recenzje / ESEJE

Widzenie księdza Romana? Antologia Poeci na nowy wiek

Marcin Jurzysta

Recenzja Marcina Jurzysty z antologii Poeci na nowy wiek przygotowanej przez Romana Honeta.

Biuro Literackie kup książkę na poezjem.pl

“Któż ten mąż? – To namiestnik na ziemskim padole.
Znałem go, – był dzieckiem – znałem,
Jak urósł duszą i ciałem!
On ślepy, lecz go wiedzie anioł pacholę.
Mąż straszny – ma trzy oblicza,
On ma trzy czoła.
Jak baldakim rozpięta księga tajemnicza
Nad jego głową, osłania lice.
Podnóżem jego są trzy stolice.
Trzy końce świata drżą, gdy on woła;
I słyszę z nieba głosy jak gromy:
To namiestnik wolności na ziemi widomy!
On to na sławie zbuduje ogromy
Swego kościoła!
Nad ludy i nad króle podniesiony;
Na trzech stoi koronach, a sam bez korony;
A życie jego – trud trudów,
A tytuł jego – lud ludów;
Z matki obcej, krew jego dawne bohatery,
A imię jego dwadzieścia i jeden.
Sława! sława! sława!”

Tak, tak, na końcu tej ekstatycznej parafrazy stary rym i rytm delikatnie się nadkruszył, lecz takie jest właśnie nowe imię bestii – dwadzieścia i jeden. Dwudziestu jeden poetów na XXI wiek. Z tomików i książek los poezji “wróżył” ksiądz Roman, znany wizjoner z kościoła “ośmielonej wyobraźni”, który ongiś “alicję zapędził do piekła po serce”, a ostatnio “bawił się przywracając, mieszając pokarmy, milcząc, zaglądając do trumny, pływając w jeziorze żartów tudzież śpiąc”.

Mocną stroną tej antologii jest właśnie nieskrywany subiektywizm. Fakt, że pod Poetami na nowy wiek podpisał się jeden, konkretny człowiek, a nie anonimowy zespół, ukryty pod szyldem “redakcji” lub innego ciała sprawczego, jest gestem odważnym
i odpowiedzialnym. Diagnozy takie jak ta w postaci antologii poezji “nowego wieku”, z góry skazane są na pytania i wątpliwości – dlaczego akurat ci, a nie inni, dlaczego pominięto tego, a wspomniano akurat o tym, itd. Z Poetami na nowy wiek sprawa jest uczciwa, wybierał Roman Honet, wybór swój uzasadnił i podpisał “własną krwią”, firmując antologię swoim nazwiskiem. Co więcej, antologista w posłowiu o znamiennym tytule “21”, wymienia również innych debiutantów XXI wieku, którzy co prawda “odpadli w przedbiegach”, lecz na tyle wyraźnie zaznaczyli swoją obecność, że warto było wymienić ich nazwiska i tytuły książek.

