wywiady / O PISANIU

Kochajcie Oklahomę

Bohdan Zadura

Z Bohdanem Zadurą rozmawia Jacek Kopciński.

Jacek Kopciński: Od dwóch lat w Krzemieńcu na Ukrainie – rodzinnym mieście Juliusza Słowackiego – odbywają się spotkania pisarzy polskich i ukraińskich. Brałeś w nich udział jako poeta i jako tłumacz współczesnej literatury ukraińskiej. Dlaczego właśnie Ukraińcy?

Bohdan Zadura: Przyznam, że moje pierwsze spotkanie z poezją ukraińską było dość przypadkowe, a nawet wymuszone. W połowie lat 80. Wydawnictwo Lubelskie, które wtedy “obsługiwało” literaturę ukraińską, zaproponowało, żebym zrobił wybór i przekład wierszy Dmytra Pawłyczki. Propozycja wydała mi się trochę zabawna, jako że nie znałem wtedy zupełnie języka ukraińskiego, jednak poważniej zastanawiałem się nad czym innym. Nad tym mianowicie, czy nienajgorszemu polskiemu poecie (śmiech) wypada tłumaczyć wiersze jakiegoś Ukraińca. Nie tylko dlatego, że Ukrainiec ten w jednym ze swoich utworów szuka śladów Lenina w Paryżu, ale zwyczajnie dlatego, że istnieje podejrzenie, iż te wiersze po prostu muszą być kiepskie. Przypomniałem sobie jednak, że dawno temu we “Współczesności” czytałem chyba jego wiersze w przekładzie Tadeusza Nowaka, a potem obu ich widziałem w Budapeszcie, więc pomyślałem, że może jednak wypada. Wkrótce się zresztą przekonałem, że Pawłyczko jest bardzo dobrym poetą. Wybór ukazał się w 1989 roku i trafił na Ukrainę. Kiedy pojechałem tam pierwszy raz, witano mnie jako tłumacza ich literatury i… obdarowano wierszami. Wprawdzie broniłem się przed tym, mówiąc, że bardziej zaangażowany jestem w tłumaczenia poezji węgierskiej, ale wtedy usłyszałem, że poezja węgierska może poczekać…

A ukraińska nie. To był ważny moment dla całej literatury ukraińskiej.

Tak, i właśnie wtedy zacząłem się o tym przekonywać. Zaprzyjaźniłem się wtedy z Mykołą Riabczukiem (rocznik 1953), u którego z kolei poznałem Jurija Andruchowycza (rocznik 1960). Czytając ich wiersze miałem odczucie, ze niektóre z nich mógłbym lub chciałbym sam napisać. Była to poezja nowocześniejsza, od tej, którą pisał Pawłyczko. Trafiłem na Ukrainę w takim szczególnym momencie, kiedy już się czuło nowe, a jeszcze można było popróbować smaku starego. Trudno było np. uwierzyć, że autokar z pisarzami eskortowany jest przez milicję, a na granicach województw wita się nas wódką, chlebem i solą. Po jakimś czasie uczestniczyłem w przygotowywaniu “ukraińskich” numerów “Literatury na świecie”, potem “Akcent” wydał duży blok literatury ukraińskiej, i tak, dość dla siebie nieoczekiwanie, zacząłem tłumaczyć nie tylko wiersze, ale także prozę, eseje.

Dziesiąty numer “Literatury na świecie” z roku 1995 poświęcony był “bubabistom”.

Tak, to oni, pisarze spod znaku Bu-Ba-Bu czyli Bufonady-Bałaganu-Burleski, nadawali ton nowej literaturze ukraińskiej. Jurij Andruchowycz, znany w Polsce przede wszystkim jako prozaik i eseista, … Ołeksandr Irwaneć, poeta i dramaturg, Wiktor Neborak, poeta, rockman…. Ale także inni, piszący w podobnym stylu, jak choćby Mykoła Chołodny czy Jewhen Brusłynowski, który w 1996 roku wydał tom wierszy i opowiadań w formie ściennego kalendarza ze zdzieranymi kartkami. Pierwsze zdanie tej książki informuje, że dwudziestego ósmego kwietnia 1986 roku czas na Ukrainie się zatrzymał, w związku z czym wprowadza się nowy sposób jego odliczania, tj. każdy kolejny dzień to będzie zawsze któryś kwietnia 86 roku. Jak wiadomo, 28. kwietnia 86 wydarzyła się katastrofa w Czarnobylu.

To pomieszanie zgrywy z powagą bardzo przypomina Bu-Ba-Bu.

Historię i istotę Bu-Ba-Bu wykłada Andruchowycz w znanym, dwukrotnie u nas drukowanym eseju “Ave Chrysler”, nie będę więc szczegółowo opowiadał o tym zjawisku. Przytoczę fragment “Chryslera”: “Mija już wieczność od chwili, gdy spotkaliśmy się we trzech i zostało wypowiedziane tamto fatalne i święte, uniwersalne i karnawałowe Bu-Ba-Bu… Czegośmy chcieli?… Wydaje się, że najpierw była to nie tyle estetyka, co sposób przetrwania. Albo estetyka jako sposób przetrwania. Lub odwrotnie. Innymi słowy – próba bycia maksymalnie wolnym w sytuacji ogólnego zniewolenia. Trzymać się obok siebie, czuć łokieć jak bicie serca. Cóż za banały wypisuję? Jaki łokieć? Po prostu lubiliśmy czytać wiersze jeden drugiemu. … Nasz był czas. Sprzyjał nam. Jeszcze nigdy i nikt z poetów nie miał tak sprzyjającego czasu. Wolności zewnętrznej wciąż przybywało, my odkrywaliśmy w sobie wciąż więcej zasobów wolności wewnętrznej”.

