Strona A, strona B nr 127: Zamień pisanie w działanie
felietony / cykle CZYTLENIKÓW Artur Burszta127. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
WięcejRozmowa Artura Burszty z Jackiem Dehnelem, towarzysząca premierze książki Wiersze chicagowskie Carla Augusta Sandburga w tłumaczeniu Jacka Dehnela, wydanej w Biurze Literackim 4 listopada 2025 roku.
Biuro Literackie
kup książkę na poezjem.pl
Artur Burszta: Jacku, po co wprowadzać na nowo do polskiej poezji Carla Augusta Sandburga – i to właśnie teraz?
Jacek Dehnel: Sandburg został już do polszczyzny wprowadzony, ponad pół wieku temu, tomem w wyborze Michała Sprusińskiego w PIW-owskiej serii celofanowej, mieszczącym również przekłady Krzysztofa Mętraka i Marka Skwarnickiego (a chyba i ukryte Czesława Miłosza, na którego był wówczas zapis cenzury). I była to duża prezentacja, prawie tak obszerna, jak ta książka – tyle, że to wybór z całego oeuvre poetyckiego, obejmującego kilka dekad, a tym razem polscy czytelnicy dostają wreszcie przełomowy tom tego autora. Przed Wierszami chicagowskimi Sandburg publikował pokątnie dość nieznośne juwenilia, natomiast tu po raz pierwszy przemówił własnym, wspaniałym głosem. I uważam, że tę eksplozję warto zaprezentować w całości – a nie w jednej trzeciej, jak dotychczas.
Co sprawia, że Wiersze chicagowskie – napisane sto lat temu – wciąż brzmią tak współcześnie?
Sandburg pisze po angielsku, ale zarazem w języku uniwersalnym i doskonale dziś zrozumiałym: bo to język celnie i prawdziwie nazywający niepewność, biedę, wykluczenie. Język zasłyszany, podsłuchany nawet, język ludzi, którym brakuje do pierwszego, których niszczy stres i harówka; tu szorstki, twardy, tam nieoczekiwanie miękki i czuły. To zabrzmi wzniośle, bez mała koturnowo, by zaraz odwinąć się uliczną gwarą czy bluzgiem. Znamy ten język; czasem nim mówimy, czasem go słyszymy. Władamy nim i on włada nami. A współczesność… Cóż, to, co Sandburg zapisywał w czasach Carnegiego i Rockefellera, jest aż za dobrze zrozumiałe w czasach Muska i Bezosa.
Na okładce Wierszy chicagowskich – rzeźnia. Symbol miasta, w którym Sandburg widzi serce Ameryki. Miasta, które karmi świat, ale też miele ludzi jak mięso. Wiersze o robotnikach, fabrykach, nierównościach – tematy, które wracają. Jak czytać te teksty w czasie nowych kryzysów i podziałów społecznych?
Czytać tak jak wszystkie teksty i jak zawsze: uważnie. To, co on diagnozował w mieście wówczas wyjątkowym, przemysłowo-frachtowej metropolii, przez sto lat globalizacji rozlało się na całą Ziemię; wszyscy żyjemy w epoce światowego Chicago, od dziewczyny w szwalni Bangladeszu po rodzimego janusza biznesu.
Podział społeczny, mam wrażenie, jest ten sam – i kto jest fanem Luigiego Mangione, ten z miejsca rozpozna tę opowieść. Sandburg wprawdzie używał maszyny do pisania i gitary, a nie broni palnej, ale pisał o dynamiciarzach i bojówkarzach związków zawodowych.
Język tych wierszy jest prosty, surowy, jakby sam wyrastał z ulicy – z hałasu fabryk, z gwaru ludzi. Czuć w nich rytm pieśni i pracy. Jak słyszałeś tę muzykę w przekładzie? I co sprawia, że Sandburg wciąż brzmi jak ktoś z tłumu, a nie z pomnika?
W odróżnieniu od różnych „dobrych pań” i „dobrych panów” dziewiętnastowiecznej literatury Sandburg pisał ze środka tego świata. Zanim został dziennikarzem, a potem pisarzem, imał się najróżniejszych zawodów – łącznie z fachem najemnego żołnierza – i poznał na własnej skórze harówkę hotelowych pomywaczy oraz wędrownych parobków.
Natomiast to nie jest „poeta proletariatu” w typie socrealistycznym. On gra na wielu instrumentach, a za absolutnie kluczową dla jego języka poetyckiego uważam umiejętność kontrapunktu – świadomego budowania kontrastów: pojęć, sytuacji, tematów, ale przede wszystkim samego języka. Sandburg znakomicie się czuje w przejściach pomiędzy rejestrami – by pociągnąć twoje porównanie, on nieustannie skacze z pomnika w tłum i z tłumu na cokół. I to była jedna z największych trudności, ale też największych przyjemności w pracy nad przekładami: znaleźć sposób, by przechodzić między zupełnie innymi tonacjami, zachowując efekt oryginału, a nie wprowadzać fałszywą nutę.
Sandburg pisał o ludziach, którzy dźwigają miasta, ale pozostają niewidzialni. W jego wierszach jest gniew i czułość. Co ten rodzaj empatii mówi dziś – wobec świata, który coraz mniej chce słuchać słabych?
Właśnie, to istotna sprawa: bo obok tekstów zaangażowanych społecznie, politycznie – warto tu przy okazji wspomnieć o wstrząsających „Wierszach wojennych”, które powstały podczas I wojny światowej, ale są przecież dziś równie aktualne w kontekście wojny w Ukrainie czy w Gazie – jest tu miejsce na celebrowanie życia.
Nie chciałbym stworzyć wrażenia, że to jakiś ponury moralista społeczny, który przychodzi czytelnikom wykładać, co jest dobre, a co złe; równolegle rozkwita w poezji anglojęzycznej imagizm i Sandburg nie był obojętny na ten nurt. Niektóre jego wiersze w celebrowaniu piękna świata przywodzą na myśl tradycję japońskich haiku: zatrzymywanie ulotnego obrazu z mgieł i odbić. A inne po prostu cieszą się wraz z tłumem ze statku wycieczkowego, z którego rozbrzmiewa umpa umpa dęciaków.
