Strona A, strona B nr 108: Natura pisania
felietony / cykle CZYTLENIKÓW Artur Burszta108. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
WięcejRozmowa Artura Burszty z Martą Podgórnik, towarzysząca wydaniu książki Mordercze ballady, która ukazała się w Biurze Literackim 7 stycznia 2019 roku.
Artur Burszta: Jakiej muzyki słuchałaś najczęściej w 2018 roku?
Marta Podgórnik: Dancingowej, jak zawsze. Wyobraź sobie, że na Śląsku wciąż urządzamy sobie mniej i bardziej okolicznościowe prywatki. Wtedy jest, jak powinno być: Luksemburg, chata, szkło. Na prywatce u mnie ostatnio wywlekliśmy gramofon i czarne płyty zbierane od ponad czterdziestu lat przez moich rodziców. Każdy mógł być didżejem i królem parkietu czy królową fal. I wierz mi, byliśmy – chociażby na chwilę. Stłukłam w tańcu doniczkę: w stylu vintage, który preferowałam, nim zaczął być modny.
„Więc gaz do dechy” – Marta – „wypuszczamy czad z aparatury co ma 1000 Wat”!
Taka historia, ckliwa do porzygania, z mojej podstawówki: tzw. komers, klasy ósme kończą szkołę, za chwilę rozejdziemy się do techników, liceów, zawodówek czy co tam nam przeznaczone. I mamy bal. Ja, szara mysz, oczywiście w komitecie organizacyjnym. Przychodzi do tańców i ja cały czas czekam, aż poprosi mnie chłopak, w którym się kochałam od podwórka, od zawsze, siedzieliśmy razem w ławce i dawałam mu zgapiać, dzieliliśmy się drugim śniadaniem i pierwszymi papierosami, no i tak dalej… No więc trwa ten siermiężny bal na sali gimnastycznej, wszyscy wystrojeni przez zapobiegliwe mamy, jak przysłowiowy stróż na Boże Ciało, no i jest, jest piosenka, ta piosenka. I cóż, mój książę śmiga na parkiecie z najładniejszą z klasy, blondyneczką o urodzie klaczy z hodowli. Mam łzy w oczach, i nagle zdarza się cud – do tańca zaprasza mnie chłopak, na którego przez osiem lat nie zwracałam uwagi, uważałam go za złośliwego gbura. Leci Lombard, tańczymy, i już nie widzę tamtego pięknisia, na którego marnowałam czas i kanapki. Dyrektor szkoły ogłasza koniec potańcówki, trzeba jeszcze zamieść salę, posprzątać stoliki… Jestem w komitecie i wiem, gdzie jest włącznik do sprzętu grającego; i wiem, że zawsze będę tańczyć tę piosenkę, którą wtedy puściłam. Pieśń odtrąconych. To była „Lady in Red”. A z żadnym z tych chłopaków się więcej nie spotkałam.
„Pieśń odtrąconych” powracać będzie potem w wielu Twoich wierszach.
Siłą rzeczy musiała powracać, chociaż widzę to dopiero teraz. I to nie tak, że ja byłam wciąż i wrednie odrzucana, sama nie byłam lepsza. Jak każdy wybierałam i jak każdy ponosiłam konsekwencje swoich wyborów oraz swoich odrzuceń. Każdej z tych decyzji, czy była moja, czy strony przeciwnej, zawsze towarzyszyła piosenka. I tak, gdy się – już na dorosło – zakochałam po raz pierwszy, to była piosenka Nicka Cave’a, którą pozwoliłam sobie strawestować w książce. Gdy się zakochałam po raz drugi, równie nieszczęśliwie, towarzyszyli mi Dylan i Cohen. Za trzecim razem Tom Waits, ale też Mamas and Papas i Commodores. Oczywiście w tle także klasyka – Schubert, Mahler, jazz. Za czwartym razem – znowu nieszczęśliwie, rzecz jasna – powrót do przeszłości; te tanga, które tańczyło się próbnie w liceum, przed studniówką, na którą nie poszłam. I wcale nie żałuję, ponoć była kiepska jak telenowela z podrzędnej kablówki. Potem było już inaczej, czar baletów na salach gimnastycznych minął. Zaczęła się rzeczywistość; praca za barem. By nie była zbyt szara, puszczałam od południa Alice’a Coopera, Modern Talking i Morphine; tak, żeby klienci mieli przegląd karty.
Nie psujmy czytelnikom zabawy i nie mówmy, które kawałki z Morderczych ballad to trawestacje piosenek i kto jako pierwszy je wykonał. Snujmy dalej. Ile prawdziwej „Marti, Marteczki, Martusi” jest w Twoich wierszach?
Tyle, ile sobie wybierzesz, zależnie od Twojej ochoty czy woli danego dnia. „Prawda” o konkretnej osobie, na czymkolwiek miałaby takowa polegać, zawsze jest ulotna. Może uchwytna bardziej w wierszach, opowieściach, piosenkach. Gdy się razem śpiewa, przy ognisku, na balangach, na hotelowym balkonie, gdy palicie razem, pijecie dżin lub walkera, i z komórek puszczacie Bowiego albo Stinga, albo Dead Kennedys. Na chwilę, gdy patrzysz dość uważnie. Gdy masz pod ręką aparat i akurat cykniesz nietwarzowe, niepozowane foto. Ale nigdy pełna, nigdy cała. Nigdy niedająca przyczynku, asumptu do rozpoznań. Nigdy nie zatrzymuję się w prawdzie rozumianej jako metrum, skan rzeczywistości. Ale prawdziwa bywam… na dancingach, prawdziwa byłam, kiedy Ty byłeś prawdziwy – kiedy grałeś na gitarze w Kołobrzegu, kiedy paliliśmy ognisko na plaży, kiedy grałeś koncert, i kiedy kłócimy się o sprawy redakcyjne, o tak, wtedy widzimy się na-prawdę.
Chciałoby się dopowiedzieć: „Nie ma żadnych dowodów, poza naszą pamięcią, że cokolwiek się stało”.
Pamięć. „Memory” z musicalu Koty to jedna z moich ukochanych piosenek. Tak w oryginalnym wykonaniu, jak i w setkach innych. Ech, „poeta pamięta”. Może wiersze, bardziej nawet niż piosenki (bo piosenki zależnie od sytuacji i pory, od nastroju, mogą być smutne lub wesołe, a czasem nawet skłaniające do zmiany) budują horyzonty przyszłych przygód. Bo przecież przyszłość zawsze tkwi w przeszłości. I ta piekielna chęć przygody, która popycha nas na most linowy, jak w Indianie Jonesie, też musi mieć swoją piosenkę. Inaczej silnik starej Hondy Civic nie ruszy. Serce musi drżeć.
