Ja, stróż latarnik
Jakub Skurtys
Recenzja Jakuba Skurtysa z książki Stacja wieży ciśnień Dawida Mateusza, wydanej w Biurze Literackim w wersji papierowej 26 lipca 2016 roku, a w wersji elektronicznej 17 lipca 2017 roku.
wszyscy bogowie zamieszkali w murowanych wieżach ciśnień,
szarowidziani pieskimi oczami ‒ wyglądali chyba jak ludzie,
człowieku.
[…]
Komu na co dziergać dywan, skoro trzeba okorować drzewa na
dom?
Michał Pranke, “Cegły”
Uważną lekturę debiutanckiego tomu Dawida Mateusza powinniśmy zacząć od tytułu i od wiersza, w którym następuje jego pierwsze sproblematyzowanie (choć nie jest to, paradoksalnie, wiersz tytułowy). Brzmi to cokolwiek szkolnie, ale Stacja wieży ciśnień (2016) od początku stawia nas w trudnej sytuacji, między młotem rewolucji i kowadłem klerkizmu. Historyczne wieże ciśnień, dziś zmienione na ogół w salki wspinaczkowe lub galerie, służyły do zapewnienia prawidłowego ciśnienia wody i zabezpieczenia funkcjonowania systemu wodociągowego (inaczej: sanitarnego). Były też powszechnie spotykane na dworcach kolejowych, gdzie wykorzystywano je do nawadniania parowozów. Mateuszową “wieżę” można zatem interpretować na dwóch, uzupełniających się poziomach: to z jednej strony gest zamieszkania w wysokiej wieży, gest alienacyjny, wzniesienia się ponad krawężniki, który pozwala na obserwację i na formułowanie z dystansu diagnoz o współczesności, ale paraliżuje działanie i znosi różnicę: “zlepione ‒ tłumaczę. Z wysokości / gniazda wieży ciśnień nie różnią się wcale: wyglądają jak ryby” (“Stacja wieży ciśnień”, s. 24), “‒ jestem). Od kiedy // trzymam boga w rączce wieży ciśnień, jak w klatce” (“Dogmat”, s. 26). Jeśli jednak nawiązać do systemu naczyń połączonych, idei regulacji, wieża ciśnień to rodzaj zaworu (wentylu bezpieczeństwa?), a tomik Mateusza od początku jawić się będzie jako świadoma część systemu, który skrzy od napięć (na ten trop naprowadza nas choćby twierdzenie Gödla, wplecione we “Wstępne ustalenia”). Ten system to oczywiście pole społeczno-literackie oraz drążone nieco na wyrost pęknięcie między sztuką zaangażowaną (a ostatnio MPPZ, czyli młodą polską poezją zaangażowaną) a sztuką z pozoru apolityczną czy raczej taką, która w pełni zawierzyła wypracowanej w XX wieku zasadzie autonomii i oddała się klerkowskim ideałom.
Załóżmy, że jednak osiedla się Mateusz w “wieży ciśnień” z zamiarem monitorowania i regulowania napięć ‒ zarówno społecznych, jak i psychicznych, które wpisać możemy z kolei w konwencję egzystencjalnego boju podmiot liryczny vs świat. Do tego dochodzi tytułowa stacja, a grafika na okładce (oraz kilka wierszy z tomu) informuje, że chodzi o stację radiową. Oprócz zaworu mamy zatem i przekaźnik, głos w miejsce obecności, symulację (spektakl) zamiast rzeczywistości. Do patronatu Baudrillarda przyznawał się zresztą Mateusz w kolejnych wywiadach. Fale rozchodzą się w eterze, ale to już nie Radio Luksemburg ani Wolna Europa. Komunikaty zlewają się ze sobą, a z szumu z trudem można wyłowić zdarzenia historycznie przełomowe, oddzielić je od teraźniejszości i zapobiec ich dezaktualizacji (tego zresztą dotyczy ostatni z tekstów).
Już to powinno nam uświadomić, że mamy do czynienia z książką niebanalną, której autor sprawnie porusza się w różnych rejestrach współczesnej poezji i polszczyzny, ale przy tym symptomatyczną dla pewnej generacji twórców: roczników osiemdziesiątych i wczesnych dziewięćdziesiątych. Na podobne inspiracje wskazywali wszyscy recenzenci, więc chyba zapanowała zgoda: echa Konrada Góry i Tomka Pułki (którego śmierć jest jednym z bohaterów książki) spotykają się z dykcją Šalamuna czy Enzensbergera oraz trochę lifestyle’owym trybem Rozdzielczości Chleba. Zaangażowanie i wrażliwość społeczna przeplatają się tu z niewiarą w moc sprawczą realnego działania, a psychiczna szamotanina, związana z dojrzewaniem i wchodzeniem w dorosłość (przypomnijmy, że w zglobalizowanym i ponowoczesnym społeczeństwie granice się przesunęły, a dorosłość zaczyna się po trzydziestce) ze świadomością powtarzalności czy też wtórności własnych przeżyć, którym nie można do końca zaufać, a już na pewno nie da się na nich ufundować relacji z czytelnikiem. W sukurs przychodzi raz to formalistyczne przetworzenie, estetyczny koncept (jak w cyklu “Więź I”, “II” i “III”), innym razem ironia i zdystansowanie, jeszcze innym afektywna sztuczka lub obietnica auratycznego powrotu do sztuki, która coś znaczy.
Bohater wierszy Mateusza ‒ książkowe nazwisko autora to wszak pseudonim i integralna część poetyckiej kreacji, podobnie jak u Jakobe Mansztajna ‒ stoi więc w rozkroku, z wyboru i konieczności. Chcąc pozostać kimś więcej niż naiwnym świadkiem, który będzie mantrować swoje relata refero, musi zdystansować się wobec egotyzmu własnej podmiotowości (jako uhistorycznionego i symulowanego konstruktu) i podważyć faktyczność zdarzeń, ich roszczenia do sensowności, prawdziwości oraz zaszczytnego miejsca w Historii. A przecież wchodzenie w dorosłość odbywa się w “Stacji…” na tle istotnych geopolitycznych konfliktów, na czele z wojną w Ukrainie.
Przejdźmy do wiersza, którego kluczową rolę sygnalizowałem na początku ‒ “Ligustr” (s. 8):
Od kiedy zamieszkałem w stacji wieży ciśnień,
wychodzę tylko po to, aby przyciąć ligustr.
‒ Dostaniesz po łapach ‒ mówił ojciec ‒ o mało
nie uciąłeś palca ‒ sekator w jego dłoniach
lepki od żywicy, posłuszny i cichy jak matka,
wyglądał znacznie lepiej. Ile już razy
dostałem po łapach za dotykanie czy branie
do siebie albo ust? Ile razy musiałem
odnosić, przepraszać? Od kiedy
zamieszkałem w stacji wieży ciśnień, dłonie
mam pełne żywicy. ‒ Jak skończysz, odłóż na miejsce
‒ ucina matka.
Trzy razy pytałem o nazwę tej rośliny.