Całość przypomina nieco wyścig kolarski: biorąc pod uwagę, że mowa o krajowej produkcji poetyckiej, jest to prawdopodobnie Tour de Pologne. I jak na każdym wyścigu kolarskim mamy peleton i uciekinierów. Na chwilę obecną uciekinierów jest dwudziestu jeden: Justyna Bargielska, Magdalena Bielska, Jacek Dehnel, Sławomir Elsner, Julia Fiedorczuk, Konrad Góra, Łukasz Jarosz, Bartosz Konstrat, Szczepan Kopyt, Joanna Lech, Agnieszka Mirahina, Joanna Mueller, Edward Pasewicz, Anna Podczaszy, Tomasz Pułka, Bianka Rolando, Robert Rybicki, Paweł Sarna, Julia Szychowiak, Joanna Wajs i Przemysław Witkowski. Ale skład peletonu i ucieczki może się w każdej chwili zmienić – komuś zabraknie sił, ktoś złapie kontuzję, ktoś inny przyspieszy, wygra górską premię lub odnajdzie nowe siły wraz z kolejnym łykiem z bidonu. To, kto przetrwa, kto przyjedzie jako pierwszy, kto będzie tuż za nim, a kogo zdyskwalifikują za stosowanie niedozwolonego dopingu, dowiedzieć się będzie można dopiero na mecie, gdy “nowy wiek” zamieni się w “stary”.
To, że taka i podobne antologie są potrzebne, jest dla mnie bardziej niż oczywiste. Ktoś musi przecież czuwać, obserwować nasze Tour de Pologne, być komentatorem, zdawać relację, by potem końcowa klasyfikacja na mecie była osadzona w kontekście całej “rywalizacji”, by było wiadomo, co z kim się działo po drodze. Twierdzenie, niestety wciąż bardzo częste, że nie warto “towarzyszyć”, że szkoda czasu na aktualia, gdy na półce szlochają arcydzieła, było i jest dużym błędem. To wszystko nie rozegra się przecież samo, a przynajmniej nie powinno się tak rozgrywać. Ryby w akwarium, do którego odetnie się dopływ tlenu, bardzo szybko zaczną pływać brzuchami do góry lub wykonywać samobójcze skoki. A po co komu akwarium bez ryb?

Nim przyjrzymy się bliżej bohaterom Poetów na nowy wiek, zanim pogrążymy się w widzeniu księdza Romana, pozwólmy sobie na małą, uroczą i wymowną dygresję. W roku 1913 Xawery Glinka w popełnionym przez siebie felietonie “Dola i niedola polskiego poety”, zamieszonym w “Złotym Rogu. Ilustrowanym tygodniku literackim, artystycznym i społecznym” (cóż za wymowny tytuł!) pisał m.in.:

“Ludzi piszących wiersze w Polsce jest spora liczba. Ludzi piszących
‘poezje’ – jest znacznie mniej. Ludzi czytających poezje nie ma prawie
wcale.
W Polsce, każda panienka uważa obecnie za słuszne pisywać wierszyki o
‘rozbitem serduszku’ albo ‘słowiku’, każdy zakochany uczniak ‘ubiera w rymy’
swe ‘czarne myśli’ o ‘niewdzięcznej’, która go pokochać nie chciała czy nie
chce, a nawet i niejeden staruszek kołysząc wnuczęta, rozrzewnia się czasem
poetycznie na temat ‘starych, dobrych czasów’. […]”1.

Czy Xawery Glinka pisząc te słowa przypuszczał, że pojawią się one blisko sto lat później, w szkicu poświęconym poezji XXI wieku? Widać bowiem, że nie tylko karaluchy mają zdolność do przetrwania w każdych, nawet arcytrudnych warunkach. Podział na tych, co “piszą wiersze” i tych, którzy “piszą poezję” oraz lament nad tymi, którzy ani wierszy, ani poezji nie czytają “prawie wcale”, przetrwał – jak widać – niejednego poetę i wierszoroba, niejedną panienkę i niejednego uczniaka, wielu staruszków i ich wdzięczne wnuczęta. Okazał się trwalszy i silniejszy od niejednego czasopisma (w tym śp. “Złotego Rogu”), a nawet od dwóch wojen światowych. Nic dodać, nic ująć, Panie Glinka!

Powróćmy tymczasem do roku 2010 i Poetów na nowy wiek. Średni wiek “poety na nowy wiek” to około 31 lat. Wcale nie musi być to mężczyzna. W gronie dwudziestu jeden autorów mamy bowiem dziesięć poetek, które nie trafiły tu bynajmniej dzięki parytetom lecz o własnych siłach. Biorąc pod uwagę miejsce zamieszkania i pracy, wskazać można osiem miast, w których (i w pobliżu których) “poetów na nowy wiek” można spotkać. Aż szóstka reprezentuje Warszawę, czwórka związana jest z Wrocławiem, trójka z Krakowem. Po dwóch reprezentantów mają Olkusz, Katowice i Poznań. Na tej mapie jest również Lublin broniony przez jednego poetę. O ile mapa linii kolejowych wyraźnie ukazuje podział na rozbudowaną sieć kolejową na zachodzie i dużo mniej rozbudowaną sieć wschodnią, to granica dzieląca mapę poetycką przebiega przez Poznań i Warszawę, dzieląc kraj nad Wisłą na Południe, gdzie poeci są widoczni, i zimną Północ, gdzie widocznie poeci lepiej się maskują, wtapiają w krajobraz (lub emigrują na Południe i tam stają się widoczni).