Przy lekturze Morderczych ballad serce drży raz po raz. Rzecz jest krótka, ledwie 36 stron, 22 piosenki, wiersze i jedna proza – wszystkiego tyle, ile trzeba. Jak na jednej z najważniejszych płyt w dziejach, która zmieściła się w 36 minutach. Jak w idealnym morderstwie, gdzie wystarczy jedno pchnięcie.
By the way, najlepszy utwór muzyczny mieści się mniej więcej w 33? Czy 4’33? Tak, jako dyplomowana morderczyni potwierdzam, że wystarcza jedno pchnięcie. Idealne morderstwo – piękne – wydarza się raz na zawsze w naszym tu i teraz. Takie „nasze rendez-vous – tylko w wyobraźni”… Prawdziwe morderstwo jest brudne i brzydkie. Masz ręce we krwi i za nic nie udaje się tego oszukać kodem językowym. Zabijasz swój język, swój światopogląd, swoje bycie w języku i pretendowanie do bycia w języku wyższym, upodmiotowiającym. Bo trzeba zaszlachtować język świata przedstawionego, żeby się obudzić w innym języku – języku kalekim, obolałym, wlekącym za sobą zasikane spodnie, lecz gotowym, by sprostać emocjom.
Bohaterka Morderczych ballad wyznaje już na początku: „Prawdą jest, że raz zabiłam, we krwi dłonie umoczyłam/ Lecz tu na ziemi uszło mi to płazem./ Do wszystkiego się przyznałam, przez sekundę żałowałam/ I będę czynić tak za każdym razem”. W Zimnej książce mieliśmy „martwą kochankę”. W Balladach to „kochankowie są martwi”.
No cóż, jak w najlepszych serialach, pula śmierci rozszerza się nieubłaganie, upominając się o głównych bohaterów. „Romeo musi umrzeć”, podobnie jak Julie, Ofelie i inne Izoldy. Innego rozwiązania intrygi nie będzie, lecz czy nie lepiej wybrać dobrowolnie to najmniej, wbrew pozorom, ostateczne? Czyż jako upiory nie zdają się widzowi/czytelnikowi atrakcyjniejsi niż żywi? Pozbawieni w zasadzie tylko jednego wymiaru, za to możliwi do obejrzenia w 4D. Zręczna morderczyni pamięta o parytetach. Choć w liryce kobiecej roi się od martwych kobiet, topielic, samobójczyń, tych padłych na serca lub pomarłych z tęsknoty, spalonych w pożarach itd. – to brak im zdecydowanie towarzystwa. A przecież śmierć nie jest przeżyciem (sic!) osobnym. Jeśli orgazm określa się jako „małą śmierć”, to miłość byłaby stanem permanentnie terminalnym.
Piszesz w wierszu „Wąski kadr”, że miłość to „Pogrom i płacz w poduszki/ utkane z perkalu”. A w innym: „śmierć mnie dogoni/ Ale dzisiaj króluje tu miłość”. Miłość i śmierć tworzą w Twojej książce nieprzypadkowy związek. Bohaterka tych wierszy żyje jak w hospicjum? Śmiertelna choroba nazywa się „miłość”? Trzeba ją w sobie zabić, żeby przeżyć? A potem znowu „stawić gardę” życiu „raz po raz”.
Za każdym razem, gdy kochasz, gdy się angażujesz, nawet teraz, gdy czytasz te słowa, oddajesz kawałek siebie i w tym kawałku umierasz. W piaskownicy, na szkolnej dyskotece, w sali wykładowej, w hotelowym pokoju, gdy redagujesz czyjąś książkę, bawisz czyjeś dziecko, tańczysz, gotujesz posiłek dla rodziny, pomagasz starszej pani wnieść zakupy do mieszkania, a potem wysłuchujesz historii jej życia, na chwilę zapominając o swoim – umierasz raz po raz w czyichś ramionach (albo płacząc w poduszkę). Pytanie, ile razy możesz zmartwychwstać i kim jesteś po kolejnych zmartwychwstaniach? Osobą bogatszą o, powiedzmy, doświadczenie miłości i śmierci czy tylko kolejną wersją osoby, którą byłeś przed doświadczeniem? Uboższą o niewinność, schłodzoną i wysterylizowaną wersją. Kiedy wierszem lub piosenką samego siebie wkładasz pod mikroskop, wpychasz do rury tomografu, próbując znaleźć prawidłowość – wciąż tego nie wiesz. Czy jesteś teraz bardziej z miłości, czy bardziej ze śmierci? Czy jesteś cyborgiem, zombie, duchem dawnego siebie? Więc stawiasz gardę, nie znajdując roli innej niż rola narratora; najsmutniejsza z ról.
Wspomniałaś, że „w liryce kobiecej roi się od martwych kobiet, ale brak im towarzystwa”. Czego Twoim zdaniem jest za dużo, a czego za mało we współczesnej poezji pisanej przez kobiety?
Arturze, pokrój mnie, ale za cholerę nie wiem. Znaczników „kobieca” czy „męska” w stosunku do literatury używam tylko umownie i z przymrużeniem oka. Ja czytam wyłącznie w trybie osobistym: coś mi pasuje, wciąga, zabiera w podróż, każe nie dosypiać nocami; a coś innego po prostu nie, nie wzrusza, nie rusza, od początku wiem, że to chybiony romans, więc mijam, darzę szacunkiem (jak każdy akt twórczy) i sobie szukam dalej. Są autorki i autorzy, których cenię. U jednych i drugich dostrzegam, jeśli już musimy o tym mówić, że płeć (idąc dalej: światopogląd, wyznanie, orientacja seksualna, kolor, preferencje językowe, wykształcenie) nie jest dominantą. Im mniej się wczepiamy w proste przełożenia (i jako twórcy, i jako odbiorcy), tym więcej wyciągamy dla siebie z tej przedziwnej materii – komunikacji.
Zgadzam się z Tobą, że używanie tych „znaczników” niewiele w „trybie osobistym” znaczy. Niemniej nie pytam o rozróżnienie „damskie” i „męskie”, a o to, co w tym „trybie osobistym” działa na Ciebie, jeśli chodzi o koleżanki po fachu. Bo skoro tak wyraźnie zauważyłaś, czego brak w „liryce kobiecej”, a co z nawiązką pojawia się w Morderczych balladach, to możemy spróbować pójść krok dalej.
