Pogranicza

-na pograniczu-

księ­ży­ców­ka leje się z nie­ba
stru­mie­niem takim co u nas za domem
wyry­wa się brze­gom z objęć lodu

leje się w gar­dła któ­rych cichy beł­kot
nie zazna pocie­sze­nia w tych gar­ba­tych stro­nach

zmo­czo­ne pie­lu­chy zawi­sły na sznu­rze
od zeszłe­go lata i tak schną od nowa
odci­śnię­te na nich twa­rze sta­rych matek

odża­ło­wa­ne dzie­ci idą wprost do nie­ba

gęsie­go
gęsie­go
gęsię­go

nie­od­ża­ło­wa­ne stra­szą wró­ble w polach

-przedostatnie pożegnanie-

gdy mi się opa­trzy ten dębo­wy padół
mar­two­ta któ­ra nie gro­zi wiecz­no­ścią
pój­dę i nas wyspo­wia­dam
bo grzech był wspól­ny

za las sobie pój­dę

a ta sukien­ka któ­ra w sza­fie cze­ka
załóż ją teraz choć to nie oka­zja
za las pój­ście

żało­bę moż­na upra­wiać zawcza­su
tak samo jak inne gatun­ki miło­ści

ciśnij przed sie­bie cięż­ką gru­dę zie­mi
patrz jak się roz­ła­zi
gli­nia­ny począ­tek

-bosorka*-

chu­da kura chu­dy rosół
tłu­sta kura tłu­sty rosół
chu­da kura chu­dy rosół
tłu­sta kura tłu­sty rosół

pię­cior­nik kurze zie­le
wypo­wie­dzia­ne zosta­ło prze­klę­cie
urok rzu­co­ny i się kro­wy juchą doją

polną dro­gą do wsi idą mamu­ny i zmo­ry

cza­row­ny­cia ycia ycia
nie­chaj będzie pochwa­lo­ny

utnij w staj­ni żabie nogę
żeby w tłu­mie ją roz­po­znać
sta­ra baba mle­ko psu­je
może zechce pójść do czor­ta

polną dro­gą do wsi idą bohy­ny i zmo­ry

cza­row­ny­cia ycia ycia
nie­chaj będzie pochwa­lo­ny