Próba syntetyzującej analizy i interpretacji wierszy, które znalazły się w Poetach na nowy wiek, poszukiwanie arché, która pozwoliłaby stworzyć obraz młodej poezji XXI wieku, to zadanie wykraczające poza antologię. “Wizja księdza Romana” powinna być raczej traktowana jako ważny przyczynek do takiej próby. Krytyk i literaturoznawca ma teraz konkretną podstawę w postaci ograniczonej liczby nazwisk (co więcej – na końcu antologii odnaleźć może również kompletną bibliografię poszczególnych poetów i poetek). Teraz należałoby przyjrzeć się każdemu autorowi z osobna, każdej napisanej przez nich książce. Orzekanie o kształcie i kondycji poezji “nowego wieku” w oparciu o same tylko wiersze z antologii, byłoby wysoce zawężone. Co nieco można jeszcze na tej podstawie powiedzieć.

Po pierwsze, krajobraz ostatniego dziesięciolecia jest dosyć urozmaicony. W Poetach na nowy wiek swoich reprezentantów odnajdą zarówno miłośnicy imaginaryzmu, neoklasycyzmu, intymizmu, neoawangardyzmu, nurtu gender/queer/feminizm, literatury zaangażowanej społecznie czy neolingiwzmu [2]. To, co jednak rzuca się w oczy, to fakt, że żaden z tych “nurtów” nie występuje tu w formie “czystej”, “rasowej”, pozbawionej domieszek innej maści. Może być to dowód na trwające, w przypadku wielu autorów, poszukiwania najwygodniejszych dla siebie butów. Raczej jednak po raz kolejny dowodzi to, że nurt definiowany z perspektywy czystoteoretycznej, modelowej istnieje tylko i wyłącznie w teorii, zwłaszcza, gdy nurt ten jest bardzo wąski i nie dopuszcza różnych wewnętrznych wariacji. Tworzenia etykiet i przypisywaniu poetów do określonych zbiorów uniknąć się nie da. Co więcej – jest to zjawisko naturalne (dowodzące, że dążymy do harmonii a nie chaosu). Lepiej jest jednak tworzyć zbiory szersze, w ramach których będzie się badało różne autorskie warianty, niż zbiory wąskie jak pętla, która – zaciskając się zarówno na szyi krytyka, jak i autora – utrudniać będzie pisanie.

Z pewnością nie mówiłbym tu o jakiejkolwiek pokoleniowości, której sam moment debiutu nie czyni. Biorąc pod uwagę sam wiek autorów, to (tylko i wyłącznie teoretycznie, oczywiście) urodzony w 1988 roku Tomasz Pułka mógłby być synem Edwarda Pasewicza, a i Anna Podczaszy mogłaby być mu matką. Mamy tu zatem tylko i aż autorów, dla których wspólny był moment debiutu, od roku 2000 poczynając. Zgoda, że wspólne były pewne warunki, w których pisali, takie a nie inne realia środowiska literackiego, itd. Ale to wciąż za mało, by mówić o pokoleniowości, którą tym razem pozostawmy na pastwę Grzegorza Skawińskiego i zespołu Kombi.

