
Naturalna wielkość
recenzje / ESEJE Karol MaliszewskiRecenzja Karola Maliszewskiego, towarzysząca premierze książki Zeszyt ćwiczeń Joanny Łępickiej, wydanej w Biurze Literackim 4 grudnia 2023 roku.
WIĘCEJRecenzja Karola Maliszewskiego książki Mordercze ballady, która ukazała się w Biurze Literackim 7 stycznia 2019 roku.
„Morderczy” wysiłek, słyszany z ust komentatora towarzyszącego kolarzom wspinającym się na kolejną tego dnia przełęcz, kojarzymy z nadludzkim trudem. Bywa również, że coś jest „mordercze” w stosunku do pewnej konwencji, dla pewnego stylu; mówimy tak, mając na myśli jakiś gest wymierzony w określoną estetykę. W tym kontekście „mordercze ballady” byłyby ciosem zadanym kulturowej i wierszowej normie związanej z balladą. „Pani zabiła pana”, czyż nie to wyświetla się nam w pierwszej kolejności? Pogłos zbrodni zakonserwowanej w romantycznym toposie balladowej niesamowitości, lecz również w charakterystycznej dla folkloru, przekazywanej z ust do ust, nieraz spisywanej, balladzie „dziadowskiej”. Można więc czytać nową książkę Marty Podgórnik i w tej perspektywie, traktując ją jako zbiór tekstów rozprawiających się z romantycznymi i popkulturowymi kliszami, kreujących nowy model ironicznej i – powiedzmy – okrutnej „ballady panieńskiej”.
Myślę jednak, że współczesny odbiorca nie będzie pamiętał o tym głębszym zapleczu literackim i historycznym, ulegając pierwszemu skojarzeniu z Nickiem Cavem i jego Murders Ballads. Trudno, żeby było inaczej, skoro sama autorka wrzuca nas w ten korytarz skojarzeń nie tylko samym tytułem, lecz również rozsianymi w książce subtelnymi aluzjami. Między Mickiewiczem a Cavem, między konwencją a jej „dziadowską” reprodukcją rozciąga się ogromna przestrzeń, w której może pobłądzić, a potem się odnaleźć, wiele czytelniczek, wielu czytelników. Nie wiem, co opowiedzą o tej przygodzie pierwsze czytelniczki, bo to chyba głównie do nich skierowano te niby żartobliwe, a w gruncie rzeczy bardzo poważne, teksty, muszę zaufać swoim wrażeniom i spisać je na gorąco. Jeśli będą zbyt pochopne czy chaotyczne, przepraszam. Czuję się trochę jak słoń w składzie misternie rzeźbionej porcelany, pośród wzruszeń i rekwizytów tak teatralnie kobiecych, że być może w ogóle nie jestem w stanie odnieść się do nich w poprawny sposób. Znowu mamy do czynienia z czymś dla Podgórnik bardzo charakterystycznym, a co roboczo nazwałem sobie „demontażem kobiecości”. Tutaj ten proces odbywa się wraz z demontażem balladowości, więc wydaje się dodatkowo „ukierunkowany”, przeznaczony dla specyficznie przeczulonego odbiorcy. Kogoś, kto swoją nerwowość i nadwrażliwość w zaskakujący sposób uzgadnia z jednoczesnymi atakami melancholii i piekielnej, szyderczej ironii. Oto jest mieszanka firmowa, kwintesencja pewnego stylu, który w tej książce, jak sądzę, wznosi się na wyżyny.
Ale wróćmy do sprawozdania z lektury niedoskonałej, męskiej i obcej. Odnoszę wrażenie, że na początku był zwykły płacz z powodu rozstania, który następnie zamienił się w „opłakiwanie”, a ono nie wiadomo kiedy przeistoczyło się w mściwe „urąganie”. Taki jest hipotetyczny scenariusz pierwotnych wydarzeń, tak je wyobrażono i następnie zaczęto przedstawiać, świadomie ryzykując czymś niekiedy wykraczającym poza przyjęty plan. Bo jednak emocje były zbyt silne; nawet te wyobrażane, reżyserowane, „wystawiane na pokaz”. I tu się zaczyna fascynujący wątek tej opowieści – prawdziwy ból stopniowo pokrywany kolejnymi warstwami wosku albo raczej parafiny, robienie sztuki z tak zwanej „kobiecej słabości”, podśpiewywanie sobie na przekór dziejącym się „tragicznym” wypadkom.