Słyszysz zew przygody i rzucasz się w nią, zaopatrzony jednak w zestaw ratunkowy, w swój osobisty przybornik krytyczny. Egoistycznie przeżywasz swój debiut enty raz. I czujesz, choć nie zawsze umiesz dokładnie nazwać, jak literatura zmienia się na Twoich oczach, podczas Twojej warty. Bezcenne. Piękne, kiedy nie całkiem rozumiesz, ale bierzesz w ciemno, bo wiesz, że gdzieś tam musiało się przyczaić piękno, że może skrobniesz zazdrosnym paznokciem pozłotkę prawdy. Jestem uzależniona od literatury, z nią wzięłam jedyny wiążący ślub, i każdy nowy tekst, z którym się spotykam, jest tego ślubu odnowieniem. Stąd pewnie moja miłość, nie zawsze spełniona, do debiutów poetyckich. Kocha się bezwarunkowo swoich mistrzów, wraca się do nich, jak nurek wraca na powierzchnię po łyk powietrza; a potem się jednak nurkuje, żeby szukać, szukać, i czasem znajdować, czasem się kaleczyć rozczarowaniem. Moje rozczarowania to dziewczyny, które przestają pisać; zawisają na progu krawędzi, oddają pole. Albo idą w oczywistość, nagradzalną, powszechnie akceptowaną. Żadnych odejść od „normy”. To już wolę po stokroć literackie kaskaderki, topielice – płynące swoim nurtem. Są takie pisarki, mam je na wyciągnięcie ręki.
Kto na przykład?
Jeśli mam koniecznie wymienić nazwiska, byłoby ich od groma. Dlatego nie chcę wymieniać nazwisk. Do fascynacji literackich mogę się przyznawać tylko w kontekście klasyki. Jak już koniecznie muszę, to wspomnę moje koleżanki po piórze, wciąż współczesne, wedle książek piętrzących się na parapecie, teraz, gdy Ci odpisuję. Czyli naprawdę – na wyciągnięcie ręki i wzroku znad klawiatury. Joasia Roszak, Ewa Olejarz, Urszula Benka, Julia Szychowiak, Julia Fiedorczuk, Natalia Malek, Iwona Witkowska, Genowefa Fijałkowska-Jakubowska, Joasia Mueller, Inga Iwasiów, Agnieszka Osiecka, Ewa Lipska, Virginia Woolf. Wszystko na ten temat.
Niezły parapet! Gdy pokazałem Ballady Karolowi Maliszewskiemu, powiedział mi: „to jest dziwne, interesujące, prowokujące”. Podejrzewam, że Karol na myśli miał głównie muzykalność Ballad, znacznie wykraczającą poza typowe ramy tomiku poetyckiego. Muzycy piszący dobre teksty piosenek traktowani są jak poeci. Czy działa to też w drugą stronę? Czy współcześni poeci mogą być jak niegdyś dostarczycielami tekstów piosenek?
Są piosenkami dla chętnych ku temu śpiewaków. Te wiersze, znaczy się. I też piosenki są wierszami dla tej garstki czytających piosenki i śpiewających wiersze. Bo po prostu mogą nimi być, mogą się wymieniać rolami. Wieszanie się pod kategoriami jest próżne i na próżno, powiesić to można bombki kruchutkie na choince, szronem sztucznym powleczone, albo jemiołę pod zakurzonym żyrandolem. Lecz zanim sami się powiesimy – jak medalik ze świętym Antonim, patronem szukania – lub niby choinkowy łańcuch ze skrzących bibułek, powiedzmy sobie jedno: piosenka to piosenka, wiersz to wiersz. Istnieje piękny dancing, kiedy się mijają, pięknie się różniąc, w drodze do toalety albo na parking przed dyskoteką. I niech tak zostanie.
Zdajesz sobie sprawę, że tą rozmową, zamiast naprowadzić czytelników na tropy Morderczych ballad, wciąż wyprowadzamy ich na manowce?
Ale manowce są najfajniejsze przecież. A ta rozmowa jest dziś tylko Twoja i moja; nasze tu i teraz. Bo chociaż często rozmawiamy poważnie, to jednak rzadko publicznie. Ale wracając do brzegu, do meritum: za bardzo szanuję moich czytelników, by ich prowadzać za rączkę, wkładać im szeleczki. Wkładać przemocą szkła kontaktowe w oczy. Rozdawać okulary, mikroskopy, lornetki, filtrować daną przestrzeń. Po co? Wezmą z tych kilku ballad, co zechcą, i ja się chętnie podzielę.
Tak smutkiem, jak i radością.
Bo spotykamy się w rzeczywistości, która nie powtórzy się dla nas nigdy więcej. Gdy nasze ballady, miłosne i mordercze, rymują się nagle i nieuchronnie ze sobą, każdy znów ma – przez chwilę – w łapce własne serce. Każdy w tej opowieści może znajdować w sobie mordercę, ofiarę, narratora – i nie moja już będzie sprawa, z kim zechce sympatyzować. Wybór, to oczywiste, należy do Ciebie. Podasz tę łapkę albo ją zaciśniesz.
Podaję, zaciskam i dziękuję za rozmowę.
Menadżer kultury. Redaktor naczelny i właściciel Biura Literackiego. Wydawca blisko tysiąca książek, w tym m.in. utworów Tymoteusza Karpowicza, Krystyny Miłobędzkiej, Tadeusza Różewicza i Rafała Wojaczka, a także Boba Dylana, Nicka Cave'a i Patti Smith. W latach 1990-1998 działacz samorządowy. Realizator Niemiecko-Polskich Spotkań Pisarzy (1993-1995). Od 1996 roku dyrektor festiwalu literackiego organizowanego jako Fort Legnica, od 2004 – Port Literacki Wrocław, od 2016 – Stacja Literatura w Stroniu Śląskim, a od 2022 – TransPort Literacki w Kołobrzegu. Autor programów telewizyjnych w TVP Kultura: Poezjem (2008–2009) i Poeci (2015) oraz filmu dokumentalnego Dorzecze Różewicza (2011). Realizator w latach 1993–1995 wraz z Berliner Festspiele Niemiecko-Polskich Spotkań Pisarzy. Wybrany podczas I Kongresu Menedżerów Kultury w 1995 roku do Zarządu Stowarzyszenia Menedżerów Kultury w Polsce. Pomysłodawca Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius. Współtwórca Literary Europe Live – organizacji zrzeszającej europejskie instytucje kultury i festiwale literackie. Organizator Europejskiego Forum Literackiego (2016 i 2017). Inicjator krajowych i zagranicznych projektów, z których najbardziej znane to: Komiks wierszem, Krytyk z uczelni, Kurs na sztukę, Nakręć wiersz, Nowe głosy z Europy, Połów. Poetyckie i prozatorskie debiuty, Pracownie literackie, Szkoła z poezją. Wyróżniony m.in. nagrodą Sezonu Wydawniczo-Księgarskiego IKAR za „odwagę wydawania najnowszej poezji i umiejętność docierania z nią różnymi drogami do czytelnika” oraz nagrodą Biblioteki Raczyńskich „za działalność wydawniczą i żarliwą promocję poezji”.