W wierszu “Mówię do ciebie” Sławomira Elsnera pojawia się wers: “Wchłaniam świat, oddaję go w niezmienionej postaci”. Tak czynią wszyscy bohaterowie antologii, z tą jednak subtelną różnicą, że “oddając świat”, kładą akcent na inny aspekt jego “niezmienności”. Bardzo często jest to sen i oniryczna aura, a zatem również dekonstrukcja i rozbicie obrazu. Oczywiście odnajdziemy również ciało, cielesność i fizjologię. Inni akcentują rekwizyty tradycji, kultury, historii lub polityki. Da się także odnaleźć opozycję dzieciństwa i dorosłości oraz opozycję pamięci i niepamięci oraz stałe, nieśmiertelne motywy: miłości, śmierci, samotności, lęku. To, co wydaje mi się wspólne, to utwierdzona świadomość, że nie ma tematów i słów, których pisać nie wypada. Chodzi mi o pewien spokój wypowiedzi, brak konieczności udowadniania, że tak a nie inaczej pisać można. Ci, którzy debiutowali na początku lat 90. do tego stopnia oczyścili teren, “wyrywając poezję z jedynych i prawdziwych herbertowsko-miłoszowych kolein”, że teraz “poeci na nowy wiek” rozpychać się już aż tak nie muszą. Miejsca ci u nas dostatek, starczy go i dla tego, który pochyla się nad zielonym listkiem, widząc jak w porannej kropli rosy odbija się Prawda, Dobro i Piękno, dla tego, który ma jeszcze ochotę ponapierdalać się z rzeczywistością, dla tego, który schodzi do piwnicy swojej wyobraźni i wyciąga “pięknie i strasznie wyimaginowane światy”, i dla każdego innego tutaj niewymienionego. Kolejną wspólną tendencją jest chyba zwrot w kierunku metafory i wyważonego liryzmu, i delikatne, jeśli nie odwrócenie, to przynajmniej stanięcie bokiem do kolokwializmu.

Tymczasem w stronę księdza Romana “schodzą widomie” Aniołowie:

“Usnął – Wyjmijmy z ciała duszę, jak dziecinę
Senną z kolebki złotej, i zmysłów sukienkę
Lekko zwleczmy; ubierzmy w światło jak jutrzenkę
I lećmy. Jasną duszę nieśmy w niebo trzecie,
Ojcu naszemu złożyć na kolanach dziecię;
Niech uświęci sennego ojcowską pieszczotą,
A przed ranną modlitwą duszę wrócim życiu,
I znowu w czystych zmysłów otulim powiciu,
I znowu złożym w ciało, jak w kolebkę złotą.
Uśnijże księże Romanie, strudzony robotą.”


[1] X. Glinka, “Dola i niedola polskiego poety”, “Złoty Róg. Ilustrowany tygodnik literacki, artystyczny i społeczny”, nr 27 z 6 VII 1913 roku, s. 2.
[2] Przywołane terminy zaczerpnięte są z mapy poetyckiej roczników 80. i osób debiutujących po roku 2000. B. Sadulski, P. Witkowski, “Rozpoznanie pola walki. O poezji roczników 80.”, “Rita Baum” 2009, nr 13.

O AUTORZE

Marcin Jurzysta

Urodzony 23 grudnia 1983 roku w Elblągu. Literaturoznawca, poeta, krytyk literacki, członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Autor tomów poetyckich: ciuciubabka (2011), Abrakadabra (2014), Chatamorgana (2018) oraz Spin-off (2021) wydanych przez Dom Literatury i łódzki oddział Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Laureat Konkursu im. Haliny Poświatowskiej w Częstochowie, Rafała Wojaczka w Mikołowie oraz Międzynarodowego Konkursu „OFF Magazine” w Londynie.

powiązania

Excalibur

nagrania / TransPort Literacki Filip FEJZJESTM Łuszcz Filip Łobodziński Marcin Jurzysta Piotr (Magik) Łuszcz Resina

Spotkanie z udziałem Filipa Fejzjestma Łuszcza, Marcina Jurzysty, Arkadiusza Wilmana, Hirka Wrony, Filipa Łobodzińskiego w ramach festiwalu TransPort Literacki 28. Muzyka Resina.

WIĘCEJ

Brzmienie oraz autentyczność…

wywiady / O KSIĄŻCE Filip FEJZJESTM Łuszcz Marcin Jurzysta

Rozmowa Marcina Jurzysty z Filipem FEJZJESTM Łuszczem, towarzysząca premierze książki Excalibur Piotra MAGIKA Łuszcza, wydanej w Biurze Literackim 12 grudnia 2022 roku.

