wywiady / O KSIĄŻCE

Z tej mojej bezsilności

Bohdan Zadura

Łukasz Dynowski

Rozmowa Łukasza Dynowskiego z Bohdanem Zadurą, towarzysząca premierze książki Piszą, więc żyją. Pierwszych sto dni wojny w tłumaczeniu Bohdana Zadury, wydanej w Biurze Literackim 29 sierpnia 2022 roku.

Biuro Literackie kup książkę na poezjem.pl

Łukasz Dynowski: Jak pan spędzał ostatnie urodziny?

Bohdan Zadura: Miewałem w swoim życiu huczne urodziny. Te natomiast były absolutnie skromniutkie. Zjedliśmy we troje kolację w domu. I tyle.

Koledzy z Ukrainy dzwonili? Świętuje pan urodziny 18 lutego, a w tym roku to był szczególny czas. Sześć dni później Rosja dokonała inwazji na Ukrainę.

Dostałem życzenia m.in. od Andrija Bondara, który napisał maila, z którego nic nie zrozumiałem. Stwierdził w nim: „Piszę do ciebie, chociaż wiem, że i tak mi nie odpowiesz na ten e-mail, a może nawet nie przeczytasz”. Dalej była mowa o tym, że nie odpowiadam mu na maile od dwóch lat. Zupełnie zgłupiałem. Szybko odpisałem z pytaniem, na jaki adres do mnie pisuje. Okazało się, że na taki, o którego istnieniu już dawno zapomniałem. Wyjaśniliśmy sobie to nieporozumienie bardzo szybko. Właściwie w ostatniej chwili przed wojną.

Co pan czuł 24 lutego, kiedy to wszystko się zaczęło?

Przypomniały mi się lata 1980–81 w Polsce. I pytanie: wejdą czy nie wejdą? Przy Ukrainie było coś podobnego. Słuchałem różnych komentatorów, polskich i zagranicznych, i do tego napięcia można się było odrobinę przyzwyczaić. Na koniec był niepokój, ale z taką przewagą myślenia, że jednak chyba na razie nie zaatakują.

Ale zaatakowali.

Poczułem wtedy coś w rodzaju paraliżu. I takiego przeświadczenia, że kolejny raz ten świat się okazuje snem wariata.

W posłowiu do książki Piszą, więc żyją stwierdził pan, że nie kontaktował się w tych pierwszych dniach wojny z ukraińskimi przyjaciółmi.

Z jednej strony czułem, że powinienem to zrobić, że powinienem się odezwać. A z drugiej myślałem sobie, że jak? Co mam powiedzieć? „Kochani, jestem z wami”?

„Jestem z wami i kibicuję”.

No właśnie. Nic poza banałem napisać nie można. Więc napisałem tylko krótkiego maila do swojego węgierskiego przyjaciela, narażając tę trwającą od lat 70. przyjaźń na szwank. Zapytałem, czy pamięta rok 1956 i 1968. I czy się cieszy.

Jak zareagował?

Odpisał bardzo szybko i – jak na nasze stosunki i łagodność jego charakteru – dość nerwowo. Stwierdził, że zdaje się, że ja go już nie uważam za swojego przyjaciela, ale on tak łatwo przeszłości nie skreśla, więc mnie dalej za przyjaciela uważa. Troszeczkę go przeprosiłem – głównie za to, że mu wysłałem zdjęcie Orbana z Putinem pijących w lutym szampana na Kremlu.

Wspomina pan Węgry i rok 1956; Polskę i lata 1980–81. Rok 2022 i Ukraina to był podobny szok? W przywoływanym już posłowiu pisze pan: „Teraz, o czterdzieści lat starszy, z ósmym krzyżykiem na karku, miałem się przyznać, że jednak świat mi się rozpadł?”

Miałem 11 lat, kiedy wybuchło powstanie węgierskie. Pamiętam, co wtedy jako dziecko czułem. Mieszkaliśmy w małym mieszkaniu, mieliśmy pokój z kuchnią, więc się spało na kupie z rodzicami. O dwudziestej kładli człowieka spać, a o dwudziestej pierwszej ojciec włączał Radio Wolna Europa. To jedyne polityczne wydarzenie, jakie pamiętam z dzieciństwa, które było dla mnie zero-jedynkowe. Utożsamiałem się wtedy z Węgrami, zwłaszcza z chłopakiem o imieniu Péter Mansfeld.

Jednym z „chłopców z Pesztu”, którzy w 1956 roku chwycili za broń i walczyli z sowieckimi żołnierzami i czołgami. Mansfeld miał 15 lat, uczył się na tokarza.

Aresztowano go, ale ponieważ był nieletni, to wstrzymano egzekucję. I z egzekucji zrobiono mu prezent na 18 urodziny.

Miał 18 lat i 11 dni, kiedy go powieszono. Umierał w mękach na szubienicy przez 13 minut.

Byłem już wtedy trochę starszy, ale wiadomość o śmierci tego chłopaka zrobiła na mnie piorunujące wrażenie.

To wspomnienie z dzieciństwa. A jaki ten świat był potem?

Wszystko było już podszyte wątpliwościami rożnego rodzaju. Nie było euforii, że dzieje się coś jednoznacznie dobrego. Choć Jesień Ludów z 1989 roku to było coś, czego nikt przy zdrowych zmysłach nie mógł sobie wyobrazić. Jak się znalazłem w Budapeszcie dzień po uroczystości ponownego pogrzebu Imrego Nagya, to też towarzyszyło mi poczucie absolutnej nierzeczywistości. Leżała tam wciąż kupa niezwiędłych wieńców z poprzedniego dnia. Jeszcze w powietrzu unosiło się echo płomiennego przemówienia Viktora Orbána, który ładował w tych Sowietów, jak tylko mógł. No i potem był 2004 rok.

Wejście Polski do Unii Europejskiej.

To właściwie było coś jak premia pod koniec życia, taka nieoczekiwana. Dużo więcej niż Nobel dla nas wszystkich. Z tym że potem wszystko to zaczęło, ładnie mówiąc, wolniej lub szybciej iść się rzeźbić.

Rzeczywiście ładnie powiedziane.

Kiedyś byłem niemalże purystą językowym i nie używałem brzydkich wyrazów. Teraz jest już tylko jedno słowo, którego ślubowałem sobie nie używać – przymiotnik zaczynający się od sylaby „za”. Może tego postanowienia dotrzymam. Chociaż inne poszły się rzeźbić.

Książka Piszą, więc żyją traktuje o pierwszych 100 dniach wojny. Kiedy rozmawiamy, trwa dzień 165. Czuje pan zmęczenie wojną?

Aż strach powiedzieć… Zastanawiam się nad wyborem któregoś z dwóch pojęć: zmęczenie i przyzwyczajenie. Do zmęczenia można się przyznawać właściwie bez bicia i bez poczucia wstydu czy zażenowania. Ale do przyzwyczajenia to już trochę gorzej. Niewątpliwie czuję zmęczenie. Przejawia się ono choćby tym, że przestałem tłumaczyć te teksty ze Zbrucza.