Ukraińskie Bu-Ba-Bu rymuje mi się z polskim “bruLionem” z lat 80. Podobny, prowokacyjny ton wypowiedzi, podobna niechęć do stereotypowej roli literata, przede wszystkim jednak sprawą zasadniczą wydawał się wtedy brak wolności zewnętrznej… O ile jednak w Polsce już od lat 70. istniał silny nurt poezji społecznie, a w pewnym momencie także politycznie zaangażowanej – myślę o poetach Nowej Fali, potem twórczości Jana Polkowskiego, Bronisława Maja, o “Raporcie z oblężonego miasta” Zbigniewa Herberta – o tyle na Ukrainie wolność w poezji zaczęła się właśnie od prowokacji i karnawału w stylu Bu-Ba-Bu…

Niezupełnie, chociaż rzeczywiście w powojennej poezji polskiej i ukraińskiej aż do czasów Bu-Ba-Bu nie ma równoległości. Nie ma np. tak wyrazistego przełomu, jakim w poezji polskiej był rok 1956. Socrealizm na Ukrainie zaczął się wykruszać o wiele później, a w swej “znacjonalizowanej” formie trwał do końca ubiegłej dekady. Dlatego trzeba docenić wiersze tzw. “szestydesiatnykyw”, poetów pokolenia lat 60., Pawłyczki, Niny Kostenko, Iwana Dracza, którzy mniej lub bardziej kompromisowo odchodzili od socrealizmu, pozwalając sobie na prywatność, intymność, intelektualizm, porzucanie poetyckich klisz. Ale w początku lat 60. debiutowali też poeci, którzy, jak Wasyl Stus (1938-1985), szli na całość, to znaczy w ogóle nie publikowali w oficjalnych wydawnictwach. Była też oczywiście literatura emigracyjna, która zachowała stały kontakt z tym, co działo się na Zachodzie. Niemniej Bu-Ba-Bu to był rzeczywiście wybuch, o ile można tak powiedzieć, pamiętając, jak niewielką ilość ludzi obchodzi dziś poezja (nie tylko zresztą na Ukrainie).

Na czym więc polegało to wielkie szczęście “bubabistów”, o którym pisze Andruchowycz?

No cóż, za swoją karnawałowo manifestowaną wolność “bubabiści” nie musieli płacić życiem czy więzieniem. Zbierali jakieś cięgi, ale przecież świadomie prowokowali. W 1992 roku we lwowskim Teatrze Wielkim zorganizowali coś w rodzaju poezjo-rock-opery, podczas której wspominany już tu Chrysler – wielka, amerykańska gablota, która naprawdę istniała – wylatywał w powietrze. “Bubabiści” zachłystywali się nagłym dostępem do kultury Zachodu, chociaż rzecz jasna znali ją już wcześniej. Między innymi za pośrednictwem polskich przekładów. Pamiętam zachwyt Irwancia nad tym, że tłumacz Ashbery’ego czy Enrighta przekłada jego wiersze. A więc założenie, że granica między Zachodem i Wschodem przebiega na Bugu, okazało się stereotypem. Z pisarzami ukraińskimi mniej więcej mojego pokolenia spokojnie można było rozmawiać o literaturze europejskiej i światowej. Ale pamiętam rozmowy starszych polskich i ukraińskich pisarzy-batalistów, którzy długo wymieniali swoje wojenne doświadczenia i pamiętam, jak to pomyślałem sobie wtedy, że na szczęście nas, młodszych od nich, nie łączy wspólnie przelewana krew, a te same książki, któreśmy czytali.

Twórczość poetów naszego “bruLionu” nie stała się – jak teraz to widzimy – jakimś zasadniczym przełomem w poezji polskiej. Twórczość “bubabistów” – owszem. Na czym ów przełom polegał?

Andruchowycz mówi w swoim eseju o demokratyzacji języka poetyckiego, mężnieniu słownika, czego nie należy sprowadzać do pojawiających się niekiedy w wierszach bubabistów wulgaryzmów. Chodziło w istocie o próbę wyprowadzenia poezji ukraińskiej na wolność tj. uwolnienia jej od ludowo-romantycznego modelu, który zakonserwował się w niej od czasów Szewczenki, wzmocniony poniekąd przez socrealizm. Poezja współczesna nie zaprzeczyła zresztą całkowicie ludowości, ale inaczej tę tradycję podjęła. W wierszach takich poetów, jak Hryhorij Czubaj (1949-1982) czy Kostiantyn Moskałeć (rocznik 1963), ludowość przełamana jest często przez surrealizm i nawiązania do antyku oraz baroku. Ta mieszanka wydaje mi się niezwykle atrakcyjna.

Bubabiści dokończyli niejako dzieła, które zapoczątkowali poeci ukraińskiego modernizmu w latach 20., wtedy jawnie wzorując się na poezji młodopolskiej.

Tak. Jednym z haseł modernizmu ukraińskiego czy też ukraińskiego “odrodzenia” było zawołanie Myłoły Chwylowego “precz od Moskwy”, co ani politycznie, ani kulturowo nie zostało spełnione. W tym haśle krył się ważny projekt europeizacji Ukrainy, począwszy od nastrojenia poezji na europejską, w tym młodopolską nutę. Warto zresztą podkreślić, że modernizm ukraiński był wielonurtowy, bo mieścił w sobie i awangardę, i neoklasycyzm. W poezji dzisiejszej też te tradycje są zauważalne. “Bubabiści” odkryli dla siebie poezję Antonycza. Z niej pochodzi deklarowany przez nich urbanizm.

Próbując opisać sytuację, w jakiej występowali “bubabiści”, Andruchowycz cytuje Petra Karmańskiego, członka ówczesnej, lwowskiej grupy poetyckiej Młoda Muza: “My – w przeciwieństwie do większości – czuliśmy, że naszemu narodowi przyjdzie niebawem zdać egzamin dojrzałości i że egzamin ten oblejemy…”. Karmański przeczuwał, że w momencie wszechogarniającej sowietyzacji Ukrainy, Szewczenkowski model kultury nie wystarczy do zachowania tożsamości jej mieszkańców. Andruchowycz na początku lat 90. przypomina jego słowa, jakby obawiając się tego samego, mimo iż sowietyzacja na chwilę zelżała. Stąd poważna praca tego czterdziestoletniego dziś pisarza nad przywracaniem Ukraińcom ich europejskiej pamięci. Praca płynąca z poczucia odpowiedzialności za wspólnotę, o którą nie podejrzewałbym wesołka z Bu-Ba-Bu.

Zgoda, z jednym zastrzeżeniem: poważna refleksja Andruchowycza nad europejskością Ukrainy to w istocie kontynuacja działań Bu-Ba-Bu, którego “największym grzechem” – jak ironicznie pisze – była próba roztopienia bryły “przaśnej, niedouczonej powagi, przykrywającej wszystko, co ukraińskie”. Andruchowycz najbardziej boi się powrotu na Ukrainę żywiołu sowieckiego, ale denerwuje go jeszcze coś, a mianowicie ów smutny Ukrainiec ze zwisającym wąsami nucący swoje ludowe dumki, w których nie ma już kozackiej odwagi, a tylko wschodnia bezradność. Wymierzone w taki stereotyp Ukraińca prowokacje Bu-Ba-Bu i poważne refleksje Andruchowycza nad dziedzictwem Cesarstwa Austro-Węgier mają w istocie ten sam cel: “rekreację” czyli wywołanie europejskiego ducha z narodu ukraińskiego.