Ur. w 1979 r., poetka, krytyczka literacka, redaktorka. Laureatka Nagrody im. Jacka Bierezina (1996), stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, nominowana do Paszportu „Polityki” (2001), laureatka Nagrody Literackiej Gdynia (2012) za zbiór Rezydencja surykatek. Za tomik Zawsze nominowana do Nagrody Poetyckiej im. Wisławy Szymborskiej (2016) oraz do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius (2016). W 2017 r. wydała nakładem Biura Literackiego tom Zimna książka, który również nominowany był do tych samych nagród. Książka Mordercze ballady przyniosła autorce Nagrodę Poetycką im. Wisławy Szymborskiej oraz nominację do Nagrody Literackiej Nike. Mieszka w Gliwicach.
108. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej107. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej106. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej105. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej104. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej103. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej102. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej101. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej100. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej98. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej97. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej96. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej95. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
WięcejWprowadzenie do debaty „Przyszłość literatury” autorstwa Artura Burszty.
Więcej94. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej93. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej92. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej90. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej87. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej86. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
WięcejZapis całego spotkania autorskiego z udziałem Romana Honeta, Marty Podgórnik i Krzysztof Siwczyk podczas Portu Wrocław 2009.
Więcej84. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
WięcejCzytanie z książki Romantyczność. Współczesne ballady i romanse inspirowane twórczością Adama Mickiewicza w ramach festiwalu TransPort Literacki 27.
WięcejZapis całego spotkania autorskiego podczas Portu Wrocław 2009.
Więcej82. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
WięcejRozmowa Artura Burszty z Jerzym Jarniewiczem, towarzysząca premierze książki Bagaż Jerzego Jarniewicza, wydanej w Biurze Literackim 6 marca 2023 roku.
Więcej81. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej80. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej79. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej78. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
WięcejWprowadzenie do debaty „Czy próbujesz zmienić świat swoim pisaniem?” autorstwa Artura Burszty i Grzegorza Jankowicza.
Więcej77. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej76. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
WięcejOdpowiedzi Marty Podgórnik na pytania Tadeusza Sławka w „Kwestionariuszu 2022”.
Więcej69. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej68. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
WięcejZapis rozmowy Artura Burszty z Hubertem Zemlerem z 67. odcinka „Strony A, strony B”.
Więcej67. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej66. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej65. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej64. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej62. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
WięcejOdpowiedzi Marty Podgórnik na pytania Grzegorza Dyducha w „Kwestionariuszu 2004”.
Więcej61. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej60. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
WięcejRozmowa Artura Burszty z Janem Stolarczykiem, towarzysząca premierze książki Odwrócona strefa, wydanej w Biurze Literackim 13 grudnia 2021 roku.
Więcej59. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
WięcejZapis całego spotkania autorskiego z udziałem Urszuli Kozioł, Ryszarda Krynickiego, Bohdana Zadury, Piotra Sommera, Jerzego Jarniewicza, Zbigniewa Macheja, Andrzeja Sosnowskiego, Tadeuszy Pióry, Darka Foksa, Wojciecha Bonowicza, Marcina Sendeckiego, Dariusza Suski, Mariusza Grzebalskiego, Dariusza Sośnickiego, Krzysztofa Siwczyka, Marty Podgórnik i Jacka Dehnela podczas Portu Wrocław 2007.
Więcej58. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej57. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
WięcejRozmowa Artura Burszty z Dariuszem Sośnickim towarzysząca premierze książki Po domu, wydanej w Biurze Literackim 1 listopada 2021 roku.
Więcej55. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
WięcejRozmowa Artura Burszty z Przemysławem Dakowiczem towarzysząca premierze książki Wiersze odzyskane, wydanej w Biurze Literackim 4 października 2021 roku.
WięcejZapis całego spotkania autorskiego z udziałem Jerzego Jarniewicza, Bartłomieja Majzla, Marty Podgórnik, Marcina Sendeckiego i Agnieszki Wolny-Hamkało podczas Portu Wrocław 2006.
Więcej51. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
WięcejSpotkanie wokół książek Wojna (pieśni lisów), Przepowieść w ścinkach, Gdyby ktoś o mnie pytał i Sekcja zabójstw z udziałem Konrada Góry, Marty Podgórnik, Bohdana Zadury, Joanny Mueller i Karola Maliszewskiego w ramach festiwalu Stacja Literatura 25.
Więcej50. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej49. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej48. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej47. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
WięcejGłos Marty Podgórnik w debacie „Berek wierszem”.
WięcejRozmowa Marty Podgórnik z Bohdanem Zadurą, towarzysząca premierze książki Puste trybuny, która ukazała się w Biurze Literackim 14 czerwca 2021 roku.
Więcej46. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej45. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej44. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej43. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
WięcejDziesiąty odcinek cyklu Książki z Biura. Nagranie zrealizowano w ramach projektu Kartoteka 25.
Więcej42. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej41. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej40. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej39. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej38. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej37. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej35. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
WięcejZapis całego spotkania autorskiego z udziałem Darka Foksa, Marty Podgórnik, Dagmary Sumary, Adama Zdrodowskiego i Tadeusza Pióry podczas Portu Wrocław 2005.
Więcej33. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej32. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej31. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej2. odcinek cyklu „Latarnia lądowa” autorstwa Marty Podgórnik.
WięcejZapis całego spotkania autorskiego Dominika Bielickiego, Marcina Jagodzińskiego, Łukasza Jarosza, Szczepana Kopyta, Rafała Wawrzyńczyka, Mariusza Grzebalskiego i Marty Podgórnik podczas Portu Wrocław 2005.
Więcej30. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej29. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej28. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
WięcejZapis całego spotkania autorskiego poświęconego twórczości Rafała Wojaczka podczas Portu Legnica 2004.
Więcej1. odcinek cyklu „Latarnia lądowa” autorstwa Marty Podgórnik.
Więcej11. odcinek cyklu „Misje niemożliwe” autorstwa Artura Burszty.