Od tego się wszystko zaczęło – od tekstów z portalu Zbruč, które zaczął pan tłumaczyć i które ostatecznie złożyły się na książkę.

To było tak, że na wieść o wojnie wiedziałem, że coś powinienem zrobić. I uciekłem w taką absurdalna czynność. Bo o ile samego czytania tekstów znajomych nie uważam za absurdalne, o tyle siedzenie od rana do wieczora i tłumaczenie każdego dnia po dwóch czy trzech tekstów – już bardziej. Początkowo nie miałem w ogóle pomysłu, co z nimi zrobić. Ale tłumaczyłem. Żeby uciec od tej wojennej rzeczywistości i nie zwariować.

W jaki sposób te teksty pomogły nie zwariować?

Bo okazało, że ci Ukraińcy nie tylko o wojnie piszą. Że udało im się w tym świecie zachować pozory jakiegoś normalnego życia. Przykładowo Ołeksandr Irwaneć potrafił na początku wojny szukać rosyjskiego Jaspersa. Żeby to robić, trzeba mieć dużo wiary i nadziei, że jednak zwyciężymy. Udało im się zachować optymizm, którego ja nie miałem i – prawdę powiedziawszy – dzisiaj go we mnie też w nadmiarze nie ma. Jako dziecko można wierzyć w bajki, że dobro zawsze zwycięża. Potem traci się złudzenia i zaczyna pojmować, że jednak nie zawsze. A na samym końcu człowiek jest przeświadczony o tym, że raz wygrywa dobro, a raz zło – i szczęście ludzkiego losu polega na tym, żeby trafić w tę fazę, w której akurat zwycięża dobro. Gdybym ja np. zmarł w maju 2004 roku, jakiś biograf mógłby napisać, że umarł w dobrym momencie, nie doczekał strasznych czasów. Ale tu już wchodzimy w opary absurdu.

Może i opary absurdu, ale czasy istotnie morowe.

I myślę, że moje szanse na doczekanie dobrej fazy w dziejach świata z każdym rokiem, żeby nie powiedzieć miesiącem, maleją. Nie ma co się oszukiwać.

Co daje w takich czasach – czasach wojny – literatura? Świadectwo? Poczucie wspólnoty?

Myślę, że najbardziej to chyba poczucie wspólnoty. Jeśli chodzi o dawanie świadectwa – są dziesiątki innych sposobów zapisania jakiegoś obrazu rzeczywistości. Literatura może dawać świadectwo wewnętrznych przeżyć człowieka. Przypomina mi się tutaj Andrij Lubka, który w jednym z tekstów z książki, świętując siedemdziesiąte urodziny Jurija Wynnyczuka, życzy mu, a równocześnie jak gdyby obciąża go obowiązkiem napisania wielkiej, wspanialej, różnorodnej stylistycznie, mieniącej się wszystkimi barwami artyzmu powieści o tej wojnie.

„Chcę życzyć Ci tak po prostu dobrego zdrowia i jasnego umysłu, bo życie dało Ci szansę stać się świadkiem tej strasznej i decydującej dla losu Ukrainy wojny, czyli tym samym nałożyło też na Ciebie obowiązek artystycznego jej przemyślenia, napisania o tej wojnie głębokiej, przenikliwej, wstrząsającej i jednocześnie stylistycznie doskonałej powieści. Jednym słowem takiej, jak to Ty potrafisz”.

Ten sam Lubka w innym tekście pisze o tym, że słowo nic nie znaczy. Że co prawda podpisuje apel, o którego podpisanie proszą obrońcy Azowstalu, ale nawet nie chce mu się sprawdzać, ile podpisów pod tym apelem zgromadzono.

I stwierdza, że podpisuje się tylko pod własną bezsilnością.

W posłowiu cytuję komentarz do mojego wiersza „Hotel Ukraina”. To samo co Lubka czułem w roku 2008, kiedy też była w internecie jakaś akcja poparcia Ukraińców. I się pod nią nie podpisałem. Coś takiego może tylko poprawić – i to w wątpliwy sposób – samopoczucie osoby podpisującej. W rzeczywistości nie zmienia jednak nic.

Teraz podpisuje się pan pod książką Piszą, więc żyją. Taki podpis to też jest jakiś rodzaj bezsilności? Sam pan mówi, że nie wiedział na początku, co robić, a tłumaczenie tych tekstów wydało się panu absurdalnym zajęciem.

Ale pomyślałem, że z tej mojej bezsilności wyjdzie jednak jakiś dokument czasu. Żadna panorama. To tylko maleńki kamyczek w mozaice. Zbiór, który pokazuje, jak na tę sytuację reagowali pisarze, którzy są moimi przyjaciółmi lub znajomymi. Ci, którzy o istnieniu tej książki mogą teraz nawet nie wiedzieć. Ale jeżeli ją zobaczą, to będą wiedzieli, że chociaż do nich nie pisałem, to jednak byłem blisko nich.

Nie odzywał się pan do nich, bo – jak sam przyznaje w posłowiu – bał się. Czego? Tego, że pan zadzwoni i usłyszy najgorszą wiadomość – że ich już nie ma?

To jedno. A drugie… Jest taki tekst Jurija Andruchowycza, w którym opowiada, jak to ludzie piszą, dzwonią do niego, pytają, czy czegoś nie potrzeba, czy jakoś pomóc, no i ogólnie jak się miewa – i on opowiada też o tym, jak go to straszliwie wkurwia. Kiedy się spotkaliśmy, to mu powiedziałem: „Nie odzywam się, a jak przeczytałem twój tekst, to sobie pomyślałem, że nawet słusznie robiłem”. Na co on się uśmiechnął i powiedział, że to przecież nie o takie kontakty chodzi.

Jurij Wynnyczuk też wspomina o różnych kontaktach. Pierwszego marca notuje, że piszą do niego znajomi z różnych zakątków świata, żeby przyjeżdżał. A on chce do obrony terytorialnej i pyta znajomego, czy mógłby w czymś pomóc. Na co tamten odpowiada: „Pisz. To twoja pomoc”. To chyba to poczucie wspólnoty, którego można oczekiwać od literatury.

Z Wynnyczukiem to w ogóle wiąże się jedno z najdziwniejszych i najbardziej metafizycznych zdarzeń w moim życiu. On był spiritus movens przekładu mojej książki Nocne życie, którą Lubka wydawał we lwowskim wydawnictwie Piramida. Jestem w Drohobyczu. Wsiadamy do autokaru, który spod teatru ma nas zawieźć do Truskawca, gdzie jest baza noclegowa festiwalu Schulza. Pojawia się w autokarze Wynnyczuk z pierwszymi egzemplarzami mojego tomiku. Co prawda, to już była moja druga książka w Ukrainie, więc niby powinienem być zdystansowany i spokojny, ale jednak jest to taki moment ciekawości. W końcu pierwszy raz bierzesz do ręki swoją książkę w innym języku. Od razu widzisz, że zdjęcie wyszło nie tak jak trzeba, że jest nieostre. A to akurat było moim zdaniem naprawdę świetne zdjęcie – z dawnych, ale nie tak odległych czasów, kiedy paliłem jeszcze papierosy. Tomasz Tomaszewski, bardzo znany fotografik, współpracujący m.in. z „National Geographic”, robił mi zdjęcie, na którym pochodnią ze skręconej gazety przypalam sobie papierosa na tle książek. Biorąc je na okładkę, schrzanili je doszczętnie, no ale trudno. Kartkuję sobie to Nocne życie i trafiam nagle na stronę, gdzie nie potrafię skojarzyć ukraińskiego tytułu wiersza z tytułem oryginału. Czytam ten wiersz, zupełnie nie poznaję. Kiedy dochodzę do końca, to już mam pewność, że ja tego wiersza nie napisałem. Wiersz jest utrzymany w takiej wzniosłej poetyce… Ma pan chwilkę?