Bubabiści nie uniknęli przy tym oskarżenia o narodowy indyferentyzm, podobnie jak poetów Młodej Muzy w latach 20. nazywano ich “ptakami obcego chowu”. Tymczasem na początku lat 90. pisali oni wiersze wręcz patriotyczne, choć dalekie od ludowo-romantycznego wzorca.

Żeby tylko dalekie! Jeśli pamiętasz “Pieśni wschodnich Słowian” Irwancia, “List otwarty do premiera Kanady Briana Mulroneya…”, czy “Kochajcie!”, po którym odsądzano go od czci i wiary, to się pewnie ze mną zgodzisz, że raczej trzeba tu mówić o zwarciu niż o dystansie. To było z pewnością jeśli nie szarganie świętości, to przyzwyczajeń. Gdyby “Ukochany kraj” był darzony w Polsce taką sympatią, jak na Ukrainie to, co parodiował w “Kochajcie!” Irwaneć, to polski odpowiednik w przybliżeniu można by sobie wyobrażać jako – pozwolisz, że zaimprowizuję: “Obłąkany kraj, o, obłąkany kraj, obłąkane i miasta i wioski, obłąkany kraj, o, obłąkany kraj, obłąkany, jedyny nasz polski”. W przybliżeniu, bo u Irwancia jest to przełożenie na ideologiczne antypody, republik na stany, ta łaska pańska, co na pstrym koniu mody jedzie, czego rzecz jasna nie ma w mojej improwizacji.

Takich wierszy poeci “bruLionu” nigdy nie napisali.

Myślę, że ze względu na sytuację w całej polskiej kulturze ostatniej dekady takie wiersze nie miały racji bytu. Podobnie nie wyobrażam sobie na przykład, by któryś z polskich poetów współczesnych mógł dziś napisać dobry wiersz o Katyniu. Mimo najlepszych intencji. I nie sądzę, by mając jaką taką świadomość literacką w ogóle się do tego zabierał. Istnieje bowiem bardzo silne podejrzenie, że taki wiersz stanie się li tylko wehikułem do przenoszenia znaczeń oczywistych. Do tego służy prasowa publicystyka, reportaż, przemówienie, ale nie wiersz. I skoro można już o czymś mówić w inny sposób, nie należy do tego angażować poezji. Naprawdę żyjemy w innym czasie, niż czas, w którym o guzikach mordowanych oficerów pisał Zbigniew Herbert. Okazuje się jednak, że temat ten mogą dziś z powodzeniem podjąć poeci niepolscy, ale świetnie rozumiejący polskie doświadczenie. Myślę właśnie o Ukraińcach, konkretnie o wspominanym na początku naszej rozmowy Pawłyczce i jego wierszu “Podarunek Stalina”. Przyznam, że przy każdej ponownej lekturze tego wiersza odczuwam wzruszenie, a nie zażenowanie czy wstyd.

Przełom w poezji ukraińskiej dotyczy więc także poetów starszego pokolenia. Czy nie wiąże się on właśnie z sytuacją jeszcze nie wypowiedzianego doświadczenia, które – zanim trafi do gazet i przemówień, i tam się zbanalizuje – w wierszach znajduje swój najciekawszy wyraz? Dla Bu-Ba-Bu było nim dojmujące doświadczenie Ukrainy zamienionej w ruinę, zwłaszcza ukraińskich miast. Można powiedzieć, że to właśnie na ruinie miast – w sensie niemal dosłownym – wyrosła ich poezja. I zarazem, że za sprawą nowej poezji Stanisławów, Lwów, Stryj, Drohobycz, a więc dawne polskie miasta, odrodziły się w mowie ukraińskiej – i już do niej przynależą. Irwaneć czy Neborak mogą bez żadnych kompleksów powiedzieć o Lwowie “nasze miasto”, nie skuwając z dawnych nagrobnych tablic polskich symboli. Ich pamięć indywidualna Lwowa – jak twierdzi Andruchowycz – jest żywsza od odziedziczonej przez młodych Polaków pamięci historycznej. W ten sposób, ja sądzę, dokonuje się rzeczywiste przewartościowanie i w kulturze ukraińskiej, i w relacjach między Ukraińcami i Polakami.

Ich pamięć indywidualna Lwowa jest żywsza od odziedziczonej przez młodych Polaków pamięci historycznej. No, niestety, nie jestem młody, jakąś tam pamięć historyczną odziedziczyłem, ale to nigdy nie był dla mnie problem. Komuś, kto mieszka od urodzenia tam, gdzie mieszkał jego ojciec, dziadkowie, pradziadkowie, może jest łatwo mówić, że nie ma tego typu problemów. Jechać do Lwowa? A fahren nach Breslau, to nie łaska? Kwestia pamięci historycznej jest zawsze w jakiejś mierze kwestią stereotypu? Jako kilkunastolatek z dziwnym przejęciem wyśpiewywałem żal za zieloną Ukrainą. Kiedy ten Lwów był nieosiągalny, to jechać do Lwowa było tak jak jechać do Ostendy; Lwów był zmitologizowany. Kiedy rzeczywiście w tym mieście się znalazłem, uświadomiłem sobie, że nie mam żadnych tęsknot, żadnych rewindykacyjnych pokus, że nie ważne, czyje jest to miasto. Ważne było dla mnie, w jakim jest stanie. Mówisz o możliwości rzeczywistych przewartościowań, i w kulturze ukraińskiej, i w relacjach między Polakami i Ukraińcami. Że takie przewartościowania są możliwe, widzę po sobie: od lekceważenia do szacunku i podziwu. Kiedy kilkanaście lat temu tłumaczyłem wiersze Pawłyczki, wydawało mi się, że robię coś dla literatury ukraińskiej, dzisiaj, kiedy tłumaczę tego samego Pawłyczkę czy innych, mam przeświadczenie, że robię coś dla literatury polskiej, a najchętniej bym powiedział, że dla siebie. Bo coś robię, za parę dni wyjdzie “Akcent” 3/2000, z najnowszymi wierszami Pawłyczki, Hałyny Petrosaniak, Wołodymyra Cybulki, Chołodnego, Sierhija Żadana, Wasyla Machno, Ludmiły Taran; prozą Wołodymyra Jaworskiego i Irwancia, esejem Riabczuka. Jest kwestia tych nieszczęsnych symboli, myślę, że ktoś, kto wynalazł pomniki, tak w ogóle nie miał najlepszego pomysłu. Jest kwestia tam, na Ukrainie, i tu, w Polsce. W “Głosie Ziemi Puławskiej’ (nr 3/2000) na pierwszej stronie wielka zapowiedź: “KONTROWERSYJNE POMNIKI Kto zezwala zbrodniarzom z UPA stawiać pomniki w Polsce? O tym traktuje artykuł Jana Białowąsa, mieszkańca Końskowoli, rodem z Kresów. Czytaj na str. 5” Nie owijajmy w bawełnę. Kiedy mówiłeś, że bubabiści mogą powiedzieć bez kompleksów o Lwowie “nasze miasto”, nie skuwając żadnych dawnych nagrobnych polskich symboli, miałeś na myśli niedawną uchwałę Rady Miejskiej Lwowa, którą (Radę) co bardziej pryncypialni chcą odwołać za zbyt daleko idące ustępstwa na rzecz Polski. To bardzo śmieszne, nawet jeśli smutne; i jestem pewien, że Irwaneć, Neborak i Andruchowycz zgodziliby się ze mną. Jestem pewien, bo tekst, który kiedyś m. in. o nich napisałem, nie bez powodu nosił tytuł “Ukraińskie słowo humoru”. Gdyby tego było mało, to wiersz Andruchowycza “Pomnik” jest dla mnie dowodem, że w kwestii pomników łatwo byłoby – nam – dojść do porozumienia.