I ta czułość jest bardzo ważna, bo ona tworzy coś, co nazwałbym mostem empatycznym między czytelnikiem a resztą świata. Wiersze tego rodzaju nie stanowią u niego jakichś estetycznych ozdobników, fidrygałków – to jest zawarcie paktu: wszyscy jesteśmy do siebie w jakimś podstawowym wymiarze podobni, dzielimy troski, zachwyty, radości. A wspólny mianownik człowieczeństwa powinien decydować o tym, jak zaplanujemy przemiany świata, w którym razem żyjemy.
Wspominasz o imagistach – Sandburg bywa nazywany „amerykańskim Whitmanem epoki industrialnej”. Jak wyglądała ta jego relacja z tradycją nowoczesności?
Z pozoru podobieństw jest wiele: Whitman też był z biednej, wielodzietnej rodziny, też imał się różnych zajęć, też był dziennikarzem; ale tych zajęć było znacznie mniej i miał znacznie pocześniejszą rolę w prasie niż nasz reporter chicagowskich tabloidów. Był, owszem, wielkim innowatorem w poezji amerykańskiej, ale równocześnie podobieństwa między tymi dwiema dykcjami są, moim zdaniem, dość powierzchowne – ot, wiersz biały i refreny czy anafory. Sandburg czerpał z bardzo wielu języków i poezja Whitmana jest tylko jednym z dopływów jego dykcji, obok mowy ulicznej, biblijno-homiletycznych inkantacji, żargonu gazetowego, a nawet dziewiętnastowiecznego parnasizmu i dekadentyzmu, które widać szczególnie w jego wczesnej, dość nieudanej twórczości.
Najdziwniejsze jest to, że Sandburg po prostu w pewnym momencie swojego życia, przed czterdziestką, „wpada” na zupełnie nowy język poetycki, który okazuje się fenomenem. Pisze nim Wiersze chicagowskie i pozostaje przy nim praktycznie do śmierci, przez pięć dekad. Na szczęście.
W centrum tej książki jest człowiek – zwykły, zmęczony, zdeterminowany. Czy taka wiara w człowieka jest dziś w ogóle możliwa – i czy poezja ma jeszcze prawo o niej mówić?
„Wiara w człowieka” brzmi jak slogan, który był martwy już w momencie narodzin. Nie wiem, czy Sandburg „wierzył w człowieka”. Raczej wierzył, że ludziom się należą pewne podstawowe prawa, prawa człowieka. I wierzył, że jesteśmy wspólnotą, a to powinno zobowiązywać. Nie jest to myśl nowa, Donne pisał, że „nikt nie jest samotną wyspą”, Schiller, że „wszyscy ludzie będą braćmi” – problem jest nie tyle z pomyśleniem tego, co z realizacją takiego postulatu.
Hm, myślę, że powiedziałby nie tyle, że poezja ma prawo o tym mówić, ale raczej, że ma taki obowiązek.
Seria This Is Not America pokazuje Amerykę inną niż ta z filmów i reklam – pełną sprzeczności, napięć, cieni. Jaką Amerykę pokazuje Sandburg? I czy to nadal Ameryka, czy raczej uniwersalny obraz świata, w którym każdy z nas jest trochę robotnikiem, trochę marzycielem?
Przede wszystkim pokazuje Amerykę żarłocznego kapitalizmu. Jego dzieciństwo i wczesna młodość przypadły na amerykański „wiek pozłacany”, czyli okres między wojną secesyjną, a końcem dziewiętnastego stulecia: czas wzrostu ogromnych fortun, ale też wielkich nierówności społecznych. Niewolnictwo czarnych zostało zniesione – choć „prawa Jima Crowa” stopniowo znów „pokazywały im ich miejsce” w społeczeństwie realnej segregacji – ale ogromny wzrost liczby imigrantów sprawił, że bez końca pojawiali się ludzie, których można było wyciskać jak cytrynę w pracy podobnej do niewolniczej. Włosi, Szwedzi, Irlandczycy, Żydzi, Polacy, Węgrzy – wszyscy oni przeprawiali się do Stanów w poszukiwaniu lepszego życia. I trafiali tam do takich samych fabryk, jak te, które znamy z Ziemi obiecanej Reymonta. Zresztą dokładnie w tych samych latach, co Reymont pisał o Łodzi, Morris Rosenfeld, czyli Mosze Alter z Podlasia, wydaje w Nowym Jorku Pieśni z getta. Ukazują się w przekładzie na niemiecki z ilustracjami Maurycego Liliena, skądinąd pochodzącego z Drohobycza. Na jednej z nich otyły wampir przez długą rurkę wysysa krew z karku wychudzonego żydowskiego krawca, harującego w nowojorskim sweatshopie, taniej szwalni.
Dwudziesty wiek zaczyna się więc erą postępową, kiedy do głosu dochodzą reformatorzy i przebudowują cały system społeczny, dzięki ogromnemu zaangażowaniu społeczeństwa: partiom, partyjkom, organizacjom, związkom zawodowym. Ameryka się masowo zrzesza i przeprowadza reformy – a Sandburg jest nie tylko świadkiem, ale i uczestnikiem tego procesu jako dziennikarz lewicowej prasy. I jako poeta, który potrafi poruszyć czytelników.
Sandburg wierzył, że poezja może być głosem wspólnoty – że można mówić „my” bez fałszu i bez propagandy. Czy dziś to jeszcze możliwe?
Sandburg po prostu żył w kraju, w którym preambuła do konstytucji zaczyna się od słów „We, the People” i postanowił, jak wielu innych artystów, twórców, intelektualistów – ale też działaczy społecznych czy polityków – powiedzieć: „sprawdzam”.