Wypadek? Słowo nie od rzeczy. Albowiem jest już po „wypadku”. I bohaterka relacjonuje nam to wszystko z dziwnej przestrzeni „obok” czy też „poza”. Jakby zza grobu, z wnętrza snu po hydroksyzynie, spoza „przestawionego” (więc nieprzedstawionego) świata. Bo każde tak wstrząsające przeżycie kończy się tymczasowym zejściem, „małą śmiercią”. Stąd ten panoszący się tutaj czas przeszły, paradoksalna epickość wyznawanego bólu, sugerowanego żalu, modulowanej rozpaczy, wreszcie chęci zemsty. I ku uciesze wymagającego czytelnika komplikuje się to jeszcze bardziej – demontaż kobiecości wpleciony w demontaż balladowości (bądź odwrotnie) ociera się jednocześnie o coś, co można by nazwać destrukcją konfesyjności i rzekomego autobiografizmu. Naprawdę, m o r d e r c z e te ballady. Nie tylko w stosunku do cierpliwie przez lata kreowanego wizerunku, stylu, poetyki (tu: morderstwo na własnym języku, a przynajmniej na niektórych jego aspektach), ale także w sposobie zaklinania rzeczywistości, owego „straszliwego czynu”, którego dopuściła się bohaterka, a teraz zań przeprasza, modli się – no, usiłuje się modlić, wzywając tego, „który jest, jeśli jest”. Przewrotna to modlitwa, niepewna istnienia swego adresata. A gdyby On jednak był, mógłby sprawić, żeby wspomniany kochanek już nigdy nie zadzwonił. I mógłby pozacierać wszystkie po nim ślady.
Te ballady w swoim pierwotnym geście sprawiają wrażenie terapeutycznego (gdyby nie ten kampowy posmak) zacierania śladów po głębokim przeżyciu, niesłychanie silnym wstrząsie emocjonalnym. Pomiłosną żałobę przepracowuje się na wszelkie możliwe sposoby, igrając z przyjętymi, także tymi w stylu Poświatowskiej, konwencjami. Metaforyczny ból serca wiąże się z dosłownie potraktowanymi dolegliwościami kardiologicznymi. W tym sensie – serce jest za małe, żeby to wszystko ścierpieć, ogarnąć, przeżyć. Ciało nie nadąża za porywami, nie jest w stanie im sprostać. Romantyczny wątek „serdeczny”, medykalizując się, znowu ociera się o jakiś rodzaj „demontażu”. I tu widać, jak bohaterkę uwiera ciasny gorset możliwości lirycznych przypisanych przez tradycję tak zwanej ekspresji kobiecej, jak chciałaby złapać ten jeszcze jeden dodatkowy oddech. I jak w rozszerzonej przez siebie formule ballady usiłuje zmieścić tak różne i sprzeczne (rozsadzające) składniki pamięci-narracji. Nie może być inaczej: w tym kontekście Poświatowska „jest nudna”, więc inspiracji szuka się poza narzucającym się paradygmatem cierpiącej i kruchej żeńskości. Gdy czytam „Fundację i łzy”, jeden z dłuższych utworów zbioru, i poddaję się narkotycznemu tętnieniu „tych dni, tych dni”, to słyszę oddźwięki z zupełnie innej, bo męskiej, tradycji; np. „te dni” Larkina albo Siwczyka, a przecież także Świetlickiego, czy jeszcze wcześniej Sommera. Pogłębia się odczuwana na wielu płaszczyznach paradoksalność: otóż porzucona i wzgardzona kochanka nuci te swoje zabójcze piosenki, korzystając z „męskiej” melodii i takiegoż charakteru pisma. To umożliwia budowanie dystansu, rozprasza możliwość interpretacji biograficznej, wpisującej autorkę w obręb tak intensywnie kreowanego świata. Nikt jej nie złapie na jękach czy skowycie (ani jakichkolwiek sugestiach tego typu), na piosence, „która przebiłaby papier”. Bo ma być papier, „liczenie zgłosek”, konstrukcja, „sonet”, teatr, „ballada”, rockowy musical. Nic więcej.
