Święte obrazy

[Pierwsi ludzie mieszkali w dolinie]

Pierwsi ludzie mieszkali w dolinie i pewnie gdyby
znali to słowo nazwaliby ją Polską
żyli pod drzewem z którego zrywali owoce kobiety
zbyt długo trzymały w ustach sok z winogron malowały
nim siebie i wnętrza domostw w tym czasie mężczyźni
wchodzili w nie bez pytania skryci pod sierścią nocy

Drzewo płonęło dotykiem pioruna zwiastowało
rozwody i kuchenki mikrofalowe odkrywszy ciepło
zasypiali uczyli się marzyć
szukało ich wtedy trzech myśliwych martwy zając
zgraja psów zwieszała pyski ze szczytu Giewontu

ziemia w której pochował brata miała smak popiołu
dzieciom kazano trzymać wdowę żeby bóg nie usłyszał lamentu
dół zasypano kamieniami jeden kamień nosił ślady krwi
myśliwi widzieli to odeszli byli już nieprzydatni

taka jest kosmogonia tej krainy ale nigdzie jej nie zapisano
taka jest kosmogonia tej krainy ale ja o tym nie wiem
myję z babcią naczynia w kuchni i śpiewam piosenki z „Ziarna”
kredkami rysuję po ścianie w salonie coś jakby
cztery byki czarną krowę kilkoro ludzi pod nimi
kościół i supermarket

Teraz kończę wiek ucznia. Gdzie się podziały obrazy z tamtych lat?

Ale jaka to wiedza skoro już zapomniałem
widoku kobiet i mężczyzn
przeciskających się przez obręcze
kilku podstawowych dat
oraz w której szufladzie trzymała cukierki

W ogrodzie płonęło drzewo poznania
panna młoda usiadła pod koroną
ojciec zabrał syna na wzgórze
wierciła się czekała na ich powrót

do stołu podano owsiankę i chleb

zabrał barana żeby młody się nie domyślił
prosił żeby coś go przed tym powstrzymało
niebo było czarne. Milczało
następnego dnia pisały o tym gazety

ale jaka to wiedza skoro nie wiem co z nią zrobić
ale jaka to wiedza skoro nie umiem jej wykorzystać
bezradnie walę rękoma w rysunki na ścianie
w myśliwych Kossaka i w świętą rodzinę

Teraz zaczynam wiek wojownika

ale z czym miałbym walczyć skoro wszystko jest niewidzialne
ale z czym miałbym walczyć skoro spłonęły obrazy

spotkałem jakiś czas temu starca z La Manchy
rodzina umieściła go w domu opieki
dawałem mu ząbki z czosnku żeby mógł się popisywać
żartowaliśmy z jego sztucznej szczęki ze służby zdrowia
z tego że u Szekspira zawsze pojawia się pies żeby rozładować napięcie