Łączy się ten utwór z poprzednim, otwierającym tom “Kiedy ścinałem jej włosy” oraz z kolejnym, “Wykształcenie”, w jednym przynajmniej aspekcie: wszystkie trzy mają charakter inicjacyjny. W pierwszym powracają echa wielkiej polityki, a uwięzienie Julii Tymoszenko skontrastowane zostaje w kolokwialnym tonie z estetycznym i erotycznym pragnieniem poetyckim (“Przyśniłem sobie frazę zgrabną jak tyłeczek”). Otwarcie książki tym tekstem sugeruje zarazem, że to właśnie ten aspekt chciał wyeksponować Mateusz z całego tomu, zacząć po wagnerowsku i mimo wszystko politycznie. W “Ligustrze” podmiot przedstawiony zostaje już jako wysoce nadwrażliwy i wyalienowany, odsuwający się od świata kolekcjoner traumatycznych doświadczeń, który z konieczności musi zadawać cierpienie (naturze, światu), a potem przyjmować je na siebie. Jeszcze nie zdążył odtajać, jeszcze się nie w pełni przyzwyczaił, skoro podejmuje się opisania tego doświadczenia. A jednak pobrzmiewa tu echo Larkina: ton wycofany i pogodzony z warunkami własnej porażki. W trzecim utworze mamy z kolei do czynienia z testem wrażliwości społecznej, wynikającym bezpośrednio z obserwacji (“Widziałem, jak bezdomny na Moście Dębnickim rozkłada ręce”). Podmiot staje się jednak szybko nośnikiem negatywnych afektów: “wszyscy byliście pijani// i piękni, a ja żarłem nienawiść// z obu waszych rąk, gdy wybiegałem wniebowzięty w sam środek zwiastowania podejrzanych panienek” (s. 9), i ostatecznie rozczarowany “truchłem idei” oddaje się w arcypoetyckiej kontemplacji śmierci: “I nadal patrzę// jak ta sama intensywna nieobecność dyktuje tętno ‒” (s. 10). Pobrzmiewa to zresztą charakterystyczną dla wczesnych wierszy Góry figurą spojrzenia splecionego z nieobecnością, jak w “Szklarskich” czy “W fabryce”. Te teksty tworzą swoisty tryptyk, który wygrywa trzy różne oblicza bohatera książki Mateusza: widza/słuchacza, uciekiniera i uczestnika.
Wróćmy jednak do “Ligustra” i do jego błyskotliwych przejść: sekator w rękach ojca, posłuszny i cichy jak matka, powraca na innym poziomie we frazie “matka ucina”, a czynność przycinania gałęzi przeniesiona zostaje na wyższe pole semantyczne – w przerwanie dialogu, w komunikacyjny impas. Obraz rodzinnej trójcy z pozoru nie ma w sobie nic wyjątkowego: ojciec wydaje polecenie synowi i chodzi tylko o przycięcie żywopłotu. A jednak to polecenie urasta w wierszu do rangi rytuału, jak wielokrotnie ukazywane w nowoczesnej sztuce polowanie, gdy zabicie zwierzęcia stawało się tragedią dla chłopca, ale też wymagane było do udowodnienia jego męskości. Tutaj nie mamy zwierzęcia, mamy ligustr, którego oprawienie wymaga sprawnego posługiwania się sekatorem, a sekator to u Mateusza broń jak każda inna. Można powiedzieć, że to nadwrażliwa emo-narracja chłopca, który nie radzi sobie z prostymi czynnościami i podstawowymi narzędziami (swoją drogą ogrodowy sekator zawsze wywoływał we mnie podobne, mortualne przemyślenia). Ale “rodzinna trójca” z “Ligustra” to zarazem obraz pewnej patologii, patriarchalnej dominacji, ostatecznej władzy rodziców nad dziećmi (posiadania ich) oraz przemocy jako metody wychowawczej, to istny “zestaw do besztań”, by przypomnieć nagradzany tom Adama Pluszki. Dotykaniu i braniu do ust (smakowaniu? Chyba jednak tak, trzeba porzucić erotyczny kontekst, chociaż psychoanaliza wprasza się frontowymi drzwiami) jako podstawowym dla dziecka sposobom poznawania świata, konfrontowania się z tym, co rzeczywiste, przeciwstawione zostaje zwracanie, oddawanie i odcinanie. Można wyciągnąć dalej idący wniosek: ów odcięty podmiot, który zamieszkał w wieży ciśnień, który spotyka się ze światem przez fale radiowe lub w rytualnej czynności mordowania, jest wynikiem przeprowadzonego niewłaściwie, choć pewnie w dobrej wierze, procesu socjalizacji, wynikiem edukacji, którą zafundowała mu w takiej postaci rodzina.
Klamra wiersza również jest tu doskonale wyważona: akt eskapistyczny, ucieczki do wieży ciśnień, okazuje się ostatecznie jeszcze bardziej uwikłany w przemoc i w sam świat ‒ wszak “dłonie/ mam pełne żywicy”, albo inaczej: i ja mam krew na rękach (nic mi nie wiadomo, żeby akurat ligustr miał przewody żywiczne, ale to nadużycie botaniczne można usprawiedliwić kontekstem metaforycznym ‒ żywica konotuje zawsze w poezji ranę, klej, ale też potencjalnie bursztyn, a przez brzmienie również akcentuje aspekt pochodzenia od tego, co żywi lub żyje). W skali całego tomu mechanizm przywłaszczania/posiadania i odcinania/odrzucania, funkcjonujący już na poziomie składniowym (niech jego wykładnią będzie wszechobecna przerzutnia), sygnować zaczyna relacje międzyludzkie i wreszcie przekłada się też na makropolitykę, której elementem okazuje się postkolonialna, późnokapitalistyczna wojna na Ukrainie. Mateusz pisze o codziennej, zwyczajnej czynności przycinania liści, ale jej obraz najpierw urasta do rangi rytuału, potem naznacza relacje rodzinne, proces dorastania, kształtowania się podmiotowości, by wreszcie zmusić do postawienia pytań o naszą relację ze światem i odpowiedzialność za niego, wszystko zaś łączy się z kontekstem żywo-płotu, a więc i o(d)grodzenia. Nie są to pytania wyłącznie polityczne (w kontekście wierszy okalających), ale i etyczne. Zwróćmy uwagę: przedmiotem namysłu nie jest sam proces odcinania, choć tak zostaje to rozegrane na płaszczyźnie wyobraźniowej, a raczej proces poznawczy. Od ranienia innego, obcego, nienazwanego bohater przechodzi do aktu wiedzy ‒ poznaje nazwę rośliny, którą przychodzi mu okaleczać (a może nie? Może nie uzyskuje odpowiedzi od matki i szuka dalej na własną rękę?). Posunę się do pewnej nadinterpretacji, ale ta puenta pobrzmiewa mi biblijnym echem: “trzy razy pytałem”, jakby każde pytanie powtarzało akt zaparcia się Piotra, jakby każda nieuzyskana odpowiedź była odwróceniem wzroku od poczynionej przemocy (ligustr to wszak krzew oliwkowaty). A przecież podmiot chce wziąć odpowiedzialność, przetłumaczyć z obcego, wydobyć z cienia nazwę, bo tylko na tym opierać się może jego poetycki gest: na nazywaniu, odkrywaniu imion.
Jest w Stacji wieży ciśnień wiele naprawdę błyskotliwych wierszy (choć to niewielki tomik), bardzo starannie zaplanowanych, rozpisanych w przeplatających się figurach, w powracających obrazach lub metaforach (np. “Instytut wydawniczy” wywołuje “Hymn pierwszy”, który przekazuje pajęczą metaforę “tkania sierści” “Kolędzie”). Mateusz czekał długo na ten debiut, przygotowywał go skrupulatnie, żeby przypadkiem nie wyprzedzić stawki i nie skończyć wyłącznie jako obiecujący młody poeta. Tom został gremialnie przeczytany przez młodych lub aspirujących krytyków (tylko pozazdrościć). Autor udzielił kilku wywiadów, m.in. niżej podpisanemu, włączył się wierszami w projekt Zebrało się śliny, a marketingowe wsparcie Biura Literackiego tym razem nie zawiodło. Można mówić, że prześlizgnął się po naszym poetyckim niebie lotem komety – byle tylko zdołał wrócić z kolejnym, równie mocnym tomem.
Gdy jednak spotykam się ze stwierdzeniami o negatywnie nacechowanej łatce poety zaangażowanego, której nie można mu na szczęście przypiąć, lub z powszechnie powtarzaną opinią, że przecież wcale ten Mateusz nie jest taki zaangażowany, bo pisze świetne erotyki, i o dziewczynach, i o dojrzewaniu pisze, i jeszcze tak kunsztownie, dostaję palpitacji. Poeta daje nam na tacy tomik opatrzony mottem z lewicowego autora o historyczno-obiektywistycznym nastawieniu, czyli Hansa Magnusa Enzensbergera (jeśli ktoś nie pamięta, niech przejrzy jego Proces historyczny i wydane w tym samym roku eseje Politische Brosamen), zaczyna tekstem przeciwstawiającym formalny aspekt wierszowania nie polityce, lecz naiwnej agitce (“wiersz wolny jak warkocze Julii Tymoszenko”!, co swoją drogą uratowałoby warszawską antologię Warkoczami przed niejednym zarzutem), “Brugatą” spłaca dług wobec Konrada Góry, kończy zaś “Polską” i swoistym bonusem: komentarzem “Monika”, w którym opowiada o inspiracji relacjami z Donbasu, oraz ulotnością doświadczenia historycznego (zapośredniczonego dziś przez media cyfrowe). Młoda krytyka pisze zaś: nie taki diabeł straszny, jak go Maja Staśko z Dawidem Kujawą namalowali. Nie, diabeł nie taki straszny, a kategoria polityczności – choć nie jest jedyną kategorią, a czasem nawet nie jest kategorią kluczową, bo ukrycie drąży poszczególne interpretacje – narzuca się w tym tomie nie mniej, niż narzucała się w Requiem dla Saddama Husajna… czy w możesz_czuć_się_bezpiecznie.
