Zbieranie, mierzenie, poruszanie ziemią

dzienniki normalne

z Lagrange’a

warstwy to winda
która zatrzymuje się na 0 i nie otwiera drzwi

przez szczelinę przeciska się reszta z dzielenia języka
przez pierwsze
niewypowiedziane słowa

w takie godziny czas jeździ windą
między lewą a prawą opowieścią
dwuścianem/ dniem/ składaniem

papieru na którym szuka się dowodów
na największy wspólny

tak zwane wielkie liczby

bronie masowego rażenia
są równe prawie wszędzie

cielesne świadectwa
są równe prawie wszędzie

otwarte przestrzenie
są równe prawie wszędzie

rzeczywiste apokalipsy
są równe prawie
wszędzie

miejsca kurczące się w wyniku lęku
są równe prawie wszędzie

rozcięcia
są równe prawie wszędzie

a później obroty

obroty

obroty

wyposażone w podzieloną na komórki taśmę
przybliżanie: okrągły taniec kropek
to jak ciąć powietrzem kulę na skończenie wiele kawałków
a później próbować z niej ułożyć ziemię
łatać dziury ale przeprowadzać zrolowany okrąg
przez

nieczystości
są równe prawie wszędzie niewzruszona podstawa
prawie wszędzie skończona

co zobaczyła Alicja po drugiej stronie lustra?

jezioro w drzewie jest opuszczonym
ramieniem przestrzeni
pianą albo jedynie grafem z nieskończoną liczbą skojarzeń
dzieli się na pół potoki rwą z góry w dół
z dołu w góry i nie mają kierunków
albo jak kto woli: przepływ dokonuje się w każdą stronę
i zawsze byle nie trafić na wierzchołki
o tym samym kolorze
i łapać się na cyklach
a przestrzeń odwrócona i nie z tego świata
przesuwa się z kąta w kąt robi remanent i popiół
myli lewą z prawą (to tylko konwencja)
zamienia strzałki na dłoni tworzy
kolejne drzewa i zaprasza do gabinetu luster

w nim: drzewo w jeziorze i piana