Zeszyt ćwiczeń

City of Zeugma

a gdy­bym nazwa­ła: drut żylet­ko­wy Con­cer­ti­na, wąwóz, w któ­ry wyrzu­ca­no śmie­ci,
z imie­nia każ­dą, któ­ra była w Bru­zgach. Meta­fo­rą cia­sną, jak nie­ozna­czo­na cię­ża­rów­ka,
a byli­śmy pie­szo.

prze­sko­czyć czas, któ­rej na imię: osy­pa­nie muru.

Jesz­cze „moż­na”. Widzieć
raj jako ogród. Była­byś porzecz­ką?

że nie idzie­my do lasu bo to jest nasz las
skąd przy­cho­dzę brud­na i wycho­dzę brud­na

ruch jako obrót, któ­re­go domem jest mała zapad­nia

[podp.nieczyt.]

prze­szłość jest upar­ta, świę­ta są zmię­te,
gorą­ce szczu­ry są świę­te, ścier­wo­ja­dy są świę­te,
seks jest świę­ty, roz­pa­sa­nie nóg jest świę­te,
kłi­ry są świę­te, pijal­nie wód­ki są świę­te,
ogon tadzi­ka jest świę­ty, obsi­ka­ne nogaw­ki są świę­te,
radość jest świę­ta, żar­ty są mar­twe i prze­klę­te,
księ­życ, jezio­ro i ser­ce są prze­klę­te,
góra i dół są pomy­lo­ne, róża wia­trów jest czar­na i ścię­ta,
języ­ki ognia są mar­twe, bra­my miast otwar­te,
mój szef jest mar­twy, jego pra­ca jest mar­twa,
wyli­cze­nia są mar­twe. Wyli­cze­nia są świę­te,
pró­ba jest spóź­nio­na,
Słoń­ce nas spa­li,
zga­szą za nas świa­tło. Owoc z nas kpi.
W cie­niu cze­ka cię ciem­na gałąź świa­tła, dru­ga stro­na ust.

miałam na myśli siebie

po piśmie pozna­ję że rośnie tu jaśmin
a ściem­niam świa­tło któ­re nie nadą­ża