Historia jednego wiersza: „wtenczas”

Otto von Bismarck miał powiedzieć, że im ludzie mniej znają kulisy powstawania kiełbasy i wierszy, tym lepiej przesypiają noce. Zaniepokojony nocnym komfortem czytelników, pragnę zaryzykować i zaprosić Państwa do zerknięcia, jak postawał jeden z wierszy pochodzących z mojej nadchodzącej książki lorem ipsum.

O ile proces zastępowania komórek w ciele człowieka zajmuje siedem lat, to analogiczny proces w ciele wiersza ma charakter znacznie mniej regularny i przez to wymyka się łatwym opisom i systematyce. Materię tę komplikuje dodatkowo fakt, że wiersz pisany jest tylekroć, ile razy jest czytany. Przedstawię więc jedynie wycinek jego odnotowanej historii z okresu, w którym byłem jedynym jego czytelnikiem. Przedkładam Państwa uwadze rękopisy wiersza „wtenczas”. Moja ręka w dużej mierze składa się z kciuka i palca wskazującego, którymi piszę na telefonie i komputerze, więc rękopisy mogą się nieco różnić od rękopisów moich wielkich poprzedników nie dysponujących tymi urządzeniami.

Zapraszam.