Jasne.

Jeżeli znajdę, to go przeczytam.

(Bohdan Zadura wstaje i szuka książki na regale).

Tomik mam, tylko nie wiem, czy to ten felerny. To znaczy, felerne są obie wersje…

(przegląda książkę)

No nie, niestety. To już jest ta poprawiona, w której tam, gdzie był wiersz, jest pusta strona. Natomiast w spisie treści wiersz pozostał. Jego tytuł brzmi „Svyatist”, czyli świętość. Zupełnie nie w mojej poetyce i w moim odczuciu grafomański. Traktuje o umieraniu. Dusza rozstaje się z ciałem, wzlatuje ku niebiosom, jakaś harmonia cælestis… Z jednej strony się wściekłem. A z drugiej autentycznie poczułem coś w rodzaju lęku.

Lęku?

No że to może być jakiś omen. Lubka zaczął mnie pocieszać. Mówi: „Nie martw się, to będzie twój najbardziej znany wiersz w Ukrainie”. Wynnyczuk powiedział potem Lubce, że wydrukowano dopiero część nakładu, więc na pewno to poprawią. To był Drohobycz, przełom maja i czerwca 2012 roku. Potem były targi książki we Lwowie. Znalazłem stoisko wydawnictwa i zobaczyłem, że jest tam książka, gdzie jak byk stoi wiersz „Świętość”. Zapytałem, ile mają sztuk. Powiedzieli chyba, że dwanaście.

Wszystko pan kupił?

Panie na stoisku zorientowały się, że jestem autorem. Powiedziałem, że nie dostałem autorskich egzemplarzy czy coś takiego – w każdym razie wszystko, co było tego dnia na stoisku, zabrałem. Następnego roku byłem na targach książki, które się nazywają Książkowy Arsenał, znalazłem wydawnictwo Piramida, zajrzałem do Nocnego życia i zobaczyłem, że nie ma wiersza, tylko jest pusta strona. Kupiłem parę egzemplarzy, poszedłem do hotelu, na spokojnie zacząłem przeglądać książkę. I zobaczyłem, że we wszystkich tych egzemplarzach wiersza nie ma, ale ślad po „Świętości” pozostał – w spisie treści.

Jak będzie wyglądała literatura ukraińska po wojnie? Wszyscy, jak ten Wynnyczuk, będą musieli napisać „głęboką, przenikliwą, wstrząsającą” powieść o wojnie? Nie stanie się przez to literatura ukraińska nazbyt monotematyczna? Nie ma ryzyka, że stanie się w głównej mierze literaturą patriotyczną?

To kraj, który żył na wojnie już od dość dawna. Może starał się nie żyć wojną, ale jednak nią żył. I ta wojna na literaturę Ukrainy – przynajmniej jeśli patrzę przez pryzmat książek, które ostatnio tłumaczyłem albo które tłumaczył mój syn – już bardzo wpłynęła. Jest taki tom opowiadań Romana Małynowskiego, który wyszedł w 2021 roku – Słodkie życie. Atmosfera grozy i wojny jest w tej książce taka, że trudno uwierzyć, że ona została napisana wcześniej, przed inwazją. Nie chodzi o to, że to tam wygląda tak, jak ta prawdziwa wojna na froncie. Ale jest np. takie sielankowe opowiadanie „Trzy minuty przed północą”. Ludzie spotykają się w sierpniu, żeby oglądać Perseidy, jakieś towarzystwo, wzajemne układy między nimi, związki. Wieje wiatr. Wszystko to prawie jak opis prywatki. I potem jest tylko ostatni akapit – że wśród tych rojów Perseidów było pięć punkcików, które nie spadały, tylko leciały horyzontalnie. I się okazuje, że ileś tam minut temu na dalekiej Syberii ktoś nacisnął przycisk i uruchomił program balistyczny.

Ukraińcy już wtedy wiedzieli różne rzeczy, z których świat zdał sobie sprawę w tym roku. A pan co dzisiaj wie o świecie, czego pan nie wiedział przed 24 lutego?

Nie wiedziałem, że tak można.

Coś jeszcze?

Nie wiedziałem, a kierowałem się w znacznej mierze opiniami swoich znajomych, że Zełenski może się okazać dobrym prezydentem. Kiedy pan pytał o zmęczenie, to myślę, że w pierwszych dziewięćdziesięciu czy stu dniach wojny natychmiast poleciałbym do pokoju, gdybym usłyszał, że w telewizji leci wystąpienie Zełenskiego.

A teraz?

Myślę, że już takiego szybkiego odruchu by nie było. Zaskoczyły mnie jeszcze uroczystości. Pan premier i Jarosław dostali najwyższe odznaczenie ukraińskie. Prezydent Ukrainy dostaje najwyższe odznaczenie brytyjskie. Ja nie wiem, czy to jest odpowiedni czas. Czy to pora na bawienie się w ceremonie.

Jak to wszystko pana zdaniem się skończy?

Nie jestem za dużym optymistą. Cud boski, że Trump przegrał wybory w Stanach. Ale Opatrzność coś tego Bidena średnio lubi, skoro już któryś raz miał pozytywny test covidowy. To, czego jeszcze do niedawna nie wiedziałem, to to, że Nancy Pelosi ma 82 lata, czyli jest o parę lat starsza ode mnie. Ale co tu robić z Chinami? Nigdy nie mogłem zrozumieć, skąd się ci Chińczycy wzięli w Weselu.

Trump, Nancy, Pelosi, Chiny. Oddalamy się od tematu i teraz rzeczywiście można by zapytać: „Cóż tam, panie, w polityce?”.

„Chińczyki trzymają się mocno!?”. To tak często było cytowane. Naprawdę tego nie rozumiem. Ale wracając do literatury – Hałyna Kruk nie będzie pisała o wojnie więcej niż teraz. Tak samo wojna – chociaż nie ta, tylko druga wojna światowa – jest obecna w wielu książkach Kateryny Babkiny. Wydaje mi się, że Ostap Sływynski nigdy nie będzie pisał publicystycznych wierszy takich jak Irwaneć. Tylko to będzie tak będzie przetworzone, że będzie uniwersalne właściwie od razu.

Czyżby więc wielka literatura?