No i jeszcze Wojaczek. Ale potraktowany „instrumentalnie”, zgłoskowo, jako prawodawca brzmień i tonacji (egzystencjalnych, metafizycznych itd.). Jako sztukmistrz, czyli ktoś, kto już wcześniej poddał próbie sztuczności swoje najżywsze uczucia. Próbie rytmu i rymu. Obecność tego patronatu łagodzi poczucie dyskomfortu u czytelnika odzwyczajonego od poważnego traktowania przewidywalnych rymów. Ale nawet takie rymy trzeba traktować poważnie (szczególnie w piosence). Ta książka przypomina o tym, wręcz woła. Zaraz jednak obok tej poważnej rozkoszy rymowania zdarza się nam gdzieniegdzie trafiać na uroczy kabaret z żywym udziałem wspomnianych rymów. I to jest najgłębiej – bo na poziomie brzmienia – mordercze. Ta wołająca o pomstę do nieba sprzeczność intencji, niepewność względem „szczerych użyć” i ich stylizacyjnych ujęć.
*
Morderczyni? Bo zabiła tę miłość? Pamięć o niej? Stosowną formę jej zobrazowania? Własny idiom i rytm? Oczekiwania „romantycznie” usposobionych czytelniczek (czytelników)? Zatem: wielokrotna morderczyni.
Urodzony w 1960 roku w Nowej Rudzie. Poeta, prozaik, krytyk literacki. Absolwent filozofii na Uniwersytecie Wrocławskim. Założyciel Noworudzkiego Klubu Literackiego „Ogma”. Laureat nagrody im. Marka Jodłowskiego (1994), nagrody im. Barbary Sadowskiej (1997), nagrody im. Ryszarda Milczewskiego-Bruno (1999). Nominowany do NIKE za zbiór krytyk literackich Rozproszone głosy. Notatki krytyka (2007). Pracuje w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Wrocławskiego. Mieszka w Nowej Rudzie.
Recenzja Karola Maliszewskiego, towarzysząca premierze książki Zeszyt ćwiczeń Joanny Łępickiej, wydanej w Biurze Literackim 4 grudnia 2023 roku.
WIĘCEJRecenzja Karola Maliszewskiego, towarzysząca premierze książki Kryptodom Katarzyny Szaulińskiej, wydanej w Biurze Literackim 16 października 2023 roku.
WIĘCEJRecenzja Karola Maliszewskiego, towarzysząca premierze książki Połów. Poetyckie i prozatorskie debiuty 2022, wydanej w Biurze Literackim 14 sierpnia 2023 roku.
WIĘCEJCzytanie z książki Romantyczność. Współczesne ballady i romanse inspirowane twórczością Adama Mickiewicza w ramach festiwalu TransPort Literacki 27.
WIĘCEJRecenzja Karola Maliszewskiego, towarzysząca premierze książki lorem ipsum Jakuba Pszoniaka, wydanej w Biurze Literackim 24 października 2022 roku.
WIĘCEJOdpowiedzi Karola Maliszewskiego na pytania Tadeusza Sławka w „Kwestionariuszu 2022”.
WIĘCEJRecenzja Karola Maliszewskiego towarzysząca premierze książki towarzysząca premierze książki 100 wierszy wolnych z Ukrainy w tłumaczeniu Bohdana Zadury, wydanej w Biurze Literackim 2 maja 2022 roku.
WIĘCEJRozmowa Karola Maliszewskiego z Bohdanem Zadurą, towarzysząca premierze książki 100 wierszy wolnych z Ukrainy, wydanej w Biurze Literackim 2 maja 2022 roku.
WIĘCEJRecenzja Karola Maliszewskiego towarzysząca premierze książki Wszystko dobrze Marii Krzywdy, wydanej w Biurze Literackim 7 marca 2022 roku.
WIĘCEJ17. odcinek cyklu „Kartoteka 25: Wiersze” Karola Maliszewskiego.
WIĘCEJRecenzja Karola Maliszewskiego towarzysząca premierze książki Odwrócona strefa, wydanej w Biurze Literackim 13 grudnia 2021 roku.
WIĘCEJSpotkanie wokół książek Bojownicy bez broni Mortena Nielsena, Przełykanie włosa Jána Ondruša i Pernambuco Ivana Wernischa z udziałem Bogusławy Sochańskiej, Zbigniewa Macheja, Leszka Engelkinga, Karola Maliszewskiego i Joanny Orskiej w ramach festiwalu Stacja Literatura 26.
