Strona A, strona B nr 127: Zamień pisanie w działanie
felietony / cykle CZYTLENIKÓW Artur Burszta127. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
WięcejPremiera antologii 100 wierszy polskich stosownej długości w wyborze Artura Burszty, która ukazała się 23 marca 2015 roku nakładem Biura Literackiego.
Biuro Literackie
kup książkę na poezjem.pl
Marcin Sendecki
Wiersz jest poważny
Wiersz jest niepoważny
Wiersz jest wydajny
Wiersz nie jest wydajny
Wiersz prokrastynuje
Wiersz ewoluuje
Wiersz cieknie
Wiersz zamarza
Wiersz jest zrozumiały
Wiersz jest niezrozumiały
Wiersz chichocze
Wiersz ociera łzy
Wiersz jest surowy
Wiersz mięknie
Wiersz ceruje
Wiersz rwie
Wiersz upada
Wiersz chwyta się słów
Wiersz się leni
Wiersz idzie w zawody
Wiersz dźwięczy
Wiersz traci wzrok
Wiersz wzrasta
Wiersz karleje
Wiersz się godzi
Wiersz gardzi
Wiersz tonie
Wiersz liże muł
Wiersz zachodzi
Wiersz dnieje
Wiersz jest odpowiedni
Wiersz jest nieodpowiedni
Wiersz jest skromny
Wiersz zaciąga dług
Wiersz zasypia
Wiersz wieje
Wiesz jest chromy
Wiersz podźwiga się
Wiersz jest niemy
Wiersz podpowiada
Wiersz jest pierwszy
Wiersz nie jest ostatni
Wiersz jest ostatni
Wiersz zamyka drzwi
Wiersz rodzi
Wiersz abortuje
Wiersz agituje
Wiersz jest indyferentny
Wiersz głosuje
Wiersz bojkotuje
Wiersz przegrywa
Wiersz liczy hajs
Wiersz się liczy
Wiersz jest sam jak palec
Wiersz jest postny
Wiersz stoi nad grobem
Wiersz tyje
Wiersz zmartwychwstaje
Wiersz płonie
Wiersz dopala się
Wiersz jest przydatny
Wiersz jest nieprzydatny
Wiersz jest tyci
Wiersz jest huczny
Wiersz milczy
Wiersz pije za dwóch
Wiersz jest poważny
Wiersz jest niepoważny
Wiersz chwyta
Wiersz zachwyca się
Wiersz jest obietnicą
Wiersz jest sekutnicą
Wiersz obłazi
Wiersz obraża się
Wiersz notuje
Wiersz skreśla
Wiersz się ceni
Wiersz się sprzedaje
Wiersz się mierzy
Wiersz bierze miarę
Wiersz się maże
Wiersz wstaje z kolan
Wiersz jest lustrem
Wiersz jest węglem
Wiersz jest tani
Wiersz chce się drożyć
Wiersz jest zrozumiały
Wiersz jest niezrozumiały
Marta Podgórnik
pilot mig‑a zwycięża gdy samotnie leci
w pisarstwie nie ma miejsca dla męża i dzieci
niepokalane było najświętsze poczęcie
małżeństwo dla pisarstwa jest to żył podcięcie
miłość niespełniona pisze świetnie wiersze
i jest o wiele trwalsza niż miłość w małżeństwie
niedojebany pisarz ma większą inwencję
częste pożycie twórczą zabija potencję
pisarz musi przeżywać przygody by płodzić
na te przygody trudno mężowi się zgodzić
pisarz musi opisać obszernie co czuje
jest to trudne gdy kaszkę dla dziecka gotuje
pisarz pije gdy pisze takie jego prawo
picie gdy ma się dzieci jest naganną sprawą
treść nie może być w wierszu pod formą ukryta
trudno pisać gdy wie się że mąż to przeczyta
że pisarz z pisarzami przestaje najchętniej
na ogół mu przeszkadza w udanym małżeństwie
pisarz nie ma pieniędzy na własne wygody
co dopiero wesela chrzciny czy rozwody
pisarz pisze bo więcej nic już nie potrafi
„niespełniony rodzinnie” nieźle brzmi w biografii
gdy pisarz się w małżeństwie szczęśliwy okaże
łatwo może zapomnieć to, że jest pisarzem
na ogół gdy w małżeństwo wstępują poeci
kończą karierę pisząc książeczki dla dzieci
spłodzenie dziecka dla pisarza jest twórczą podnietą
pod warunkiem że pisarz ten nie jest kobietą
pisarz lubi wstępować w nowe sytuacje
niekoniecznie zaś jeździć z dziećmi na wakacje
pisarz jest zawodowo wyzuty z szczerości
a to mu nie pomaga w zdobyciu miłości
więc na swój los się godzi poważnieje z wiekiem
i zostaje samotnym, spełnionym człowiekiem
Krzysztof Jaworski
Mario,
nie urodziła się i nie urodzi poetka większa od Ciebie!
