Hurtownia ran i Wiersze ludowe

Tryb

Rękawiczka wmarznięta w chodnik zgina cztery palce.
Za nią z głębi wynurza się twarz żółta i śliska.

Chór dziewcząt alleluja śpiewa w ciemnej salce.
Antychrystus pod oknem stoi notuje nazwiska.

Hieny

Tak być powinno: niech noszą na cmentarz
siatki z jedzeniem i wodę. Zwróć naszym zmarłym ciała
daj im nowe szafy. Co było prochem niech nie będzie
prochem. (I można było przeczytać podobne modlitwy
na wstążkach papieru sztandarach z bibułki.)

Obóz wewnętrzny

Cztery dni wyje we mnie. Potem nie
cichnie. Już tędy szedłem. Pole
dwie strony chmury jak rękawy
maźgi we mnie. Na wszystkim

co będzie za mną. Raz rozpoczęte
nigdy się nie skończy to mazanie
czernią. I zaraz przypominam sobie
komu to obiecałem we mnie. Ile

razy. I jak wmaszerowało we mnie
to przerażające uczucie że i ja
mógłbym ulec nie mówić nie
chociaż coś przecież mówi nie we mnie.

Gruz

Moi przyjaciele stoją na wysokim brzeżku.
Jeden z największym nieruchomym brzuchem.
Przyjemny: nie bierze cudzych poglądów za własne.
Drugi tak hałaśliwy że mógłby być centrum miasta.
Wahał się czy tu przyjść. Teraz mruży oczy.
Trzeci opowiada jak nakrył czyjeś zwłoki marynarką.
Kiedy odbierał ją z pralni miała już inny kolor.
Czwarty z twarzą przeciętną. Niepokojem w głosie
jakby okradli go wczoraj. A okradli go dawno.
A ten najniższy z nogami jak jaszczurka.
Przyprowadził dwie córki i rozmawia z nimi.
Jest jeszcze szósty – boi się ciemności.
Zaprasza kobiety. Coraz to inne. A matka płacze.

Solid

Na końcu miasta jest burzowa chmura.
Główki dziewcząt w świetliku podskakują jakby
chciały sturlać się po dachu krzycząc: “Uciekaj!”.
Sypie się groch na ziemię. Małe wilgotne piąstki.
Przeźroczyście okrwawiony. Ciemny. Wygięty
jak łyżka łapię ich uderzenia. (Wielu, wielu
ludzi. Wśród nich niewielu to ja.)

Złote talerze

On odchodzi. To nic nie znaczy.
Skręcamy. Teraz pokazujesz mi
jak będę wyglądał. W tym kierunku
jest też inne słowo. Są rzeczy
ważniejsze. Ja bym ich nie robił.
Ale kim ja jestem? Czasem nie można
pogodzić tego że jesteś i tego kim.