WIĘCEJ

Teraz go zarymuję…

recenzje / ESEJE Marcin Jurzysta

Fragmenty posłowia Marcina Jurzysty do książki Excalibur Piotra MAGIKA Łuszcza, wydanej w Biurze Literackim 12 grudnia 2022 roku.

WIĘCEJ

Historia jednego wiersza: Nie ma mnie dla nikogo

recenzje / KOMENTARZE Marcin Jurzysta Piotr (Magik) Łuszcz

Autorski komentarz Marcina Jurzysty towarzyszący premierze książki Excalibur Piotra MAGIKA Łuszcza, wydanej w Biurze Literackim 12 grudnia 2022 roku.

WIĘCEJ

Jak linoskoczek…

recenzje / ESEJE Marcin Jurzysta

Recenzja Marcina Jurzysty, towarzysząca premierze książki Mów Sławomira Elsnera, wydanej w Biurze Literackim 6 września 2016 roku.

WIĘCEJ

„Uderz w stół, a nożyce się odwdzięczą…”

debaty / ANKIETY I PODSUMOWANIA Marcin Jurzysta

Odpowiedź Marcina Jurzysty na polemikę Pawła Kaczmarskiego z podsumowaniem debaty “Krytyka krytyki”.

WIĘCEJ

Artur Burszta biegnie na setkę, czyli 100 wierszy polskich stosownej długości

recenzje / IMPRESJE Marcin Jurzysta

Esej Marcina Jurzysty towarzyszący premierze książki 100 wierszy polskich stosownej długości w wyborze Artura Burszty, która ukazała się 23 marca 2015 roku nakładem Biura Literackiego.

WIĘCEJ

“Nóż ma być długi i bardzo prosty”. Powązki Tadeusza Pióry

recenzje / IMPRESJE Marcin Jurzysta

Esej Marcina Jurzysty towarzyszący premierze książki Powązki Tadeusza Pióry, która ukazała się nakładem Biura Literackiego 2 lutego 2015 roku.

WIĘCEJ

tuż-tuż, czyli coraz bliżej i coraz dalej

recenzje / ESEJE Marcin Jurzysta

Recenzja Marcina Jurzysty z książki tuż-tuż Julii Fiedorczuk.

WIĘCEJ

Kto się boi słowika?

recenzje / ESEJE Marcin Jurzysta

Recenzja Marcina Jurzysty z książki Glossolalia Katarzyny Fetlińskiej.

WIĘCEJ

W życiu, być może nie daje się żyć bez duchów

recenzje / IMPRESJE Marcin Jurzysta

Esej Marcina Jurzysty towarzyszący premierze książki Duchy dni Dariusza Suski.

WIĘCEJ

Pies z poezją w pysku, czyli o wierszu XVI. z Imienia i znamienia Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego

recenzje / IMPRESJE Marcin Jurzysta

Esej Marcina Jurzysty towarzyszący premierze książki Imię i znamię Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego.

WIĘCEJ

Idiom i tajemnica

wywiady / O KSIĄŻCE Krzysztof Hoffmann Marcin Jurzysta

Rozmowa Krzysztofa Hoffmana z Marcinem Jurzystą o książce Imię i znamię Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego, która ukazała się nakładem Biura Literackiego 29 września 2011 roku.

WIĘCEJ

Głowa pełna zakładek. Wokół Księgi zakładek Jacka Gutorowa

recenzje / ESEJE Marcin Jurzysta

Recenzja Marcina Jurzysty z książki Księga zakładek Jacka Gutorowa.

WIĘCEJ

Palimpsest na marginesach, czyli Mariana Stali Niepojęte: Jest. Urywki nie napisanej książki o poezji i krytyce

recenzje / ESEJE Marcin Jurzysta

Recenzja Marcina Jurzysty z książki Niepojęte: Jest Mariana Stali.