Dziś,
kiedy masz 154 lata,
czuję się przy Tobie jak trzydziestoletni gówniarz w marynarskim ubranku.
(Seks mógłby wchodzić w rachubę).
Zawsze zazdrościłem Ci przyjaźni z Elizą Orzeszkową (1841–1910) i tej błyskotliwej korespondencji z lat 1879–1882.
Ja przyjaźniłem się z Darkiem Foksem (1966- ), jego błyskotliwa korespondencja z lat 1991–1992 ograniczyła się jedynie do streszczenia 4 odcinków „Stawki większej niż życie”.
Chcesz posłuchać?
1. Wielka wsypa
Hans idzie do dentysty, który nazywa się nie tak, jak powinien,
a w poczekalni siedzi niejaki Wolf (naprawdę nazywa się Zając, Wolfem nazwał go Bruner, bo to człowiek Brunera), no i po tym, jak Hans dał jakieś ważne materiały dentyście (przy okazji wydało się, że Hansowi psuje się 1 ząb), dentysta zostaje aresztowany.
Wolf jest cwany i powoli zaczyna rozpracowywać zaprzyjaźniony
z Hansem oddział partyzancki.
Hans jest w tym oddziale przez chwilę i właśnie w tej chwili widzi go Wolf (ten Zając).
Po powrocie do miasta Hans zostaje zaproszony na imprezę do jednej pani (ta pani na końcu odcinka gotuje zupę partyzantom,
o których było wyżej), i tak się nieszczęśliwie składa, że zjawia się tam Wolf (ZAJĄC), który chce przekazać Brunerowi ważną informację (o tym, że Hans to nie Hans).
Hans wpada na genialny pomysł: wysyła panią (gospodynię) do partyzantów, którzy rezydują kilka domów dalej, a sam udaje
pijanego i spija do nieprzytomności Zająca i Brunera.
Wpadają partyzanci i zabijają Wolfa, oraz zabierają mundury
Hansowi i Brunerowi.
Dentysta zostaje odbity z transportu.
PS. Hansowi psuła się chyba górna, prawa czwórka, ale nie jestem pewien.
2. Café Rose
Tym razem J‑23 przebywał w Turcji.
Zabił jednego faceta, a drugiego nieźle obił.
Przeleciał taką jedną z czarnymi włosami.
Najlepsza była scena, w której Hans po raz pierwszy wszedł do Konsulatu Rzeszy w Istambule:
– Dzień dobry. Nazywam się Hans Kloss. Dzwoniłem przed godziną.
– Dzień dobry. Pan Konsul oczekuje pana. (tutaj się najbardziej śmiałem)
Dobre było też to, jak wyrywał kable z telefonów w tymże konsulacie.
Tę, którą przeleciał, postrzelił ten, którego utopił.
PS. Oprócz tego Hans uczył widza, jak przegrywać w pokera.
3. Ostatnia szansa
Chodziło o plany poligonu, był jakiś profesor Willy i córka profesora, z której ust padały te oto wiekopomne słowa:
– Puść to jeszcze raz, Hans, to takie ładne.
– Nieźle tańczysz, Hans.
– Nie należy oszukiwać brzydkich dziewcząt. (tutaj mierzy do Hansa z pistoletu)
Występuje też esesman, który dokucza niejakiej Annie i mówi przy tym:
– Wiesz jak wygląda ktoś, kto udaje, że nic nie wie?
Anna jednak wygląda, jak wyglądała, do końca odcinka.
Tylko Willy się przekręcił.
No i była strzelanina.
4. Żelazny Krzyś
Hans ciężko pracuje na awans.
Przy pomocy polskiego hrabiego, który wpadł, bo był szpiegiem, rozwala kilkunastu oficerów (wysokich oficerów), rozwala ich
w ten sposób, że ten hrabia zeznaje, a tamci idą do pierdla, a potem do Bozi.
Hans przechodzi samego siebie, tak kombinuje, że głowa mała.
I żadnych kobitek, wyobraź sobie.
A na końcu Adolf H. wręcza ŻELAZNY KRZYŚ Hansowi, ale to mi się nie podobało, bo było widać tylko ręce Adolfa H.
Mario,
jak widzisz kwitło życie intelektualne w latach dziewięćdziesiątych XX wieku.
Jako naród, zaszliśmy naprawdę daleko.
Niedługo nakręcą „Ogniem i mieczem”.
Ciekawe kto zagra Olbrychskiego?
Ciekawe czy Foks komuś to streści?
Mario,
mój świat wewnętrzny nijak nie przekłada się na świat zewnętrzny.
Jestem jak ta sierota co pasała gąski, ale teraz nie ma już co pasać, bo przyszedł lis i zeżarł jej stado.
Stoję tylko nad tym lisem i skomlę:
– Ty chuju, oddaj gąski…
Ale on nie oddaje.
I nie odda.
Mario,
czy to ja zgorzkniałem, czy ten świat jest naprawdę wyjątkowo ponurym miejscem?