WięcejGłos Artura Burszty w debacie „Ludzie ze Stacji”.
WięcejZapis całego spotkania autorskiego Lavinii Greenlaw, Carol Rumens, Julii Fiedorczuk, Marty Podgórnik oraz Jerzego Jarniewicza podczas Portu Legnica 2004.
WięcejSpotkanie wokół książki Ludzie ze Stacji w ramach festiwalu Stacja Literatura 25.
WięcejZapis całego spotkania autorskiego Julii Fiedorczuk, Klary Nowakowskiej, Marty Podgórnik, Agnieszki Wolny-Hamkało oraz Bohdana Zadury podczas Portu Legnica 2004.
WięcejRozmowa Artura Burszty z Bohdanem Zadurą, towarzysząca wydaniu książki Bohdana Zadury Sekcja zabójstw, która ukazała się w Biurze Literackim 16 września 2020 roku.
WięcejRecenzja Marty Podgórnik, towarzysząca wydaniu książki Bohdana Zadury Sekcja zabójstw, która ukazała się w Biurze Literackim 16 września 2020 roku.
WięcejRozmowa Niny Manel z Martą Podgórnik, towarzysząca wydaniu książki Marty Podgórnik Przepowieść w ścinkach, która ukazała się w Biurze Literackim 27 sierpnia 2020 roku.
WięcejAutorski komentarz Marty Podgórnik, towarzyszący wydaniu książki Marty Podgórnik Przepowieść w ścinkach, która ukazała się w Biurze Literackim 27 sierpnia 2020 roku.
WięcejSpotkanie wokół książki Mordercze ballady Marty Podgórnik z udziałem Marty Podgórnik, Joanny Orskiej i Karola Maliszewskiego w ramach festiwalu Stacja Literatura 24.
WięcejFragment zapowiadający książkę Marty Podgórnik Przepowieść w ścinkach, która ukaże się w Biurze Literackim 27 sierpnia 2020 roku.
WięcejGłos Marty Podgórnik w debacie „Ludzie ze Stacji”.
WięcejRozmowa Artura Burszty z Joanną Roszak, towarzysząca wydaniu książki Tymoteusza Karpowicza Zmyślony człowiek, w opracowaniu Joanny Roszak, która ukazała się w Biurze Literackim 24 czerwca 2020 roku.
WięcejSpotkanie z udziałem Beaty Guli, Sylwii Głuszak oraz Artura Burszty w ramach festiwalu Stacja Literatura 24.
WięcejRozmowa Artura Burszty z Bogusławem Kiercem, towarzysząca wydaniu książki Rafała Wojaczka Prawdziwe życie bohatera, która ukazała się w Biurze Literackim 11 maja 2020 roku.
Więcej2. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
WięcejRozmowa Aleksandry Olszewskiej z Arturem Bursztą, towarzysząca wydaniu książki Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego Gdyby ktoś o mnie pytał, która ukazała się w Biurze Literackim 11 marca 2020 roku.
Więcej10. odcinek cyklu „Misje niemożliwe” autorstwa Artura Burszty.
WięcejSpotkanie z udziałem Justyny Czechowskiej, Aleksandry Szymańskiej oraz Artura Burszty w ramach festiwalu Stacja Literatura 24.
Więcej9. odcinek cyklu „Misje niemożliwe” autorstwa Artura Burszty.
WięcejRozmowa Artura Burszty z Jackiem Dehnelem, towarzysząca premierze książki Najdziwniejsze, wydanej w Biurze Literackim 28 października 2019 roku.
Więcej8. odcinek cyklu „Misje niemożliwe” autorstwa Artura Burszty.
WięcejSzkic Artura Burszty towarzyszący wydaniu almanachu Wiersze i opowiadania doraźne 2019, który ukaże się w Biurze Literackim 4 września 2019 roku.
Więcej7. odcinek cyklu „Misje niemożliwe” autorstwa Artura Burszty.
WięcejRozmowa Marty Podgórnik z Niną Manel towarzysząca wydaniu książki Transparty Niny Manel, wydanej w Biurze Literackim 5 sierpnia 2019 roku.
WięcejFragment zapowiadający almanach Wiersze i opowiadania doraźne 2019, który ukaże się w Biurze Literackim 4 września 2019 roku.
WięcejSzkic Marty Podgórnik opublikowany w cyklu prezentacji najciekawszych archiwalnych tekstów z dwudziestopięciolecia festiwalu Stacja Literatura.
Więcej6. odcinek cyklu „Misje niemożliwe” autorstwa Artura Burszty.
WięcejZapis rozmowy Artura Burszty z Bohdanem Zadurą, opublikowanej w cyklu prezentacji najciekawszych archiwalnych tekstów z dwudziestopięciolecia festiwalu Stacja Literatura.
Więcej5. odcinek cyklu „Misje niemożliwe” autorstwa Artura Burszty.
Więcej5. odcinek cyklu „Misje niemożliwe” autorstwa Artura Burszty.
Więcej4. odcinek cyklu „Misje niemożliwe” autorstwa Artura Burszty.
WięcejRozmowa Artura Burszty i Oli Olszewskiej z Filipem Łobodzińskim, towarzysząca wydaniu książki Patti Smith Nie gódź się, która ukazała się w Biurze Literackim 18 lutego 2019 roku.
Więcej3. odcinek cyklu „Misje niemożliwe” autorstwa Artura Burszty.
Więcej2. odcinek cyklu „Misje niemożliwe”.
WięcejSpotkanie z organizatorami festiwalu Stacja Literatura 23, w którym udział wzięli Damian Banasz, Artur Burszta, Mateusz Grzegorzewski, Aleksandra Grzemska, Polina Justowa, Dawid Mateusz, Mina, Joanna Mueller, Aleksandra Olszewska, Tomasz Piechnik, Juliusz Pielichowski, Magdalena Rigamonti i Maksymilian Rigamonti.
WięcejAutorski komentarz Marty Podgórnik do książki Mordercze ballady, która ukazała się w Biurze Literackim 7 stycznia 2019 roku.
WięcejZapis całego potkania autorskiego Darka Foksa i Marty Podgórnik podczas Portu Legnica 2000.
Więcej1. odcinek cyklu „Misje niemożliwe”.
WięcejFragment zapowiadający książkę Mordercze ballady Marty Podgórnik, która ukaże się nakładem Biura Literackiego 7 stycznia 2019 roku.
WięcejZapis dyskusji wokół książki Tadeusza Różewicza Kup kota w worku z udziałem Marty Podgónik, Karola Pęcherza, Bartosza Sadulskiego i Przemysława Witkowskiego.