WIĘCEJ

Samotność i wspólnota. Na marginesie Nigdy samotniej… Gottfrieda Benna

recenzje / ESEJE Marcin Jurzysta

Recenzja Marcina Jurzysty z książki Nigdy samotniej i inne wiersze Gottfrieda Benna.

WIĘCEJ

Dlaczego wciąż Wojaczek?

recenzje / IMPRESJE Marcin Jurzysta

Esej Marcina Jurzysty towarzyszący premierze czwartego wydania książki Wierszy zebranych (1964-1971) Rafała Wojaczka.

WIĘCEJ

Alt + a i inne polskie znaki Wojciecha Bonowicza

recenzje / ESEJE Marcin Jurzysta

Recenzja Marcina Jurzysty z książki Polskie znaki Wojciecha Bonowicza.

WIĘCEJ

To miejsce to jest neutralny teren…

recenzje / IMPRESJE Marcin Jurzysta

Recenzja Marcina Jurzysty z książki Doba hotelowa Bartłomieja Majzla.

WIĘCEJ

Całkiem smaczna kanapeczka

recenzje / ESEJE Marcin Jurzysta

Recenzja Marcina Jurzysty z książki Niosłem ci kanapeczkę Kārlisa Vērdiņša.

WIĘCEJ

Czysty układ

wywiady / O PISANIU Joanna Mueller Roman Honet

Rozmowa Romana Honeta z Joanną Mueller, opublikowana w cyklu prezentacji najciekawszych archiwalnych tekstów z dwudziestopięciolecia festiwalu Stacja Literatura.

WIĘCEJ

Trzeba walczyć do końca

wywiady / O PISANIU Robert Rybicki Roman Honet

Zapis rozmowy Romana Honeta z Robertem Rybickim, opublikowanej w cyklu prezentacji najciekawszych archiwalnych tekstów z dwudziestopięciolecia festiwalu Stacja Literatura.

WIĘCEJ

Opierając się o szlaban liczymy wagony

dzwieki / RECYTACJE Łukasz Jarosz

Wiersz z tomu Poeci na nowy wiek, zarejestrowany podczas spotkania “Poeci na nowy wiek” na festiwalu Port Wrocław 2010.

WIĘCEJ

Paralaksa w weekend

dzwieki / RECYTACJE Tomasz Pułka

Wiersz z tomu Poeci na nowy wiek, zarejestrowany podczas spotkania “Poeci na nowy wiek” na festiwalu Port Wrocław 2010.

WIĘCEJ

Najpiękniejszej dziewczynie

dzwieki / RECYTACJE Tomasz Pułka

Wiersz z tomu Poeci na nowy wiek, zarejestrowany podczas spotkania “Poeci na nowy wiek” na festiwalu Port Wrocław 2010.

WIĘCEJ

Elegia dla Teresy Radziewicz

dzwieki / RECYTACJE Tomasz Pułka

Wiersz z tomu Poeci na nowy wiek, zarejestrowany podczas spotkania “Poeci na nowy wiek” na festiwalu Port Wrocław 2010.

WIĘCEJ

Szczątki kosmosu

dzwieki / RECYTACJE Robert Rybicki

Wiersz z tomu Poeci na nowy wiek, zarejestrowany podczas spotkania “Poeci na nowy wiek” na festiwalu Port Wrocław 2010.

WIĘCEJ

Przez frontowe okno

dzwieki / RECYTACJE Konrad Góra

Wiersz z tomu Poeci na nowy wiek, zarejestrowany podczas spotkania “Poeci na nowy wiek” na festiwalu Port Wrocław 2010.

WIĘCEJ

mijanie

dzwieki / RECYTACJE Joanna Lech

Wiersz z tomu Poeci na nowy wiek, zarejestrowany podczas spotkania “Poeci na nowy wiek” na festiwalu Port Wrocław 2010.