Niedziela.
Miejscowa telewizja emituje Mszę Świętą z napisem LIVE,
a ja czekam na Mszę Świętą z napisem UNPLUGGED.
A więc On jednak LIVE,
potem DEAD,
przez 3 dni UNPLUGGED,
by ponownie LIVE.
Niezbadane są wyroki telewizji.
Niezbadany jest magnetofon szpulowy ZK 120 T.
Niezbadane jest nagranie „Rasputin” w wykonaniu zespołu BONEY M.
Niezbadana jest zawartość pozostałych szpul.
Mario,
od dzieciństwa chodzi mi po głowie ten motyw:
ja na trzykołowym rowerku, a tuż obok przepiękna królewna
o złotych włosach.
Dosłownie o złotych.
Włosy ma bowiem wykute z metalu i używa ich jako peruki.
Wiem o tym.
Ponadto, coś tam musi być nie w porządku z kółkami, rowerek się kiwa, co utrudnia jazdę.
Strasznie mnie to wkurwia.
Mario,
warzywniak na dole otwarty do 21, gdy jeszcze wczoraj zaledwie do 19.
Nie ma powodu bym nie wierzył w POSTĘP.
Szerzy się pijaństwo, buddyzm i hinduizm – ostrzega miejscowa telewizja.
Słuchaj,
pójdźmy na całość i zróbmy to w jakimś publicznym miejscu!
Chociaż najbardziej przygnębiają mnie katolickie programy dla dzieci.
W końcu trzeba sobie jakoś radzić z tą samotnością.
Mario,
gdzie mnie zaprowadzi mój wrodzony nihilizm?
Czy wierzysz w miłość pozagrobową?
Zabijam siebie tym cynizmem.
Zupełnie jakby światłość odwróciła się do nas dupą.
Egzystencja mnie upokarza.
Poza tym wszystko w porządku.
Pani Zofia Czernicka nadal ogromnie lubi Zbigniewa Wodeckiego, chociaż poprosiła, żeby wyprowadził się z jej mieszkania.
Jak sama mówi: „Udało mi się z mieszkania mego i moich dzieci wyprowadzić mężczyznę” (Zbigniew Wodecki – przyp. red.)
Mnie się to też wydaje jakieś podejrzane, no ale w końcu lubienie lubieniem a mieszkanie mieszkaniem.
Zresztą romans Madonny z Carlosem Leone również dobiegł końca. Już od ponad dwóch miesięcy kochankowie nie spotykają się.
Chociaż Leone wytatuował sobie nawet na ramieniu datę ich pierwszego spotkania.
Myślę, że ktoś tu robi w bambuko Carlosa Leone, mimo tatuażu.
Mario,
tego można się dowiedzieć z lektury pism kobiecych.
Czytam pisma kobiece, bo jest tam rubryka: „O nich się mówi –
O nich się mówi”.
Wertuję tę rubrykę, bo nie chciałbym przegapić zdania: „Niedawno zrobiły furorę erotyczne opowieści Darka Foksa, które sączy swoim zmysłowym głosem przez telefon”, oraz porady praktycznej:
„Miłym prezentem z Korei jest narodowy strój koreański. Odziany w taki oryginalny koreański strój zaskoczysz każdego”.
Mario,
zgadnij co mam teraz na sobie?
Właśnie…!
Tylko te majteczki,
zwane bokserkami, kolor sprany granat.
To wszystko, jeśli nie liczyć skarpet nie od pary: bladoniebieskiej
z dziurą, na lewej stopie i wyblakłoróżowej bez dziury, na prawej.
(To wina żony, tyle razy jej mówiłem, żeby zwracała uwagę na kolory.)
Chyba Ci nie przeszkadza, że mam żonę?
(Jak ona to przeczyta to mnie zabije.)
W każdym razie jest mi zimno w stopy.
A opowiadałem Ci jak zadzwonił do mnie kiedyś Darek Foks, a ja mu mówię, że chciałbym wreszcie napisać coś dla ludzi, to on na to: „To napisz rozkład jazdy PKP”.
Mario,
nadal twierdzę, że nie powinno się pisać i myśleć dla ludzi, ale Foks miał chyba trochę racji. Skończę jak Przybyszewski, tłumacząc na
język poezji niezrozumiałe instrukcje Polskich Kolei Państwowych.
Los potrafi być okrutny.
Postanowione.
Jadę do Wenecji.
(Jadę do Wenecji, a nawet nie byłem w pieprzonych Włoszech!)
Jadę do Wenecji, żeby tam umrzeć.
Gdzieś słyszałem, że tam umierają.
No bo jeśli nie do Wenecji, to dokąd?
Dokąd uciec?
(Można jeszcze założyć klub pierdolniętych.)
A opowiadałem Ci o tym telefonie Foksa:
– Dzień dobry. Czy pan Jaworski?
– Tak.
– Jestem znanym reżyserem filmowym. Chciałbym nakręcić film rysunkowy z pańskich wierszy.