Ale cóż, nasza konstytucja też w preambule ma „my, Naród Polski – wszyscy obywatele Rzeczypospolitej…” i też mówimy „sprawdzam”. W końcu co innego robił Świetlicki, pisząc „Niczego o nas nie ma w Konstytucji”, jak nie upominał się – oczywiście w zupełnie inny niż Sandburg sposób i w zupełnie innej niż Sandburg poetyce – o kraj, który nie będzie pomijał po uważaniu niektórych z nas?
W Wierszach chicagowskich gniew sąsiaduje z czułością, brutalność z wiarą w człowieka. Czy to, co w nim najbardziej porusza, to bezradność wobec świata, czy jednak próba jego ocalenia?
Nie mogę mówić za innych, mogę mówić za siebie: mnie najbardziej porusza to, że są to znakomicie uszyte, znakomicie skonstruowane wiersze. Po prostu działają, po tych ponad stu latach działają – i tyle. Jak czytam o handlarzu, który sprzedaje ryby z taką radością, z jaką tańczy primabalerina Pawłowa, albo o wozaku, który w drodze do aresztu lamentuje, że będzie mu brakowało hałasu, albo o tej dziewczynie, kupującej sobie pończochy, na które zarobiła numerkiem w pokoju umeblowanym – to wszystko to staje mi przed oczami, widzę to, czuję. Nawet ten obraz z saloonu Jungheimera, z półnagą babą „rozwaloną niedbale na łóżku po nocy z wódą i mordobiciem”. Albo tę zagubioną syrenę na statku we mgle, która „woła i płacze bez końca” jak niemowlę, próbujące znaleźć pierś portu.
Sandburg nie ocala, to nie jest jakiś Oskar Schindler czy Folke Bernadotte. On po prostu pisze wspaniałe – na ogół – wiersze. I to wystarczy.
Kim zatem był dla Ciebie Sandburg w czasie pracy nad tą książką – kimś bliskim, towarzyszem, czy raczej przeciwnikiem, z którym trzeba było się zmierzyć?
Nie, zdecydowanie nie był przeciwnikiem – ani światopoglądowym, ani poetyckim. Jedną mam tylko kosę z Sandburgiem: to był poeta, który – jak piszę w przedmowie – nie miał tego kosza, który miała Szymborska. Więc pisał i publikował mnóstwo. W Wierszach chicagowskich, mam wrażenie, jeszcze się trochę powstrzymywał, choć i tam byłoby co wyrzucić; ale w późniejszych tomach coraz większy odsetek wierszy zwyczajnie nie dorasta do poziomu nie tylko tych najlepszych czy bardzo dobrych, co jest zupełnie normalne, ale nawet do poziomu dostatecznych. Nieprzypadkowo największa część wyboru Sprusińskiego pochodzi właśnie z Wierszy chicagowskich.
I stąd, jak sądzę, wzięła się – między innymi – obecna niepopularność tego poety w Stanach; jest dziś uważany za epigona Whitmana, za jakiegoś wiecowego rymopisa, publicystę, którego publicystyka – jak ma w zwyczaju – przebrzmiała wraz z upływem czasu. A to bardzo niesprawiedliwe.
Tyle że decyzja – podjęta wspólnie przez ciebie i przeze mnie, wydawcę i tłumacza – żeby opublikować całość tego przełomowego tomu, a nie wybór z twórczości, zdejmowała ze mnie obowiązek segregowania, hierarchizowania, wybierania. Tłumaczyłem wszystko jak leci, nawet jeśli czasem zagryzałem zęby albo wzdychałem ze zrezygnowaniem – myślę, że zupełnie inną pracę miałbym przy wyborze. Tu faktycznie moglibyśmy zostać z Sandburgiem antagonistami, bo wybierałbym go bardzo po swojemu, bardzo po dzisiejszemu, więc trochę pod włos, tak zresztą, jak kiedyś wybierałem Iwaszkiewicza do Biurowego tomu Wielkie, pobrudzone, zachwycone zwierzę. Mam nadzieję, że po Wierszach chicagowskich przyjdzie czas na wybór z reszty tomów, bo tam są prawdziwe skarby.
Mówiłeś, że w późniejszych tomach Sandburga są jeszcze prawdziwe skarby. Ale nawet w tym – pierwszym, przełomowym – widać pełnię jego spojrzenia. W Wierszach chicagowskich nie ma idealizmu ani cynizmu – tylko uparta próba widzenia świata takim, jaki jest. Czy to nie jest dziś najtrudniejsze zadanie dla piszących?
Widzenie świata zawsze było, jest i będzie najtrudniejszym zadaniem dla piszących. A właściwie nie samo widzenie, ale ten most między widzeniem a zapisaniem. Reszta to technikalia.
Gdybyś miał przeczytać jeden wiersz Sandburga komuś, kto nic o nim nie wie – może na dworcu, w fabryce, w metrze – co byś wybrał?
Gdybym miał takie ambicje, to bym nie tłumaczył stu pięćdziesięciu wierszy. Takie plebiscyty typu „the best of”, „naj naj naj” w ogóle idą gdzieś pod włos mojego rozumienia poezji, całej sztuki zresztą. Myślę, że wspaniałość Wierszy chicagowskich zasadza się w dużej części na tym, o czym już mówiłem: na kontrastach. Sandburg te wiersze celowo zestawia, układa, stroszy jeden przeciwko drugiemu; to coś ze sobą współbrzmi, a zaraz się odwraca, to jest całość pulsująca, zmienna, migotliwa. Wybierzesz jeden tekst – dobrze, proszę bardzo, może kogoś nawet nim zachwycisz, to by mnie nie zdziwiło. Ale ten ktoś nie będzie miał pojęcia o tym tomie ani, tym bardziej, o tym poecie, bo jego siła tkwi właśnie w różnorodności i umiejętnym tej różnorodności wykorzystywaniu.
To chyba najlepsze podsumowanie naszej rozmowy – nie szukać jednego głosu, tylko słuchać wielu. Dziękuję Ci, Jacku, za tłumaczenie i za tę rozmowę.