WięcejFragment zapowiadający książkę Mordercze ballady Marty Podgórnik, która ukaże się nakładem Biura Literackiego 7 stycznia 2019 roku.
WięcejDyskusja redakcji Biura Literackiego z udziałem: Aleksandry Grzemskiej, Dawida Mateusza, Joanny Mueller, Aleksandry Olszewskiej, Juliusza Pielichowskiego i Artura Burszty na temat festiwalu Stacja Literatura 23.
WięcejImpresja Marty Podgórnik na temat zestawu wierszy Przestrzenie resztkowe Grzegorza Smolińskiego, laureata 12. edycji „Połowu”.
WięcejImpresja Marty Podgórnik na temat zestawu wierszy Birnam Krzysztofa Schodowskiego, laureata 12. edycji „Połowu”.
WięcejMarta Podgórnik odpowiada na pytania w ankiecie dotyczącej książki Rezydencja surykatek, wydanej w formie elektronicznej w Biurze Literackim 7 marca 2018 roku. Książka ukazuje się w ramach akcji „Poezja z nagrodami”.
WięcejWiersz z tomu Zawsze, zarejestrowany podczas spotkania „Odsiecz” na festiwalu Port Wrocław 2015.
WięcejSpotkanie autorskie „Literatura na wysypisku kultury” z udziałem Piotra Matywieckiego, Przemysława Owczarka, Marty Podgórnik, Roberta Rybickiego i Marty Koronkiewicz w ramach festiwalu Stacja Literatura 22.
WięcejImpresja Marty Podgórnik na temat zestawu wierszy Niech żyją wszyskie układy sensoryczne Niny Manel, laureatki 12. edycji „Połowu”.
WięcejRozmowa Krzysztofa Sztafy z Martą Podgórnik, towarzysząca premierze almanachu Połów. Poetyckie debiuty 2016, wydanego w Biurze Literackim 6 lutego 2017 roku, a w wersji elektronicznej 25 grudnia 2017 roku.
WięcejRozmowa Artura Burszty z Mają Pflüger. Prezentacja w ramach cyklu „Mecenat dla literatury”.
WięcejRozmowa Artura Burszty z Biagio Guerra. Prezentacja w ramach cyklu „Mecenat dla literatury”.
WięcejWprowadzenie do debaty „Czytam naturalnie 2017”.
WięcejNa pytania z ankiety Artura Burszty odpowiadają uczestnicy 2. Europejskiego Forum Literackiego, które pod hasłem „Mecenat dla literatury” odbędzie się 8 i 9 września w ramach Stacji Literatura 22 w Stroniu Śląskim.
WięcejNa pytania z ankiety Artura Burszty odpowiadają uczestnicy 2. Europejskiego Forum Literackiego, które pod hasłem „Mecenat dla literatury” odbędzie się 8 i 9 września w ramach Stacji Literatura 22 w Stroniu Śląskim.
WięcejRozmowa Piotra Czerskiego z Martą Podgórnik, towarzysząca premierze Zimnej książki, wydanej w Biurze Literackim 15 maja 2017 roku.
WięcejAutorski komentarz Marty Podgórnik do Zimnej książki, wydanej w Biurze Literackim 15 maja 2017 roku.
WięcejWiersz z tomu Zawsze, zarejestrowany podczas spotkania „Odsiecz” na festiwalu Port Wrocław 2015.
WięcejPierwszy odcinek programu „Poeci”, w którym Justyna Sobolewska rozmawia z Martą Podgórnik.
WięcejFragment zapowiadający Zimną książkę Marty Podgórnik, która ukaże się w Biurze Literackim 15 maja 2017 roku.
WięcejWiersz z tomu Dwa do jeden, zarejestrowany podczas spotkania „Drobiazgowa eksplozja” na festiwalu Port Wrocław 2006.
WięcejFragment zapowiadający Zimną książkę Marty Podgórnik, która ukaże się w Biurze Literackim 15 maja 2017 roku.
WięcejZapis spotkania autorskiego z laureatami konkursu „Nakręć wiersz” w ramach 20. edycji festiwalu Port Literacki 2015.
WięcejTłumacze opowiadają o książkach Żółte popołudnie Wallace’a Stevensa, Tomasz Mroczny. Szaleństwo dnia Maurice’a Blanchota oraz Dokumenty mające służyć za kanwę Raymonda Roussela. Nagranie zrealizowano podczas festiwalu Port Wrocław 2009
WięcejKomentarz Marty Podgórnik do zestawu wierszy Kuby Kiragi „4 wiersze”. Prezentacja w ramach cyklu tekstów zapowiadających almanach Połów. Poetyckie debiuty 2016, który ukaże się w Biurze Literackim.
WięcejKomentarz Marty Podgórnik do zestawu wierszy Pawła Bilińskiego „Ciepłe miejsca”. Prezentacja w ramach cyklu tekstów zapowiadających almanach Połów. Poetyckie debiuty 2016, który ukaże się w Biurze Literackim.
WięcejRozmowa Pawła „Konjo” Konnaka z Martą Podgórnik.
WięcejAutorski komentarz Marty Podgórnik do książki Seans na dnie morza Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej.
WięcejKomentarz Marty Podgórnik do zestawu wierszy Roberta Jóźwika „Tylko psy i satelity”. Prezentacja w ramach cyklu tekstów zapowiadających almanach Połów. Poetyckie debiuty 2016, który ukaże się w Biurze Literackim.
WięcejWiersz z tomu Paradiso, zarejestrowany podczas spotkania premierowym na festiwalu Port Legnica 2000.
WięcejZapis spotkania autorskiego „Odsiecz” z Romanem Honetem, Martą Podgórnik i Filipem Zawadą w ramach 20. edycji festiwalu Port Literacki 2015.
WięcejRozmowa Marty Podgórnik i Dariusza Sośnickiego z laureatami 10. edycji projektu Połów, autorami e‑booka Połów. Poetyckie debiuty 2014–2015, wydanego w Biurze Literackim 4 kwietnia 2016 roku.
WięcejKomentarze Marty Podgórnik, Katarzyny Fetlińskiej, Anny Kałuży, Romana Honeta do wierszy z książki Julii Szychowiak Naraz, wydanej w Biurze Literackim 4 kwietnia 2016 roku.
WięcejRozmowa Artura Burszty z Romanem Honetem, towarzysząca premierze książki rozmowa trwa dalej, wydanej w Biurze Literackiem 8 marca 2016 roku.
WięcejGłos Marty Podgórnik w debacie „Nowy (polski) głos w Europie”.