Albo taki dialog:
Ja: Czy przechodzisz kryzys wieku średniego?
On: Nie.
Ja: Dlaczego?
On: Bo jak się golę, to nie patrzę w lustro.
Z tego wszystkiego czuję się jak Gauguin na swoim wielkim balu: za chwilę zegar wybije północ, czar pryśnie, wejdzie Darek Foks
i wręczy mi swoje obcięte ucho.
No bo jakie jeszcze mogą być następstwa robienia sobie jaj ze znanych reżyserów filmowych i manipulowania brzytwą w okolicy twarzy?
Jako wyjątkowo przewrotne i z natury złośliwe bydlę, autorytatywnie stwierdzam, iż chodzę samotnie po świecie, zabawiając się własnymi, złośliwymi myślami.
I niech tak zostanie.
Mario,
Twoja cipka, dwa metry pod ziemią, zamieniona w proch.
Biologia nigdy nie była po naszej stronie.
Czy to już jest zaangażowanie emocjonalne?
Baranki krwi w nas biegają,
a wilki czasu je zjadają.
I obojętne czy śmierć jest jedynie końcem, czy dopiero początkiem, czy jednym i drugim naraz, w jakiejś bezsensownej gonitwie gołymi dupami po nieheblowanych deskach – ostatecznie i tak chodzi
o bezpośredniość wyrażania uczuć.
Mario,
nie rozumiem tego świata.
Cokolwiek to oznacza.
27 XII 96
Filip Zawada
Piątek
Paweł jest już po czterech piwach i setce
Na dysce w remizie jest już sporo ładnych dziewczyn
z okolicznych wiosek
Wśród nich najbardziej oblegana Beata z Brzegu
Czy sądzisz że powinien
wypić jeszcze jedno piwo
Jeżeli tak przesuwasz się na dwójkę
Może jednak ma podejść i zagadać
Jeśli się zgadzasz z drugą możliwością
szukaj 3
2
Po piątym piwie Paweł jest już zmęczony
Idzie położyć się spać
Jeśli wybrałeś ten wariant
to już koniec
Paweł obudzi się rano na kacu
wkurwiony że nie wykorzystał sytuacji
3
Paweł przedziera się przez tłum osiłków
Kilku bardziej przyjaznych radzi mu
żeby poszedł się napić
Jeżeli myślisz że posłucha ich rady
przesuwasz się na 2
Jeśli brnie dalej to 4
4
Cios z łokcia i Paweł
osuwa się pod nogi
Jeżeli jest wkurwiony i chce się bić to 5
Jeżeli rezygnuje pozostaje mu tylko
pójść na piwko do baru czyli 2
5
Niepotrzebnie zaczynał
Walka przed remizą
Olech to mocny chłop
Paweł dostaje dwa strzały i pada nieprzytomny
Czy Beata z Brzegu uratuje mu życie
jeżeli tak to 6 jeżeli nie 7
6
Już jest przy nim
chustką ociera skrwawione czoło
Zabiera do Brzegu
Rodzi bliźniaki
i już nigdy nie wypuszcza z ramion
7
Krew tryska coraz większym strumieniem
Paweł umiera
Był głupi bo mógł iść się napić
już na samym początku
i uniknąć wszystkich nieprzyjemności.
Bohdan Zadura
Szamba wykładano marmurami
obowiązywał w nich zakaz palenia
w kryształowych lustrach przeglądały się
telewizyjne kamery
Pindy robiły za gwiazdy
gwiazdy decydowały o życiu
życie rzygało jak podświetlona fontanna
Automatyczne sekretarki plotkowały
jak sekretarki osobiste
Elektronika wciskała się wszędzie
wyściełała nawet waginy dziewic
Rady d/s języka zmieniały zasady pisowni
„nie” traciło swoją odrębność
pisane łącznie wychodziło na spotkanie „tak”
Zmiany fonetyczne stymulowane przez rozwój radiofonii sprawiły
że ci co się jeszcze modlili modlili się:
I nie wzwódź nas na pokuszenie ale nas zbaw
ode tego
Nauka zwyciężyła w walce z łupieżem
lecz lekarze wynajdywali wciąż nowe choroby
promując zdrową żywność i zdrowy pieniądz
aids niezmiennie utrzymywał się na topie listy
przebojów choć deptał mu po piętach
Alzheimer i Creutzfeld Jakob
Najlepsi fotograficy robili makijaż
warzywom Całe sesje poświęcali nogom
krzeseł
Prasa ambitna od prasy brukowej
różniła się klasą papieru Eleganckie kobiety
raczej wąchały i dotykały
Internet oferował usługę spowiedzi
Obrońcy roślin protestowali przeciwko
pornografii roślinnej i seksualnemu
wykorzystywaniu sadzonek
Starych ludzi wciąż podniecały
zapasy margaryny i masła
(Choć nikt nie miał pewności
że masło jeszcze istnieje)
Dwa tysiące lat po rzezi niewiniątek
przyszła rzeź bydlątek
Wściekli ludzie wyrzynali się sami
I wszystko zmieniało się w gówno
I jakość przechodziła w ilość
I tylko gówno było jeszcze prawdziwe
Andrzej Sosnowski
A było tak, że twoja śmierć usiadła w moim cieniu,
żeby się o mnie oprzeć, odetchnąć moimi myślami.