Menadżer kultury. Redaktor naczelny i właściciel Biura Literackiego. Wydawca blisko tysiąca książek, w tym m.in. utworów Tymoteusza Karpowicza, Krystyny Miłobędzkiej, Tadeusza Różewicza i Rafała Wojaczka, a także Boba Dylana, Nicka Cave'a i Patti Smith. W latach 1990-1998 działacz samorządowy. Realizator Niemiecko-Polskich Spotkań Pisarzy (1993-1995). Od 1996 roku dyrektor festiwalu literackiego organizowanego jako Fort Legnica, od 2004 – Port Literacki Wrocław, od 2016 – Stacja Literatura w Stroniu Śląskim, a od 2022 – TransPort Literacki w Kołobrzegu. Autor programów telewizyjnych w TVP Kultura: Poezjem (2008–2009) i Poeci (2015) oraz filmu dokumentalnego Dorzecze Różewicza (2011). Realizator w latach 1993–1995 wraz z Berliner Festspiele Niemiecko-Polskich Spotkań Pisarzy. Wybrany podczas I Kongresu Menedżerów Kultury w 1995 roku do Zarządu Stowarzyszenia Menedżerów Kultury w Polsce. Pomysłodawca Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius. Współtwórca Literary Europe Live – organizacji zrzeszającej europejskie instytucje kultury i festiwale literackie. Organizator Europejskiego Forum Literackiego (2016 i 2017). Inicjator krajowych i zagranicznych projektów, z których najbardziej znane to: Komiks wierszem, Krytyk z uczelni, Kurs na sztukę, Nakręć wiersz, Nowe głosy z Europy, Połów. Poetyckie i prozatorskie debiuty, Pracownie literackie, Szkoła z poezją. Wyróżniony m.in. nagrodą Sezonu Wydawniczo-Księgarskiego IKAR za „odwagę wydawania najnowszej poezji i umiejętność docierania z nią różnymi drogami do czytelnika” oraz nagrodą Biblioteki Raczyńskich „za działalność wydawniczą i żarliwą promocję poezji”.
Urodzony 1 maja 1980 roku w Gdańsku. Poeta, prozaik, tłumacz. Zajmuje się także malarstwem i rysunkiem. Laureat m.in. Nagrody Fundacji im. Kościelskich (2005), Paszportu "Polityki" (2007), Nagrody Splendor Gedanensis (2008) oraz Nagrody Śląski Wawrzyn Literacki (2009). Nominowany do Nagrody Literackiej Nike w 2009 i w 2010 roku. W 2014 roku nominowany do Nagrody im. Wisławy Szymborskiej i Nagrody Literackiej m.st. Warszawy za tom Języki obce (2013). Mieszka w Warszawie.
127. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
126. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
Rozmowa Artura Burszty z Jakubem Głuszakiem i Magdaleną Kleszczewską, towarzysząca premierze książki Adrienne Rich Fenomenologia gniewu. 21 wierszy politycznych w tłumaczeniu Jakuba Głuszaka, Magdaleny Kleszczewskiej i Magdaleny Kunz, wydanej w Biurze Literackim 2 grudnia 2025 roku.
Więcej
Rozmowa Artura Burszty z Jackiem Gutorowem, towarzysząca premierze książki Żółte popołudnie, wydanej w Biurze Literackim 4 listopada 2025 roku.
Więcej
125. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
Rozmowa Artura Burszty z Michałem Lipszycem, towarzysząca premierze książki 46 wierszy ortonimicznych Fernando Pessoi w tłumaczeniu Michała Lipszyca, wydanej w Biurze Literackim 4 listopada 2025 roku.
Więcej
Rozmowa Artura Burszty z Kubą Kulasą, towarzysząca premierze książki Szczęśliwa ręka, wydanej w Biurze Literackim 4 listopada 2025 roku.
Więcej
Rozmowa Artura Burszty z Jerzym Jarniewiczem, towarzysząca premierze książki Trzy kobiety, wydanej w Biurze Literackim 6 maja 2025 roku.
Więcej
Burmistrz Dariusz Chromiec i pomysłodawca festiwalu Po Stronie Kultury 2025 Artur Burszta otwierają święto kultury, wdzięczności i solidarności w Stroniu Śląskim.
Więcej
Rozmowa Artura Burszty z Justyną Bargielską, towarzysząca premierze książki Kubek na tsunami, wydanej w Biurze Literackim 7 października 2025 roku.
Więcej
121. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
Rozmowa Artura Burszty z Bohdanem Zadurą, towarzysząca premierze książki Co chciałem powiedzieć Bohdana Zadury, wydanej w Biurze Literackim 9 września 2025 roku.
Więcej
Wprowadzenie do debaty „Granice literatury”.
Więcej
Zapis całego spotkania autorskiego z Justyną Bargielską, Jackiem Dehnelem i Dariuszem Suską podczas festiwalu Port Wrocław 2012.
Więcej
117. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
115. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
113. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
111. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
109. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
108. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
107. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
Zapis całego spotkania autorskiego z udziałem Ostapa Sływynskiego, Kārlisa Vērdiņša, Bohdana Zadury i Jacka Dehnela podczas festiwalu Port Wrocław 2010.
Więcej
106. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
105. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
104. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
103. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
102. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
Zapis całego spotkania autorskiego z udziałem Jacka Dehnela, Agnieszki Mirahiny i Przemysława Witkowskiego podczas festiwalu Port Wrocław 2010.
Więcej
101. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
100. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
98. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
Zapis całego spotkania autorskiego z udziałem Justyny Bargielskiej, Magdaleny Bielskiej, Jacka Dehnela, Sławomira Elsnera, Julii Fiedorczuk, Konrada Góry, Łukasza Jarosza, Bartosza Konstrata, Szczepana Kopyta, Joanny Lech, Agnieszki Mirahiny, Joanny Mueller, Edwarda Pasewicza, Anny Podczaszy, Tomasza Pułki, Bianki Rolando, Roberta Rybickiego, Pawła Sarny, Julii Szychowiak, Joanny Wajs, Przemysława Witkowskiego i Indigo Tree podczas festiwalu Port Wrocław 2010.