Mam nadzieję, że to będzie literatura bez morału. Taka, która nie nazywa. Bo nazwane to wszystko już jest.

My też nie kończmy morałem.

To może powiem o tekstach, które wyleciały z książki. To były dwa teksty Wynnyczuka. Jeden o karciarstwie w Galicji. Niby od Sasa do Lasa, ale jest coś charakterystycznego w tym, że autor, który całe życie zbierał takie różne ciekawostki i anegdotki, w pierwszym kawałku opisał, co robił po wybuchu wojny, a w którymś z następnych wraca już do swoich zainteresowań. A przy okazji dokłada nieźle duchowieństwu prawosławnemu i piętnuje obyczaje rosyjskie. Kończy się ten tekst taką sceną, jak ktoś wiezie saniami coś, co jest przykryte derką. Ktoś go zatrzymuje i pyta, co wiezie, a on odpowiada: „Skończyłem sprawę i wiozę generałowi”. Odsłania tę derkę, a tam pięćdziesiąt spreparowanych czaszek. A wcześniej jest mowa o wspomnianym generale, który miał takie hobby, że odcinał głowy Czeczeńców w jakiejś wojnie rosyjskiej.

Boję się zapytać, o czym jest drugi tekst.

O jedzeniu. Wynnyczuk opowiada w nim, jak to w ZSRR bywało – że jedzenie było czynnością intymną i wstydliwą, nie wiadomo do końca właściwie czemu. Że jak ktoś kupił pierożka, to na ulicy tego pierożka nie jadł, tylko stawał gdzieś pod murem, tyłem do ulicy, i tego pierożka zjadał.

Dobrze, że nie w ubikacji, jak w Dyskretnym uroku burżuazji Buñuela.

Tekst kończy się opisem pobytu Wynnyczuka w USA dawno, dawno temu. Wylicza kilkadziesiąt knajp, w których jadł – od azjatyckich po afrykańskie. I stwierdza, że w przeddzień jego wylotu jakaś parafia prawosławna gdzieś z Filadelfii obchodziła święto, zaprosili go i dopiero tam był taki stół, jak w Ukrainie. Nawet do lasu pojechali wcześniej wędzić wędliny i mięso, co groziło strasznie wysokimi karami, gdyby ich przyłapali.  Wynnyczuk opowiada, że mógł w tej Ameryce zostać i prowadzić spokojne życie, bo jakaś młoda kobieta się nim zainteresowała. Ale stale mu się tam śniły jakieś niebywałej wielkości hamburgery i hot dogi. A pierożki nie śniły mu się nigdy. Wdzięczny tekst. Ale do wojny nie pasował.

O AUTORACH

Bohdan Zadura

Ur. w 1945 r. Poeta, prozaik, tłumacz i krytyk literacki. W latach 2004-2020 redaktor naczelny „Twórczości”, od lat pozostaje związany z „Akcentem” i „Literaturą na Świecie”. Laureat licznych polskich i zagranicznych nagród, w tym: Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius (2011), Międzynarodowej Nagrody Literackiej im. H. Skoworody (2014) oraz Nagrody im. C.K. Norwida (2015). W Biurze Literackim w latach 2005–2007 ukazały się jego dzieła zebrane, a w kolejnych latach publikował w oficynie następne premierowe książki, w tym w 2020 roku wybór wierszy Sekcja zabójstw. W 2018 r. został uhonorowany Silesiusem za całokształt twórczości.

Łukasz Dynowski

Urodzony w 1989 roku. Wiersze i opowiadania publikował m.in. w „Stonerze Polskim”, „Wizjach” i „Magazynie Literackim biBLioteka”. Mieszka w Warszawie. Pracuje w Wirtualnej Polsce jako szef redakcji o2.pl.

powiązania

Pospieszny Legnica-Wroclaw

dzwieki / WYDARZENIA Andrzej Sosnowski Bohdan Zadura Jolanta Kowalska Julia Fiedorczuk Kuba Mikurda Marcin Sendecki

Zapis rozmowy z udziałem Julii Fiedorczuk, Jolanty Kowalskiej, Kuby Mikurdy, Marcina Sendeckiego, Andrzeja Sosnowskiego i Bohdana Zadury podczas festiwalu Port Wrocław 2010.

WIĘCEJ

Wszystko gubione

dzwieki / WYDARZENIA Bohdan Zadura Krystyna Miłobędzka Sławomir Elsner

Zapis całego spotkania autorskiego z udziałem Sławomira Elsnera, Krystyny Miłobędzkiej i Bohdana Zadury podczas Portu Wrocław 2009.

WIĘCEJ

Fest Ukraine

nagrania / TransPort Literacki Bohdan Zadura Hałyna Kruk Hubert Zemler Ołeksandr Irwaneć Serhij Żadan

Spotkanie z udziałem Ołeksandra Irwanecia, Hałyny Kruk, Serhija Żadana, Bohdana Zadury i Dariusza Buglaskiego w ramach festiwalu TransPort Literacki 27. Muzyka Hubert Zemler.

WIĘCEJ

Piszą, więc żyją

recenzje / KOMENTARZE Bohdan Zadura

Autorski komentarz Bohdana Zadury towarzyszący premierze książki Piszą, więc żyją. Pierwszych sto dni wojny w tłumaczeniu Bohdana Zadury, wydanej w Biurze Literackim 22 sierpnia 2022 roku.

WIĘCEJ

Piszą, więc żyją. Pierwszych sto dni wojny

utwory / zapowiedzi książek Andrij Lubka Bohdan Zadura Jurij Andruchowycz Ołeksandr Irwaneć

Fragmenty zapowiadające książkę Piszą, więc żyją. Pierwszych sto dni wojny w tłumaczeniu Bohdana Zadury, która ukaże się w Biurze Literackim 29 sierpnia 2022 roku.

WIĘCEJ

Od Andruchowycza do Żadana

recenzje / KOMENTARZE Bohdan Zadura

Autorski komentarz Bohdana Zadury, towarzyszący premierze książki 100 wierszy wolnych z Ukrainy, wydanej w Biurze Literackim 2 maja 2022 roku.

WIĘCEJ

Wojna zmienia wszystko…

wywiady / O KSIĄŻCE Bohdan Zadura Karol Maliszewski

Rozmowa Karola Maliszewskiego z Bohdanem Zadurą, towarzysząca premierze książki 100 wierszy wolnych z Ukrainy, wydanej w Biurze Literackim 2 maja 2022 roku.

WIĘCEJ

100 wierszy wolnych z Ukrainy (2)

utwory / zapowiedzi książek Bohdan Zadura

Fragmenty zapowiadające książkę 100 wierszy wolnych z Ukrainy w tłumaczeniu Bohdana Zadury, która ukaże się w Biurze Literackim 30 maja 2022 roku.

WIĘCEJ

Ktokolwiek, tylko nie ja

utwory / zapowiedzi książek Bohdan Zadura Hałyna Kruk

Fragment zapowiadający książkę Ktokolwiek, tylko nie ja Hałyny Kruk w tłumaczeniu Bohdana Zadury, która ukaże się w Biurze Literackim 23 maja 2022 roku.