Zerwałem się z miejsca, szukałem słońca w zenicie.
Uzbroiłem się po zęby w humor i witaminy.
Wzruszyłem ramionami i strząsnąłem duszę,
zerwałem czarny bandaż, czarną łunę z pamięci.
Dodałaś mi polotu. Jadłem owoce garściami.
Mikroelementy stanęły na straży komórek.
Szybko, celowo chodziłem, od sprawy do sprawy,
wskoczyłem nawet w ślub, nucąc epitalamia.
Zacząłem nawet ćwiczyć: biegi, pompki, sprężyny –
i żadnych nadużyć na niewczesny umór.
To dni były na umór, a każdy sen wściekły
po aurze przywidzeń i zawrocie zmysłów
jak wielki napad na powierzchnię ziemi,
kołatanie ciała, żeby wejść w zimową kwaterę.
I goniłem w piętkę, traciłem wysokość,
gubiłem krok i miarę, i traciłem oddech –
zgubna poriomania, szalone podróże –
nie z Bordeaux do Nürtingen, ale zawsze.
Ziemia pod stopami wszędzie taka miękka –
czułem, że stopy grzęzną w niej po kostki.
A w nocy – łóżko było jak zapadnia
i bez szmeru usuwało się spod ciała.
Później luki w pamięci, zapatrzenia w okno –
tam mała dziewczynka w bloku naprzeciwko
uśmiecha się z żyletką pomiędzy zębami.
Myślę o jej chłodnych pocałunkach.
Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki
przyszła śmierć do naszego miasteczka
ale inna od tej jaką widzieliśmy
do której zewsząd garnęły się kobiety
i przypominały sobie co najistotniejsze
mężczyzn młodość lub rąbek stubarwnej chustki
zatem przypominały sobie wiele ciał pięknych
i młodych które powieziono gdzieś w koleinach deszczu
i śniegu co nie stajał mimo diabelskiego podszeptu
wiele ciał po które przyjechał chłopiec
jak malowanie (pewnie z sąsiedniego miasteczka bo tutaj
nikt go nie znał) i zaraz się stało że to ten
co najistotniejsze zdolny do pieszczot i dyskrecji
Menadżer kultury. Redaktor naczelny i właściciel Biura Literackiego. Wydawca blisko tysiąca książek, w tym m.in. utworów Tymoteusza Karpowicza, Krystyny Miłobędzkiej, Tadeusza Różewicza i Rafała Wojaczka, a także Boba Dylana, Nicka Cave'a i Patti Smith. W latach 1990-1998 działacz samorządowy. Realizator Niemiecko-Polskich Spotkań Pisarzy (1993-1995). Od 1996 roku dyrektor festiwalu literackiego organizowanego jako Fort Legnica, od 2004 – Port Literacki Wrocław, od 2016 – Stacja Literatura w Stroniu Śląskim, a od 2022 – TransPort Literacki w Kołobrzegu. Autor programów telewizyjnych w TVP Kultura: Poezjem (2008–2009) i Poeci (2015) oraz filmu dokumentalnego Dorzecze Różewicza (2011). Realizator w latach 1993–1995 wraz z Berliner Festspiele Niemiecko-Polskich Spotkań Pisarzy. Wybrany podczas I Kongresu Menedżerów Kultury w 1995 roku do Zarządu Stowarzyszenia Menedżerów Kultury w Polsce. Pomysłodawca Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius. Współtwórca Literary Europe Live – organizacji zrzeszającej europejskie instytucje kultury i festiwale literackie. Organizator Europejskiego Forum Literackiego (2016 i 2017). Inicjator krajowych i zagranicznych projektów, z których najbardziej znane to: Komiks wierszem, Krytyk z uczelni, Kurs na sztukę, Nakręć wiersz, Nowe głosy z Europy, Połów. Poetyckie i prozatorskie debiuty, Pracownie literackie, Szkoła z poezją. Wyróżniony m.in. nagrodą Sezonu Wydawniczo-Księgarskiego IKAR za „odwagę wydawania najnowszej poezji i umiejętność docierania z nią różnymi drogami do czytelnika” oraz nagrodą Biblioteki Raczyńskich „za działalność wydawniczą i żarliwą promocję poezji”.
127. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
126. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
Rozmowa Artura Burszty z Jakubem Głuszakiem i Magdaleną Kleszczewską, towarzysząca premierze książki Adrienne Rich Fenomenologia gniewu. 21 wierszy politycznych w tłumaczeniu Jakuba Głuszaka, Magdaleny Kleszczewskiej i Magdaleny Kunz, wydanej w Biurze Literackim 2 grudnia 2025 roku.