WIĘCEJ

Będą kwiaty

dzwieki / RECYTACJE Julia Fiedorczuk

Wiersz z tomu Poeci na nowy wiek, zarejestrowany podczas spotkania “Poeci na nowy wiek” na festiwalu Port Wrocław 2010.

WIĘCEJ

Hotel Rzeszów

dzwieki / RECYTACJE Jacek Dehnel

Wiersz z tomu Poeci na nowy wiek, zarejestrowany podczas spotkania “Poeci na nowy wiek” na festiwalu Port Wrocław 2010.

WIĘCEJ

Oko

dzwieki / RECYTACJE Łukasz Jarosz

Wiersz z tomu Poeci na nowy wiek, zarejestrowany podczas spotkania “Poeci na nowy wiek” na festiwalu Port Wrocław 2010.

WIĘCEJ

O poezji Sławomira Elsnera

recenzje / NOTKI I OPINIE Roman Honet

Bohater Elsnera przypomina człowieka znajdującego się na skraju wyczerpania, zatem jeśli miała tu miejsce konfrontacja, to właśnie jego zmuszono do kapitulacji. Do życia utajonego: na dnie, w piwnicy…

WIĘCEJ

O poezji Konrada Góry

recenzje / NOTKI I OPINIE Roman Honet

Poeta, który mówi swoją prawdę, nie ma potrzeby oglądania się wstecz, nie prowadzi go konieczność konfrontowania swojego komunikatu wobec innego.

WIĘCEJ

Nowe sposoby

recenzje / ESEJE Paweł Kaczmarski

Recenzja Pawła Kaczmarskiego z antologii Poeci na nowy wiek przygotowanej przez Romana Honeta.

WIĘCEJ

Czuję się zdecydowanie nieświadomy swojego pisania

wywiady / O PISANIU Roman Honet Tomasz Pułka

Rozmowa Romana Honeta z Tomaszem Pułką, towarzysząca premierze antologii Poeci na nowy wiek, wydanej w Biurze Literackim 8 kwietnia 2010 roku.

WIĘCEJ

Zapis niepewności

wywiady / O KSIĄŻCE Jacek Dehnel Roman Honet

Rozmowa Romana Honeta z Jackiem Dehnelem, towarzysząca premierze antologii Poeci na nowy wiek, wydane w Biurze Literackim w 2010 roku.

WIĘCEJ

Obecnie jestem panterą

wywiady / O PISANIU Justyna Bargielska Roman Honet

Rozmowa Romana Honeta z Justyną Bargielską, towarzysząca premierze antologii Poeci na nowy wiek, wydanej w Biurze Literackim w 2010 roku.

WIĘCEJ

O poezji Roberta Rybickiego

recenzje / ESEJE Roman Honet

Laudacja Romana Honeta, prowadzącego projekt Poeci na nowy wiek.

WIĘCEJ

Przeżywanie czasu w twórczości poetyckiej młodych i najmłodszych

recenzje / IMPRESJE Marcin Malczewski

Roman Honet – redaktor tomu, który dokonał wyboru poetów i ich utworów – zaprezentował dwadzieścia jeden sylwetek poetów, których zdaje się łączyć jedynie zawarty w tytule akt mianowania. Jednakże wybór składający się zawsze w zbiór zachęca przynajmniej do postawienia pytania o możliwe powinowactwa…

WIĘCEJ

Dwadzieścia dwa

recenzje / ESEJE Bartosz Sadulski

Recenzja Bartosza Sadulskiego z antologii Poeci na nowy wiek przygotowanej przez Romana Honeta.

WIĘCEJ

Poeci na nowy wiek. Suplement

recenzje / NOTKI I OPINIE Roman Honet

Kierowało mną wyłącznie przekonanie, że wiersze przywołanych autorów, to, co wnieśli oraz wnieść mogą do liryki polskiej, domaga się – z racji mojej roli w całym projekcie – zdecydowanej reakcji.