WIĘCEJ16. odcinek cyklu „Kartoteka 25: Wiersze” Karola Maliszewskiego.
WIĘCEJ15. odcinek cyklu „Kartoteka 25: Wiersze” Karola Maliszewskiego.
WIĘCEJ14. odcinek cyklu „Kartoteka 25: Wiersze” Karola Maliszewskiego.
WIĘCEJ13. odcinek cyklu „Kartoteka 25: Wiersze” Karola Maliszewskiego.
WIĘCEJ12. odcinek cyklu „Kartoteka 25: Wiersze” Karola Maliszewskiego.
WIĘCEJ11. odcinek cyklu „Kartoteka 25: Wiersze” Karola Maliszewskiego.
WIĘCEJSpotkanie wokół książek Wojna (pieśni lisów), Przepowieść w ścinkach, Gdyby ktoś o mnie pytał i Sekcja zabójstw z udziałem Konrada Góry, Marty Podgórnik, Bohdana Zadury, Joanny Mueller i Karola Maliszewskiego w ramach festiwalu Stacja Literatura 25.
WIĘCEJ10. odcinek cyklu „Kartoteka 25: Wiersze” Karola Maliszewskiego.
WIĘCEJ9. odcinek cyklu „Kartoteka 25: Wiersze” Karola Maliszewskiego.
WIĘCEJSpotkanie wokół książek Zmyślony człowiek Tymoteusza Karpowicza, Credo Tadeusza Różewicza i Prawdziwe życie bohatera Rafała Wojaczka z udziałem Joanny Roszak, Jana Stolarczyka, Bogusława Kierca, Joanny Orskiej i Karola Maliszewskiego w ramach festiwalu Stacja Literatura 25.
WIĘCEJ8. odcinek cyklu „Kartoteka 25: Wiersze” Karola Maliszewskiego.
WIĘCEJRecenzja Karola Maliszewskiego towarzysząca premierze książki Przełykanie włosa Jána Ondruša w tłumaczeniu Zbigniewa Macheja, wydanej w Biurze Literackim 6 kwietnia 2021 roku.
WIĘCEJRozmowa Karola Maliszewskiego ze Zbigniewem Machejem, towarzysząca premierze książki Przełykanie włosa, wydanej w Biurze Literackim 6 kwietnia 2021 roku.
WIĘCEJ7. odcinek cyklu „Kartoteka 25: Wiersze” Karola Maliszewskiego.
WIĘCEJ6. odcinek cyklu Kartoteka 25: Wiersze.
WIĘCEJ5. odcinek cyklu Kartoteka 25: Wiersze.
WIĘCEJGłos Karola Maliszewskiego w debacie „Biurowe książki 2020 roku”.
WIĘCEJ4. odcinek cyklu Kartoteka 25: Wiersze.
WIĘCEJ3. odcinek cyklu Kartoteka 25: Wiersze.
WIĘCEJ2. odcinek z cyklu Kartoteka 25: Wiersze.
WIĘCEJ1. odcinek z cyklu Kartoteka 25: Wiersze.
WIĘCEJSpotkanie wokół książki Ludzie ze Stacji w ramach festiwalu Stacja Literatura 25.
WIĘCEJ7. odcinek cyklu „Biuro Literackie: rok po roku” autorstwa Karola Maliszewskiego.
WIĘCEJ6. odcinek cyklu „Biuro Literackie: rok po roku” autorstwa Karola Maliszewskiego.
WIĘCEJRecenzja Karola Maliszewskiego, towarzysząca premierze almanachu Połów. Poetyckie debiuty 2019, który ukazał się w Biurze Literackim 17 sierpnia 2020 roku.
WIĘCEJ5. odcinek cyklu „Biuro Literackie: rok po roku” autorstwa Karola Maliszewskiego.
WIĘCEJSpotkanie wokół książki Mordercze ballady Marty Podgórnik z udziałem Marty Podgórnik, Joanny Orskiej i Karola Maliszewskiego w ramach festiwalu Stacja Literatura 24.
WIĘCEJ4. odcinek cyklu „Biuro Literackie: rok po roku” autorstwa Karola Maliszewskiego.
WIĘCEJ3. odcinek cyklu „Biuro Literackie: rok po roku” autorstwa Karola Maliszewskiego.