Więcej
Rozmowa Artura Burszty z Jackiem Gutorowem, towarzysząca premierze książki Żółte popołudnie, wydanej w Biurze Literackim 4 listopada 2025 roku.
Więcej
125. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
Rozmowa Artura Burszty z Michałem Lipszycem, towarzysząca premierze książki 46 wierszy ortonimicznych Fernando Pessoi w tłumaczeniu Michała Lipszyca, wydanej w Biurze Literackim 4 listopada 2025 roku.
Więcej
Rozmowa Artura Burszty z Jackiem Dehnelem, towarzysząca premierze książki Wiersze chicagowskie Carla Augusta Sandburga w tłumaczeniu Jacka Dehnela, wydanej w Biurze Literackim 4 listopada 2025 roku.
Więcej
Rozmowa Artura Burszty z Kubą Kulasą, towarzysząca premierze książki Szczęśliwa ręka, wydanej w Biurze Literackim 4 listopada 2025 roku.
Więcej
Rozmowa Artura Burszty z Jerzym Jarniewiczem, towarzysząca premierze książki Trzy kobiety, wydanej w Biurze Literackim 6 maja 2025 roku.
Więcej
Burmistrz Dariusz Chromiec i pomysłodawca festiwalu Po Stronie Kultury 2025 Artur Burszta otwierają święto kultury, wdzięczności i solidarności w Stroniu Śląskim.
Więcej
Rozmowa Artura Burszty z Justyną Bargielską, towarzysząca premierze książki Kubek na tsunami, wydanej w Biurze Literackim 7 października 2025 roku.
Więcej
121. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
Rozmowa Artura Burszty z Bohdanem Zadurą, towarzysząca premierze książki Co chciałem powiedzieć Bohdana Zadury, wydanej w Biurze Literackim 9 września 2025 roku.
Więcej
Wprowadzenie do debaty „Granice literatury”.
Więcej
117. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
115. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
113. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
111. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
109. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
108. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
107. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
106. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
105. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
104. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
103. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
102. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
101. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
100. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
98. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
97. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
96. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
95. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
Wprowadzenie do debaty „Przyszłość literatury” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
94. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
93. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
92. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
90. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
87. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
86. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
84. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
Czytanie z książki Romantyczność. Współczesne ballady i romanse inspirowane twórczością Adama Mickiewicza w ramach festiwalu TransPort Literacki 27.
Więcej
Zapis całego spotkania autorskiego podczas Portu Wrocław 2009.
Więcej
82. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
Rozmowa Artura Burszty z Jerzym Jarniewiczem, towarzysząca premierze książki Bagaż Jerzego Jarniewicza, wydanej w Biurze Literackim 6 marca 2023 roku.
Więcej
81. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
80. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
79. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
78. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
Wprowadzenie do debaty „Czy próbujesz zmienić świat swoim pisaniem?” autorstwa Artura Burszty i Grzegorza Jankowicza.
Więcej
77. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
76. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
69. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
68. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
Zapis rozmowy Artura Burszty z Hubertem Zemlerem z 67. odcinka „Strony A, strony B”.
Więcej
67. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
66. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
65. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
64. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
62. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
61. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
60. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
Rozmowa Artura Burszty z Janem Stolarczykiem, towarzysząca premierze książki Odwrócona strefa, wydanej w Biurze Literackim 13 grudnia 2021 roku.
Więcej
59. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
58. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
57. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
Rozmowa Artura Burszty z Dariuszem Sośnickim towarzysząca premierze książki Po domu, wydanej w Biurze Literackim 1 listopada 2021 roku.
Więcej
55. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
Rozmowa Artura Burszty z Przemysławem Dakowiczem towarzysząca premierze książki Wiersze odzyskane, wydanej w Biurze Literackim 4 października 2021 roku.
Więcej
51. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
50. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
49. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
48. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
47. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
46. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
45. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
44. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
43. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
42. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
41. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
40. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
39. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
38. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
37. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
35. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
33. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
32. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
31. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
30. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
29. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
28. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
11. odcinek cyklu „Misje niemożliwe” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
Głos Artura Burszty w debacie „Ludzie ze Stacji”.
Więcej
Rozmowa Artura Burszty z Bohdanem Zadurą, towarzysząca wydaniu książki Bohdana Zadury Sekcja zabójstw, która ukazała się w Biurze Literackim 16 września 2020 roku.
Więcej
Rozmowa Artura Burszty z Joanną Roszak, towarzysząca wydaniu książki Tymoteusza Karpowicza Zmyślony człowiek, w opracowaniu Joanny Roszak, która ukazała się w Biurze Literackim 24 czerwca 2020 roku.
Więcej
Spotkanie z udziałem Beaty Guli, Sylwii Głuszak oraz Artura Burszty w ramach festiwalu Stacja Literatura 24.