WięcejZapis spotkania „100 wierszy polskich stosownej długości” podczas festiwalu Port Literacki 2015.
WięcejLaureaci 10. edycji projektu Połów odpowiadają na pytania Marty Podgórnik i Dariusza Sośnickiego, redaktorów almanachu Połów. Poetyckie debiuty 2014–2015, który ukazał się nakładem Biura Literackiego 2 listopada 2015 roku.
WięcejGłos Marty Podgórnik w debacie „Powiadacie, że chcecie rewolucji”.
WięcejWiersz w wykonaniu Marty Podgórnik, zarejestrowany podczas spotkania „Tramwaj” na festiwalu Port Wrocław 2007.
WięcejSzkic Marty Podgórnik towarzyszący premierze książki 100 wierszy polskich stosownej długości w wyborze Artura Burszty, która ukazała się 23 marca 2015 roku nakładem Biura Literackiego.
WięcejRozmowa Przemysława Rojka z Arturem Bursztą, autorem wyboru wierszy w antologii 100 wierszy polskich stosownej długości, która ukazała się nakładem Biura Literackiego 23 marca 2015 roku.
WięcejAutorski komentarz Marty Podgórnik do wiersza „[Nino, niech będzie Rota]” z książki Zawsze, która ukazała się 2 marca 2015 roku nakładem Biura Literackiego.
WięcejZ Martą Podgórnik o książce Zawsze rozmawia Joanna Mueller.
WięcejWiersz z książki Paradiso.
WięcejGłos Artura Burszty w debacie „Po co nam nagrody?”.
WięcejWprowadzenie do debaty „10 lat Portu i Biura we Wrocławiu”.
WięcejMarta Podgórnik, współredaktorka antologii Połów. Poetyckie debiuty 2012, o twórczości Macieja Papierskiego.
WięcejMarta Podgórnik, współredaktorka antologii Połów. Poetyckie debiuty 2012, o twórczości Oliwii Betcher.
WięcejRecenzja Marty Podgórnik z książki Glossolalia Katarzyny Fetlińskiej.
WięcejRozmowa Katarzyny Fetlińskiej z Martą Podgórnik, towarzysząca premierze książki Nic o mnie nie wiesz, wydanej nakładem Biura Literackiego w 2012 roku.
WięcejAutorski komentarz Marty Podgórnik do wiersza Translacja.
WięcejRozmowa Artura Burszty z Jurijem Andruchowyczem, towarzysząca premierze książki BEgzotyczne ptaki i rośliny, wydanej w Biurze Literackim 3 marca 2007 roku.
WięcejGłos Marty Podgórnik w debacie „Co dał mi Połów?”.
WięcejRedaktor według mnie nie powinien ogrywać żadnej roli. Ma być czytelnikiem. Sam tak traktowałem autorów, którzy trafili do mnie w Połowie.
WięcejMarta Podgórnik współredaktorka antologii Połów. Poetyckie debiuty 2011 o twórczości Jakuba Głuszaka, Katarzyny Fetlińskiej i Adriana Sinkowskiego.
WięcejAutorski komentarz Marty Podgórnik do książki Seans na dnie morza Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej wydanej nakładem Biura Literackiego 26 stycznia 2012 roku.
WięcejPanie Ludwiku, co też Pan narobił, wsiadając kiedyś w ten legendarny autobus ze swoimi podopiecznymi! Wielu z nich już nigdy nie patrzyło na życie prozą.
WięcejAutorski komenatrz Marty Podgornik do wiersza „Translacja” z książki Rezydencja surykatek, wydanej nakładem Biura Literackiego 17 lutego 2011 roku.
WięcejZ Martą Podgórnik o książce Rezydencja surykatek rozmawia Joanna Mueller.
WięcejGłos Marty Podgórnik w debacie „Być poetą dzisiaj”.
WięcejGłos Artura Burszty w debacie „Być poetą dzisiaj”.
WięcejCzytam te teksty z rzadko odczuwaną satysfakcją – oto zrealizowany konsekwentnie projekt. W przypadku debiutu – rzecz co najmniej wyjątkowa. Tak iść za językiem, który wydaje się zimny i pozbawiony głębi, jak audycje z ruskiej radiostacji…
WięcejGłosy Artura Burszty, Piotra Czerniawskiego, Grzegorza Jankowicza, Pawła Kaczmarskiego, Adama Poprawy, Bartosza Sadulskiego i Przemysława Witkowskiego w debacie „Barbarzyńcy czy nie? Dwadzieścia lat po ‘przełomie’ ”.
WięcejRozmowa Marty Podgórnik z Marcinem Biesem, towarzysząca wydaniu przez Biuro Literackie w serii Połów 2009 arkusza poetyckiego Atrapizm.
WięcejDebata „Wokół ‘Kup kota w worku (work in progress”) z udziałem Karola Pęcherza, Marty Podgórnik, Bartosza Sadulskiego i Przemysława Witkowskiego.
WięcejKomentarze Wojciecha Brzoski, Marka K.E. Baczewskiego, Marty Podgórnik oraz Jakuba Winiarskiego.
WięcejA ja lubię posłuchać prawdziwej piosenki.
WięcejKomentarze Marty Podgórnik i Grzegorza Olszańskiego.
WięcejKomentarze Karola Maliszewskiego, Krzysztofa Siwczyka, Marty Podgórnik.
WięcejKomentarze Julii Szychowiak, Marty Podgórnik, Jerzego Jarniewicza.
WięcejRozmowa Artura Burszty z Krzysztofem Jaworskim, towarzysząca premierze książki Dusze monet, wydanej w Biurze Literackim 29 stycznia 2007 roku.
WięcejKomentarze Jerzego Jarniewicza, Franka L. Vigody, Marty Podgórnik i Edwarda Pasewicza.
WięcejRozmowa Artura Burszty z Bartłomiejem Majzlem, towarzysząca premierze książki Biała Afryka, wydanej w Biurze Literackim 16 stycznia 2006 roku.
WięcejRozmowa Artura Burszty z Mirosławem Spychalskim, towarzysząca premierze książki Mówi Karpowicz, wydanej w Biurze Literackim 11 listopada 2005 roku.
WięcejRozmowa Artura Burszty z Agnieszką Wolny-Hamkało, towarzysząca premierze książki Ani mi się śni, wydanej w Biurze Literackim 19 października 2005 roku.
WięcejRozmowa Artura Burszty z Jerzym Jarniewiczem, towarzysząca premierze książki Oranżada, wydanej w Biurze Literackim 28 września 2005 roku.