O AUTORZE

Bohdan Zadura

Ur. w 1945 r. Poeta, prozaik, tłumacz i krytyk literacki. W latach 2004-2020 redaktor naczelny „Twórczości”, od lat pozostaje związany z „Akcentem” i „Literaturą na Świecie”. Laureat licznych polskich i zagranicznych nagród, w tym: Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius (2011), Międzynarodowej Nagrody Literackiej im. H. Skoworody (2014) oraz Nagrody im. C.K. Norwida (2015). W Biurze Literackim w latach 2005–2007 ukazały się jego dzieła zebrane, a w kolejnych latach publikował w oficynie następne premierowe książki, w tym w 2020 roku wybór wierszy Sekcja zabójstw. W 2018 r. został uhonorowany Silesiusem za całokształt twórczości.

powiązania

Pospieszny Legnica-Wroclaw

dzwieki / WYDARZENIA Andrzej Sosnowski Bohdan Zadura Jolanta Kowalska Julia Fiedorczuk Kuba Mikurda Marcin Sendecki

Zapis rozmowy z udziałem Julii Fiedorczuk, Jolanty Kowalskiej, Kuby Mikurdy, Marcina Sendeckiego, Andrzeja Sosnowskiego i Bohdana Zadury podczas festiwalu Port Wrocław 2010.

WIĘCEJ

Wszystko gubione

dzwieki / WYDARZENIA Bohdan Zadura Krystyna Miłobędzka Sławomir Elsner

Zapis całego spotkania autorskiego z udziałem Sławomira Elsnera, Krystyny Miłobędzkiej i Bohdana Zadury podczas Portu Wrocław 2009.

WIĘCEJ

Fest Ukraine

nagrania / TransPort Literacki Bohdan Zadura Hałyna Kruk Hubert Zemler Ołeksandr Irwaneć Serhij Żadan

Spotkanie z udziałem Ołeksandra Irwanecia, Hałyny Kruk, Serhija Żadana, Bohdana Zadury i Dariusza Buglaskiego w ramach festiwalu TransPort Literacki 27. Muzyka Hubert Zemler.

WIĘCEJ

Piszą, więc żyją

recenzje / KOMENTARZE Bohdan Zadura

Autorski komentarz Bohdana Zadury towarzyszący premierze książki Piszą, więc żyją. Pierwszych sto dni wojny w tłumaczeniu Bohdana Zadury, wydanej w Biurze Literackim 22 sierpnia 2022 roku.

WIĘCEJ

Z tej mojej bezsilności

wywiady / O KSIĄŻCE Bohdan Zadura Łukasz Dynowski

Rozmowa Łukasza Dynowskiego z Bohdanem Zadurą, towarzysząca premierze książki Piszą, więc żyją. Pierwszych sto dni wojny w tłumaczeniu Bohdana Zadury, wydanej w Biurze Literackim 29 sierpnia 2022 roku.

WIĘCEJ

Piszą, więc żyją. Pierwszych sto dni wojny

utwory / zapowiedzi książek Andrij Lubka Bohdan Zadura Jurij Andruchowycz Ołeksandr Irwaneć

Fragmenty zapowiadające książkę Piszą, więc żyją. Pierwszych sto dni wojny w tłumaczeniu Bohdana Zadury, która ukaże się w Biurze Literackim 29 sierpnia 2022 roku.

WIĘCEJ

Od Andruchowycza do Żadana

recenzje / KOMENTARZE Bohdan Zadura

Autorski komentarz Bohdana Zadury, towarzyszący premierze książki 100 wierszy wolnych z Ukrainy, wydanej w Biurze Literackim 2 maja 2022 roku.

WIĘCEJ

Wojna zmienia wszystko…

wywiady / O KSIĄŻCE Bohdan Zadura Karol Maliszewski

Rozmowa Karola Maliszewskiego z Bohdanem Zadurą, towarzysząca premierze książki 100 wierszy wolnych z Ukrainy, wydanej w Biurze Literackim 2 maja 2022 roku.

WIĘCEJ

100 wierszy wolnych z Ukrainy (2)

utwory / zapowiedzi książek Bohdan Zadura

Fragmenty zapowiadające książkę 100 wierszy wolnych z Ukrainy w tłumaczeniu Bohdana Zadury, która ukaże się w Biurze Literackim 30 maja 2022 roku.

WIĘCEJ

Ktokolwiek, tylko nie ja

utwory / zapowiedzi książek Bohdan Zadura Hałyna Kruk

Fragment zapowiadający książkę Ktokolwiek, tylko nie ja Hałyny Kruk w tłumaczeniu Bohdana Zadury, która ukaże się w Biurze Literackim 23 maja 2022 roku.

WIĘCEJ

100 wierszy wolnych z Ukrainy

utwory / zapowiedzi książek Bohdan Zadura

Fragmenty zapowiadające książkę 100 wierszy wolnych z Ukrainy w tłumaczeniu Bohdana Zadury, która ukaże się w Biurze Literackim 2 maja 2022 roku.

WIĘCEJ

Rozmowy na torach: odcinek 1 Bohdan Zadura

nagrania / Stacja Literatura Antonina Tosiek Bohdan Zadura Jakub Skurtys

Pierwszy odcinek z cyklu “Rozmowy na torach” w ramach festiwalu Stacja Literatura 26.