Więcej
Rozmowa Artura Burszty z Bogusławem Kiercem, towarzysząca wydaniu książki Rafała Wojaczka Prawdziwe życie bohatera, która ukazała się w Biurze Literackim 11 maja 2020 roku.
Więcej
2. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
Rozmowa Aleksandry Olszewskiej z Arturem Bursztą, towarzysząca wydaniu książki Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego Gdyby ktoś o mnie pytał, która ukazała się w Biurze Literackim 11 marca 2020 roku.
Więcej
10. odcinek cyklu „Misje niemożliwe” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
Spotkanie z udziałem Justyny Czechowskiej, Aleksandry Szymańskiej oraz Artura Burszty w ramach festiwalu Stacja Literatura 24.
Więcej
9. odcinek cyklu „Misje niemożliwe” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
Rozmowa Artura Burszty z Jackiem Dehnelem, towarzysząca premierze książki Najdziwniejsze, wydanej w Biurze Literackim 28 października 2019 roku.
Więcej
8. odcinek cyklu „Misje niemożliwe” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
Szkic Artura Burszty towarzyszący wydaniu almanachu Wiersze i opowiadania doraźne 2019, który ukaże się w Biurze Literackim 4 września 2019 roku.
Więcej
7. odcinek cyklu „Misje niemożliwe” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
6. odcinek cyklu „Misje niemożliwe” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
Zapis rozmowy Artura Burszty z Bohdanem Zadurą, opublikowanej w cyklu prezentacji najciekawszych archiwalnych tekstów z dwudziestopięciolecia festiwalu Stacja Literatura.
Więcej
5. odcinek cyklu „Misje niemożliwe” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
5. odcinek cyklu „Misje niemożliwe” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
4. odcinek cyklu „Misje niemożliwe” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
Rozmowa Artura Burszty i Oli Olszewskiej z Filipem Łobodzińskim, towarzysząca wydaniu książki Patti Smith Nie gódź się, która ukazała się w Biurze Literackim 18 lutego 2019 roku.
Więcej
3. odcinek cyklu „Misje niemożliwe” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
2. odcinek cyklu „Misje niemożliwe”.
Więcej
Spotkanie z organizatorami festiwalu Stacja Literatura 23, w którym udział wzięli Damian Banasz, Artur Burszta, Mateusz Grzegorzewski, Aleksandra Grzemska, Polina Justowa, Dawid Mateusz, Mina, Joanna Mueller, Aleksandra Olszewska, Tomasz Piechnik, Juliusz Pielichowski, Magdalena Rigamonti i Maksymilian Rigamonti.
Więcej
Rozmowa Artura Burszty z Martą Podgórnik, towarzysząca wydaniu książki Mordercze ballady, która ukazała się w Biurze Literackim 7 stycznia 2019 roku.
Więcej
1. odcinek cyklu „Misje niemożliwe”.
Więcej
Dyskusja redakcji Biura Literackiego z udziałem: Aleksandry Grzemskiej, Dawida Mateusza, Joanny Mueller, Aleksandry Olszewskiej, Juliusza Pielichowskiego i Artura Burszty na temat festiwalu Stacja Literatura 23.
Więcej
Rozmowa Artura Burszty z Mają Pflüger. Prezentacja w ramach cyklu „Mecenat dla literatury”.
Więcej
Rozmowa Artura Burszty z Biagio Guerra. Prezentacja w ramach cyklu „Mecenat dla literatury”.
Więcej
Wprowadzenie do debaty „Czytam naturalnie 2017”.
Więcej
Na pytania z ankiety Artura Burszty odpowiadają uczestnicy 2. Europejskiego Forum Literackiego, które pod hasłem „Mecenat dla literatury” odbędzie się 8 i 9 września w ramach Stacji Literatura 22 w Stroniu Śląskim.
Więcej
Na pytania z ankiety Artura Burszty odpowiadają uczestnicy 2. Europejskiego Forum Literackiego, które pod hasłem „Mecenat dla literatury” odbędzie się 8 i 9 września w ramach Stacji Literatura 22 w Stroniu Śląskim.
Więcej
Zapis spotkania autorskiego z laureatami konkursu „Nakręć wiersz” w ramach 20. edycji festiwalu Port Literacki 2015.
Więcej
Tłumacze opowiadają o książkach Żółte popołudnie Wallace’a Stevensa, Tomasz Mroczny. Szaleństwo dnia Maurice’a Blanchota oraz Dokumenty mające służyć za kanwę Raymonda Roussela. Nagranie zrealizowano podczas festiwalu Port Wrocław 2009
Więcej
Rozmowa Artura Burszty z Romanem Honetem, towarzysząca premierze książki rozmowa trwa dalej, wydanej w Biurze Literackiem 8 marca 2016 roku.
Więcej
Zapis spotkania „100 wierszy polskich stosownej długości” podczas festiwalu Port Literacki 2015.