WięcejPanna Dalloway opuściła kilka przyjęć, jak wiadomo, by w zaciszu swego koszmarnego pokoiku nad sklepikiem z narzędziami ćwiczyć kroczki, geściki i pózki. Gramofon wibrował boską Ellą, a panieńską pakamerę wypełniał blask rykoszetu…
WięcejWiersz, jak pięknie piszesz, „opowiada pewien zbiór historii”. Jest układem otwartym. Układy sprzedawane jako zamknięte, zaprojektowane jako samowystarczalne, nie mają racji bytu w rozumianej przeze mnie literaturze; to lipa.
WięcejGłos Marty Podgórnik w debacie „Kwiatki i czekoladki”.
WięcejPomyślałam, że skoro siódemka to szczęśliwa liczba, a Rademenes był naprawdę mądrym kotem, w przededniu świąt wielkiej nocy, przedwiośniem, wypowiem życzenia w formie okolicznościowych anegdotek…
WięcejCzyżby więc moje życie nabrało rozpędu? Och nie, nic z tych rzeczy, może jedynie staję się, nareszcie, nieco bardziej uważna? Refleksyjna zgoła?
WięcejHołduję poglądowi, że sztuka ma przede wszystkim wywoływać wzruszenie, a mnie wiersze wymienionych autorów wzruszyły i to na tyle, że zaczęłam sama pisać. Wzruszenie to dla mnie podstawowa kategoria oceny, dotyczy to wszystkich dziedzin sztuki, którą w tym sensie traktuję użytkowo…
WięcejKlasyczniejemy? I kto to mówi! Pewnie, że klasyczniejemy, bo się starzejemy. Mnie coraz mniej rzeczy dokoła przeszkadza, w zasadzie jeżeli coś mnie nie dotyka bezpośrednio, to niech sobie będzie. Nie podjęłabym się urządzenia idealnej rzeczywistości, gdzie nie ma wojen i wszyscy czytają dobrą poezję…
WięcejKomentarze Marty Podgórnik do wierszy „Opole w wodzie”, „wkrótce w polsacie”, „[nieprawda, że mi już na niczym nie zależy]” i „[prawda, że mi już na niczym nie zależy]” z książki Długi maj, wydanej nakładem Biura Literackiego.
Więcejnie dla mnie wydział sławy i prozy uniwersytetu warszawki, posada w resorcie, kumulacja w totolotku, nagroda literacka x‑y, skoki na bungee, miłość tych kilku panów oraz pań
WięcejJeżeli będą Państwo kiedyś w Gliwicach, zapraszam do baru Zielona Gęś na Raciborskiej.
WięcejWiersz z tomu Paradiso, zarejestrowany podczas spotkania premierowym na festiwalu Port Legnica 2000.
WięcejSpotkanie wokół książki Mordercze ballady Marty Podgórnik z udziałem Marty Podgórnik, Joanny Orskiej i Karola Maliszewskiego w ramach festiwalu Stacja Literatura 24.
WięcejRecenzja Karola Maliszewskiego książki Mordercze ballady, która ukazała się w Biurze Literackim 7 stycznia 2019 roku.
WięcejAutorski komentarz Marty Podgórnik do książki Mordercze ballady, która ukazała się w Biurze Literackim 7 stycznia 2019 roku.
WięcejFragment zapowiadający książkę Mordercze ballady Marty Podgórnik, która ukaże się nakładem Biura Literackiego 7 stycznia 2019 roku.
WięcejFragment zapowiadający książkę Mordercze ballady Marty Podgórnik, która ukaże się nakładem Biura Literackiego 7 stycznia 2019 roku.
WięcejRecenzja Juliusza Pielichowskiego, towarzysząca wydaniu książki Marty Podgórnik Przepowieść w ścinkach, która ukazała się w Biurze Literackim 27 sierpnia 2020 roku.
WięcejEsej Moniki Glosowitz o poezji Marty Podgórnik.
WięcejRecenzja Przemysława Koniuszego z książki Zawsze Marty Podgórnik.
WięcejRecenzja Kamila Nolberta z antologii 100 wierszy polskich stosownej długości, która ukazała się w czasopiśmie „Topos”.
WięcejRecenzja Marka Olszewskiego z książki Zawsze Marty Podgórnik, która ukazała się w czasopiśmie „Nowe Książki”.
WięcejRecenzja Michała Siedleckiego z książki Marty Podgórnik Zawsze, która ukazała się w kieleckim magazynie kulturalnym Projektor.
WięcejRecenzja Sylwii Sekret z antologii 100 wierszy polskich stosownej długości w wyborze Artura Burszty, która ukazała się na stronie Lubimyczytać.pl.
WięcejRecenzja Przemysława Koniuszego z antologii 100 wierszy polskich stosownej długości, która ukazała się 5 czerwca 2015 roku na stronie Biblioteka Młodego Człowieka.
WięcejRecenzja Aleksandry Byrskiej z książki Zawsze Marty Podgórnik, która ukazała się 27 kwietnia 2015 roku w portalu Xiegarnia.pl.
WięcejRecenzja Marcina Orlińskiego z książki Rezydencja surykatek Marty Podgórnik, która ukazała na stronie marcinorlinski.pl.
WięcejAutorski komentarz do wiersza Macieja Roberta będącego poetycką wariacją na temat antologii 100 wierszy polskich stosownej długości w wyborze Artura Burszty, która ukazała się 23 marca 2015 roku nakładem Biura Literackiego.
WięcejEsej Marcina Jurzysty towarzyszący premierze książki 100 wierszy polskich stosownej długości w wyborze Artura Burszty, która ukazała się 23 marca 2015 roku nakładem Biura Literackiego.
WięcejEsej Przemysława Rojka towarzyszący premierze książki Zawsze Marty Podgórnik, która ukazała się nakładem Biura Literackiego 2 marca 2015 roku.
WięcejRecenzja Anny Kałuży z książki Rezydencja surykatek Marty Podgórnik.
WięcejEsej Michała Czai towarzyszący premierze książki Nic o mnie nie wiesz Marty Podgórnik.
WięcejRecenzja Macieja Woźniaka z książki Rezydencja surykatek Marty Podgórnik.
WięcejRecenzja Joanny Orskiej z książki Rezydencja surykatek Marty Podgórnik.
WięcejKomentarze Piotra Śliwińskiego, Agnieszki Wolny-Hamkało, Karola Maliszewskiego, Mariusza Grzebalskiego, Igora Stokfiszewskiego, Joanny Orskiej, Anna Myślak.
WięcejRecenzja Grzegorza Tomickiego z książki Opium i Lament Marty Podgórnik.
Więcej