Jeśli naprawdę doszukiwać się w książce Dawida Mateusza jakiegoś diabła, chochlika właściwie, to będzie nim dwuznaczna relacja między tym, co rzeczywiste, a tym, co wykreowane, między realnym doświadczeniem a jego protezą. Eksponując i unieważniając tę relację, poeta wchodzi na zawsze niebezpieczny grunt: między krytyką Spektaklu i strice kapitalistycznego mechanizmu utowarowienia przeżyć a reprodukowaniem tych mechanizmów. “Błyskawiczny dostęp”, który łudzi nas z okładki białymi literami, to ersatz i Mateusz doskonale zdaje sobie z tego sprawę, pisząc tomik przeznaczony raczej do chłodnej, zdystansowanej lektury, z daleka od skandowania i wieców, co nie znaczy, że z daleka od kluczowych kwestii politycznych i prób przekroczenia wewnętrznego klerka. Diabeł tkwi jak zawsze w szczegółach, a nimi okazuje się tu legitymizująca autentyczność, o którą rozbijają raz po raz kolejni recenzenci. Nie posądzałbym o potrzebę autentyczności czy wiarygodności kogoś, kto tworzy swoje alter ego i kto w całym tomie regularnie rozprawia się z rozmytą dziś i nadymaną kategorią doświadczenia jako podlegającą zbyt łatwej manipulacji. Ani doświadczenie pokoleniowe, z całą Wielką Historią w tle i zmaganiami roczników osiemdziesiątych z czasem transformacji, ani osobiste, z szeregiem wysoce konwencjonalnych przetworzeń i wynurzeń, nie są w “Stacji…” dane wprost i nikt nie domaga się, żeby w nie uwierzyć lub się nimi przejąć [1]. To nie świadek historii do nas mówi, ale śledzący YouTube’a, ironiczny i nieco zblazowany nihilista; to nie Romeo zgłębia wnętrze swojej Julii (Tymoszenko), ale ktoś, kto przeczytał, obejrzał, a pewnie i nie raz obśmiał Szekspira. (Nad)świadomość konstruowania przeżyć i nadawania ich w eter idzie jednak w tym tomie w parze z pytaniami natury politycznej: czym jest wojna w zdeterytorializowanym świecie globalnego kapitału? Jak budować wspólnotę, jeśli na ogół jest to wspólnota afektów negatywnych? Co może poeta w czasie burzy? Jaki język, jakie procedury i jakie słowa mogą wymknąć się globalnej redystrybucji dóbr?
“We śnie// żyję wewnątrz jabłka ‒ czyja jest ręka,/ która je obiera?” (“Sweetheart Come”, s. 28) ‒ pyta nas podmiot w kontekście przeżycia miłosnego, ale to pytanie możemy ekstrapolować, bo sprowadza się ono do fundamentalnej, filozoficznej relacji między wnętrzem i zewnętrzem. Żyjąc we wnętrzu jabłka, w stacji wieży ciśnień, w dobrze prosperującym, kulturowym i ekonomicznym centrum globu, we śnie, własnej poetyckiej megalomanii lub w pofragmentowanych, prywatnych światach, łatwo zapomnieć, że ktoś właśnie zrywa jabłko, sprzedaje je, obiera i zjada. Pewien poeta popełnił już przed laty wiersz o jabłku, a właściwie o niemożności wyjścia poza granice własnego świata i języka: “W koszyczku jabłuszko, w jabłuszku robaczek,/ A na tym robaczku zielony kubraczek”, i było to na długo, nim “ja-/-błcarz” Góry zaczadził się na płycie targowiska. Mateusz przesuwa jednak celownik na tezę z motta: “odrzuć książkę i czytaj”, lub też ‒ jak przetwarzał ten imperatyw Kopyt w “Przyszłość jest jasna” ‒ “po przeczytaniu tego wiersza tańcz i śpiewaj”. Nie zmienia to faktu, że dwie kwestie łączą się w jego książce: łańcuch posiadanie–przywiązanie–więź splata się z łańcuchem zewnętrzne–uwewnętrzniane–wewnętrzne (jak np. połknięty pajączek-strach z “Hymnu pierwszego”, jak zarazem przyswojona i odrzucona książka).
Jeśli chcę zatem rewaloryzować kwestię polityczności tomu Dawida Mateusza, odzyskać ją z tych nieprzychylnych interpretacji, które najchętniej przyznałyby w duchu Piotra Śliwińskiego, “że to przede wszystkim taki ładny i prawdziwy wiersz” (wybacz Piotrze), to kluczowe okażą się właśnie relacja między wnętrzem i zewnętrzem oraz sposoby jej konstruowania i przepracowywania. Zadane bowiem mimochodem w Stacji wieży ciśnień, z gruntu polityczne pytanie dotyczy tego, jak być wewnątrz (konfliktu, wydarzenia, zmiany, ale i samej codzienności), będąc zarazem na zewnątrz (jako ktoś uprzywilejowany intelektualnie i ekonomicznie, zdolny do wyabstrahowania się z sytuacji, poddający własne działania ciągłej analizie, a wreszcie: staroświecko celebrujący najbardziej autoteliczny i autonomiczny z trybów językowych, jakim jest poezja)? Jeśli literatura ‒ jak twierdzi autor tomu ‒ rodzi się z osobistego przeżycia, to jednocześnie ‒ jak zauważa w innym miejscu ‒ nie on mówi w tych wierszach, a dystans między nim i kreacją podmiotu oraz między samym podmiotem a światem przedstawionym nie tylko umożliwia pisanie (jest opóźnieniem i maską), ale też pozwala negocjować warunki lektury z czytelnikami, spragnionymi egzystencjalnej powtórki ze Stachury, estetycznej z Sosnowskiego lub politycznej z Góry. W wysokim mrówkowcu naszej młodej poezji zamieszkał diabeł i usiadł na lewo od króla. Czy mógł gdzie indziej? Pewnie tak, ale za bardzo interesowała go kwestia relacji między językiem i działaniem oraz porządkiem składniowym a porządkiem społecznym (związków, rodzin, państw), żeby poczuć się tam komfortowo. Po latach liternetowego bytowania i po zamieszczonym w antologii Połów 2013 zestawie wierszy czekano na poetycką perełkę. Jest blisko.
Przypisy:
[1] Odpowiadam tym samym na tekst Klaudii Mucy Wiersz i jego ważność (polemiki, interpretacje), który uważam za jedyny dotąd powstały, z którym polemizować można i warto [opinia z września 2016, nie aktualizowana].
Recenzja ukazała się pierwotnie w “Opcjach 1.1” 2016, nr 17-18: http://opcje.net.pl/jakub-skurtys-ja-stroz-latarnik-dawid-mateusz-stacja-wiezy-cisnien/. Dziękujemy redakcji i autorowi za zgodę na przedruk.
O AUTORZE
Jakub Skurtys
Ur. 1989, krytyk i historyk literatury; doktor literaturoznawstwa; pracuje na Wydziale Filologicznym UWr; autor książek o poezji najnowszej Wspólny mianownik (2020) oraz Wiersz… i cała reszta (2021).
powiązania
Rozmowy na koniec: odcinek 26 Iwona Bassa
nagrania / TransPort Literacki Antonina Tosiek Iwona Bassa Jakub Skurtys ResinaDwudziesty szósty odcinek z cyklu “Rozmowy na koniec” w ramach festiwalu TransPort Literacki 28. Muzyka Resina.
