Znikanie

Spóźniona odpowiedź

Zapytałeś mnie
czy pisać wiersze
i nie wiesz
czemu milczę

idąc polną drogą
ulicą nieznanego miasta
ścieżką cmentarną
do grobu matki
mówiłem do siebie

więc to tak
tak się płaci
za wszystko
za co
za nic
więc to tak

poeta zostaje sam
w pokoju hotelowym
wieńcu laurowym
ten drugi
w czapce błazeńskiej
w celi więziennej
rozgląda się za sznurem
nad wielką wodą
w domu obłąkanych

myślał że pisząc wiersze
obejmuje kobietę
rodzinę kraj
całą ziemię

ktoś trzeci z nas się śmieje

dopiero na końcu
dowiesz się
co to jest poezja
październik 1980

kamień filozoficzny

trzeba uśpić
ten wiersz

zanim zacznie
filozofować
zanim zacznie

rozglądać się dokoła
za komplementami

powołany do życia
w chwili zapomnienia

uczulony na słówka
spojrzenia
szuka ratunku
u kamienia
filozoficznego
przechodniu przyśpiesz kroku
nie podnoś tego kamienia

tam się wierszyk biały
nagi
przemienia
w popioły

2002-2003

dom lalek

w domku lalek
nikt nie choruje
nikt nie umiera
nikt się nie rodzi

na kuchni stoją garnki i rondle
w których Nic się gotuje
nic się nie przypala
nikt nie krzyczy
„wykipiało mleko!”
wieczne mleko
nie wylatuje z garnka

kotek mleka nie chłepce
bo to wieczny kotek

nic się nie dzieje

w tym domku wszyscy są
szczęśliwi uśmiechnięci
nikogo nie boli brzuszek
nikt nie grymasi nie chowa
do kieszeni szpinaku ani kaszki
nikt do nikogo nie mówi
zegar nie mierzy czasu
bo tu nie ma czasu

ktoś Wielki dał lalce
rączki i nóżki
i głowę bez mózgu
oczy i rzęsy usteczka i ząbki
przykleił uśmiech beztroski

dał loczki i włoski
i nosek boski
zapomniał dać mowę
i duszę i trwogę
i troski

ale ludzie opowiadają
że w nocy w domu lalek
słychać było płacz śmiech
i zgrzytanie zębów

Domek zamknięto
i opieczętowano
lalki zaczęły umierać

wrzesień 2005

Propozycja druga

Utwór
skończony
trzeba złamać
a kiedy się zrośnie
jeszcze raz łamać
w miejscach gdzie styka się z rzeczywistością
usunąć elementy łączące
przypadkowe
które pochodzą z wyobraźni
pozostałe powiązać
milczeniem
lub zostawić rozwiązane
po skończeniu
utworu
usunąć fundament
na którym się opiera
– ponieważ fundamenty
ograniczają ruch –
wtedy konstrukcja
uniesie się
i będzie
przez chwilę leciała
nad rzeczywistością
z którą wreszcie
się zderzy
zderzenie
będzie początkiem życia
utworu nowego
który jest obcy rzeczywistości
zaskakuje ją
rozbija
przekształca

i sam ulega
przekształceniu

Od jakiegoś czasu

Od kilku lat
proces umierania poezji
jest przyśpieszony

zauważyłem
że nowe wiersze
ogłaszane w tygodnikach
ulegają rozkładowi
w ciągu dwóch trzech godzin

umarli poeci
odchodzą szybciej
żywi
wyrzucają ze siebie
w pośpiechu
nowe książki
jakby chcieli zapchać papierem
dziurę

* * *

Próbowałem sobie przypomnieć
ten piękny
nie napisany
wiersz

ukształtowany w nocy
prawie dojrzały
zanurzał się
roztapiał w świetle dnia
nie istniał

wiersz był prawdopodobnie
wierszem o sobie samym
jak perła
jest opisem perły
a motyl opisem motyla

chwilami czułem go na języku
i niespokojny czekałem
na przemienienie
w słowo

ten gasnący
w świetle dziennym wiersz
ukrył się w sobie
tylko czasem zalśni

ale nie wyciągam go
z ciemnej głębiny
na płaski brzeg
rzeczywistości

1982