WIĘCEJ

100 wierszy wolnych z Ukrainy

utwory / zapowiedzi książek Bohdan Zadura

Fragmenty zapowiadające książkę 100 wierszy wolnych z Ukrainy w tłumaczeniu Bohdana Zadury, która ukaże się w Biurze Literackim 2 maja 2022 roku.

WIĘCEJ

Rozmowy na torach: odcinek 1 Bohdan Zadura

nagrania / Stacja Literatura Antonina Tosiek Bohdan Zadura Jakub Skurtys

Pierwszy odcinek z cyklu “Rozmowy na torach” w ramach festiwalu Stacja Literatura 26.

WIĘCEJ

Rozbiórka

dzwieki / WYDARZENIA Andrzej Sosnowski Bohdan Zadura Darek Foks Dariusz Sośnicki Dariusz Suska Jacek Dehnel Jerzy Jarniewicz Krzysztof Siwczyk Marcin Sendecki Mariusz Grzebalski Marta Podgórnik Piotr Sommer Ryszard Krynicki Tadeusz Pióro Urszula Kozioł Wojciech Bonowicz Zbigniew Machej

Zapis całego spotkania autorskiego z udziałem Urszuli Kozioł, Ryszarda Krynickiego, Bohdana Zadury, Piotra Sommera, Jerzego Jarniewicza, Zbigniewa Macheja, Andrzeja Sosnowskiego, Tadeuszy Pióry, Darka Foksa, Wojciecha Bonowicza, Marcina Sendeckiego, Dariusza Suski, Mariusza Grzebalskiego, Dariusza Sośnickiego, Krzysztofa Siwczyka, Marty Podgórnik i Jacka Dehnela podczas Portu Wrocław 2007.

WIĘCEJ

Książki z Biura: Odcinek 14 Sekcja zabójstw

nagrania / Między wierszami Bohdan Zadura

Czternasty odcinek cyklu Książki z Biura. Nagranie zrealizowano w ramach projektu Kartoteka 25.

WIĘCEJ

Odwiedziny krewnych

dzwieki / WYDARZENIA Andrej Adamowicz Andrej Chadanowicz Bohdan Zadura Wasyl Machno

Zapis całego spotkania autorskiego z udziałem Andreja Adamowicza, Andreja Chadanowicza, Wasyla Machny i Bohdana Zadury podczas Portu Wrocław 2006.

WIĘCEJ

Wojna (pieśni lisów), Przepowieść w ścinkach, Gdyby ktoś o mnie pytał, Sekcja zabójstw

nagrania / Stacja Literatura Bohdan Zadura Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki Joanna Mueller Karol Maliszewski Konrad Góra Marta Podgórnik

Spotkanie wokół książek Wojna (pieśni lisów), Przepowieść w ścinkach, Gdyby ktoś o mnie pytał i Sekcja zabójstw z udziałem Konrada Góry, Marty Podgórnik, Bohdana Zadury, Joanny Mueller i Karola Maliszewskiego w ramach festiwalu Stacja Literatura 25.

WIĘCEJ

W zdrowym ciele mały duch

dzwieki / WYDARZENIA Andrej Chadanowicz Bohdan Zadura Jurij Andruchowycz

Zapis całego spotkania autorskiego z udziałem Jurija Anruchowycza, Andreja Chadanowicza i Bohdana Zadury podczas Portu Wrocław 2006.

WIĘCEJ

Dobra wiadomość

recenzje / KOMENTARZE Bohdan Zadura

Autorski komentarz Bohdana Zadury, towarzyszący premierze książki Puste trybuny, która ukazała się w Biurze Literackim 14 czerwca 2021 roku.

WIĘCEJ

Nie uciekam od rzeczywistości, staram się ją widzieć jasno, choć trudno, żeby w zachwyceniu

wywiady / O KSIĄŻCE Bohdan Zadura Marta Podgórnik

Rozmowa Marty Podgórnik z Bohdanem Zadurą, towarzysząca premierze książki Puste trybuny, która ukazała się w Biurze Literackim 14 czerwca 2021 roku.

WIĘCEJ

Małe muzeum

dzwieki / WYDARZENIA Bohdan Zadura

Zapis całego spotkania autorskiego z udziałem Bohdana Zadury podczas Portu Wrocław 2005.

WIĘCEJ

Puste trybuny

utwory / zapowiedzi książek Bohdan Zadura

Fragment zapowiadający książkę Puste trybuny Bohdana Zadury, która ukaże się w Biurze Literackim 14 czerwca 2021 roku.

WIĘCEJ

Piosenki dla martwego koguta

dzwieki / WYDARZENIA Andrij Bondar Bohdan Zadura Darek Foks Jurij Andruchowycz Mykoła Riabczuk Nazar Honczar Ostap Sływynski Serhij Żadan

Zapis całego spotkania autorskiego Jurija Andruchowycza, Andrija Bondara, Nazara Honczara, Mykoły Riabczuka, Ostapa Slywynskiego, Serhija Żadana, Darka Foksa oraz Bohdan Zadury podczas Portu Legnica 2004.

WIĘCEJ

Rafał Wojaczek, który jest

dzwieki / WYDARZENIA Agnieszka Wolny-Hamkało Andrzej Sosnowski Bogusław Kierc Bohdan Zadura Darek Foks Dariusz Sośnicki Edward Pasewicz Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki Jerzy Jarniewicz Jurij Andruchowycz Krzysztof Siwczyk Maciej Malicki Maciej Melecki Marcin Sendecki Mariusz Grzebalski Marta Podgórnik Tadeusz Pióro Tomasz Majeran Tomasz Różycki Wojciech Bonowicz Zbigniew Machej

Zapis całego spotkania autorskiego poświęconego twórczości Rafała Wojaczka podczas Portu Legnica 2004.

WIĘCEJ

Spis rzeczywistości

recenzje / ESEJE Bohdan Zadura

Szkic Bohdana Zadury, towarzyszący wydaniu książki Semiona Chanina Ale nie to, w tłumaczeniu Bohdana Zadury, która ukaże się w Biurze Literackim 9 grudnia 2020 roku.

WIĘCEJ

[nie pomyśl, że to bezdomny]

recenzje / KOMENTARZE Bohdan Zadura Siemion Chanin

Autorski komentarz Siemiona Chanina, towarzyszący wydaniu książki Semiona Chanina Ale nie to, w tłumaczeniu Bohdana Zadury, która ukaże się w Biurze Literackim 9 grudnia 2020 roku.

WIĘCEJ

Ale nie to (2)

utwory / zapowiedzi książek Bohdan Zadura Siemion Chanin

Fragment zapowiadający książkę Semiona Chanina Ale nie to, w tłumaczeniu Bohdana Zadury, która ukaże się w Biurze Literackim 18 listopada 2020 roku.

WIĘCEJ

Ludzie ze Stacji

nagrania / Stacja Literatura Bogusław Kierc Dawid Mateusz Jerzy Jarniewicz Karol Maliszewski Katarzyna Szaulińska Konrad Góra Łukasz Dynowski Marta Podgórnik Robert Rybicki

Spotkanie wokół książki Ludzie ze Stacji w ramach festiwalu Stacja Literatura 25.

WIĘCEJ

Damski boks

dzwieki / WYDARZENIA Agnieszka Wolny-Hamkało Bohdan Zadura Julia Fiedorczuk Klara Nowakowska Marta Podgórnik

Zapis całego spotkania autorskiego Julii Fiedorczuk, Klary Nowakowskiej, Marty Podgórnik, Agnieszki Wolny-Hamkało oraz Bohdana Zadury podczas Portu Legnica 2004.

WIĘCEJ

Głos wolny wolność ubezpieczający

wywiady / O KSIĄŻCE Artur Burszta Bohdan Zadura

Rozmowa Artura Burszty z Bohdanem Zadurą, towarzysząca wydaniu książki Bohdana Zadury Sekcja zabójstw, która ukazała się w Biurze Literackim 16 września 2020 roku.

WIĘCEJ

Sekcja zabójstw pracuje bez chwili wytchnienia

recenzje / KOMENTARZE Bohdan Zadura

Autorski komentarz Bohdana Zadury, towarzyszący wydaniu książki Bohdana Zadury Sekcja zabójstw, która ukazała się w Biurze Literackim 16 września 2020 roku.

WIĘCEJ

Dzikie wrażenia kreta (poeci trzech pokoleń)

dzwieki / WYDARZENIA Andrzej Sosnowski Bohdan Zadura Krzysztof Siwczyk Tomasz Majeran

Zapis całego spotkania autorskiego Tomasza Majerana, Krzysztofa Siwczyka, Andrzeja Sosnowskiego i Bohdana Zadury podczas Portu Literackiego 2004.

WIĘCEJ

Sekcja zabójstw

utwory / zapowiedzi książek Bohdan Zadura

Fragment zapowiadający książkę Bohdana Zadury Sekcja zabójstw, która ukaże się w Biurze Literackim 16 września 2020 roku.

WIĘCEJ

Bratanki

dzwieki / WYDARZENIA Bohdan Zadura István Kovács

Zapis całego spotkania autorskiego Istvána Kovácsa i Bohdana Zadury podczas Portu Legnica 2003.

WIĘCEJ

Och, tak Och, nie

recenzje / KOMENTARZE Bohdan Zadura

Komentarz Bohdana Zadury, opublikowany w cyklu prezentacji najciekawszych archiwalnych tekstów z dwudziestopięciolecia festiwalu Stacja Literatura.

WIĘCEJ

Ptasia grypa i Między wierszami

dzwieki / WYDARZENIA Bohdan Zadura

Zapis całego spotkania autorskiego z udziałem Bohdana Zadury w trakcie Portu Legnica 2002.

WIĘCEJ

Jakie życie – taka śmierć

wywiady / O KSIĄŻCE Bohdan Zadura Tomasz Majeran

Zapis rozmowy Tomasza Majerana z Bohdanem Zadurą, opublikowanej w cyklu prezentacji najciekawszych archiwalnych tekstów z dwudziestopięciolecia festiwalu Stacja Literatura.

WIĘCEJ

Po szkodzie

nagrania / Stacja Literatura Bohdan Zadura Dawid Mateusz Karol Maliszewski

Spotkanie autorskie wokół książki Po szkodzie z udziałem Bohdana Zadury, Karola Maliszewskiego i Dawida Mateusza w ramach festiwalu Stacja Literatura 23.

WIĘCEJ

Od kuchni

wywiady / O PISANIU Artur Burszta Bohdan Zadura

Zapis rozmowy Artura Burszty z Bohdanem Zadurą, opublikowanej w cyklu prezentacji najciekawszych archiwalnych tekstów z dwudziestopięciolecia festiwalu Stacja Literatura.

WIĘCEJ

Na wszelki wypadek

recenzje / KOMENTARZE Bohdan Zadura

Autorski komentarz Bohdana Zadury opublikowany w cyklu prezentacji najciekawszych archiwalnych tekstów z dwudziestopięciolecia festiwalu Stacja Literatura.

WIĘCEJ

Poezja z nagrodami: Nocne życie

recenzje / KOMENTARZE Bohdan Zadura

Bohdan Zadura odpowiada na pytania w ankiecie dotyczącej książki Nocne życie, wydanej w wersji elektronicznej w Biurze Literackim 11 lipca 2018 roku. Książka ukazuje się w ramach akcji „Poezja z nagrodami”.

WIĘCEJ

Trampolina

dzwieki / RECYTACJE Bohdan Zadura

Wiersz z tomu Wszystko, zarejestrowany podczas spotkania “Wszystko gubione” na festiwalu Port Wrocław 2009.

WIĘCEJ

Kraj nieograniczonych możliwości

wywiady / O KSIĄŻCE Bohdan Zadura Dawid Mateusz

Rozmowa Dawida Mateusza z Bohdanem Zadurą, towarzysząca premierze książki Po szkodzie, wydanej nakładem Biura Literackiego 26 lutego 2018 roku.

WIĘCEJ

Po szkodzie (2)

utwory / zapowiedzi książek Bohdan Zadura

Fragment zapowiadający książkę Po szkodzie Bohdana Zadury, która ukaże się nakładem Biura Literackiego 19 lutego 2018 roku.

WIĘCEJ

Po szkodzie (1)

utwory / zapowiedzi książek Bohdan Zadura

Fragment zapowiadający książkę Po szkodzie Bohdana Zadury, która ukaże się nakładem Biura Literackiego 19 lutego 2018 roku.

WIĘCEJ

Australian Open

dzwieki / RECYTACJE Bohdan Zadura

Wiersz zarejestrowany podczas spotkania “Wiersze z gazet” na festiwalu Port Wrocław 2015.

WIĘCEJ

Dyskusja „Barbarzyńcy czy nie. Dwadzieścia lat po przełomie”

nagrania / Między wierszami Bohdan Zadura Darek Foks Dariusz Nowacki Justyna Sobolewska Krzysztof Jaworski Piotr Czerniawski Piotr Śliwiński Roman Honet

Port Wrocław 2009: wypowiedzi Dariusza Nowackiego, Piotra Śliwińskiego, Justyny Sobolewskiej, Piotra Czerniawskiego, Darka Foksa, Krzysztofa Jaworskiego, Bohdana Zadury, Romana Honeta.

WIĘCEJ

Dyskusja “Poeci a ikonosfera współczesności”

nagrania / Z Fortu do Portu Adam Wiedemann Andrzej Sosnowski Bohdan Zadura Krzysztof Siwczyk Marcin Świetlicki

Krzysztof Siwczyk, Marcin Świetlicki, Andrzej Sosnowski, Adam Wiedemann i Bohdan Zadura spierają się o ikonosferę współczesności. Port Legnica 2002.

WIĘCEJ

Wiersze z gazet

nagrania / Z Fortu do Portu Bohdan Zadura Ryszard Krynicki Zbigniew Machej

Zapis spotkania autorskiego “Wiersze z gazet” z Ryszardem Krynickim, Zbigniewem Machejem i Bohdanem Zadurą 20. festiwalu literackiego Port Wrocław 2015.