WIĘCEJ

Poeci na nowy wiek. Rocznik 2009

recenzje / NOTKI I OPINIE Roman Honet

Prezentacje najciekawszych debiutantów z rocznika 2009. Wśród wyróżnionych: Waldemar Jocher, Małgorzata Lebda, Joanna Lech, Dawid Majer, Agnieszka Mirahina, Teresa Radziewicz, Bianka Rolando, Anna Wieser.

WIĘCEJ

Poeci na nowy wiek. Rocznik 2008

recenzje / NOTKI I OPINIE Roman Honet

Prezentacje najciekawszych debiutantów z rocznika 2008. Wśród wyróżnionych: Szymon Bira, Marcin Czerkasow, Sławomir Elsner, Konrad Góra, Iwona Kacperska, Izabela Kawczyńska, Grzegorz Kwiatkowski, Monika Mosiewicz, Kamila Pawluś, Bohdan Sławiński.

WIĘCEJ

Poeci na Nowy wiek. Rocznik 2007

recenzje / NOTKI I OPINIE Roman Honet

Prezentacje najciekawszych debiutantów z rocznika 2007. Wśród wyróżnionych: Kamila Janiak, Przemysław Owczarek, Marcin Perkowski, Jakub Przybyłowski, Jarosław Spuła, Julia Szychowiak i Marek Wojciechowski.

WIĘCEJ

Pomiędzy kamienicą i światem zewnętrznym

recenzje / ESEJE Marcin Orliński Tomasz Pułka

Recenzja Marcina Orlińskiego z książki Poeci na nowy wiek

WIĘCEJ

Poeci na Nowy Wiek. Rocznik 2005

recenzje / NOTKI I OPINIE Roman Honet

Prezentacje najciekawszych debiutantów z rocznika 2005. Wśród wyróżnionych: Magdalena Komoń, Bartosz Konstrat, Szczepan Kopyt, Piotr Kuśmirek, Piotr Mierzwa, Artur Nowaczewski, Dariusz Pado, Justyna Radczyńska, Dagmara Sumara, Anna A. Tomaszewska, Adam Zdrodowski.

WIĘCEJ

Poeci na nowy wiek. Rocznik 2004

recenzje / NOTKI I OPINIE Roman Honet

Prezentacje najciekawszych debiutantów z rocznika 2004. Wśród wyróżnionych: Jacek Dehnel, Tomasz Gerszberg, Tomasz Jamroziński, Roman Kaźmierski, Joanna Wajs.

WIĘCEJ

Poeci na Nowy Wiek. Rocznik 2003

recenzje / NOTKI I OPINIE Roman Honet

Prezentacje najciekawszych debiutantów z rocznika 2003 (Justyna Bargielska, Juliusz Gabryel, Michał Kasprzak, Paweł Kozioł, Robert Król, Joanna Mueller, Robert Rybicki, Radosław Wiśniewski), towarzyszące projektowi “Poeci na nowy wiek”.

WIĘCEJ

Poeci na Nowy Wiek. Rocznik 2002

recenzje / NOTKI I OPINIE Roman Honet

Prezentacje najciekawszych debiutantów z rocznika 2002. Wśród wyróżnionych: Jacek Bierut, Ryszard Chłopek, Grzegorz Giedrys, Małgorzata Jurczak, Tobiasz Melanowski, Anna Piekara, Paweł Sarna, Marcin Siwek.

WIĘCEJ

Poeci na nowy wiek. Rocznik 2001

recenzje / NOTKI I OPINIE Roman Honet

Prezentacje najciekawszych debiutantów z rocznika 2001. Wśród wyróżnionych: Marcin Cecko, Agnieszka Kuciak, Paweł Lekszycki, Piotr Macierzyński, Marcin Ożóg, Edward Pasewicz, Michał Sobol, Małgorzata Sochoń.

WIĘCEJ

Poeci na nowy wiek. Rocznik 2000

recenzje / NOTKI I OPINIE Roman Honet

Prezentacje najciekawszych debiutantów z rocznika 2000. Wśród wyróżnionych: Wojciech Brzoska, Julia Fiedorczuk, Krzysztof Gedroyć, Anna Podczaszy, Adam Pluszka.

WIĘCEJ