (odbicie V) – nie uda ponownie doświadczyć więc znów się elastycznie rozsypią kolejne monotypie przeżycia bez powtórzeń na raz otwierasz oczy spoglądasz w dół i jest: niebo pod stopami

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury, uzyskanych z dopłat ustanowionych w grach objętych monopolem państwa, zgodnie z art. 80 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych