Kochanka Norwida

XXVI.

ten sam który się objawił
w dzieciństwie pod postacią rodziciela
wściekły pies schizofrenii przyjaciel
dozgonny mojej matki nasz jedyny żywiciel

matkę potrafił zwyzywać od banderówek
odkąd nie umiała mu się przeciwstawić
nawet Bezpaluch (ów Bezpaluch podobny
do bydlęcia) pozwalał sobie wracając

z pola na złorzeczenia i splunięcia

XXII. Piosenka o dawcy i biorcy

w 1982 roku miałem wiele
bardzo wiele rąk i nóg
i jeszcze więcej wokół siebie
nieprzyjaciół czyli ciot

i stan wojenny wszystko zaś
zaczęło się w Wólce Krowickiej
gdy pewnego dnia otrzymałem
niezbędną parę rąk i nóg (jak by to

powiedzieć) rąk i nóg nie do wykradzenia
uświnienia lecz nikt mnie nie uprzedził
że będę robił za poetę kręcąc się po Placu
Litewskim poeta bowiem nie ma zbyt

wielkich możliwości taki z niego drapichrust
taki z niego drapichrust jakie społeczeństwo

XXI. Piosenka o trzech podbródkach

jeżeli istniałeś to gdzie
twoje trzy wypasione
podbródki z których każdy
wymykał się sobie

i wielka brodawka na prawym
policzku brodawka jak to
brodawka powinna ulec zapomnieniu
ale podbródki (z których

pierwszy nie przeszkadzał
drugiemu) nie mogą łatwo pójść
w zapomnienie otóż widzę cię
w całej krasie bo czym jest piękno

jeśli pominąć owłosioną brodawkę
piękno jest tobą mój Lipski

(1991)

XIX. Na motywach bajki

dawno dawno temu za siedmioma
górami za siedmioma rzekami
ogłaszałem wiersze w magazynie
gejowskim ale nikt nie wie

że jako Konrad Bełski wysyłałem im
wyjątkowo rozpaczliwe listy z wojska
to było bardzo bardzo dawno temu
za siedmioma jeziorami takimi jak Dajtki

zdążyłem już zapomnieć że listy i wiersze
odbierał Artur Jeffmański który ponoć
nie żyje od lat ale to nie jest najlepsze
zakończenie dla mojej pedalskiej bajki

XVII. Złudzenie

to ciało mogło być moje
ale trzydzieści lat temu
choć nie przyznawałem się
do siebie wyjechawszy ze wsi

nie przyznawałem się do siebie
na lubelskiej polonistyce
i na krakowskich placach to ciało
mogło być moje naprawdę moje

lecz wyjechawszy ze wsi
nie umiałem się sprzedać (nawet
w poezji) i dziś po raz kolejny
czytam Mniszki siostry Borkowskiej

(12 XI 2012)

IX. Kochanka Norwida

moja matka (zamknięta
w Żurawicy, Węgorzewie,
Jarosławiu) zawsze
musiała do kogoś należeć

kogo sobie zmyśliła wyobraziła
lub kto został jej przedstawiony
we śnie (na podobieństwo
Norwida) ale z kim wadziła się

moja matka i w jakim
języku przywitał ją ojciec
niegodziwiec który nigdy
wcześniej nie słyszał o Norwidzie

(27 V 2007)

III. Hrudeńszczyzna

deportowano matkę na sowiecką
Ukrainę lecz uciekła z transportu
dzięki pomocy polskich kuzynów
chłopców z AK którzy nie zdradzili

deportowano ją zatem po raz drugi
a na opustoszałej i zdewastowanej
ojcowiźnie Hrudeńszczyźnie wzniesiono
po latach śliczny kościółek (nigdy

w nim nie byłem) to nie jest moje miejsce
moje miejsce jest w polszczyźnie