WIĘCEJRozmowa Karola Maliszewskiego z Katariną Šalamun-Biedrzycką, towarzysząca wydaniu książki Otona Župančiča Kielich upojenia, w wyborze, przekładzie i z posłowiem Katariny Šalamun-Biedrzyckiej, która ukazała się w Biurze Literackim 15 czerwca 2020 roku.
WIĘCEJ2. odcinek cyklu „Biuro Literackie: rok po roku” autorstwa Karola Maliszewskiego.
WIĘCEJSpotkanie z udziałem Anny Kałuży, Karola Maliszewskiego, Joanny Mueller, Joanny Orskiej oraz Jakuba Skurtysa w ramach festiwalu Stacja Literatura 24.
WIĘCEJ1. odcinek cyklu „Biuro Literackie: rok po roku” autorstwa Karola Maliszewskiego.
WIĘCEJRecenzja Karola Maliszewskiego towarzysząca wydaniu książki Rafała Wojaczka Prawdziwe życie bohatera, która ukazała się w Biurze Literackim 11 maja 2020 roku.
WIĘCEJGłos Karola Maliszewskiego w cyklu „Ludzie ze Stacji”.
WIĘCEJRecenzja Karola Maliszewskiego, towarzysząca premierze książki Credo Tadeusza Różewicza w opracowaniu Jana Stolarczyka, która ukazała się w Biurze Literackim 29 stycznia 2020 roku.
WIĘCEJRecenzja Karola Maliszewskiego, towarzysząca premierze książki Wtracenie Przemysława Suchaneckiego, która ukazała się w Biurze Literackim 31 grudnia 2019 roku.
WIĘCEJGłos Karola Maliszewskiego w debacie „Biurowe książki roku 2019”.
WIĘCEJSpotkanie wokół książek Puste noce i 100 wierszy wypisanych z języka angielskiego z udziałem Jerzego Jarniewicza, Karola Maliszewskiego i Dawida Mateusza w ramach festiwalu Stacja Literatura 23.
WIĘCEJSzkic Karola Maliszewskiego opublikowany w cyklu prezentacji najciekawszych archiwalnych tekstów z dwudziestopięciolecia festiwalu Stacja Literatura.
WIĘCEJSpotkanie autorskie wokół książki Po szkodzie z udziałem Bohdana Zadury, Karola Maliszewskiego i Dawida Mateusza w ramach festiwalu Stacja Literatura 23.
WIĘCEJRecenzja Karola Maliszewskiego książki Chyba na pewno Jakuba Pszoniaka, która ukazała się nakładem Biura Literackiego 1 kwietnia 2019 roku.
WIĘCEJGłos Karola Maliszewskiego w debacie „Biurowe książki 2018 roku”.
WIĘCEJPodsumowanie projektów edukacyjnych 2008/2009, podczas którego uczestnicy spotkań z Karolem Maliszewskim zaprezentowali publiczności swoje wiersze.
WIĘCEJWykład Karola Maliszewskiego towarzyszący Pogotowiu poetyckiemu w sezonie 2008/2009.
WIĘCEJPozakonkursowy zestaw „Wierszy doraźnych 2018” autorstwa Jakuba Kornhausera, Zbigniewa Macheja, Karola Maliszewskiego, Joanny Mueller, Przemysława Owczarka, Grzegorza Wróblewskiego.
WIĘCEJWykład Karola Maliszewskiego towarzyszący Pogotowiu poetyckiemu w sezonie 2008/2009.
WIĘCEJWykład Karola Maliszewskiego towarzyszący Pogotowiu poetyckiemu w sezonie 2008/2009.
WIĘCEJWykład Karola Maliszewskiego towarzyszący Pogotowiu poetyckiemu w sezonie 2008/2009.
WIĘCEJRecenzja Karola Maliszewskiego książki Poza sezonem Michała Domagalskiego, która ukazała się w Biurze Literackim 23 lipca 2018 roku.
WIĘCEJWykład Karola Maliszewskiego towarzyszący Pogotowiu poetyckiemu w sezonie 2008/2009.
WIĘCEJGłos Karola Maliszewskiego w debacie „Poetycka książka trzydziestolecia”.
WIĘCEJWykład Karola Maliszewskiego towarzyszący Pogotowiu Poetyckiemu w sezonie 2008/2009.