WIĘCEJRozmowy na koniec: odcinek 24 Zofia Bałdyga, Olga Niziołek, Aleksandra Wojtaszek
nagrania / TransPort Literacki Aleksandra Wojtaszek Antonina Tosiek Jakub Skurtys Olga Niziołek Resina Zofia BałdygaDwudziesty czwarty odcinek z cyklu “Rozmowy na koniec” w ramach festiwalu TransPort Literacki 28. Muzyka Resina.
WIĘCEJCzołgacz, pełzacz, tropiciel
wywiady / O KSIĄŻCE Jakub Skurtys Przemysław OwczarekRozmowa Jakuba Skurtysa z Przemysławem Owczarkiem, towarzysząca premierze książki Przemysława Owczarka Katawotra, wydanej w Biurze Literackim 19 lutego 2024 roku.
WIĘCEJRozmowy na koniec: odcinek 27 Klaudia Pieszczoch
nagrania / TransPort Literacki Antonina Tosiek Jakub Skurtys Klaudia Pieszczoch ResinaDwudziesty siódmy odcinek z cyklu “Rozmowy na koniec” w ramach festiwalu TransPort Literacki 28. Muzyka Resina.
WIĘCEJPrzyszłość krytyki literackiej
debaty / ANKIETY I PODSUMOWANIA Jakub SkurtysGłos Jakuba Skurtysa w debacie „Przyszłość literatury”.
WIĘCEJRozmowy na koniec: odcinek 23 Roman Honet
nagrania / TransPort Literacki Antonina Tosiek Jakub Skurtys Resina Roman HonetDwudziesty trzeci odcinek z cyklu “Rozmowy na koniec” w ramach festiwalu TransPort Literacki 28. Muzyka Resina.
WIĘCEJRozmowy na koniec: odcinek 22 Jacek Godek, Katarzyna Skórska, Elżbieta Sobolewska
nagrania / TransPort Literacki Antonina Tosiek Elżbieta Sobolewska Jacek Godek Jakub Skurtys Katarzyna Skórska ResinaDwudziesty drugi odcinek z cyklu “Rozmowy na koniec” w ramach festiwalu TransPort Literacki 28. Muzyka Resina.
WIĘCEJRozmowy na koniec: odcinek 21 Kacper Bartczak
nagrania / TransPort Literacki Antonina Tosiek Jakub Skurtys Kacper Bartczak ResinaDwudziesty pierwszy odcinek z cyklu “Rozmowy na koniec” w ramach festiwalu TransPort Literacki 28. Muzyka Resina.
WIĘCEJRozmowy na koniec: odcinek 20 Julian Tuwim (Aleksander Trojanowski)
nagrania / TransPort Literacki Aleksander Trojanowski Antonina Tosiek Jakub Skurtys Julian Tuwim ResinaDwudziesty odcinek z cyklu “Rozmowy na koniec” w ramach festiwalu TransPort Literacki 28. Muzyka Resina.
WIĘCEJRozmowy na koniec: odcinek 19 Grzegorz Jankowicz
nagrania / TransPort Literacki Antonina Tosiek Grzegorz Jankowicz Jakub Skurtys ResinaDziewiętnasty odcinek z cyklu “Rozmowy na koniec” w ramach festiwalu TransPort Literacki 28. Muzyka Resina.
WIĘCEJRozmowy na koniec: odcinek 18 Miłosz Fleszar, Jakub Grabiak, Jakub Gutkowski, Joanna Łępicka, Amelia Żywczak
nagrania / TransPort Literacki Amelia Żywczak Antonina Tosiek Jakub Grabiak Jakub Gutkowski Jakub Skurtys Joanna Łępicka Miłosz Fleszar ResinaOsiemnasty odcinek z cyklu “Rozmowy na koniec” w ramach festiwalu TransPort Literacki 28. Muzyka Resina.
WIĘCEJRozmowy na koniec: odcinek 17 Karolina Kapusta
nagrania / TransPort Literacki Antonina Tosiek Jakub Skurtys Karolina Kapusta ResinaSiedemnasty odcinek z cyklu “Rozmowy na koniec” w ramach festiwalu TransPort Literacki 28. Muzyka Resina.
WIĘCEJRozmowy na koniec: odcinek 16 Jerzy Jarniewicz
nagrania / TransPort Literacki Antonina Tosiek Jakub Skurtys Jerzy Jarniewicz ResinaSzesnasty odcinek z cyklu “Rozmowy na koniec” w ramach festiwalu TransPort Literacki 28. Muzyka Resina.
WIĘCEJRozmowy na koniec: odcinek 15 Janusz Rudnicki
nagrania / TransPort Literacki Antonina Tosiek Jakub Skurtys Janusz Rudnicki ResinaPiętnasy odcinek z cyklu “Rozmowy na koniec” w ramach festiwalu TransPort Literacki 28. Muzyka Resina.
WIĘCEJRozmowy na koniec: odcinek 14 Hubert Zemler
nagrania / TransPort Literacki Antonina Tosiek Hubert Zemler Jakub SkurtysCzternasty odcinek z cyklu “Rozmowy na koniec” w ramach festiwalu TransPort Literacki 27.
WIĘCEJ(O)patrzenie
recenzje / ESEJE Jakub SkurtysImpresja Jakuba Skurtysa na temat poezji Amelii Żywczak, laureatki projektu „Połów. Poetyckie debiuty 2022”.
WIĘCEJRozmowy na koniec: odcinek 13 Adam Mickiewicz
nagrania / TransPort Literacki Antonina Tosiek Jakub Skurtys Joanna Mueller Miłosz BiedrzyckiTrzynasty odcinek z cyklu “Rozmowy na koniec” w ramach festiwalu TransPort Literacki 27.
WIĘCEJDzieciom Matygi też (o tomie zemla vulgaris)
recenzje / ESEJE Jakub SkurtysRecenzja Jakuba Skurtysa towarzysząca premierze książki zemla vulgaris Katarzyny Szwedy, wydanej w Biurze Literackim 29 maja 2023 roku.
WIĘCEJHigh hopes
recenzje / ESEJE Jakub SkurtysImpresja Jakuba Skurtysa na temat poezji Jakuba Gutkowskiego, laureata projektu „Połów. Poetyckie debiuty 2022”.
WIĘCEJRozmowy na koniec: odcinek 12 Julek Rosiński
nagrania / TransPort Literacki Antonina Tosiek Jakub Skurtys Julek RosińskiDwunasty odcinek z cyklu “Rozmowy na koniec” w ramach festiwalu TransPort Literacki 27.
WIĘCEJSztuczne (k)raje
recenzje / ESEJE Jakub SkurtysImpresja Jakuba Skurtysa na temat poezji Miłosza Fleszara, laureata projektu „Połów. Poetyckie debiuty 2022”.
WIĘCEJRozmowy na koniec: odcinek 11 Jacek Dehnel
nagrania / TransPort Literacki Antonina Tosiek Jacek Dehnel Jakub SkurtysJedenasty odcinek z cyklu “Rozmowy na koniec” w ramach festiwalu TransPort Literacki 27.
WIĘCEJRozmowy na koniec: odcinek 10 Katarzyna Jakubiak
nagrania / TransPort Literacki Antonina Tosiek Jakub Skurtys Katarzyna JakubiakDziesiąty odcinek z cyklu “Rozmowy na koniec” w ramach festiwalu TransPort Literacki 27.
WIĘCEJHooked
recenzje / ESEJE Jakub SkurtysRecenzja towarzysząca premierze książki fuzja bordo Karoliny Kapusty, wydanej w Biurze Literackim 6 lutego 2023 roku.
WIĘCEJRozmowy na koniec: odcinek 9 Tomek Gromadka
nagrania / TransPort Literacki Antonina Tosiek Jakub Skurtys Tomek GromadkaDziewiąty odcinek z cyklu “Rozmowy na koniec” w ramach festiwalu TransPort Literacki 27.
WIĘCEJPorzeczka, poziomka, nieczytelny podpis
recenzje / ESEJE Jakub SkurtysImpresja Jakuba Skurtysa na temat poezji Joanny Łępickiej, laureatki projektu „Połów. Poetyckie debiuty 2022”.