Więcej
97. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
96. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
95. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
Wprowadzenie do debaty „Przyszłość literatury” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
94. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
93. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
92. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
Zapis całego spotkania autorskiego z udziałem Jacka Dehnela, Julii Hartwig i Jacka Gutorowa podczas Portu Wrocław 2009.
Więcej
90. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
87. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
86. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
84. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
Czytanie z książki Romantyczność. Współczesne ballady i romanse inspirowane twórczością Adama Mickiewicza w ramach festiwalu TransPort Literacki 27.
Więcej
Zapis całego spotkania autorskiego podczas Portu Wrocław 2009.
Więcej
Jedenasty odcinek z cyklu „Rozmowy na koniec” w ramach festiwalu TransPort Literacki 27.
Więcej
Czytanie z książki Śnieg w kwietniową niedzielę Philipa Larkina z udziałem Jacka Dehnela w ramach festiwalu TransPort Literacki 27. Muzyka Hubert Zemler.
Więcej
82. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
Rozmowa Artura Burszty z Jerzym Jarniewiczem, towarzysząca premierze książki Bagaż Jerzego Jarniewicza, wydanej w Biurze Literackim 6 marca 2023 roku.
Więcej
81. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
80. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
79. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
78. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
Wprowadzenie do debaty „Czy próbujesz zmienić świat swoim pisaniem?” autorstwa Artura Burszty i Grzegorza Jankowicza.
Więcej
77. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
76. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
Rozmowa Katarzyny Szaulińskiej z Jackiem Dehnelem, towarzysząca premierze książki Śnieg w kwietniową niedzielę. 44 wiersze Philipa Larkina w tłumaczeniu Jacka Dehnela, wydanej w Biurze Literackim 8 sierpnia 2022 roku.
Więcej
Autorski komentarz Jacka Dehnela, towarzyszący premierze książki Śnieg w kwietniową niedzielę. 44 wiersze Philipa Larkina w tłumaczeniu Jacka Dehnela, wydanej w Biurze Literackim 8 sierpnia 2022 roku.
Więcej
Fragmenty zapowiadające książkę Śnieg w kwietniową niedzielę Philipa Larkina w tłumaczeniu Jacka Dehnela, która ukaże się w Biurze Literackim 8 sierpnia 2022 roku.
Więcej
69. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
Fragmenty zapowiadające książkę Śnieg w kwietniową niedzielę Philipa Larkina w tłumaczeniu Jacka Dehnela, która ukaże się w Biurze Literackim 8 sierpnia 2022 roku.
Więcej
68. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
Zapis rozmowy Artura Burszty z Hubertem Zemlerem z 67. odcinka „Strony A, strony B”.
Więcej
67. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
66. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
65. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
64. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
62. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
61. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
60. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
Zapis całego spotkania autorskiego z udziałem Jacka Dehnela, Julii Fiedorczuk, Łukasza Jarosza, Krzysztofa Siwczyka i Dariusza Sośnickiego podczas Portu Wrocław 2007.
Więcej
Rozmowa Artura Burszty z Janem Stolarczykiem, towarzysząca premierze książki Odwrócona strefa, wydanej w Biurze Literackim 13 grudnia 2021 roku.
Więcej
59. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
Zapis całego spotkania autorskiego z udziałem Urszuli Kozioł, Ryszarda Krynickiego, Bohdana Zadury, Piotra Sommera, Jerzego Jarniewicza, Zbigniewa Macheja, Andrzeja Sosnowskiego, Tadeuszy Pióry, Darka Foksa, Wojciecha Bonowicza, Marcina Sendeckiego, Dariusza Suski, Mariusza Grzebalskiego, Dariusza Sośnickiego, Krzysztofa Siwczyka, Marty Podgórnik i Jacka Dehnela podczas Portu Wrocław 2007.
Więcej
58. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
57. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
Rozmowa Artura Burszty z Dariuszem Sośnickim towarzysząca premierze książki Po domu, wydanej w Biurze Literackim 1 listopada 2021 roku.
Więcej
55. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
Rozmowa Artura Burszty z Przemysławem Dakowiczem towarzysząca premierze książki Wiersze odzyskane, wydanej w Biurze Literackim 4 października 2021 roku.
Więcej
Zapis całego spotkania autorskiego z udziałem Marka K.E. Baczewskiego, Kacpra Bartczaka, Jacka Dehnela i Macieja Roberta podczas Portu Wrocław 2006.
Więcej
Czytanie z książki Najdziwniejsze z udziałem Jacka Dehnela w ramach festiwalu Stacja Literatura 25.
Więcej
51. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
50. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
49. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
48. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
47. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
46. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
45. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
44. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
43. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
42. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
41. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
40. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
39. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
38. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
37. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
35. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
33. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
32. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
31. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
30. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
29. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
28. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
11. odcinek cyklu „Misje niemożliwe” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
Głos Artura Burszty w debacie „Ludzie ze Stacji”.
Więcej
Rozmowa Artura Burszty z Bohdanem Zadurą, towarzysząca wydaniu książki Bohdana Zadury Sekcja zabójstw, która ukazała się w Biurze Literackim 16 września 2020 roku.
Więcej
Rozmowa Artura Burszty z Joanną Roszak, towarzysząca wydaniu książki Tymoteusza Karpowicza Zmyślony człowiek, w opracowaniu Joanny Roszak, która ukazała się w Biurze Literackim 24 czerwca 2020 roku.
Więcej
Spotkanie z udziałem Beaty Guli, Sylwii Głuszak oraz Artura Burszty w ramach festiwalu Stacja Literatura 24.