WIĘCEJWykład Karola Maliszewskiego towarzyszący Pogotowiu poetyckiemu w sezonie 2008/2009.
WIĘCEJRecenzja Karola Maliszewskiego towarzysząca premierze almanachu Połów. Poetyckie debiuty 2016, wydanego w Biurze Literackim 6 lutego 2017 roku, a w wersji elektronicznej 25 grudnia 2017 roku.
WIĘCEJGłos Karola Maliszewskiego w debacie „Na scenie czy w polu?”.
WIĘCEJRecenzja Karola Maliszewskiego towarzysząca premierze e-booka Telefon z antypodów. Wiersze z młodości w epoce minionej (1978-1990), wydanej w Biurze Literackim 8 marca 2016 roku.
WIĘCEJGłos Karola Maliszewskiego w debacie „Nowy (polski) głos w Europie”.
WIĘCEJKarol Maliszewski o poezji Rafała Gawina.
WIĘCEJKarol Maliszewski o poezji Marcina Biesa.
WIĘCEJRozmowa Karola Maliszewskiego z Szymonem Słomczyńskim towarzysząca premierze książki Dwupłat, która ukazała się 1 czerwca 2015 roku nakładem Biura Literackiego.
WIĘCEJEsej Karola Maliszewskiego towarzyszący premierze książki Być może należało mówić (1984-2012) Jacka Podsiadły.
WIĘCEJEsej Karola Maliszewskiego towarzyszący premierze książki Pod słońce było Filipa Zawady, która ukazała się nakładem Biura Literackiego 31 grudnia 2014 roku.
WIĘCEJGłos Karola Maliszewskiego w debacie “Mieliśmy swoich poetów”.
WIĘCEJEsej Karola Maliszewskiego towarzyszący premierze książki ta chwila Andrzeja Falkiewicza.
WIĘCEJEsej Karola Maliszewskiego towarzyszący premierze książki Nadjeżdża Szymona Słomczyńskiego.
WIĘCEJKarol Maliszewski, współredaktor antologii Połów. Poetyckie debiuty 2012, o twórczości Dawida Kujawy.
WIĘCEJFragment posłowia Karola Maliszewskiego z almanachu Powrót Barbarzyńców i nie.
WIĘCEJGłos Karola Maliszewskiego w debacie “Kto w Odsieczy”.
WIĘCEJGłos Karola Maliszewskiego w debacie “Czy Nobel zasłużył na Różewicza?”.
WIĘCEJNota Karola Maliszewskiego o wierszach Krzysztofa Szeremety.
WIĘCEJNota Karola Maliszewskiego o wierszach Bartosza Sadulskiego.
WIĘCEJNota Karola Maliszewskiego o wierszach Mariusza Partyki.
WIĘCEJNota Karola Maliszewskiego o wierszach Rafała Gawina.
WIĘCEJNota Karola Maliszewskiego o wierszach Marcina Biesa.
WIĘCEJRecenzja Karola Maliszewskiego z książki Preparaty Przemysława Witkowskiego.
WIĘCEJEsej Karola Maliszewskiego o poezji Justyny Bargielskiej.
WIĘCEJGłos Karola Maliszewskiego w debacie “Być poetą dzisiaj”.
WIĘCEJAutorski komentarz Karola Maliszewskiego towarzyszący premierze książki Sajgon.
WIĘCEJGłos Karola Maliszewskiego w debacie “Poeci na nowy wiek”.
WIĘCEJNota Karola Maliszewskiego o wierszach Przemysława Witkowskiego.
WIĘCEJGłos Karola Maliszewskiego w debacie “Książka 2008”.
WIĘCEJKomentarze Piotra Czerniawskiego, Grzegorza Jankowicza, Anny Kałuży, Bogusława Kierca, Karola Maliszewskiego, Edwarda Pasewicza, Tomasza Pułki, Justyny Sobolewskiej i Konrada Wojtyły.
WIĘCEJKomentarze Karola Maliszewskiego, Macieja Meleckiego, Zbigniewa Macheja, Macieja Roberta.
WIĘCEJKomentarze Grzegorza Hetmana, Anny Kałuży, Karola Maliszewskiego, Wojciecha Wilczyka.
WIĘCEJKomentarze Karola Maliszewskiego, Macieja Roberta, Justyny Sobolewskiej, Tomasza Fijałkowskiego, Bartosza Sadulskiego.