Więcej
Rozmowa Przemysława Rojka z Arturem Bursztą, autorem wyboru wierszy w antologii 100 wierszy polskich stosownej długości, która ukazała się nakładem Biura Literackiego 23 marca 2015 roku.
Więcej
Głos Artura Burszty w debacie „Po co nam nagrody?”.
Więcej
Wprowadzenie do debaty „10 lat Portu i Biura we Wrocławiu”.
Więcej
Rozmowa Artura Burszty z Jurijem Andruchowyczem, towarzysząca premierze książki BEgzotyczne ptaki i rośliny, wydanej w Biurze Literackim 3 marca 2007 roku.
Więcej
Głos Artura Burszty w debacie „Być poetą dzisiaj”.
Więcej
Głosy Artura Burszty, Piotra Czerniawskiego, Grzegorza Jankowicza, Pawła Kaczmarskiego, Adama Poprawy, Bartosza Sadulskiego i Przemysława Witkowskiego w debacie „Barbarzyńcy czy nie? Dwadzieścia lat po ‘przełomie’ ”.
Więcej
Rozmowa Artura Burszty z Krzysztofem Jaworskim, towarzysząca premierze książki Dusze monet, wydanej w Biurze Literackim 29 stycznia 2007 roku.
Więcej
Rozmowa Artura Burszty z Bartłomiejem Majzlem, towarzysząca premierze książki Biała Afryka, wydanej w Biurze Literackim 16 stycznia 2006 roku.
Więcej
Rozmowa Artura Burszty z Mirosławem Spychalskim, towarzysząca premierze książki Mówi Karpowicz, wydanej w Biurze Literackim 11 listopada 2005 roku.
Więcej
Rozmowa Artura Burszty z Agnieszką Wolny-Hamkało, towarzysząca premierze książki Ani mi się śni, wydanej w Biurze Literackim 19 października 2005 roku.
Więcej
Rozmowa Artura Burszty z Jerzym Jarniewiczem, towarzysząca premierze książki Oranżada, wydanej w Biurze Literackim 28 września 2005 roku.
Więcej
Wiersz z tomu „100 wierszy polskich stosownej długości”, zarejestrowany podczas spotkania „100 wierszy polskich stosownej długości” na festiwalu Port Wrocław 2015.
Więcej
Wiersz Lecha Janerki z antologii Sto wierszy polskich stosownej długości w wyborze Artura Burszty.
Więcej
Recenzja Kamila Nolberta z antologii 100 wierszy polskich stosownej długości, która ukazała się w czasopiśmie „Topos”.
Więcej
Recenzja Sylwii Sekret z antologii 100 wierszy polskich stosownej długości w wyborze Artura Burszty, która ukazała się na stronie Lubimyczytać.pl.
Więcej
Recenzja Rafała Gawina z książki 100 wierszy polskich stosownej długości w wyborze Artura Burszty.
Więcej
Recenzja Przemysława Koniuszego z antologii 100 wierszy polskich stosownej długości, która ukazała się 5 czerwca 2015 roku na stronie Biblioteka Młodego Człowieka.
Więcej
Autorski komentarz do wiersza Macieja Roberta będącego poetycką wariacją na temat antologii 100 wierszy polskich stosownej długości w wyborze Artura Burszty, która ukazała się 23 marca 2015 roku nakładem Biura Literackiego.
Więcej
Esej Marcina Jurzysty towarzyszący premierze książki 100 wierszy polskich stosownej długości w wyborze Artura Burszty, która ukazała się 23 marca 2015 roku nakładem Biura Literackiego.
Więcej
Szkic Marty Podgórnik towarzyszący premierze książki 100 wierszy polskich stosownej długości w wyborze Artura Burszty, która ukazała się 23 marca 2015 roku nakładem Biura Literackiego.
Więcej
Rozmowa Przemysława Rojka z Arturem Bursztą, autorem wyboru wierszy w antologii 100 wierszy polskich stosownej długości, która ukazała się nakładem Biura Literackiego 23 marca 2015 roku.
Więcej
Recenzja Kamila Nolberta z antologii 100 wierszy polskich stosownej długości, która ukazała się w czasopiśmie „Topos”.
Więcej
Recenzja Sylwii Sekret z antologii 100 wierszy polskich stosownej długości w wyborze Artura Burszty, która ukazała się na stronie Lubimyczytać.pl.
Więcej
Recenzja Przemysława Koniuszego z antologii 100 wierszy polskich stosownej długości, która ukazała się 5 czerwca 2015 roku na stronie Biblioteka Młodego Człowieka.
Więcej
Autorski komentarz do wiersza Macieja Roberta będącego poetycką wariacją na temat antologii 100 wierszy polskich stosownej długości w wyborze Artura Burszty, która ukazała się 23 marca 2015 roku nakładem Biura Literackiego.
Więcej
Esej Marcina Jurzysty towarzyszący premierze książki 100 wierszy polskich stosownej długości w wyborze Artura Burszty, która ukazała się 23 marca 2015 roku nakładem Biura Literackiego.
Więcej