Więcej
Rozmowa Artura Burszty z Bogusławem Kiercem, towarzysząca wydaniu książki Rafała Wojaczka Prawdziwe życie bohatera, która ukazała się w Biurze Literackim 11 maja 2020 roku.
Więcej
2. odcinek cyklu „Strona A, strona B” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
Rozmowa Aleksandry Olszewskiej z Arturem Bursztą, towarzysząca wydaniu książki Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego Gdyby ktoś o mnie pytał, która ukazała się w Biurze Literackim 11 marca 2020 roku.
Więcej
10. odcinek cyklu „Misje niemożliwe” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
Spotkanie z udziałem Justyny Czechowskiej, Aleksandry Szymańskiej oraz Artura Burszty w ramach festiwalu Stacja Literatura 24.
Więcej
9. odcinek cyklu „Misje niemożliwe” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
Rozmowa Artura Burszty z Jackiem Dehnelem, towarzysząca premierze książki Najdziwniejsze, wydanej w Biurze Literackim 28 października 2019 roku.
Więcej
Autorski komentarz Jacka Dehnela towarzyszący premierze książki Najdziwniejsze, wydanej w Biurze Literackim 28 października 2019 roku.
Więcej
Fragment zapowiadający książkę Najdziwniejsze Jacka Dehnela, która ukaże się w Biurze Literackim 28 października 2019 roku.
Więcej
8. odcinek cyklu „Misje niemożliwe” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
Szkic Artura Burszty towarzyszący wydaniu almanachu Wiersze i opowiadania doraźne 2019, który ukaże się w Biurze Literackim 4 września 2019 roku.
Więcej
7. odcinek cyklu „Misje niemożliwe” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
6. odcinek cyklu „Misje niemożliwe” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
Zapis rozmowy Artura Burszty z Bohdanem Zadurą, opublikowanej w cyklu prezentacji najciekawszych archiwalnych tekstów z dwudziestopięciolecia festiwalu Stacja Literatura.
Więcej
5. odcinek cyklu „Misje niemożliwe” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
5. odcinek cyklu „Misje niemożliwe” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
4. odcinek cyklu „Misje niemożliwe” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
Rozmowa Artura Burszty i Oli Olszewskiej z Filipem Łobodzińskim, towarzysząca wydaniu książki Patti Smith Nie gódź się, która ukazała się w Biurze Literackim 18 lutego 2019 roku.
Więcej
3. odcinek cyklu „Misje niemożliwe” autorstwa Artura Burszty.
Więcej
2. odcinek cyklu „Misje niemożliwe”.
Więcej
Spotkanie z organizatorami festiwalu Stacja Literatura 23, w którym udział wzięli Damian Banasz, Artur Burszta, Mateusz Grzegorzewski, Aleksandra Grzemska, Polina Justowa, Dawid Mateusz, Mina, Joanna Mueller, Aleksandra Olszewska, Tomasz Piechnik, Juliusz Pielichowski, Magdalena Rigamonti i Maksymilian Rigamonti.
Więcej
Rozmowa Artura Burszty z Martą Podgórnik, towarzysząca wydaniu książki Mordercze ballady, która ukazała się w Biurze Literackim 7 stycznia 2019 roku.
Więcej
1. odcinek cyklu „Misje niemożliwe”.
Więcej
Dyskusja redakcji Biura Literackiego z udziałem: Aleksandry Grzemskiej, Dawida Mateusza, Joanny Mueller, Aleksandry Olszewskiej, Juliusza Pielichowskiego i Artura Burszty na temat festiwalu Stacja Literatura 23.
Więcej
Rozmowa Anny Adamowicz z Jackiem Dehnelem towarzysząca wydaniu książki Serce Chopina, która ukazała się nakładem Biura Literackiego 11 czerwca 2018 roku.
Więcej
Wiersz z książki Rubryki strat i zysków, zarejestrowany podczas spotkania „Justyna Bargielska Jacek Dehnel i Dariusz Suska” na festiwalu Port Wrocław 2012.
Więcej
Spotkanie „Jeden akapit” wokół książki Zimowe królestwo Philipa Larkina z udziałem tłumacza Jacka Dehnela w ramach festiwalu Stacja Literatura 22.
Więcej
Rozmowa Radosława Wiśniewskiego z Jackiem Dehnelem.
Więcej
Fragment zapowiadający książkę Serce Chopina Jacka Dehnela, która ukaże się nakładem Biura Literackiego 11 czerwca 2018 roku.
Więcej
Fragment zapowiadający książkę Serce Chopina Jacka Dehnela, która ukaże się nakładem Biura Literackiego 11 czerwca 2018 roku.
Więcej
Rozmowa Artura Burszty z Mają Pflüger. Prezentacja w ramach cyklu „Mecenat dla literatury”.
Więcej
Rozmowa Artura Burszty z Biagio Guerra. Prezentacja w ramach cyklu „Mecenat dla literatury”.
Więcej
Wprowadzenie do debaty „Czytam naturalnie 2017”.
Więcej
Na pytania z ankiety Artura Burszty odpowiadają uczestnicy 2. Europejskiego Forum Literackiego, które pod hasłem „Mecenat dla literatury” odbędzie się 8 i 9 września w ramach Stacji Literatura 22 w Stroniu Śląskim.
Więcej
Na pytania z ankiety Artura Burszty odpowiadają uczestnicy 2. Europejskiego Forum Literackiego, które pod hasłem „Mecenat dla literatury” odbędzie się 8 i 9 września w ramach Stacji Literatura 22 w Stroniu Śląskim.
Więcej
Zapis spotkania autorskiego z laureatami konkursu „Nakręć wiersz” w ramach 20. edycji festiwalu Port Literacki 2015.
Więcej
Rozmowa Joanny Mueller z Jackiem Dehnelem, towarzysząca premierze książki Zimowe królestwo, wydanej w Biurze Literackim 23 stycznia 2017 roku.
Więcej
Komentarz Jacka Dehnela do Zimowego królestwa Philipa Larkina, wydanego w Biurze Literackim 23 stycznia 2017 roku.