WIĘCEJKomentarze Adama Wiedemanna, Marcina Świetlickiego, Karola Maliszewskiego.
WIĘCEJKomentarze Karola Maliszewskiego, Wojciecha Bonowicza, Rafała Skoniecznego, Miłosza Biedrzyckiego, Jarosława Nowosada.
WIĘCEJKomentarze Jacka Gutorowa, Karola Maliszewskiego i Bogusława Kierca.
WIĘCEJKomentarze Julii Szychowiak, Karola Maliszewskiego, Justyny Sobolewskiej, Dagmary Sumary, Kamila Zająca.
WIĘCEJKomentarze Adama Wiedemanna, Mariana Stali, Artura Grabowskiego, Radosława Kobierskiego, Karola Maliszewskiego, Rafała Rżanego.
WIĘCEJKomentarze Karola Maliszewskiego, Krzysztofa Siwczyka, Marty Podgórnik.
WIĘCEJKomentarze Anny Kałuży, Justyny Sobolewskiej, Piotra Śliwińskiego i Karola Maliszewskiego.
WIĘCEJKomentarze Karola Maliszewskiego, Tomasza Ważnego, Anny Kałuży i Łukasza Jarosza.
WIĘCEJRecenzja Karola Maliszewskiego z książki Brzytwa Ockhama Jacka Dehnela
WIĘCEJKomentarze Kuby Mikurdy, Karola Maliszewskiego, Julii Fiedorczuk, Jakuba Winarskiego i Darka Pado.
WIĘCEJRecenzja Karola Maliszewskiego z książki Plankton Bogusława Kierca.
WIĘCEJRecenzja Karola Maliszewskiego towarzysząca premierze książki Wiersze zebrane (tom 3) Bohdana Zadury, wydanej w Biurze Literackim 13 lutego 2006 roku.
WIĘCEJEsej Karola Maliszewskiego poświęcony twórczości Andrzeja Sosnowskiego.
WIĘCEJEsej Karola Maliszewskiego poświęcony książce Przecena map Darka Foksa.
WIĘCEJGłos Karola Maliszewskiego w debacie “Poetyckie książki 2004”.
WIĘCEJEsej Karola Maliszewskiego poświęcony książce Przecena map Darka Foksa.
WIĘCEJGłos Karola Maliszewskiego w debacie “Kiedy debiutować?”.
WIĘCEJSpotkanie wokół książki Mordercze ballady Marty Podgórnik z udziałem Marty Podgórnik, Joanny Orskiej i Karola Maliszewskiego w ramach festiwalu Stacja Literatura 24.
WIĘCEJRozmowa Artura Burszty z Martą Podgórnik, towarzysząca wydaniu książki Mordercze ballady, która ukazała się w Biurze Literackim 7 stycznia 2019 roku.
WIĘCEJAutorski komentarz Marty Podgórnik do książki Mordercze ballady, która ukazała się w Biurze Literackim 7 stycznia 2019 roku.
WIĘCEJFragment zapowiadający książkę Mordercze ballady Marty Podgórnik, która ukaże się nakładem Biura Literackiego 7 stycznia 2019 roku.
WIĘCEJFragment zapowiadający książkę Mordercze ballady Marty Podgórnik, która ukaże się nakładem Biura Literackiego 7 stycznia 2019 roku.
WIĘCEJRecenzja Agaty Pyzik z książki Po debiucie. Dziennik krytyka Karola Maliszewskiego, która ukazała się w miesięczniku “Lampa”.
WIĘCEJRecenzja Agnieszki Wolny-Hamkało z książki Po debiucie. Dziennik krytyka Karola Maliszewskiego.
WIĘCEJRecenzja Jacka Bieruta z książki Sajgon Karola Maliszewskiego.
WIĘCEJZ Jakubem Skurtysem o książce Sajgon rozmawia Mateusz Kotwica.
WIĘCEJRecenzja Agnieszki Wolny-Hamkało z książki Po debiucie. Dziennik krytyka Karola Maliszewskiego.
WIĘCEJRecenzja Grzegorza Czekańskiego z książki Po debiucie. Dziennik krytyka Karola Maliszewskiego.
WIĘCEJKomentarze Agnieszki Wolny-Hamkało, Grzegorza Jankowicza, Bartosza Sadulskiego, Przemysława Witkowskiego.
WIĘCEJ