WIĘCEJRozmowy na koniec: odcinek 8 Miron Białoszewski (Jakub Pszoniak)
nagrania / TransPort Literacki Antonina Tosiek Jakub Pszoniak Jakub SkurtysÓsmy odcinek z cyklu “Rozmowy na koniec” w ramach festiwalu TransPort Literacki 27.
WIĘCEJRozmowy na koniec: odcinek 7 Marcin Mokry
nagrania / TransPort Literacki Antonina Tosiek Jakub Skurtys Marcin MokrySiódmy odcinek z cyklu “Rozmowy na koniec” w ramach festiwalu TransPort Literacki 27.
WIĘCEJRozmowy na koniec: odcinek 6 Karolina Sałdecka
nagrania / TransPort Literacki Antonina Tosiek Jakub Skurtys Karolina SałdeckaSzósty odcinek z cyklu “Rozmowy na koniec” w ramach festiwalu TransPort Literacki 27.
WIĘCEJPPR #12
felietony / cykle CZYTLENIKÓW Jakub Skurtys12. odcinek cyklu „PPR” autorstwa Jakuba Skurtysa.
WIĘCEJPrometeusz i Neron podają sobie dłonie
recenzje / ESEJE Jakub SkurtysImpresja Jakuba Skurtysa na temat poezji Jakuba Grabiaka, laureata 17. edycji Połowu poetyckiego.
WIĘCEJPrzyległość (uwagi o tomie cierpkie Marleny Niemiec)
recenzje / ESEJE Jakub SkurtysRecenzja Jakuba Skurtysa, towarzysząca premierze książki cierpkie Marleny Niemiec, która ukaże się w Biurze Literackim 28 listopada 2022 roku.
WIĘCEJRozmowy na koniec: odcinek 5 Przemysław Suchanecki
nagrania / Stacja Literatura Antonina Tosiek Jakub Skurtys Przemysław SuchaneckiPiąty odcinek z cyklu “Rozmowy na koniec” w ramach festiwalu TransPort Literacki 27.
WIĘCEJRozmowy na koniec: odcinek 4 Laura Osińska
nagrania / Stacja Literatura Anna Adamowicz Antonina Tosiek Jakub Skurtys Laura OsińskaCzwarty odcinek z cyklu “Rozmowy na koniec” w ramach festiwalu TransPort Literacki 27.
WIĘCEJSześćdziesiąt na sześćdziesiąt
recenzje / ESEJE Jakub SkurtysPosłowie Jakuba Skurtysa z książki Inaczej nie będzie Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego, która wydanej w Biurze Literackim 14 listopada 2022 roku.
WIĘCEJPPR #11
felietony / cykle CZYTLENIKÓW Jakub Skurtys11. odcinek cyklu „PPR” autorstwa Jakuba Skurtysa.
WIĘCEJGesty zaufania i oddania
wywiady / O KSIĄŻCE Jakub Skurtys Przemysław SuchaneckiRozmowa Przemysława Suchaneckiego z Jakubem Skurtysem, towarzysząca premierze książki Inaczej nie będzie Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego, która wydanej w Biurze Literackim 14 listopada 2022 roku.
WIĘCEJPPR #10: Męski-klęski
felietony / cykle CZYTLENIKÓW Jakub Skurtys10. odcinek cyklu „PPR” autorstwa Jakuba Skurtysa.
WIĘCEJRozmowy na koniec: odcinek 2 Nowe głosy z Polski: proza
nagrania / TransPort Literacki Alicja Sawicka Antonina Tosiek Barbara Frączyk Iwona Bassa Jakub Skurtys Marta Lipowicz Mirek Kulisz Patryk KulpaDrugi odcinek z cyklu “Rozmowy na koniec” w ramach festiwalu TransPort Literacki 27.
WIĘCEJRozmowy na koniec: odcinek 1 Nowe głosy z Polski: poezja
nagrania / TransPort Literacki Aleksandra Byrska Antonina Tosiek Bartosz Horyza Jakub Skurtys Ola Lewandowska-Ferenc Patrick Leftwich Szymon Kowalski Zofia KiljańskaPierwszy odcinek z cyklu “Rozmowy na koniec” w ramach festiwalu TransPort Literacki 27.
WIĘCEJRozmowy na koniec: odcinek 3 Krzysztof Chronowski
nagrania / TransPort Literacki Antonina Tosiek Jakub Skurtys Krzysztof ChronowskiTrzeci odcinek z cyklu “Rozmowy na koniec” w ramach festiwalu TransPort Literacki 27.
WIĘCEJRozmowy na koniec: odcinek 4 Maria Krzywda
nagrania / TransPort Literacki Antonina Tosiek Jakub Skurtys Maria KrzywdaRozmowy na koniec: odcinek 4 Maria Krzywda
WIĘCEJRozmowy na torach: odcinek 14 Elżbieta Łapczyńska
nagrania / Stacja Literatura Antonina Tosiek Elżbieta Łapczyńska Jakub SkurtysCzternasty odcinek z cyklu “Rozmowy na torach” w ramach festiwalu Stacja Literatura 26.
WIĘCEJPPR (#8)
felietony / cykle CZYTLENIKÓW Jakub Skurtys8. odcinek cyklu „PPR” Jakuba Skurtysa.
WIĘCEJRozmowy na koniec (3)
nagrania / Stacja Literatura Antonina Tosiek Jakub SkurtysTrzecia część dyskusji prowadzonej przez Antoninę Tosiek i Jakuba Skurtysa w ramach festiwalu Stacja Literatura 26.
WIĘCEJRozmowy na koniec (2)
nagrania / Stacja Literatura Antonina Tosiek Jakub SkurtysDruga część dyskusji prowadzonej przez Antoninę Tosiek i Jakuba Skurtysa w ramach festiwalu Stacja Literatura 26.
WIĘCEJLet the right one in
recenzje / ESEJE Dawid Mateusz Jakub SkurtysImpresja Dawida Mateusza i Jakuba Skurtysa na temat poezji Oli Lewandowskiej-Ferenc, laureatki 16. edycji Połowu poetyckiego.
WIĘCEJPPR (#7)
felietony / cykle CZYTLENIKÓW Jakub Skurtys7. odcinek cyklu „PPR” Jakuba Skurtysa.
WIĘCEJRozmowy na torach: odcinek 12 Kira Pietrek
nagrania / Stacja Literatura Antonina Tosiek Jakub Skurtys Kira PietrekDwunasty odcinek z cyklu “Rozmowy na torach” w ramach festiwalu Stacja Literatura 26.
WIĘCEJRozmowy na torach: odcinek 13 Joanna Mueller
nagrania / Stacja Literatura Antonina Tosiek Jakub Skurtys Joanna MuellerTrzynasty odcinek z cyklu “Rozmowy na torach” w ramach festiwalu Stacja Literatura 26.
WIĘCEJPPR (#6)
felietony / cykle CZYTLENIKÓW Jakub Skurtys6. odcinek cyklu „PPR” Jakuba Skurtysa.
WIĘCEJSpektralne linie, solarne pasma
recenzje / ESEJE Dawid Mateusz Jakub SkurtysImpresja Dawida Mateusza i Jakuba Skurtysa na temat poezji Patricka Leftwicha, laureata 16. edycji Połowu poetyckiego.
WIĘCEJPPR (#5)
felietony / cykle CZYTLENIKÓW Jakub Skurtys5. odcinek cyklu „PPR” Jakuba Skurtysa.
WIĘCEJRozmowy na torach: odcinek 11 Jerzy Jarniewicz
nagrania / Stacja Literatura Antonina Tosiek Jakub Skurtys Jerzy JarniewiczJedenasty odcinek z cyklu “Rozmowy na torach” w ramach festiwalu Stacja Literatura 26.
WIĘCEJRozmowy na torach: odcinek 10 Agata Jabłońska
nagrania / Stacja Literatura Agata Jabłońska Antonina Tosiek Jakub SkurtysDziesiąty odcinek z cyklu “Rozmowy na torach” w ramach festiwalu Stacja Literatura 26.
