Leszek Engelking

Urodził się w 1955 roku, zmarł w 2022. Poeta, nowelista, tłumacz, literaturoznawca i krytyk literacki. W 1979 roku ukończył filologię polską (specjalizacja filmoznawcza) na UW. W latach 1984–1995 był redaktorem miesięcznika „Literatura na Świecie”. Od 1997 do 1998 roku wykładał historię literatury na Uniwersytecie Palackiego w Ołomuńcu. Był adiunktem w katedrze Teorii Literatury na Uniwersytecie Łódzkim. Prowadził też zajęcia z teorii i praktyki tłumaczenia artystycznego. Opublikował m.in. monografie: Vladimir Nabokov (1989) i Podivuhodný podvodník. Vladimir Nabokov (1997), tom szkiców o literaturze czeskiej Surrealizm, underground, postmodernizm (2001), pracę Codzienność i mit. Poetyka, programy i historia Grupy 42 w kontekstach dwudziestowiecznej awangardy i postawangardy (2005), monografię Chwyt metafizyczny. Vladimir Nabokov – estetyka z sankcją wyższej rzeczywistości (2011), a także Nowe mity. Twórczość Jáchyma Topola (2016) i Bytom w literaturze. Dzieła, miejsce, zakorzenienie, tożsamość, mit (2016). Napisał też osiem tomów wierszy i jeden zbiór krótkich próz. Jego poezje tłumaczono na wiele języków. Przekładał literaturę piękną m.in. z angielskiego, czeskiego, hiszpańskiego, rosyjskiego i słowackiego. W Biurze Literackim ukazały się w jego tłumaczeniu: antologia wierszy czeskich Maść przeciw poezji (2012) oraz Wiersze, poematy i Pieśni Ezry Pounda (2024).