WIĘCEJ

Rozbiórka

dzwieki / WYDARZENIA Andrzej Sosnowski Bohdan Zadura Darek Foks Dariusz Sośnicki Dariusz Suska Jacek Dehnel Jerzy Jarniewicz Krzysztof Siwczyk Marcin Sendecki Mariusz Grzebalski Marta Podgórnik Piotr Sommer Ryszard Krynicki Tadeusz Pióro Urszula Kozioł Wojciech Bonowicz Zbigniew Machej

Zapis całego spotkania autorskiego z udziałem Urszuli Kozioł, Ryszarda Krynickiego, Bohdana Zadury, Piotra Sommera, Jerzego Jarniewicza, Zbigniewa Macheja, Andrzeja Sosnowskiego, Tadeuszy Pióry, Darka Foksa, Wojciecha Bonowicza, Marcina Sendeckiego, Dariusza Suski, Mariusza Grzebalskiego, Dariusza Sośnickiego, Krzysztofa Siwczyka, Marty Podgórnik i Jacka Dehnela podczas Portu Wrocław 2007.

WIĘCEJ

Książki z Biura: Odcinek 14 Sekcja zabójstw

nagrania / Między wierszami Bohdan Zadura

Czternasty odcinek cyklu Książki z Biura. Nagranie zrealizowano w ramach projektu Kartoteka 25.

WIĘCEJ

Odwiedziny krewnych

dzwieki / WYDARZENIA Andrej Adamowicz Andrej Chadanowicz Bohdan Zadura Wasyl Machno

Zapis całego spotkania autorskiego z udziałem Andreja Adamowicza, Andreja Chadanowicza, Wasyla Machny i Bohdana Zadury podczas Portu Wrocław 2006.

WIĘCEJ

Wojna (pieśni lisów), Przepowieść w ścinkach, Gdyby ktoś o mnie pytał, Sekcja zabójstw

nagrania / Stacja Literatura Bohdan Zadura Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki Joanna Mueller Karol Maliszewski Konrad Góra Marta Podgórnik

Spotkanie wokół książek Wojna (pieśni lisów), Przepowieść w ścinkach, Gdyby ktoś o mnie pytał i Sekcja zabójstw z udziałem Konrada Góry, Marty Podgórnik, Bohdana Zadury, Joanny Mueller i Karola Maliszewskiego w ramach festiwalu Stacja Literatura 25.

WIĘCEJ

W zdrowym ciele mały duch

dzwieki / WYDARZENIA Andrej Chadanowicz Bohdan Zadura Jurij Andruchowycz

Zapis całego spotkania autorskiego z udziałem Jurija Anruchowycza, Andreja Chadanowicza i Bohdana Zadury podczas Portu Wrocław 2006.

WIĘCEJ

Dobra wiadomość

recenzje / KOMENTARZE Bohdan Zadura

Autorski komentarz Bohdana Zadury, towarzyszący premierze książki Puste trybuny, która ukazała się w Biurze Literackim 14 czerwca 2021 roku.

WIĘCEJ

Nie uciekam od rzeczywistości, staram się ją widzieć jasno, choć trudno, żeby w zachwyceniu

wywiady / O KSIĄŻCE Bohdan Zadura Marta Podgórnik

Rozmowa Marty Podgórnik z Bohdanem Zadurą, towarzysząca premierze książki Puste trybuny, która ukazała się w Biurze Literackim 14 czerwca 2021 roku.

WIĘCEJ

Małe muzeum

dzwieki / WYDARZENIA Bohdan Zadura

Zapis całego spotkania autorskiego z udziałem Bohdana Zadury podczas Portu Wrocław 2005.

WIĘCEJ

Puste trybuny

utwory / zapowiedzi książek Bohdan Zadura

Fragment zapowiadający książkę Puste trybuny Bohdana Zadury, która ukaże się w Biurze Literackim 14 czerwca 2021 roku.

WIĘCEJ

Piosenki dla martwego koguta

dzwieki / WYDARZENIA Andrij Bondar Bohdan Zadura Darek Foks Jurij Andruchowycz Mykoła Riabczuk Nazar Honczar Ostap Sływynski Serhij Żadan

Zapis całego spotkania autorskiego Jurija Andruchowycza, Andrija Bondara, Nazara Honczara, Mykoły Riabczuka, Ostapa Slywynskiego, Serhija Żadana, Darka Foksa oraz Bohdan Zadury podczas Portu Legnica 2004.

WIĘCEJ

Rafał Wojaczek, który jest

dzwieki / WYDARZENIA Agnieszka Wolny-Hamkało Andrzej Sosnowski Bogusław Kierc Bohdan Zadura Darek Foks Dariusz Sośnicki Edward Pasewicz Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki Jerzy Jarniewicz Jurij Andruchowycz Krzysztof Siwczyk Maciej Malicki Maciej Melecki Marcin Sendecki Mariusz Grzebalski Marta Podgórnik Tadeusz Pióro Tomasz Majeran Tomasz Różycki Wojciech Bonowicz Zbigniew Machej

Zapis całego spotkania autorskiego poświęconego twórczości Rafała Wojaczka podczas Portu Legnica 2004.

WIĘCEJ

Spis rzeczywistości

recenzje / ESEJE Bohdan Zadura

Szkic Bohdana Zadury, towarzyszący wydaniu książki Semiona Chanina Ale nie to, w tłumaczeniu Bohdana Zadury, która ukaże się w Biurze Literackim 9 grudnia 2020 roku.

WIĘCEJ

[nie pomyśl, że to bezdomny]

recenzje / KOMENTARZE Bohdan Zadura Siemion Chanin

Autorski komentarz Siemiona Chanina, towarzyszący wydaniu książki Semiona Chanina Ale nie to, w tłumaczeniu Bohdana Zadury, która ukaże się w Biurze Literackim 9 grudnia 2020 roku.

WIĘCEJ

Ale nie to (2)

utwory / zapowiedzi książek Bohdan Zadura Siemion Chanin

Fragment zapowiadający książkę Semiona Chanina Ale nie to, w tłumaczeniu Bohdana Zadury, która ukaże się w Biurze Literackim 18 listopada 2020 roku.

WIĘCEJ

Damski boks

dzwieki / WYDARZENIA Agnieszka Wolny-Hamkało Bohdan Zadura Julia Fiedorczuk Klara Nowakowska Marta Podgórnik

Zapis całego spotkania autorskiego Julii Fiedorczuk, Klary Nowakowskiej, Marty Podgórnik, Agnieszki Wolny-Hamkało oraz Bohdana Zadury podczas Portu Legnica 2004.