WIĘCEJRozmowy na torach: odcinek 9 Antonina Tosiek
nagrania / Stacja Literatura Antonina Tosiek Jakub SkurtysDziewiąty odcinek z cyklu “Rozmowy na torach” w ramach festiwalu Stacja Literatura 26.
WIĘCEJRozmowy na torach: odcinek 8 Michał Mytnik
nagrania / Stacja Literatura Antonina Tosiek Jakub Skurtys Michał MytnikÓsmy odcinek z cyklu “Rozmowy na torach” w ramach festiwalu Stacja Literatura 26.
WIĘCEJZa kulisami poematu i w środku
recenzje / ESEJE Jakub SkurtysRecenzja Jakuba Skurtysa towarzysząca premierze książki Teksty odzyskane Tadeusza Różewicza, która ukaże się w Biurze Literackim 18 kwietnia 2022 roku.
WIĘCEJPPR (#4)
felietony / cykle CZYTLENIKÓW Jakub Skurtys4. odcinek cyklu „PPR” Jakuba Skurtysa.
WIĘCEJNie chcę śpiewać pieśni
wywiady / O KSIĄŻCE Jakub Skurtys Julek RosińskiRozmowa Jakuba Skurtysa z Julkiem Rosińskim, towarzysząca premierze książki streszczenie pieśni, wydanej w Biurze Literackim 21 marca 2022 roku.
WIĘCEJPPR (#3)
felietony / cykle CZYTLENIKÓW Jakub Skurtys3. odcinek cyklu „PPR” Jakuba Skurtysa.
WIĘCEJRozmowy na torach: odcinek 6 Radosław Jurczak
nagrania / Stacja Literatura Antonina Tosiek Jakub Skurtys Radosław JurczakSzósty odcinek z cyklu “Rozmowy na torach” w ramach festiwalu Stacja Literatura 26.
WIĘCEJRozmowy na torach: odcinek 7 Kacper Bartczak
nagrania / Stacja Literatura Antonina Tosiek Jakub Skurtys Kacper BartczakSiódmy odcinek z cyklu “Rozmowy na torach” w ramach festiwalu Stacja Literatura 26.
WIĘCEJPPR (#2)
felietony / cykle CZYTLENIKÓW Jakub Skurtys2. odcinek cyklu „PPR” Jakuba Skurtysa.
WIĘCEJRozmowy na torach: odcinek 4 Agata Puwalska
nagrania / Stacja Literatura Agata Puwalska Antonina Tosiek Jakub SkurtysCzwarty odcinek z cyklu “Rozmowy na torach” w ramach festiwalu Stacja Literatura 26.
WIĘCEJRozmowy na torach: odcinek 5 Katarzyna Szweda
nagrania / Stacja Literatura Antonina Tosiek Jakub Skurtys Katarzyna SzwedaPiąty odcinek z cyklu “Rozmowy na torach” w ramach festiwalu Stacja Literatura 26.
WIĘCEJPPR (#1)
felietony / cykle CZYTLENIKÓW Jakub SkurtysPierwszy odcinek cyklu „PPR” Jakuba Skurtysa.
WIĘCEJKoszmary Sinéad O’Connor
recenzje / IMPRESJE Dawid Mateusz Jakub SkurtysImpresja Dawida Mateusza i Jakuba Skurtysa na temat poezji Zofii Kiljańskiej, laureatki 16. edycji Połowu poetyckiego.
WIĘCEJRozmowy na torach: odcinek 3 Anna Adamowicz
nagrania / Stacja Literatura Anna Adamowicz Antonina Tosiek Jakub SkurtysTrzeci odcinek z cyklu “Rozmowy na torach” w ramach festiwalu Stacja Literatura 26.
WIĘCEJRozmowy na torach: odcinek 1 Bohdan Zadura
nagrania / Stacja Literatura Antonina Tosiek Bohdan Zadura Jakub SkurtysPierwszy odcinek z cyklu “Rozmowy na torach” w ramach festiwalu Stacja Literatura 26.
WIĘCEJRozmowy na torach: odcinek 2 Marta Sokołowska
nagrania / Stacja Literatura Antonina Tosiek Jakub Skurtys Marta SokołowskaDrugi odcinek z cyklu “Rozmowy na torach” w ramach festiwalu Stacja Literatura 26.
WIĘCEJDoktor Marlow i Pan Kurtz
recenzje / ESEJE Jakub SkurtysRecenzja Jakuba Skurtysa towarzysząca premierze książki Meskalina i muzyka Henriego Michaux w przekładzie Jakuba Kornhausera i Wacława Rapaka, wydanej w Biurze Literackim 15 listopada 2021 roku.
WIĘCEJTętent spalonej awangardy
recenzje / IMPRESJE Dawid Mateusz Jakub SkurtysImpresja Dawida Mateusza i Jakuba Skurtysa na temat poezji Bartosza Horyzy, laureata 16. edycji Połowu poetyckiego.
WIĘCEJPodomka Balzaka (o Po domu Dariusza Sośnickiego)
recenzje / ESEJE Jakub SkurtysRecenzja Jakuba Skurtysa towarzysząca premierze książki Po domu Dariusza Sośnickiego, wydanej w Biurze Literackim 1 listopada 2021 roku.
WIĘCEJKredę gryzie się ze strachu
recenzje / IMPRESJE Dawid Mateusz Jakub SkurtysImpresja Dawida Mateusza i Jakuba Skurtysa na temat poezji Aleksandry Byrskiej, laureatki 16. edycji Połowu poetyckiego.
WIĘCEJNiepokalanie początku
recenzje / ESEJE Jakub SkurtysRecenzja Jakuba Skurtysa towarzysząca premierze książki Połów. Poetyckie debiuty 2020, która ukazała się w Biurze Literackim 26 lipca 2021 roku.
WIĘCEJO tym, co mogło zajść, gdyby zajść miało, tej nocy
recenzje / ESEJE Jakub SkurtysRecenzja Jakuba Skurtysa towarzysząca premierze książki Mondo cane Jerzego Jarniewicza, która ukazała się w Biurze Literackim 28 czerwca 2021 roku.
WIĘCEJPieśni niewinności i doświadczenia
recenzje / ESEJE Jakub SkurtysRecenzja Jakuba Skurtysa towarzysząca premierze książki Agaty Puwalskiej haka!, wydanej w Biurze Literackim 22 marca 2021 roku.
WIĘCEJZ tęsknoty za utopią (kosmiczne suchary)
debaty / ANKIETY I PODSUMOWANIA Jakub SkurtysGłos Jakuba Skurtysa w debacie „Biurowe książki 2020 roku”.
WIĘCEJBezsilność i drżenie
wywiady / O KSIĄŻCE Adam Kaczanowski Jakub SkurtysRozmowa Jakuba Skurtysa z Adamem Kaczanowskim, towarzysząca premierze książki Utrata, która zostanie wydana w Biurze Literackim 22 lutego 2021 roku.
WIĘCEJWiersz niejedno zniesie
recenzje / ESEJE Jakub SkurtysRecenzja Jakuba Skurtysa, towarzysząca wydaniu książki Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego Ciało wiersza, która ukazała się w Biurze Literackim 11 stycznia 2021 roku.
WIĘCEJKlasyka europejskiej poezji: Blake, Espriu, Todorović, Župančič
nagrania / Stacja Literatura Filip Łobodziński Jakub Kornhauser Jakub Skurtys Joanna Orska Miłosz Biedrzycki Miroljub Todorović Oton Župančič Salvador Espriu Tadeusz Sławek William BlakeSpotkanie wokół książek Wyspa na Księżycu Williama Blake’a, świnia jest najlepszym pływakiem Mirjoluba Todorovicia, Kielich upojenia Otona Župančiča oraz Skóra byka Salvadora Espriu z udziałem Tadeusza Sławka, Jakub Kornhauser, Miłosza Biedrzyckiego, Filipa Łobodzińskiego, Joanny Orskiej i Jakuba Skurtysa w ramach festiwalu Stacja Literatura 25.
WIĘCEJNowe języki poezji
nagrania / Stacja Literatura Jakub SkurtysZapis dyskusji “Nowe języki poezji” prowadzonej przez Jakuba Skurtysa w ramach festiwalu Stacja Literatura 25.
