zero waste

przepowiedziano

teraz spowiło czarne, w tym czarnym: kropki
kreski, drobny śnieg. czas? czas zbiegł się
w kieszeni świstek – losowa przepowiednia:
będziesz już tylko jeździć tramwajem
będziesz już tylko czekać, wypatrywać

czaić się

idzie coraz gorzej, przepowiedziano –
przyczaiłam się; z czarnego wyrosło miasto
z miasta: ogrom historii marnych, w jednej z nich
– pstryk, czekanie

w jednej z nich wypatrzysz śnieg

zero waste

(a gdyby: każdy włos co spadł z głowy podnosić czule odkładać w bezpieczne miejsce
także słowa co się sypią w nieuwadze w rozpędzie – każde zapisać na małej karteczce
ślinę krew i łzy patrzenie dotyk chodzenie noga za nogą noga za nogą
odłożyć do skutku odkładać niech leżą bezpieczne niech rosną niech się
z a l ę g n ą)

a ty
skąd tu przypełzłeś? czy miałeś pojęcie, że to na czym leżysz jest włosami
że to czym karmisz się to moje –

ESC

inna już biegłaby po, przecież te dziewczyny robią co chcą
w takich przypadkach dobrze wiedzą co robić, znają model ucieczki
ja nie znałam
uciekałam po raz pierwszy po receptę, nic mi z tego nie zostało
poza niesmakiem. tyle się miało z tego zdarzyć i nic
nie stało się, tylko ten niesmak uwierał ogromnie
3 miesiące później od życia do życia nabrzmiałym od ekspatów pociągiem
w drodze niczego nie chciałam, miałam naręcze pytań o wartości o sens
przelotną nadzieję by w końcu przestać chcieć uciekać
drugi raz przeliczyłam się poważnie: choć umiałam liczyć dobrze to źle policzyłam
że zdążę, nie zdążyłam – tyle się miało z tego stać i nic się nie stało
zostałam