Więcej
Wiersz z tomu Języki obce Jacka Dehnela.
Więcej
Tłumacze opowiadają o książkach Żółte popołudnie Wallace’a Stevensa, Tomasz Mroczny. Szaleństwo dnia Maurice’a Blanchota oraz Dokumenty mające służyć za kanwę Raymonda Roussela. Nagranie zrealizowano podczas festiwalu Port Wrocław 2009
Więcej
Rozmowa Artura Burszty z Romanem Honetem, towarzysząca premierze książki rozmowa trwa dalej, wydanej w Biurze Literackiem 8 marca 2016 roku.
Więcej
Rozmowa Szymona Żuchowskiego z Jackiem Dehnelem, towarzysząca premierze książki Seria w ciemność, wydanej w Biurze Literackim 8 lutego 2016 roku.
Więcej
Autorski komentarz Jacka Dehnela w ramach cyklu „Historia jednego wiersza”, towarzyszący premierze książki Seria w ciemność, wydanej w Biurze Literackim 8 lutego 2016 roku.
Więcej
Zapis spotkania „Nowe sytuacje w Trybie męskim” podczas festiwalu Port Literacki 2014.
Więcej
Zapis spotkania „100 wierszy polskich stosownej długości” podczas festiwalu Port Literacki 2015.
Więcej
Wiersz z tomu Poeci na nowy wiek, zarejestrowany podczas spotkania „Poeci na nowy wiek” na festiwalu Port Wrocław 2010.
Więcej
Jacek Dehnel czyta wiersz z tomu Brzytwa okamgnienia. Fragment spotkania „Kochankowie na otwartym morzu” z festiwalu Port Wrocław 2007.
Więcej
Jacek Dehnel czyta wiersz z tomu Brzytwa okamgnienia. Fragment spotkania „Kochankowie na otwartym morzu” z festiwalu Port Wrocław 2007.
Więcej
Rozmowa Przemysława Rojka z Arturem Bursztą, autorem wyboru wierszy w antologii 100 wierszy polskich stosownej długości, która ukazała się nakładem Biura Literackiego 23 marca 2015 roku.
Więcej
Fragment zapowiadający książkę Seria w ciemność Jacka Dehnela, która ukaże się w Biurze Literackim 8 lutego 2016 roku.
Więcej
Głos Artura Burszty w debacie „Po co nam nagrody?”.
Więcej
Autorski komentarz Jacka Dehnela do wiersza Odkopanie posągu Antinousa w Delfach, 1894 towarzyszący premierze książki Języki obce, wydanej w Biurze Literackim 3 października 2013 roku.
Więcej
Z Jackiem Dehnelem o książce Języki obce rozmawia Maciej Woźniak.
Więcej
Wprowadzenie do debaty „10 lat Portu i Biura we Wrocławiu”.
Więcej
Komentarz Jacka Dehnela do wiersza Na wydobycie pancernika „Gneisenau” Jarosława Iwaszkiewicza, towarzyszący premierze książki Wielkie, pobrudzone, zachwycone zwierzę, wydanej w Biurze Literackim 14 lutego 2013 roku.
Więcej
Głos Jacka Dehnela w debacie „Kto w Odsieczy”.
Więcej
Rozmowa Jakuba Winiarskiego z Jackiem Dehnelem i Jerzym Jarniewiczem o książce Zebrane Philipa Larkina, wydanej nakładem Biura Literackiego.
Więcej
Rozmowa Artura Burszty z Jurijem Andruchowyczem, towarzysząca premierze książki BEgzotyczne ptaki i rośliny, wydanej w Biurze Literackim 3 marca 2007 roku.
Więcej
Rozmowa Jacka Dehnela i Piotra Tarczyńskiego z Edmundem White’em o książce Hotel de Dream, wydanej nakładem Biura Literackiego.
Więcej
Autorski komentarz Jacka Dehnela do wiersza „Kindertotenlieder”, towarzyszący premierze książki Rubryki strat i zysków, wydanej w Biurze Literackim 13 października 2011 roku.
Więcej
Z Jackiem Dehnelem o książce Rubryki strat i zysków rozmawia Joanna Mueller.
Więcej
Rozmowa Romana Honeta z Jackiem Dehnelem, towarzysząca premierze antologii Poeci na nowy wiek, wydane w Biurze Literackim w 2010 roku.
Więcej
Głos Artura Burszty w debacie „Być poetą dzisiaj”.
Więcej
Z Jackiem Dehnelem o książce Ekran kontrolny rozmawia Kuba Mikurda.
Więcej
Autorski komentarz Jacka Dehnela do wiersza Ph. Glass: Glassworks – 5. Façades, towarzyszący premierze książki Ekran kontrolny, wydanej w Biurze Literackim 19 września 2009 roku.
Więcej
Elżbieta Martysz i Przemysław Witkowski spierają się o nową książkę Jacka Dehnela Ekran kontrolny.
Więcej
Komentarz Jacka Dehnela do utworu Come to me Kārlisa Vērdiņša, towarzyszący premierze książki Niosłem ci kanapeczkę, wydanej w Biurze Literackim 3 sierpnia 2009 roku.
Więcej
Kārlis Vērdiņš, autor wydanej w Biurze Literackim 3 sierpnia 2009 roku książki Niosłem ci kanapeczkę, w rozmowie z Jackiem Dehnelem.
Więcej
Głosy Artura Burszty, Piotra Czerniawskiego, Grzegorza Jankowicza, Pawła Kaczmarskiego, Adama Poprawy, Bartosza Sadulskiego i Przemysława Witkowskiego w debacie „Barbarzyńcy czy nie? Dwadzieścia lat po ‘przełomie’ ”.
Więcej
Recenzja Jacka Dehnela towarzysząca premierze książki Ronalda Firbanka Studium temperamentu, wydanej w Biurze Literackim 23 lutego 2009 roku.