WIĘCEJNowe.języki.poezji @com.pl
debaty / ANKIETY I PODSUMOWANIA Jakub SkurtysGłos Jakuba Skurtysa w debacie „Nowe języki poezji”.
WIĘCEJPrzyszłość jest chmurą, przyszłość jest chwytem
recenzje / ESEJE Jakub SkurtysRecenzja Jakuba Skurtysa, towarzysząca wydaniu książki Radosława Jurczaka Zakłady holenderskie, która ukazała się w Biurze Literackim 18 listopada 2020 roku.
WIĘCEJPosłowie: O nadziei
recenzje / ESEJE Jakub SkurtysSzkic Jakuba Skurtysa, towarzyszący wydaniu almanachu Wiersze i opowiadania doraźne 2020, który ukazał się w Biurze Literackim 8 października 2020 roku.
WIĘCEJŚcieżki równoległe
recenzje / ESEJE Jakub SkurtysRecenzja Jakuba Skurtysa, towarzysząca premierze almanachu Połów. Poetyckie debiuty 2019, który ukazał się w Biurze Literackim 17 sierpnia 2020 roku.
WIĘCEJByło, nie mija
debaty / ANKIETY I PODSUMOWANIA Jakub SkurtysGłos Jakuba Skurtysa w debacie „Ludzie ze Stacji”.
WIĘCEJSerdeczny złotnik świata
recenzje / ESEJE Jakub SkurtysRecenzja Jakuba Skurtysa, towarzysząca wydaniu książki Otona Župančiča Kielich upojenia, w wyborze, przekładzie i z posłowiem Katariny Šalamun- Biedrzyckiej, która ukazała się w Biurze Literackim 15 czerwca 2020 roku.
WIĘCEJPoetyckie książki trzydziestolecia
nagrania / Stacja Literatura Anna Kałuża Jakub Skurtys Joanna Mueller Joanna Orska Karol MaliszewskiSpotkanie z udziałem Anny Kałuży, Karola Maliszewskiego, Joanny Mueller, Joanny Orskiej oraz Jakuba Skurtysa w ramach festiwalu Stacja Literatura 24.
WIĘCEJKroniki ukrytej prawdy, Sroga zima oraz Biblia i inne historie
nagrania / Stacja Literatura Anna Kałuża Anna Sawicka Anna Wasilewska Elżbieta Sobolewska Jakub Skurtys Pere Calders Péter Nádas Raymond QueneauSpotkanie wokół książek Kroniki ukrytej prawdy Pere’a Caldersa, Sroga zima Raymonda Queneau i Biblia i inne historie Pétera Nádasa z udziałem Anny Sawickiej, Elżbiety Sobolewskiej, Anny Wasilewskiej, Anny Kałuży i Jakuba Skurtysa w ramach festiwalu Stacja Literatura 24.
WIĘCEJProrok Codzienny (wydanie świąteczno-noworoczne)
debaty / ANKIETY I PODSUMOWANIA Jakub SkurtysGłos Jakuba Skurtysa w debacie „Biurowe książki 2019 roku”.
WIĘCEJStrącanie w ogień
wywiady / O KSIĄŻCE Jakub Skurtys Przemysław SuchaneckiRozmowa Jakuba Skurtysa z Przemysławem Suchaneckim, towarzysząca premierze książki Wtracenie Przemysława Suchaneckiego, która ukazała się w Biurze Literackim 31 grudnia 2019 roku.
WIĘCEJKrótki traktat o urządzeniach (zapiski z lektury)
recenzje / ESEJE Jakub SkurtysRecenzja Jakuba Skurtysa książki Naworadiowa Kacpra Bartczaka, wydanej w Biurze Literackim 26 sierpnia 2019 roku.
WIĘCEJDziwny żywot kronikarza
recenzje / ESEJE Jakub SkurtysRecenzja Jakuba Skurtysa książki Kroniki ukrytej prawdy Pere Caldersa, w tłumaczeniu Anny Sawickiej, wydanej w Biurze Literackim 15 lipca 2019 roku.
WIĘCEJDalszy ciąg
wywiady / O KSIĄŻCE Dawid Mateusz Jakub SkurtysRozmowa Jakuba Skurtysa z Dawidem Mateuszem, towarzysząca wydaniu almanachu Połów. Poetyckie debiuty 2018, który ukazał się nakładem Biura Literackiego 3 czerwca 2019 roku.
WIĘCEJKoniec antropocenu
recenzje / ESEJE Jakub SkurtysRecenzja Jakuba Skurtysa książki Animalia Anny Adamowicz, która ukazała się w Biurze Literackim 28 stycznia 2019 roku.
WIĘCEJSą punkty, są asysty (A.D. 2018)
debaty / ANKIETY I PODSUMOWANIA Jakub SkurtysGłos Jakuba Skurtysa w debacie „Biurowe książki 2018 roku”.
WIĘCEJPoetycka książka trzydziestolecia: rekomendacja nr 13
debaty / ANKIETY I PODSUMOWANIA Jakub SkurtysGłos Jakuba Skurtysa w debacie „Poetycka książka trzydziestolecia”.
WIĘCEJŻe sensem bycia jest troska
recenzje / ESEJE Jakub SkurtysRecenzja Jakuba Skurtysa książki Dni powszednie i święta Julii Szychowiak, wydanej w Biurze Literackim 15 października 2018 roku.
WIĘCEJOsiemnaście tysięcy znaków
recenzje / ESEJE Jakub SkurtysRecenzja Jakuba Skurtysa, towarzysząca premierze almanachu Połów. Poetyckie debiuty 2017, który ukazał się w Biurze Literackim 13 sierpnia 2018 roku.
WIĘCEJKinkyway
recenzje / ESEJE Jakub SkurtysRecenzja Jakuba Skurtysa towarzysząca premierze książki Sankcje Jerzego Jarniewicza, która ukazała się nakładem Biura Literackiego 30 kwietnia 2018 roku.
WIĘCEJJeszcze dopowiedzenia
debaty / ANKIETY I PODSUMOWANIA Jakub SkurtysGłos Jakuba Skurtysa w debacie „Biurowe książki roku 2017”.
WIĘCEJChiazm, czyli przepaść
recenzje / ESEJE Jakub SkurtysRecenzja Jakuba Skurtysa książki Raport wojenny Agaty Jabłońskiej, wydanej nakładem Biura Literackiego 20 listopada 2017 roku.
WIĘCEJRadość filatelisty
recenzje / ESEJE Jakub SkurtysRecenzja Jakuba Skurtysa książki Historie ważne i nieważne w przekładzie Bohdana Zadury, wydanej nakładem Biura Literackiego 26 maja 2011 roku, a w wersji elektronicznej 13 listopada 2017 roku.
WIĘCEJI wszystkie długi zostaną spłacone
recenzje / ESEJE Jakub SkurtysRecenzja Jakuba Skurtysa książki Trawers Andrzeja Sosnowskiego, wydanej w Biurze Literackim w wersji papierowej 6 marca 2017 roku, a w wersji elektronicznej 31 lipca 2017 roku.
WIĘCEJStronami mitu, stronami zgrzytu (4LP box set)
recenzje / ESEJE Jakub SkurtysRecenzja Jakuba Skurtysa towarzysząca premierze książki Wybieganie z raju (2006-2012) Tomasza Pułki, wydanej w Biurze Literackim 10 lipca 2017 roku.
WIĘCEJZmęczony burz szaleństwem
recenzje / ESEJE Jakub SkurtysRecenzja Jakuba Skurtysa z książki Jarzmo Przemysława Owczarka, wydanej w Biurze Literackim 29 maja 2017 roku.
WIĘCEJGazowana cykuta
wywiady / O KSIĄŻCE Jakub Skurtys Piotr JemiołoRozmowa Piotra Jemioły z Jakubem Skurtysem, towarzysząca premierze książki Trawers Andrzeja Sosnowskiego, wydanej w Biurze Literackim 6 marca 2017 roku.
WIĘCEJDysfagicy i dysfaganci (w polemicznym trybie)
debaty / WYDARZENIA I INICJATYWY Jakub SkurtysGłos Jakuba Skurtysa w debacie „Na scenie czy w polu”.