WIĘCEJ

Głos wolny wolność ubezpieczający

wywiady / O KSIĄŻCE Artur Burszta Bohdan Zadura

Rozmowa Artura Burszty z Bohdanem Zadurą, towarzysząca wydaniu książki Bohdana Zadury Sekcja zabójstw, która ukazała się w Biurze Literackim 16 września 2020 roku.

WIĘCEJ

Sekcja zabójstw pracuje bez chwili wytchnienia

recenzje / KOMENTARZE Bohdan Zadura

Autorski komentarz Bohdana Zadury, towarzyszący wydaniu książki Bohdana Zadury Sekcja zabójstw, która ukazała się w Biurze Literackim 16 września 2020 roku.

WIĘCEJ

Dzikie wrażenia kreta (poeci trzech pokoleń)

dzwieki / WYDARZENIA Andrzej Sosnowski Bohdan Zadura Krzysztof Siwczyk Tomasz Majeran

Zapis całego spotkania autorskiego Tomasza Majerana, Krzysztofa Siwczyka, Andrzeja Sosnowskiego i Bohdana Zadury podczas Portu Literackiego 2004.

WIĘCEJ

Sekcja zabójstw

utwory / zapowiedzi książek Bohdan Zadura

Fragment zapowiadający książkę Bohdana Zadury Sekcja zabójstw, która ukaże się w Biurze Literackim 16 września 2020 roku.

WIĘCEJ

Bratanki

dzwieki / WYDARZENIA Bohdan Zadura István Kovács

Zapis całego spotkania autorskiego Istvána Kovácsa i Bohdana Zadury podczas Portu Legnica 2003.

WIĘCEJ

Och, tak Och, nie

recenzje / KOMENTARZE Bohdan Zadura

Komentarz Bohdana Zadury, opublikowany w cyklu prezentacji najciekawszych archiwalnych tekstów z dwudziestopięciolecia festiwalu Stacja Literatura.

WIĘCEJ

Ptasia grypa i Między wierszami

dzwieki / WYDARZENIA Bohdan Zadura

Zapis całego spotkania autorskiego z udziałem Bohdana Zadury w trakcie Portu Legnica 2002.

WIĘCEJ

Jakie życie – taka śmierć

wywiady / O KSIĄŻCE Bohdan Zadura Tomasz Majeran

Zapis rozmowy Tomasza Majerana z Bohdanem Zadurą, opublikowanej w cyklu prezentacji najciekawszych archiwalnych tekstów z dwudziestopięciolecia festiwalu Stacja Literatura.

WIĘCEJ

Po szkodzie

nagrania / Stacja Literatura Bohdan Zadura Dawid Mateusz Karol Maliszewski

Spotkanie autorskie wokół książki Po szkodzie z udziałem Bohdana Zadury, Karola Maliszewskiego i Dawida Mateusza w ramach festiwalu Stacja Literatura 23.

WIĘCEJ

Od kuchni

wywiady / O PISANIU Artur Burszta Bohdan Zadura

Zapis rozmowy Artura Burszty z Bohdanem Zadurą, opublikowanej w cyklu prezentacji najciekawszych archiwalnych tekstów z dwudziestopięciolecia festiwalu Stacja Literatura.

WIĘCEJ

Na wszelki wypadek

recenzje / KOMENTARZE Bohdan Zadura

Autorski komentarz Bohdana Zadury opublikowany w cyklu prezentacji najciekawszych archiwalnych tekstów z dwudziestopięciolecia festiwalu Stacja Literatura.

WIĘCEJ

Poezja z nagrodami: Nocne życie

recenzje / KOMENTARZE Bohdan Zadura

Bohdan Zadura odpowiada na pytania w ankiecie dotyczącej książki Nocne życie, wydanej w wersji elektronicznej w Biurze Literackim 11 lipca 2018 roku. Książka ukazuje się w ramach akcji „Poezja z nagrodami”.

WIĘCEJ

Trampolina

dzwieki / RECYTACJE Bohdan Zadura

Wiersz z tomu Wszystko, zarejestrowany podczas spotkania “Wszystko gubione” na festiwalu Port Wrocław 2009.

WIĘCEJ

Kraj nieograniczonych możliwości

wywiady / O KSIĄŻCE Bohdan Zadura Dawid Mateusz

Rozmowa Dawida Mateusza z Bohdanem Zadurą, towarzysząca premierze książki Po szkodzie, wydanej nakładem Biura Literackiego 26 lutego 2018 roku.

WIĘCEJ

Po szkodzie (2)

utwory / zapowiedzi książek Bohdan Zadura

Fragment zapowiadający książkę Po szkodzie Bohdana Zadury, która ukaże się nakładem Biura Literackiego 19 lutego 2018 roku.

WIĘCEJ

Po szkodzie (1)

utwory / zapowiedzi książek Bohdan Zadura

Fragment zapowiadający książkę Po szkodzie Bohdana Zadury, która ukaże się nakładem Biura Literackiego 19 lutego 2018 roku.

WIĘCEJ

Australian Open

dzwieki / RECYTACJE Bohdan Zadura

Wiersz zarejestrowany podczas spotkania “Wiersze z gazet” na festiwalu Port Wrocław 2015.

WIĘCEJ

Dyskusja „Barbarzyńcy czy nie. Dwadzieścia lat po przełomie”

nagrania / Między wierszami Bohdan Zadura Darek Foks Dariusz Nowacki Justyna Sobolewska Krzysztof Jaworski Piotr Czerniawski Piotr Śliwiński Roman Honet

Port Wrocław 2009: wypowiedzi Dariusza Nowackiego, Piotra Śliwińskiego, Justyny Sobolewskiej, Piotra Czerniawskiego, Darka Foksa, Krzysztofa Jaworskiego, Bohdana Zadury, Romana Honeta.

WIĘCEJ

Dyskusja “Poeci a ikonosfera współczesności”

nagrania / Z Fortu do Portu Adam Wiedemann Andrzej Sosnowski Bohdan Zadura Krzysztof Siwczyk Marcin Świetlicki

Krzysztof Siwczyk, Marcin Świetlicki, Andrzej Sosnowski, Adam Wiedemann i Bohdan Zadura spierają się o ikonosferę współczesności. Port Legnica 2002.