WIĘCEJ

Maść przeciw poezji

nagrania / Między wierszami Bohdan Zadura Grzegorz Jankowicz Leszek Engelking

Prezentacja antologii Leszka Engelkinga Maść przeciw poezji. Przekłady z poezji czeskiej. Książkę komentują Grzegorz Jankowicz, Bohdan Zadura oraz tłumacz. Wiersze Jaroslava Vrchlickiego „Śpiąca Praga” i „Venus Verticordia” we własnej aranżacji muzycznej wykonuje Sambor Dudziński.

WIĘCEJ

Dyskusja “Co to jest barbarzyństwo w poezji?”

nagrania / Między wierszami Adam Wiedemann Bohdan Zadura Darek Foks Tadeusz Pióro

Mityczne pytanie o klasycystów i barbarzyńców zadane Darkowi Foksowi, Tadeuszowi Piórze, Adamowi Wiedemannowi i Bohdanowi Zadurze.

WIĘCEJ

Wszystko

nagrania / Między wierszami Bohdan Zadura Marcin Świetlicki

W rejs z Bohdanem Zadurą wyruszyli Marta Podgórnik i Krzysztof Siwczyk. Filmowa etiuda do wiersza „Z czego wyrosłem” w reżyserii Anny Jadowskiej.

WIĘCEJ

Dyskusja “Opozycja Poeta i naród”

nagrania / Z Fortu do Portu Bohdan Zadura Marcin Świetlicki

Czy istnieje opozycja “poeta i naród”? Czego literat może potrzebować od społeczeństwa (i odwrotnie)? Mówią Bohdan Zadura i Marcin Świetlicki, Port Legnica 2002.

WIĘCEJ

Dyskusja “Czy poezja może zmienić świat?”

nagrania / Między wierszami Anna Podczaszy Bohdan Zadura Jerzy Jarniewicz Krzysztof Siwczyk Tomasz Broda Zbigniew Machej

Krzysztof Siwczyk, Anna Podczaszy, Bohdan Zadura, Jerzy Jarniewicz, Zbigniew Machej oraz Tomasz Broda o tym, czy poezja to próba “dania w pysk światu”, czy może jego zmiany?

WIĘCEJ

Dyskusja “Słowa ujemne poetycko”

nagrania / Między wierszami Bohdan Zadura Krzysztof Siwczyk Marcin Świetlicki Zbigniew Machej

Zbigniew Machej, Krzysztof Siwczyk, Marcin Świetlicki i Bohdan Zadura zastanawiają się, czy istnieją słowa o ujemnym potencjale poetyckim. Port Legnica 2002.

WIĘCEJ

Who is who

recenzje / KOMENTARZE Bohdan Zadura

Autorski komentarz Bohdana Zadury w ramach cyklu „Historia jednego wiersza”, towarzyszący premierze książki Już otwarte, wydanej w Biurze Literackim 25 stycznia 2016 roku.

WIĘCEJ

Kto ma wisieć, nie utonie

wywiady / O KSIĄŻCE Bohdan Zadura Monika Brągiel

Rozmowa Moniki Brągiel z Bohdanem Zadurą, towarzysząca premierze książki Już otwarte, wydanej w Biurze Literackim 25 stycznia 2016 roku.

WIĘCEJ

Rozmowa o książce Sposoby na zaśnięcie

wywiady / O KSIĄŻCE Anna Podczaszy Bohdan Zadura Filip Zawada Jerzy Jarniewicz Joanna Mueller Marianna Sztyma Tomasz Broda Zbigniew Machej

Dzieci zadają pytania autorom i autorkom książki Sposoby na zaśnięcie, która ukazała się nakładem Biura Literackiego 13 lipca 2015 roku.

WIĘCEJ

„Żeby uważnie przeczytać to, co w obcym języku mi się spodobało”

wywiady / O KSIĄŻCE Bohdan Zadura Miłosz Waligórski

Z Bohdanem Zadurą, tłumaczem Tragedii człowieka Imre Madácha, rozmawia Miłosz Waligórski.

WIĘCEJ

Zgryz

dzwieki / RECYTACJE Bohdan Zadura

Wiersz z tomu Wszystko, zarejestrowany podczas spotkania “Wszystko gubione” na festiwalu Port Wrocław 2009.

WIĘCEJ

Komentarz do wiersza "Hotel Ukraina"

recenzje / KOMENTARZE Bohdan Zadura

Autorski komentarz Bohdana Zadury w ramach cyklu “Historia jednego wiersza”, towarzyszący premierze książki Kropka nad i, która ukazała się w Biurze Literackim 22 września 2015 roku.

WIĘCEJ

Tylko nie mów, że była bez

wywiady / O PISANIU Bohdan Zadura Darek Foks

Rozmowa Darka Foksa z Bohdanem Zadurą o jego nowej książce Kropka nad i, która ukazała się nakładem Biura Literackiego 22 września 2014 roku.

WIĘCEJ

Matijasz i Zadura o Powieści o ojczyźnie

recenzje / KOMENTARZE Bohdan Zadura Dzwinka Matijasz

Autorski komentarz do fragmentu tekstu Powieści o ojczyźnie.

WIĘCEJ

Emeryt młodym

recenzje / IMPRESJE Bohdan Zadura

Esej Mai Staśko towarzyszący premierze książki Klasyk na luzie Bohdana Zadury.

WIĘCEJ

Ius primae noctis

recenzje / KOMENTARZE Bohdan Zadura

Autorski komentarz Bohdana Zadury do wiersza Ius primae noctis z książki Zmartychwstanie ptaszka, która ukazała się 17 maja 2012 roku nakładem Biura Literackiego.

WIĘCEJ

Logika snu wymusza wiekszą precyzję

wywiady / O KSIĄŻCE Bohdan Zadura Malwina Mus

Z Bohdanem Zadurą o książce Zmartwychwstanie ptaszka rozmawia Malwina Mus.

WIĘCEJ

Dwa akapity przy okazji

recenzje / KOMENTARZE Bohdan Zadura

Autorski komentarz Bohdana Zadury do książki Klasyk na luzie, wydanej nakładem Biura Literackiego 15 września 2011 roku.

WIĘCEJ

Poeta metafizyczny

wywiady / O KSIĄŻCE Bohdan Zadura

Z Bohdanem Zadurą o książce Psalmy i inne wiersze Tadeusz Nowak rozmawiają Michał Raińczuk i Katarzyna Lisowska.

WIĘCEJ

Różne miary czasu

wywiady / O KSIĄŻCE Bohdan Zadura

Z Bohdanem Zadurą o książce Szkice, recenzje, felietony rozmawia Anna Krzywania.

WIĘCEJ

Jestem takim zajączkiem…

wywiady / O KSIĄŻCE Andrij Bondar Bohdan Zadura

Z Andrijem Bondarem o książce Historie ważne i nieważne rozmawia Bohdan Zadura.