Więcej
Głos Jacka Dehnela w debacie „Książka 2008”.
Więcej
Komentarz Jacka Dehnela do dwóch wierszy Philipa Larkina, towarzyszący premierze książki Zebrane, wydanej w Biurze Literackim 21 lipca 2008 roku.
Więcej
Rozmowa Grzegorza Czekańskiego z Jackiem Dehnelem, tłumaczem wydanej przez Biuro Literackie książki Philipa Larkina Zebrane.
Więcej
Komentarze Anny Podczaszy, Jacka Dehnela, Tobiasza Melanowskiego, Pawła Sarny oraz Jakuba Winiarskiego, towarzyszące premierze książki Bogusława Kierca Cło, wydanej w Biurze Literackim 16 czerwca 2008 roku.
Więcej
Rozmowa Artura Burszty z Krzysztofem Jaworskim, towarzysząca premierze książki Dusze monet, wydanej w Biurze Literackim 29 stycznia 2007 roku.
Więcej
Rozmowa Anny Krzywani z Jackiem Dehnelem, towarzysząca wydaniu w Biurze Literackim książki Philipa Larkina Zabrane.
Więcej
Rozmowa Artura Burszty z Bartłomiejem Majzlem, towarzysząca premierze książki Biała Afryka, wydanej w Biurze Literackim 16 stycznia 2006 roku.
Więcej
Rozmowa Artura Burszty z Mirosławem Spychalskim, towarzysząca premierze książki Mówi Karpowicz, wydanej w Biurze Literackim 11 listopada 2005 roku.
Więcej
Rozmowa Artura Burszty z Agnieszką Wolny-Hamkało, towarzysząca premierze książki Ani mi się śni, wydanej w Biurze Literackim 19 października 2005 roku.
Więcej
Rozmowa Artura Burszty z Jerzym Jarniewiczem, towarzysząca premierze książki Oranżada, wydanej w Biurze Literackim 28 września 2005 roku.
Więcej
Z Jackiem Dehnelem, tłumaczem poezji Philipa Larkina z wydanej w Biurze Literackim książki Zebrane, rozmawia Kuba Mikurda.
Więcej
Recenzja Elizy Kąckiej towarzysząca premierze książki Jacka Dehnela Najdziwniejsze, wydanej w Biurze Literackim 28 października 2019 roku.
Więcej
Recenzja Judyty Gulczyńskiej towarzysząca premierze książki Jacka Dehnela Seria w ciemność, która ukazała się w Biurze Literackim 8 lutego 2016 roku.
Więcej
Recenzja Kamila Nolberta z antologii 100 wierszy polskich stosownej długości, która ukazała się w czasopiśmie „Topos”.
Więcej
Recenzja Sylwii Sekret z antologii 100 wierszy polskich stosownej długości w wyborze Artura Burszty, która ukazała się na stronie Lubimyczytać.pl.
Więcej
Recenzja Przemysława Koniuszego z antologii 100 wierszy polskich stosownej długości, która ukazała się 5 czerwca 2015 roku na stronie Biblioteka Młodego Człowieka.
Więcej
Autorski komentarz do wiersza Macieja Roberta będącego poetycką wariacją na temat antologii 100 wierszy polskich stosownej długości w wyborze Artura Burszty, która ukazała się 23 marca 2015 roku nakładem Biura Literackiego.
Więcej
Esej Marcina Jurzysty towarzyszący premierze książki 100 wierszy polskich stosownej długości w wyborze Artura Burszty, która ukazała się 23 marca 2015 roku nakładem Biura Literackiego.
Więcej
Recenzja Dominiki Ciechanowicz z książki Języki obce Jacka Dehnela.
Więcej
Recenzja Grzegorza Tomickiego z książki Rubryki strat i zysków Jacka Dehnela.
Więcej
Recenzja Sylwii Sekret z książki Języki obce Jacka Dehnela, która ukazała się na stronie Lubimyczytać.pl.
Więcej
Recenzja Aleksandry Reimann z książki Języki obce Jacka Dehnela, która ukazała się w styczniu 2014 roku w „Nowych Książkach”.
Więcej
Recenzja Przemysława Koniuszego z książki Języki obce Jacka Dehnela.
Więcej
Esej Janusza Drzewuckiego towarzyszący premierze książki Języki obce Jacka Dehnela.
Więcej
Recenzja Marcina Sierszyńskiego towarzysząca premierze książki Rubryki strat i zysków Jacka Dehnela, wydanej w Biurze Literackim 13 października 2011 roku.
Więcej
Recenzja Pawła Kozioła towarzysząca premierze książki Rubryki strat i zysków Jacka Dehnela, wydanej w Biurze Literackim 13 października 2011 roku.
Więcej
Laudacja Romana Honeta, prowadzącego projekt Poeci na nowy wiek.
Więcej
Recenzja Artura Nowaczewskiego z książki Żywoty równoległe Jacka Dehnela.
Więcej
Recenzja Jakuba Winiarskiego towarzysząca premierze książki Jacka Dehnela Ekran kontrolny, wydanej w Biurze Literackim 19 października 2009 roku.
Więcej
Recenzja Marcina Sierszyńskiego towarzysząca premierze książki Ekran kontrolny Jacka Dehnela, wydanej w Biurze Literackim 19 października 2009 roku.
Więcej
Recenzja Marcina Orlińskiego towarzyszące premierze książki Jacka Dehnela Ekran kontrolny, wydaje w Biurze Literackim 19 października 2009 roku.
Więcej
Recenzja Karola Maliszewskiego z książki Brzytwa Ockhama Jacka Dehnela
Więcej
Komentarze Kuby Mikurdy, Karola Maliszewskiego, Julii Fiedorczuk, Jakuba Winarskiego i Darka Pado.
Więcej
Nie ma potrzeby po raz kolejny powtarzać, że pisze poezję klasycyzującą lub neoklasycyzującą. Nie w tym zawiera się, jak sądzę, atrakcyjność i nośność jego propozycji…
Więcej