WIĘCEJ

Wiersze z gazet

nagrania / Z Fortu do Portu Bohdan Zadura Ryszard Krynicki Zbigniew Machej

Zapis spotkania autorskiego “Wiersze z gazet” z Ryszardem Krynickim, Zbigniewem Machejem i Bohdanem Zadurą 20. festiwalu literackiego Port Wrocław 2015.

WIĘCEJ

Maść przeciw poezji

nagrania / Między wierszami Bohdan Zadura Grzegorz Jankowicz Leszek Engelking

Prezentacja antologii Leszka Engelkinga Maść przeciw poezji. Przekłady z poezji czeskiej. Książkę komentują Grzegorz Jankowicz, Bohdan Zadura oraz tłumacz. Wiersze Jaroslava Vrchlickiego „Śpiąca Praga” i „Venus Verticordia” we własnej aranżacji muzycznej wykonuje Sambor Dudziński.

WIĘCEJ

Dyskusja “Co to jest barbarzyństwo w poezji?”

nagrania / Między wierszami Adam Wiedemann Bohdan Zadura Darek Foks Tadeusz Pióro

Mityczne pytanie o klasycystów i barbarzyńców zadane Darkowi Foksowi, Tadeuszowi Piórze, Adamowi Wiedemannowi i Bohdanowi Zadurze.

WIĘCEJ

Wszystko

nagrania / Między wierszami Bohdan Zadura Marcin Świetlicki

W rejs z Bohdanem Zadurą wyruszyli Marta Podgórnik i Krzysztof Siwczyk. Filmowa etiuda do wiersza „Z czego wyrosłem” w reżyserii Anny Jadowskiej.

WIĘCEJ

Dyskusja “Opozycja Poeta i naród”

nagrania / Z Fortu do Portu Bohdan Zadura Marcin Świetlicki

Czy istnieje opozycja “poeta i naród”? Czego literat może potrzebować od społeczeństwa (i odwrotnie)? Mówią Bohdan Zadura i Marcin Świetlicki, Port Legnica 2002.

WIĘCEJ

Dyskusja “Czy poezja może zmienić świat?”

nagrania / Między wierszami Anna Podczaszy Bohdan Zadura Jerzy Jarniewicz Krzysztof Siwczyk Tomasz Broda Zbigniew Machej

Krzysztof Siwczyk, Anna Podczaszy, Bohdan Zadura, Jerzy Jarniewicz, Zbigniew Machej oraz Tomasz Broda o tym, czy poezja to próba “dania w pysk światu”, czy może jego zmiany?

WIĘCEJ

Dyskusja “Słowa ujemne poetycko”

nagrania / Między wierszami Bohdan Zadura Krzysztof Siwczyk Marcin Świetlicki Zbigniew Machej

Zbigniew Machej, Krzysztof Siwczyk, Marcin Świetlicki i Bohdan Zadura zastanawiają się, czy istnieją słowa o ujemnym potencjale poetyckim. Port Legnica 2002.

WIĘCEJ

Who is who

recenzje / KOMENTARZE Bohdan Zadura

Autorski komentarz Bohdana Zadury w ramach cyklu „Historia jednego wiersza”, towarzyszący premierze książki Już otwarte, wydanej w Biurze Literackim 25 stycznia 2016 roku.

WIĘCEJ

Kto ma wisieć, nie utonie

wywiady / O KSIĄŻCE Bohdan Zadura Monika Brągiel

Rozmowa Moniki Brągiel z Bohdanem Zadurą, towarzysząca premierze książki Już otwarte, wydanej w Biurze Literackim 25 stycznia 2016 roku.

WIĘCEJ

Rozmowa o książce Sposoby na zaśnięcie

wywiady / O KSIĄŻCE Anna Podczaszy Bohdan Zadura Filip Zawada Jerzy Jarniewicz Joanna Mueller Marianna Sztyma Tomasz Broda Zbigniew Machej

Dzieci zadają pytania autorom i autorkom książki Sposoby na zaśnięcie, która ukazała się nakładem Biura Literackiego 13 lipca 2015 roku.

WIĘCEJ

„Żeby uważnie przeczytać to, co w obcym języku mi się spodobało”

wywiady / O KSIĄŻCE Bohdan Zadura Miłosz Waligórski

Z Bohdanem Zadurą, tłumaczem Tragedii człowieka Imre Madácha, rozmawia Miłosz Waligórski.

WIĘCEJ

Zgryz

dzwieki / RECYTACJE Bohdan Zadura

Wiersz z tomu Wszystko, zarejestrowany podczas spotkania “Wszystko gubione” na festiwalu Port Wrocław 2009.

WIĘCEJ

Komentarz do wiersza "Hotel Ukraina"

recenzje / KOMENTARZE Bohdan Zadura

Autorski komentarz Bohdana Zadury w ramach cyklu “Historia jednego wiersza”, towarzyszący premierze książki Kropka nad i, która ukazała się w Biurze Literackim 22 września 2015 roku.

WIĘCEJ

Tylko nie mów, że była bez

wywiady / O PISANIU Bohdan Zadura Darek Foks

Rozmowa Darka Foksa z Bohdanem Zadurą o jego nowej książce Kropka nad i, która ukazała się nakładem Biura Literackiego 22 września 2014 roku.

WIĘCEJ

Matijasz i Zadura o Powieści o ojczyźnie

recenzje / KOMENTARZE Bohdan Zadura Dzwinka Matijasz

Autorski komentarz do fragmentu tekstu Powieści o ojczyźnie.

WIĘCEJ

Emeryt młodym

recenzje / IMPRESJE Bohdan Zadura

Esej Mai Staśko towarzyszący premierze książki Klasyk na luzie Bohdana Zadury.

WIĘCEJ

Ius primae noctis

recenzje / KOMENTARZE Bohdan Zadura

Autorski komentarz Bohdana Zadury do wiersza Ius primae noctis z książki Zmartychwstanie ptaszka, która ukazała się 17 maja 2012 roku nakładem Biura Literackiego.

WIĘCEJ

Logika snu wymusza wiekszą precyzję

wywiady / O KSIĄŻCE Bohdan Zadura Malwina Mus

Z Bohdanem Zadurą o książce Zmartwychwstanie ptaszka rozmawia Malwina Mus.

WIĘCEJ

Dwa akapity przy okazji

recenzje / KOMENTARZE Bohdan Zadura

Autorski komentarz Bohdana Zadury do książki Klasyk na luzie, wydanej nakładem Biura Literackiego 15 września 2011 roku.

WIĘCEJ

Poeta metafizyczny

wywiady / O KSIĄŻCE Bohdan Zadura

Z Bohdanem Zadurą o książce Psalmy i inne wiersze Tadeusz Nowak rozmawiają Michał Raińczuk i Katarzyna Lisowska.