WIĘCEJ

Barbarzyńca w parku

wywiady / O KSIĄŻCE Bohdan Zadura Jarosław Borowiec

Z Bohdanem Zadurą o książce Nocne życie rozmawia Jarosław Borowiec.

WIĘCEJ

Do pełnego szczęścia zabrakło dziewięciu centymetrów

recenzje / KOMENTARZE Bohdan Zadura

Autorski komentarz Bohdana Zadury do wiersza Biały anioł z książki Nocne życie, wydanej nakładem Biura Literackiego 21 października 2010 roku.

WIĘCEJ

BEZ KOMENTARZA

recenzje / KOMENTARZE Bohdan Zadura

Autorski komentarz Bohdana Zadury towarzyszący premierze książki Wszystko, która ukazała się w Biurze Literackim 1 września 2008 roku.

WIĘCEJ

O Przygodach przyrody

recenzje / NOTKI I OPINIE Bohdan Zadura Tomasz Fijałkowski Wojciech Bonowicz

Komentarze Wojciecha Bonowicza, Tomasza Fijałkowskiego, Anny Kałuży oraz Bohdana Zadury.

WIĘCEJ

Przedmowa do pierwszego wydania i Dopowiedzenie

recenzje / KOMENTARZE Bohdan Zadura

Przedmowa Bohdana Zadury do pierwszego wydania antologii poezji ukraińskiej Wiersze zawsze są wolne, wydanej nakładem Biura Literackiego.

WIĘCEJ

Przygoda wciąż trwa

wywiady / O KSIĄŻCE Bohdan Zadura

Rozmowa Anny Krzywani z Bohdanem Zadurą, towarzysząca wydaniu w Biurze Literackim antologii Węgierskie lato.

WIĘCEJ

O Somie

recenzje / Agnieszka Wolny-Hamkało Artur Nowaczewski Bohdan Zadura Grzegorz Tomicki Inga Iwasiów Maciej Robert Marcin Orliński Mariusz Grzebalski Piotr Kępiński

Komentarze Bohdana Zadury, Agnieszki Wolny-Hamkało, Ingi Iwasiów, Pawła Lekszyckiego, Mariusza Grzebalskiego, Macieja Roberta, Marcina Orlińskiego, Artura Nowaczewskiego, Grzegorza Tomickiego, Piotra Kępińskiego.

WIĘCEJ

O Duszach monet

recenzje / NOTKI I OPINIE Bartłomiej Majzel Bohdan Zadura Marcin Sendecki Tomasz Fijałkowski

Komentarze Bohdana Zadury, Marcina Sendeckiego, Bartłomieja Majzla i Tomasza Fijałkowskiego.

WIĘCEJ

O Kotach. Podręczniku użytkownika

recenzje / NOTKI I OPINIE Bohdan Zadura Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki

Komentarze Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego, Bohdana Zadury, Bożeny Keff i Lwa Nikołajewicza Myszkina.

WIĘCEJ

Przypisy

recenzje / KOMENTARZE Bohdan Zadura

Autorski komentarz Bohdana Zadury towarzyszący premierze książki Wiersze zebrane (tom 1), wydanej w Biurze Literackim 18 maja 2005 roku.

WIĘCEJ

Och, nie, No, tak

recenzje / KOMENTARZE Bohdan Zadura

Autorski komentarz Bohdana Zadury towarzyszący premierze książki Ptasia grypa, wydanej w Biurze Literackim w 2002 roku.

WIĘCEJ

Komentarze Bohdana Zadury do wierszy z książki “Kopiec kreta”

recenzje / KOMENTARZE Bohdan Zadura

Autorski komentarz Bohdana Zadury do wierszy z książki Kopiec kreta, wydanej w Biurze Literackim w 2004 roku.

WIĘCEJ

Prawdę mówiąc

wywiady / O KSIĄŻCE Andrzej Sosnowski Bohdan Zadura

Rozmowa Andrzeja Sosnowskiego z Bohdanem Zadurą, towarzysząca premierze książki Klasyk na luzie. Rozmowy z Bohdanem Zadurą, wydanej w Biurze Literackim 15 września 2011 roku.

WIĘCEJ

Piszą, więc żyją

recenzje / KOMENTARZE Bohdan Zadura

Autorski komentarz Bohdana Zadury towarzyszący premierze książki Piszą, więc żyją. Pierwszych sto dni wojny w tłumaczeniu Bohdana Zadury, wydanej w Biurze Literackim 22 sierpnia 2022 roku.

WIĘCEJ

Polifoniczny esej o wojnie

recenzje / ESEJE Rafał Hetman

Recenzja Rafała Hetmana, towarzysząca premierze książki Piszą, więc żyją. Pierwszych sto dni wojny w tłumaczeniu Bohdana Zadury, wydanej w Biurze Literackim 22 sierpnia 2022 roku.

WIĘCEJ

Piszą, więc żyją. Pierwszych sto dni wojny

utwory / zapowiedzi książek Andrij Lubka Bohdan Zadura Jurij Andruchowycz Ołeksandr Irwaneć

Fragmenty zapowiadające książkę Piszą, więc żyją. Pierwszych sto dni wojny w tłumaczeniu Bohdana Zadury, która ukaże się w Biurze Literackim 29 sierpnia 2022 roku.

WIĘCEJ

W owalu cyklonu, w oku stadionu

recenzje / ESEJE Adam Poprawa

Recenzja Adama Poprawy, towarzysząca premierze książki Puste trybuny, która ukazała się w Biurze Literackim 14 czerwca 2021 roku.

WIĘCEJ

Nie uciekam od rzeczywistości, staram się ją widzieć jasno, choć trudno, żeby w zachwyceniu

wywiady / O KSIĄŻCE Bohdan Zadura Marta Podgórnik

Rozmowa Marty Podgórnik z Bohdanem Zadurą, towarzysząca premierze książki Puste trybuny, która ukazała się w Biurze Literackim 14 czerwca 2021 roku.

WIĘCEJ

Klasyk na luzie, ale jednak klasyk

recenzje / ESEJE Marta Podgórnik

Recenzja Marty Podgórnik, towarzysząca wydaniu książki Bohdana Zadury Sekcja zabójstw, która ukazała się w Biurze Literackim 16 września 2020 roku.

WIĘCEJ

Australian Open

dzwieki / RECYTACJE Bohdan Zadura

Wiersz zarejestrowany podczas spotkania “Wiersze z gazet” na festiwalu Port Wrocław 2015.

WIĘCEJ

Wielkie zamknięcie

recenzje / ESEJE Ilona Podlecka

Recenzja Ilony Podleckiej towarzysząca premierze książki Już otwarte Bohdana Zadury, wydanej w Biurze Literackim 25 stycznia 2016 roku.

WIĘCEJ

Węgierskie lato. Przekłady z poetów węgierskich

recenzje / ESEJE Krzysztof Varga

Recenzja Krzysztofa Vargi z książki Węgierskie lato. Przekłady z poetów węgierskich w przekładzie Bohdana Zadury, która ukazała się 4 maja 2010 roku na łamach „Gazety Wyborczej”.

WIĘCEJ