WIĘCEJCzarna magia
recenzje / ESEJE Jakub SkurtysRecenzja Jakuba Skurtysa z książki Z tamtej strony ciszy Bolesława Leśmiana w wyborze Jacka Gutorowa, wydanej 8 listopada 2012 roku w Biurze Literackim.
WIĘCEJSłoń w pustym sklepie
debaty / ANKIETY I PODSUMOWANIA Jakub SkurtysGłos Jakuba Skurtysa w debacie „Biurowe książki 2016 roku”.
WIĘCEJGdy „na wzruszenia jest wymiar ogólny i ścisły”
wywiady / O KSIĄŻCE Jakub Skurtys Piotr MatywieckiRozmowa Jakuba Skurtysa z Piotrem Matywieckim.
WIĘCEJJa-składnia
recenzje / ESEJE Jakub SkurtysSzkic Jakuba Skurtysa o poezji Kamili Janiak. Prezentacja w ramach cyklu tekstów zapowiadających antologię Zebrało się śliny. Nowe głosy z Polski, która ukaże się w Biurze Literackim.
WIĘCEJDuchy Miasta są mi przychylne
wywiady / Jakub Skurtys Szymon Domagała-JakućRozmowa Jakuba Skurtysa z Szymonem Domagałą-Jakuciem. Prezentacja w ramach cyklu tekstów zapowiadających antologię Zebrało się śliny. Nowe głosy z Polski, która ukaże się w Biurze Literackim.
WIĘCEJKąt zaangażowania
wywiady / O PISANIU Dawid Mateusz Jakub SkurtysRozmowa Jakuba Skurtysa z Dawidem Mateuszem. Prezentacja w ramach cyklu tekstów zapowiadających antologię Zebrało się śliny. Nowe głosy z Polski, która ukaże się w Biurze Literackim.
WIĘCEJO formę, czyli wszystko
debaty / ANKIETY I PODSUMOWANIA Jakub SkurtysGłos Jakuba Skurtysa w debacie „Formy zaangażowania”, towarzyszącej premierze antologii Zebrało się śliny, która ukaże się niebawem w Biurze Literackim.
WIĘCEJWszystko co stałe, rozpływa się…
debaty / ANKIETY I PODSUMOWANIA Jakub SkurtysGłos Jakuba Skurtysa w debacie “Powiadacie, że chcecie rewolucji”.
WIĘCEJDaj mi tam, gdzie mnie jeszcze nie było
recenzje / IMPRESJE Jakub SkurtysEsej Jakuba Skurtysa towarzyszący premierze książki Zmartwychwstanie ptaszka Bohdana Zadury.
WIĘCEJI po dziewiąte: a jakże!
debaty / KSIĄŻKI I AUTORZY Jakub SkurtysGłos Jakuba Skurtysa w debacie “Po co nam Dzieła zebrane Karpowicza”.
WIĘCEJSześć zakładów o miejsce krytyki (wokół Księgi zakładek Jacka Gutorowa)
recenzje / IMPRESJE Jakub SkurtysRecenzja Jakuba Skurtysa z ksiażki Księga zakładek Jacka Gutorowa.
WIĘCEJPodsumowanie roku (albo memuary)
debaty / ANKIETY I PODSUMOWANIA Jakub SkurtysGłos Jakuba Skurtysa w debacie “Biurowe książki 2010 roku”.
WIĘCEJ"To się tylko tak mówi", czyli Nocne życie Bohdana Zadury
recenzje / ESEJE Jakub SkurtysRecenzja Jakuba Skurtysa z książki Nocne życie Bohdana Zadury.
WIĘCEJNie(do)czytani
debaty / KSIĄŻKI I AUTORZY Jakub SkurtysGłos Jakuba Skurtysa w debacie “44. Poezja polska od nowa”.
WIĘCEJGdy "na wzruszenia jest wymiar ogólny i ścisły"
wywiady / O KSIĄŻCE Jakub Skurtys Piotr MatywieckiZ Piotrem Matywieckim o książce Złotniejący świat Marii Konopnickiej rozmawia Jakub Skurtys.
WIĘCEJKawa instant z lekko skwaśniałą śmietanką
debaty / WYDARZENIA I INICJATYWY Jakub SkurtysGłos Jakuba Skurtysa w debacie “Dobry wieczór”.
WIĘCEJWestern po polsku
debaty / ANKIETY I PODSUMOWANIA Jakub SkurtysGłos Jakuba Skurtysa w debacie “Jak rozmawiać o poezji”.
WIĘCEJ"Wild water kingdom timex show / jaki dziwny letargiczny trans"
recenzje / ESEJE Jakub SkurtysRecenzja Jakuba Skurtysa z książki poems Andrzeja Sosnowskiego.
WIĘCEJOd obelisku do krawędzi skały. O dwóch przekładach z Heaneya
recenzje / ESEJE Jakub SkurtysRecenzja Jakuba Skurtysa z książki Kolejowe dzieci Seamusa Heaneya.
WIĘCEJProces marginalizacji, spychania i odpychania Inności
wywiady / O KSIĄŻCE Jakub Skurtys Mateusz KotwicaZ Jakubem Skurtysem o książce Sajgon rozmawia Mateusz Kotwica.
WIĘCEJPoezja nie jest już liryką
wywiady / O KSIĄŻCE Jakub Skurtys Kacper Bartczak Paweł KaczmarskiZ Kacprem Bartczakiem o książce Świat nie scalony. Estetyka, poetyka, pragmatyzm rozmawiają Paweł Kaczmarski i Jakub Skurtys.
WIĘCEJ"I to jest jakieś otwarcie na przyszłość" – Kacpra Bartczaka wstęp do poetyki pragmatystycznej
recenzje / ESEJE Jakub SkurtysRecenzja Jakuba Skurtysa z książki Świat nie scalony Kacpra Bartczaka.
WIĘCEJPoezja od-wiecznych przestrzeni. Cztery przymiarki do szkicu o Piotrze Matywieckim
recenzje / IMPRESJE Jakub SkurtysRecenzja Jakuba Skurtysa z książki Zdarte okładki (1965-2009) Piotra Matywieckiego, wydanej w Biurze Literackim 14 września 2009 roku.
WIĘCEJNieskończenie długi poemat poza słowami
wywiady / O KSIĄŻCE Jakub Skurtys Piotr MatywieckiZ Piotrem Matywieckim o książce Zdarte okładki rozmawia Jakub Skurtys.
WIĘCEJ“a ja żarłem nienawiść z obu waszych rąk”
recenzje / ESEJE Rafał RóżewiczRecenzja Rafała Różewicza z książki Stacja wieży ciśnień Dawida Mateusza, wydanej w Biurze Literackim w wersji papierowej 26 lipca 2016 roku, a w wersji elektronicznej 17 lipca 2017 roku.
WIĘCEJKilka wolt
wywiady / O KSIĄŻCE Dawid Mateusz Krzysztof SztafaRozmowa Krzysztofa Sztafy z Dawidem Mateuszem, towarzysząca premierze książki Stacja wieży ciśnień, wydanej w Biurze Literackim 26 lipca 2016 roku.
WIĘCEJWiersz i jego ważność (polemiki, interpretacje)
recenzje / ESEJE Klaudia MucaRecenzja Klaudii Mucy towarzysząca premierze książki Stacja wieży ciśnień Dawida Mateusza, wydanej w Biurze Literackim 26 lipca 2015 roku.
WIĘCEJBrugata
recenzje / KOMENTARZE Dawid MateuszKomentarz Dawida Mateusza w ramach cyklu „Historia jednego wiersza”, towarzyszący premierze książki Stacja wieży ciśnień, wydanej w Biurze Literackim 26 lipca 2016 roku.
WIĘCEJLigustr
utwory / zapowiedzi książek Dawid MateuszFragment zapowiadający książkę Stacja wieży ciśnień Dawida Mateusza, która ukaże się w Biurze Literackim.
WIĘCEJPerspektywy
utwory / zapowiedzi książek Dawid MateuszFragment zapowiadający książkę Stacja wieży ciśnień Dawida Mateusza, która ukaże się w Biurze Literackim.
WIĘCEJ