WIĘCEJ

Różne miary czasu

wywiady / O KSIĄŻCE Bohdan Zadura

Z Bohdanem Zadurą o książce Szkice, recenzje, felietony rozmawia Anna Krzywania.

WIĘCEJ

Jestem takim zajączkiem…

wywiady / O KSIĄŻCE Andrij Bondar Bohdan Zadura

Z Andrijem Bondarem o książce Historie ważne i nieważne rozmawia Bohdan Zadura.

WIĘCEJ

Barbarzyńca w parku

wywiady / O KSIĄŻCE Bohdan Zadura Jarosław Borowiec

Z Bohdanem Zadurą o książce Nocne życie rozmawia Jarosław Borowiec.

WIĘCEJ

Do pełnego szczęścia zabrakło dziewięciu centymetrów

recenzje / KOMENTARZE Bohdan Zadura

Autorski komentarz Bohdana Zadury do wiersza Biały anioł z książki Nocne życie, wydanej nakładem Biura Literackiego 21 października 2010 roku.

WIĘCEJ

BEZ KOMENTARZA

recenzje / KOMENTARZE Bohdan Zadura

Autorski komentarz Bohdana Zadury towarzyszący premierze książki Wszystko, która ukazała się w Biurze Literackim 1 września 2008 roku.

WIĘCEJ

O Przygodach przyrody

recenzje / NOTKI I OPINIE Bohdan Zadura Tomasz Fijałkowski Wojciech Bonowicz

Komentarze Wojciecha Bonowicza, Tomasza Fijałkowskiego, Anny Kałuży oraz Bohdana Zadury.

WIĘCEJ

Przedmowa do pierwszego wydania i Dopowiedzenie

recenzje / KOMENTARZE Bohdan Zadura

Przedmowa Bohdana Zadury do pierwszego wydania antologii poezji ukraińskiej Wiersze zawsze są wolne, wydanej nakładem Biura Literackiego.

WIĘCEJ

Przygoda wciąż trwa

wywiady / O KSIĄŻCE Bohdan Zadura

Rozmowa Anny Krzywani z Bohdanem Zadurą, towarzysząca wydaniu w Biurze Literackim antologii Węgierskie lato.

WIĘCEJ

O Somie

recenzje / Agnieszka Wolny-Hamkało Artur Nowaczewski Bohdan Zadura Grzegorz Tomicki Inga Iwasiów Maciej Robert Marcin Orliński Mariusz Grzebalski Piotr Kępiński

Komentarze Bohdana Zadury, Agnieszki Wolny-Hamkało, Ingi Iwasiów, Pawła Lekszyckiego, Mariusza Grzebalskiego, Macieja Roberta, Marcina Orlińskiego, Artura Nowaczewskiego, Grzegorza Tomickiego, Piotra Kępińskiego.

WIĘCEJ

O Duszach monet

recenzje / NOTKI I OPINIE Bartłomiej Majzel Bohdan Zadura Marcin Sendecki Tomasz Fijałkowski

Komentarze Bohdana Zadury, Marcina Sendeckiego, Bartłomieja Majzla i Tomasza Fijałkowskiego.

WIĘCEJ

O Kotach. Podręczniku użytkownika

recenzje / NOTKI I OPINIE Bohdan Zadura Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki

Komentarze Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego, Bohdana Zadury, Bożeny Keff i Lwa Nikołajewicza Myszkina.

WIĘCEJ

Przypisy

recenzje / KOMENTARZE Bohdan Zadura

Autorski komentarz Bohdana Zadury towarzyszący premierze książki Wiersze zebrane (tom 1), wydanej w Biurze Literackim 18 maja 2005 roku.

WIĘCEJ

Och, nie, No, tak

recenzje / KOMENTARZE Bohdan Zadura

Autorski komentarz Bohdana Zadury towarzyszący premierze książki Ptasia grypa, wydanej w Biurze Literackim w 2002 roku.

WIĘCEJ

Komentarze Bohdana Zadury do wierszy z książki “Kopiec kreta”

recenzje / KOMENTARZE Bohdan Zadura

Autorski komentarz Bohdana Zadury do wierszy z książki Kopiec kreta, wydanej w Biurze Literackim w 2004 roku.

WIĘCEJ

Prawdę mówiąc

wywiady / O KSIĄŻCE Andrzej Sosnowski Bohdan Zadura

Rozmowa Andrzeja Sosnowskiego z Bohdanem Zadurą, towarzysząca premierze książki Klasyk na luzie. Rozmowy z Bohdanem Zadurą, wydanej w Biurze Literackim 15 września 2011 roku.

WIĘCEJ

W owalu cyklonu, w oku stadionu

recenzje / ESEJE Adam Poprawa

Recenzja Adama Poprawy, towarzysząca premierze książki Puste trybuny, która ukazała się w Biurze Literackim 14 czerwca 2021 roku.

WIĘCEJ

Nie uciekam od rzeczywistości, staram się ją widzieć jasno, choć trudno, żeby w zachwyceniu

wywiady / O KSIĄŻCE Bohdan Zadura Marta Podgórnik

Rozmowa Marty Podgórnik z Bohdanem Zadurą, towarzysząca premierze książki Puste trybuny, która ukazała się w Biurze Literackim 14 czerwca 2021 roku.

WIĘCEJ

Klasyk na luzie, ale jednak klasyk

recenzje / ESEJE Marta Podgórnik

Recenzja Marty Podgórnik, towarzysząca wydaniu książki Bohdana Zadury Sekcja zabójstw, która ukazała się w Biurze Literackim 16 września 2020 roku.

WIĘCEJ

Australian Open

dzwieki / RECYTACJE Bohdan Zadura

Wiersz zarejestrowany podczas spotkania “Wiersze z gazet” na festiwalu Port Wrocław 2015.

WIĘCEJ

Wielkie zamknięcie

recenzje / ESEJE Ilona Podlecka

Recenzja Ilony Podleckiej towarzysząca premierze książki Już otwarte Bohdana Zadury, wydanej w Biurze Literackim 25 stycznia 2016 roku.

WIĘCEJ

Węgierskie lato. Przekłady z poetów węgierskich

recenzje / ESEJE Krzysztof Varga

Recenzja Krzysztofa Vargi z książki Węgierskie lato. Przekłady z poetów węgierskich w przekładzie Bohdana Zadury, która ukazała się 4 maja 2010 roku na łamach „Gazety Wyborczej”.

WIĘCEJ